ŚFiNiA

TS7

Michał,

Słyszałem ten dowcip, ale to jest karykatura.
Warto zbadać czym to wystawianie na próbę jest, a czym nie jest. Może być m.in. tym, że ktoś uzależnia od znaku wiarę, mówi "daj mi znak. jak nie dasz to nie uwierzę czy zwątpię.", a może być to oczekiwanie nadprzyrodzonych wydarzeń. Czym jeszcze?

Jakub 1
5 Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając; a na pewno ją otrzyma.
6 Niech zaś prosi z wiarą, a nie wątpi o niczym! Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam.
7 Człowiek ten niech nie myśli, że otrzyma cokolwiek od Pana,
8 bo jest mężem chwiejnym, niestałym we wszystkich swych drogach.

Pytaj Boga o wszystko co chcesz wiedzieć.
Bóg jest osobą. Zna Ciebie i rozumie lepiej niż Ty sam Siebie czy ktokolwiek inny. Chce rozmowy.
Szczerze, ale z szacunkiem.
Pytaj.

Prosić o to co dobre.
Zawsze możesz dodawać "jeżeli taka jest Twoja Wola".
Możesz prosić o rozeznanie co jest dobre a co złe.

Rozmawiać jak z normalną osobą, która na pewno Cię zrozumie. Bóg jest świadom, że czegoś możesz nie rozumieć. To nie jest zaskoczenie. Bóg wie o co spytasz zanim Ci to przyjdzie na myśl.

Tak długo jak się Boga "traktuje jak należy" to może za bardzo się lękasz. Bóg jest bardziej Miłosierny i pełen zrozumienia niż dowolny ojciec. Nie ma sensu nie pytać jak i tak wie, że chcesz spytać. Itd.

Nieszczerość mija się z celem, bo i tak Bóg wie i nie schowasz swych myśli w żadnym zakamarku myśli, żadnej podświadomości. I choćbyś myśl ukrył najszybciej jak potrafisz, Bóg znał ją zanim Ci do głowy wpadła.

Te wszystkie zabiegi są daremne.
KOMPLETNIE.
Jak dziecko co zasłania oczy i myśli, że to sprawi, że będzie niewidzialne.

Być bezczelnym to jedna kwestia. Jak masz się bać realnie to podejrzewam, że będziesz wiedzieć o co się podejrzewasz, że zawiniłeś i nad tym możesz pracować. Mogą być też fikcyjne lęki, które mają Cię odciągnąć od rozmów z Bogiem. Ale to jest bez sensu, bo przed Bogiem się i tak nie ukryjesz.

Od tego jest Kościół Katolicki by nakierować człowieka na właściwą relację z Bogiem. Jak się modlić, które rzeczy są zgodne z Bogiem, a które mogą być działaniem i podpowiedziami Szatańskimi.

Nie lekceważyć "podstawowych modlitw".
Dążyć do lepszego zrozumienia ich "ukrytej" głębi.
Warto poczytać Katechizm (naprawdę, choć mogą być opory):
Modlitwa:
[link widoczny dla zalogowanych]

Modlitwa Pańska (warto poczytać wszystkie detale):
[link widoczny dla zalogowanych]

KKK
2761 "Modlitwa Pańska jest rzeczywiście streszczeniem całej Ewangelii" 6 . "Gdy Pan przekazał nam tę formułę modlitwy, dodał: <<Proście, a będzie wam dane>> (Łk 11, 9). Każdy może więc kierować ku niebu różne modlitwy według swoich potrzeb, ale zaczynając zawsze od Modlitwy Pańskiej, która pozostaje modlitwą podstawową" 7 .

I. W centrum Pisma świętego

2762 Po ukazaniu, że Psalmy są zasadniczym pokarmem modlitwy chrześcijańskiej i łączą się z prośbami modlitwy "Ojcze nasz", św. Augustyn kończy:

Zbadajcie wszystkie modlitwy, jakie znajdują się w Piśmie świętym, a nie wierzę, byście mogli znaleźć w nich coś, czego nie zawierałaby Modlitwa Pańska 8 .

====

Mamy też takie np.:
[link widoczny dla zalogowanych]

No i oczywiście czytając Biblię możesz tam Psalmy czy różne inne fragmenty, które mogą trafić akurat do Ciebie.

Z czasem może być coraz łatwiej i łatwiej.
Ale to zależy ile czasu poświęcisz.
Jest tam dużo głębi czasem niewidocznej na początku.
Nie tylko szukać intelektem, ale też ponownie pytać można zwyczajnie Boga "o co w tym chodzi?".

Ostrożnie oczywiście kto odpowiada.
Głębiej poznasz teologię Kościoła Katolickiego, może być tu lepiej.

Więcej poświęcisz czasu w skupieniu, efekty mogą być większe. Warto mieć jakiś codzienny zestaw modlitw. Nawet gdy pominiesz, potem nadrobić. To tylko sugestie.
Jest wiele rzeczy, które mogą pomagać.

Michał Dyszyński

Irbisol

@TS7
Zacznij pisać w temacie. Jakkolwiek sam stwierdziłeś, że nie będziesz tego robił. OK - nie zmuszę cię.
Dodam tylko od siebie, że bardzo mi otworzyłeś oczy na teistyczne pojęcie "uczciwości". Spodziewałem się wiele, ale zobaczyłem dużo więcej.

No i to stwierdzanie, że "coś mi się wydaje" nt. rzeczywistości, gdzie stwierdzającym jest ktoś przekonany o istnieniu bytu mitycznego ...

------------------

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

TS7

Michał,

Możesz rozpatrywać problemy, jak najbardziej, ale masz na to limit czasu. Jaki jest "warunek stopu"? Myśleć można hipotetycznie wieczność? Jakie są kryteria "wystarczającości przemyślenia"?
Analogicznie w sytuacjach konieczności szybkiej decyzji. Jak pogodzisz się z tym, że jesteś "przymuszany" do szybkiej decyzji gdy nadal nie jesteś poziomem tego przemyślenia "usatysfakcjonowany"? Czas minął. Decyzja. Nie zakończysz przemyśleń, konsekwencje mogą być poważne.

Zajmujesz się czymś zbyt długo, możesz stracić coś innego. Coś co jest cenniejsze niż "jeszcze lepsze przemyślenie tej sprawy". To się może przerodzić w "OCD perfekcyjnego przemyślenia", która paraliżuje życiowo.

Luźna myśl dodatkowa, można o tym myśleć okularami w szerszej wersji (nie tylko pieniądze) rozumienia Zysku Krańcowego:
[link widoczny dla zalogowanych]

----

Oczekiwanie "konkretnych odpowiedzi" może być bardzo błędne. Ponieważ sytuacje są różnorodne i mogą wymagać indywidualnego rozpatrywania detali sytuacji za każdym jednym razem gdy dzieje się coś istotnego. Wiele razy może być to żądanie aby "ustalić coś raz na zawsze" w "szerokim spektrum sytuacji". (które się różnią na tyle, że może nie być uzasadnione traktowanie ich jako "analogiczne"). Wprowadzić to może podejście "automatyczne" i tendencje do znacznego upraszczania rzeczywistości. (co może być wygodne na krótką metę) Z tym złudne poczucie przygotowania na przyszłe decyzje. Zrównywania sytuacji nierównych, ignorując detale, uznając je za nieistotne. Ja nie zamierzam przykładać ręki do upraszczania rzeczywistości. Widzę jakie ma to poważne skutki potem.

Jednak takie podejście oczekujące ogólnych rozwiązań może spowodować, że ktoś może upraszczać rzeczywistość aż do poważnej wadliwości. Aż nawet do takiego zrównywania sytuacji, że ktoś nie jest w stanie pojąć czegoś ważnego W OGÓLE. Bo np. "nie widzi różnicy". Ma ustawione tak uproszczone schematy myślenia, że nie sposób wskazać detali sytuacji. Są dla tej osoby niejako "niewidzialne" albo "nieistotne".

Nie zamierzam dawać komuś uproszczonych rozwiązań ogólnych, które mogą wprowadzić człowieka w błąd i potem będę odpowiadał przed Bogiem, że kogoś wprowadziłem w błąd. Albo, że ktoś przewrotnie wypaczy to co mówię (umyślnie bądź nie), a ja mogę odpowiadać za konsekwencje przed Bogiem, że nie wykazałem dostatecznej staranności.
Itd.
Nie mam obowiązku znać odpowiedzi adekwatnej na każde pytanie. Nie jestem Alfą i Omegą. Od tego jest między innymi Kościół Katolicki by brać odpowiedzialność za np. porady w konkretnych sytuacjach. Jest od tego spowiednik, itp.

Ani nie mam obowiązku dzielić się moimi prywatnymi mniemaniami czy wierzeniami, jeżeli mam poczucie, że to nie wpłynie pozytywnie na rozmowę, a może wręcz zaszkodzić, często dać tylko pożywkę oszustowi by wypaczać to co mówię dalej. A tak naprawdę nie jest istotne dla przebiegu rozmowy. Nawet jeżeli ta osoba twierdzi inaczej. Nie odpowiadam przed rozmówcą, który się czegoś domaga, tylko przed Bogiem.

Mateusz 12
36 A powiadam wam: Z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu. 37 Bo na podstawie słów twoich będziesz uniewinniony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony».

Traktuję te zdania poważnie.
Nawet Jezus wielokrotnie odmawiał odpowiedzi na pytania.

----

Nie wiem co dla Ciebie oznacza słowo "rygoryzm", ani o co chodzi w "rygorach" i nie bardzo wiem co ma do rzeczy w przypadku DOBROWOLNEGO modlenia się.
Te modlitwy są pisane pod natchnieniem Ducha Świętego, BOGA. Nie są pisane przypadkowo.

To, że ktoś ma uraz bo może zakodowało się w głowie skojarzenie z "przymusem" to kwestia indywidualna, być może jakiegoś urazu z przeszłości.
Ja się nie zmuszam, widzę w tych modlitwach wielką wartość. I nie tylko ja. Modlitwa Pańska jest wprost od Jezusa. Nie wymyślił sobie jej z nudów. Wszystkie te modlitwy mają swoją głębię, znaczenie, cel. Która może być wcale nie oczywista.

Można też rozpatrzyć, czy wróg Kościoła czasem nie będzie mącił człowiekowi w głowie by zniechęcić kogoś na liczne sposoby do prawdziwego Kościoła pochodzącego od Jezusa Chrystusa? Te zniechęcenie może być nadprzyrodzone. Może te zniechęcenia, poczucia "przymusów" itd. są strategią Szatana by wmówić człowiekowi, że coś jest "beee" i zintelektualizacjować te odczucia w sposób fałszywy. Aby odsunąć człowieka od Kościoła. Kierowanie się czystym podejściem co się komu podoba emocjonalnie może być bezlitośnie wykorzystane przez Złego Ducha. Bo tutaj zakładać można, że wszystko ma być miłe i przyjemne i zawsze komuś od razu pasować. I że jak są duchowe opory, negatywne emocje to zawsze oznacza, że należy zrezygnować? Łatwo wtedy sterować człowiekiem. Postawić mu na drodze "ból", itd. i już jest "uziemiony duchowo".

A co jeżeli w danej sytuacji ma tak być, że zaczniesz coś z niechęcią i różnymi innymi odtrącającymi emocjami, ale jak przebrniesz przez tą blokadę w wytrwałości to potem Twoje podejście się zmieni i skutki będą tego warte? Czy Szatan może sterować człowieka emocjami w celu zniechęcania kogoś od dobrego i zachęcania do tego co błędne?

Czy odczucie "osłabienia więzi z Bogiem" może być też fałszywe?

Napisałeś, że masz problemy z ustaleniem o co się modlić, wskazałem życzliwie Tobie przykładowe rozwiązania wstępne. Nie jako "przymus". Jako sugestię życzliwą.

Czy ja coś pisałem o "odbębnianiu"?
Możesz "kontemplować" modlitwę tak głęboko jak chcesz. Spędzasz ogromne ilości czasu dogłębnie analizując różne rzeczy, możesz też fragmenty Biblii, modlitwy tak dogłębnie "kontemplować". Razem z Bogiem. To jest jego Słowo.

Mateusz 6
7 Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani.
8 Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie.
Wy zatem tak się módlcie:

Twoje poczucie "przymusu" może być nadprzyrodzone. Może być odczuwalne nawet tam gdzie albo nie ma go wcale, albo może być wyolbrzymione.

A realia są takie, że istnieją jakieś warunki wstępu do Nieba, a nie co się komuś podoba. Tego nie przeskoczysz. Jak ktoś sobie wybiera to co mu pasuje to czym jest taka "wierność Bogu"?

Szatan rzekomo powiedział:
"Nie będę służył."

Za to jasno jest napisane (nie tylko w Kościele Katolickim), słowa Jezusa Chrystusa:

Mateusz 25
41 Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
42 Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
43 byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;
byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie."
44 Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?" 45 Wtedy odpowie im: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili".
46 I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».

Masz tutaj już ten "przymus".
Znaleźć można więcej przykazań.

1 Jan 5
2 Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże,
gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania,
3 albowiem miłość względem Boga
polega na spełnianiu Jego przykazań,
a przykazania Jego nie są ciężkie.

Przykazania = "przymus"?

Czy w relacji z Bogiem zawsze ma się człowiekowi "podobać" to co Bóg oczekuje? (przynajmniej od razu?)

Spontanicznie to ktoś może mieć ochotę grzeszyć.
Czy Jezus "miał ochotę iść na krzyż"?

Masz napisane jak wół:

Hebrajczyków 12
5 1 a zapomnieliście o upomnieniu, z jakim się zwraca do was, jako do synów:
Synu mój, nie lekceważ karania Pana,
nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza.
6 Bo kogo miłuje Pan, tego karze,
chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje.
7 Trwajcież w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił? 8 Jeśli jesteście bez karania, którego uczestnikami stali się wszyscy, nie jesteście synami, ale dziećmi nieprawymi. 9 Zresztą, jeśliśmy cenili i szanowali ojców naszych według ciała, mimo że nas karcili, czyż nie bardziej winniśmy posłuszeństwo Ojcu dusz, a żyć będziemy? 10 Tamci karcili nas według swej woli na czas znikomych dni. Ten zaś czyni to dla naszego dobra, aby nas uczynić uczestnikami swojej świętości. 11 Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości. 12 Dlatego wyprostujcie opadłe ręce i osłabłe kolana!

Unikanie pewnych negatywnych uczuć i dawanie się nimi sterować, może być metodą Szatańską by odsuwać człowieka od prawdy.

Bóg chce pomóc człowiekowi, ale metody tej pomocy mogą wymagać poddaniu się tymczasowym cierpieniom, zniechęceniom, blokadom.

Marek 9
34 Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy.
35 On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: «Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich!».

----

A inne "tradycje chrześcijańskie" są zwyczajnie fałszywe tam gdzie się różnią. Mogą być wygodniejsze, milsze, mniej wymagające. Dawać poczucie fałszywego komfortu. Ale są fałszywe.
Często jest w tym zwyczajna pycha.
Zwyczajne "nie będę służył".

Protestantyzm jest fałszywy. (tysiące denominacji?)
Sola Scriptura jest fałszywa.
Nie ma jej nigdzie w Biblii.
Autorem Biblii i tym kto ustalił kanon jest Kościół Katolicki.
Protestantyzm nie istniał przez "1500 lat".
Itd.
Jakbyś ten temat zbadał dogłębnie, uczciwie, bez uprzedzeń i kierowania się tym co "emocjonalnie wygodne" to możliwe, że szybko byś doszedł do tego wniosku.

A liczy się prawda, a nie to "gdzie jest fajnie i miło" i "w co się łatwiej wierzy".

Jeżeli tego tematu nie przerobisz możesz popełnić wielką ilość błędów, czytając teologię nie-Katolicką. Konsekwencje mogą być poważne. I tak... Bóg wyciąga konsekwencje.

Przykładowa argumentacja za Katolicyzmem (warto całe przeczytać):
[link widoczny dla zalogowanych]

Prawda. To się liczy.
Dalej już kwestia woli czy ktoś chce się kierować prawdą o tym czego Bóg od Ciebie... ("straszne słowo")... "oczekuje".

----

Nie wiem też kto to taki w Kościele Katolickim "nienawidzi uczciwości"?

Co to są "piękne słówka"?
Co to są "ulizane religijne deklaracje"?

Sąd, kary, potępienie jest jawne w Biblii. Jeżeli jakiś "Kościół Chrześcijański" twierdzi inaczej to wypacza Biblię.
Kłamstwo jest od Szatana.

----

Moim zdaniem jak pisałem wyżej, dopóki uczciwie nie przeanalizujesz dowodów za tym, że prawda leży w Kościele Katolickim, możesz się błąkać w błędach teologicznych, a skutki tego mogą być opłakane.

Możesz to odbierać jako "przymusy", "gwałty", itd. a mnie interesuje co jest prawdą, nawet jak na początku ta prawda może się komuś nie spodobać, może boleć, może złościć, itd.. Być niewygodna, być przykra wymagać jakichś wyrzeczeń, wymagać nawet cierpień, walki ze swoim "wewnętrznym buntownikiem".

Jak nie ustalisz prawdy uczciwie to to poczucie "przymusu" i inne negatywne oceny Kościoła Katolickiego, które mogą pochodzić wprost od Szatana, mogą Cię zaprowadzić na manowce.

Licz się z tym, że będziesz duchowo atakowany.
Co paradoksalnie może być właśnie dowodem, że zbliżasz się tam gdzie Szatan Cię nie chce.
Czasami to ból może być drogowskazem na prawdę.
Ten kto nie chce walczyć z tymi blokadami, może uciec w "wygodny fałsz". A Szatan może sprawić, że poczujesz się w tym fałszu komfortowo i z "zadowoleniem". I znowu paradoksalnie, "dobre samopoczucie/komfort" może być dowodem zwiedzenia.

Liczę się z tym, że może być wypaczane to co piszę.
Dla mnie się liczy prawda, nawet ta nieprzyjemna, trudna.
I ja wierzę, że tylko w Kościele Katolickim jest cała prawda.
Ale Wolna Wola.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Czyli wracamy do tego, co zwykle.
Jeżeli ten konstrukt jest logiczny, to dałoby się go po prostu uzasadnić. Naukowo - choćby na zasadzie "Bóg raczej istnieje" - jak wcześniej z neutrinem, bozonem Higgsa czy czarnymi dziurami.
A tu nic ...

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

TS7

Michał,

Ale po co zaczynać z Sobą od zera?

Zaczynamy od miejsca gdzie jesteś.
Rozumiem, że wierzysz, że:
1) Bóg istnieje
2) Jest to Bóg Chrześcijański, Trójca Święta, Ojciec, Syn (Jezus Chrystus) i Duch Święty
3) Biblia jest prawdziwym Słowem Boga (w jakimś sensie)

Masz wątpliwości co do tego czy rację w ramach Chrześcijaństwa ma:
1) Kościół Katolicki
2) Protestanci?
3) Prawosławie?
4) kogoś jeszcze rozpatrujesz?

Protestantów jak się wyklucza dostałeś przykładowy wykład, jest więcej tego.
Prawosławie. (nie chcą uznać Piotra za szczególnie wybranego, pycha? zazdrość?)
Np. :
Orthodox Vs. Catholic (Why an Eastern Orthodox became Catholic)
https://youtu.be/oCkxSgiF6D0

Jak poświęcisz czas i określisz, że Kościół Katolicki, Papież i Magisterium mają szczególnego typu łaskę (to wymaga pokory, którą Bóg lubi) aby ustalać coś autorytatywnie w specjalnie określonych sytuacjach. Zaakceptujesz, że to wynika z Biblii. Wtedy będziesz miał w tym oparcie.

Tzn. z Wiary, że Kościół Katolicki jest tym wskazanym przez Boga wynika posłuszeństwo DOBROWOLNE.

I tutaj możesz stopniowo budować wiarę, zaufanie, że te rzeczy, które są realnie obowiązkowe (co tak naprawdę wadzi?) są prawdziwe.

Nawet, jeżeli na daną chwilę z czymś się nie zgadzasz, albo nie jesteś przekonany, to jeżeli wierzysz, że Jezus Chrystus wyznaczył Kościołowi Katolickiemu rolę ustalania co jest prawdą a co nie, biorąc to pod uwagę, rozpatrujesz myśl, że możesz się mylić i stawiasz sobie za cel by rozpracować ten temat. I tak się może zdarzyć, że kolejne sprzeciwy będą upadać.

Dalej znowu może być walka z pychą, że nie Ty zostałeś wybrany Papieżem. I Bóg oczekuje, że jak Szatan który rozumiem chciał się wynieść ponad Boga, żebyś się nie wynosił ani zrównywał z rolą Papieża. (a to de facto robią zarówno Protestanci jak i Prawosławni?)

Kolejna lekcja pokory?

A tutaj może zobaczysz odpowiedź na Twoje pytania:

Jan 11
45 Wielu więc spośród Żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego.
46 Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił.
47 Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i rzekli: «Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków?
48 Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród».
49 Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: «Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę,
50 że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród».
51 Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus miał umrzeć za naród,
52 a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno.
53 Tego więc dnia postanowili Go zabić.

Czy Bóg zapomniał "Papieżowi" (najwyższemu kapłanowi) wyłączyć uprawnień do proroctwa (nieomylności) gdy ten postanowił zamordować Boga, Jego Syna Jednorodzonego? Czy jednak niemoralność czynów nie pozbawia urzędu nadanego przez Boga?

Marek 8
31 I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że będzie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. 32 A mówił zupełnie otwarcie te słowa. Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. 33 Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: «Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie».

Izajasz 53
10 Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem.
Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy,
ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży13,
a wola Pańska spełni się przez Niego.
11 Po udrękach swej duszy,
ujrzy światło i nim się nasyci.
Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu,
ich nieprawości On sam dźwigać będzie.
12 Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy,
i posiądzie możnych jako zdobycz,
za to, że Siebie na śmierć ofiarował
i policzony został pomiędzy przestępców15.
A On poniósł grzechy wielu,
i oręduje za przestępcami.

Uważasz, że "Bóg dał się dorwać wbrew swojej woli?".

Mateusz 26
50 A Jezus rzekł do niego: «Przyjacielu, po coś przyszedł?» Wtedy podeszli, rzucili się na Jezusa i pochwycili Go.
51 A oto jeden z tych, którzy byli z Jezusem, wyciągnął rękę, dobył miecza i ugodziwszy sługę najwyższego kapłana odciął mu ucho.
52 Wtedy Jezus rzekł do niego: «Schowaj miecz swój do pochwy, bo wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną.
53 Czy myślisz, że nie mógłbym poprosić Ojca mojego, a zaraz wystawiłby Mi więcej niż dwanaście zastępów aniołów?
54 Jakże więc spełnią się Pisma, że tak się stać musi?»

Jeżeli nie ma wyznaczonego nikogo w świecie widzialnym na kim można się oprzeć wynzaczonego w Sukcesji Apostolskiej przez Jezusa Chrystusa, to każdy może być swoim prywatnym Papieżem.

Jeden powie A, drugi nie-A.
Obaj będą twierdzić, że nimi przewodzi Duch Święty.
Ale Duch Święty nie kłamie.
Więc nie może różnym ludziom mówić odwrotnych rzeczy?
Więc ktoś jest okłamywany, że przewodzi Nim Duch Święty. A jak nie Duch Święty to kto podpowiada podając się za Niego?

2 Koryntian 11
13 Ci fałszywi apostołowie to podstępni działacze, udający apostołów Chrystusa.
14 I nic dziwnego. Sam bowiem szatan podaje się za anioła światłości.
15 Nic przeto wielkiego, że i jego słudzy podszywają się pod sprawiedliwość. Ale skończą według swoich uczynków.

Teraz ktoś jest głęboko przekonany, że On to NA PEWNO potrafi rozróżniać Złego od Dobrego.
Nie brzmi jak pycha?

Więc skoro nie można ufać Sobie to na czym się oprzeć?

Mateusz 16
16 Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
17 Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie.
18 Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą.
19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».

Próba pokory znowu?
Wszędzie ta pokora?
Zaufać komuś po części bardziej niż Sobie samemu? (budowanie zaufania?)
Nie bezmyślnie.
Ale uwierzyć na początku chociaż, że jak nie jesteś w Jedności z Kościołem w czymś (Wniebowzięcie Maryi? Spowiedź? Transsubstancjacja? Nieomylność "Okazyjna" Papieża?) to wierzysz, że jak nad różnicami popracujesz to w końcu uwierzysz, że Ty byłeś w błędzie a Kościół miał rację. Modlisz się o to, by Bóg ujawnił Ci prawdę. By wskazał Ci właściwy Kościół.

To Bóg wskazuje Tobie Kościół, a potem m.in. "Kościół wskazuje Ci detale Boga".

Możesz się bronić duchowo wsparciem "całego Kościoła" albo być samoPapieżem i walczyć sam. Co jest wolą Boga raczej? Walka "armią duchową" czy "samotnikami samoPapieżami"?

1 Koryntian 12
27 Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi członkami.
28 I tak ustanowił Bóg w Kościele najprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają dar czynienia cudów, wspierania pomocą, rządzenia oraz przemawiania rozmaitymi językami.
29 Czyż wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokują? Czy wszyscy są nauczycielami? Czy wszyscy mają dar czynienia cudów?
30 Czy wszyscy posiadają łaskę uzdrawiania? Czy wszyscy przemawiają językami? Czy wszyscy potrafią je tłumaczyć?
31 Lecz wy starajcie się o większe dary: a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą.

Jeżeli w Niebie ma być Jedność to pojawi się ona samoczynnie magicznie (nieciągłość psychiki?) czy jednak należy już ją "materialnie" zacząć budować już tu na Ziemi?

Jezus prosił o Jedność? Czy Jedności przyda się dowództwo? Czy w Niebie mamy "demokrację"?

Czy Światem zarządza "parlament Bogów" czy "Jeden Bóg"? A może każdy sobie robi co chce? Czy Bóg buduje świat materialny jako analogię do Nieba czy nie bardzo?

Czy nadał Szymonowi imię Piotr (Skała) "dla żartów"? Czy jednak po coś?

Czy jest sens, żeby Bóg Wszechmogący nie mógł sprawić by była łączność ze Świętymi w Niebie?
Czy jak ma być Jedność Kościoła na Ziemi ze Świętymi w Niebie to dlaczego czekać i nie rozpocząć budowania więzi z Nimi już teraz?

Jest tego masa.
Dalej pytanie czy będziesz badać to tylko "regułami" czy zaczerpniesz wiarą.

Budujesz stopniowo. Opierasz się na tym w co już wierzysz i budujesz na tym.

Liczysz się z tym, że Szatan może chcieć przeszkadzać Tobie na każdym kroku.

Czym między innymi może różnicujesz? Miłością? (ale tą warto zrozumieć co oznacza) Czytasz m.in. Biblię, by poznać Boga, który jest Miłością.

Bunt wewnętrzny może być tym wrogiem.

Taka myśl luźna:
Czy gdyby jakaś organizacja do której chcesz należeć powiedziała:
"Albo wierzysz, że "2+2=4" albo Cię wywalamy."
To się obrazisz i z powodu "przymusu", wystąpisz pomimo, że się zgadzasz?
A może jednak się zastanowisz, że Bóg wie lepiej czy Kościół z "przymusem" jest lepszy czy gorszy dla zbawienia ludzi? Nawet jak Twój buntownik mówi "nie będę służył".

Czy w ogóle pychą nie jest, że przechytrzysz Szatana bez pomocy Boga? A jak ma ktoś taką pychę w Sobie, to dostanie nauczkę, że zostanie wystawiony "z obniżoną pomocą" aby spokoroniał?

Czy pychą nie jest myślenie, że jest się lepszym od 2000 lat Kościoła, Świętych, którzy się modlili, Papieży wszystkich, zmysłu wiernych wszystkich pokoleń, itd? I kolejne tysiące lat Kościoła przed Inkarnacją?

Czujesz kierunek tego myślenia?
Pycha, pycha, pycha.
Coś czego Bóg nie lubi.

Itd. Itp.

Do tego czasu może warto po prostu wypełniać te rzeczy, które nie traktujesz jako grzech?
Msza Św. - 1 godzina na tydzień? Grzech?
Spowiedź?
Jakieś posty?
Itd.
Na razie nie słyszałem, żeby w Watykanie Jezusa mordowali drugi raz, więc o co tyle szumu?

Czy nie na tym polega próba tego świata byśmy porzucili docelowo swoje zrozumienie na rzecz zrozumienia innej osoby? (Boga)
Może już wersja próbna jest tutaj, czy jesteś w stanie rozpatrzyć, że Bóg dał komuś coś czego nie dał Tobie?

"Nie będę służył człowiekowi, tylko Bogu?"
A co jak Bóg Ci przykaże słuchać człowieka?
Generał wystawi Porucznika?
Prorocy?

Pokora znowu?
"To labirynt zawiły"?
Warstwa po warstwie zagadek?

Może ma sens dla Ciebie ten tok myślenia.
Może zapytaj Boga czy to ma sens.