ŚFiNiA

chrystian · Wysłany: Czw 15:22, 24 Mar 2011 Temat postu: kant

mam niezmierną ochotę zapoznać się z krytycznym stanowiskiem odnośnie kantowskiej niemożliwości ontologicznego jak i kosmologicznego dowodu istnienia boga, a wszystko w kontekście III poddziału("ideał czystego rozumu) i jego III, IV,V rodziału w "krytyce czystego rozumu".

:wink:

wujzboj

Ciekawe może jest raczej, że niemożliwość ta dotyczy każdej metafizycznej tezy. Łącznie z dowolnym modelem ateistycznym.

Marcin Kotasiński

To dotyczy metafizyki w stylu przedkantowskim, to znaczy nie uzasadnionej przez doświadczenie, a jedynie wymyślonej. Kant skrytykował ‘władzę poznawczą’, rozum wydający sądy bez sprawdzenia ich zasadności, zapytał: ‘jak możliwe jest poznanie tego poznania, które opisuje dana metafizyka.’ Na pytanie to odpowiedział wstępnie niemiecki idealizm. W tym sensie dotyczy to też ateizmu, który nie dysponuje dowodem na nieistnienie Boga, dlatego to tylko wiara.

wujzboj

Nie ma metafizyki "uzasadnionej doświadczeniem". A przynajmniej doświadczeniem intersubiektywnym. To, co jest intersubiektywnie badalne (w sensie naukowym), nie należy do metafizyki i nie stanowi dla niej żadnego oparcia. Ani nie jest wystarczające do podjęcia żadnej decyzji. W efekcie, nieuzasadnialność metafizyki pozostaje w mocy, i pozostanie taką, dokąd będzie się jakąkolwiek wagę przykładało do logicznego rozumowania.

Wracając do ateizmu... Dowód na nieistnienie Boga nie jest ateizmowi do niczego potrzebny, podobnie jak nikomu nie jest potrzebny dowód na nieistnienie krasnoludków. I tak nikt nie jest w stanie przeprowadzić dowodu nieistnienia wszystkiego (albo nawet jednej zylionowej części) tego, istnienia czego nie przyjmuje w swoim modelu rzeczywistości. Ważne jest jednak, że dowolny ateizm, jak i dowolny a-ateizm (czyli pokrótce: teizm), potrzebują zakładać istnienie czegoś, co nie jest możliwe do udowodnienia. Nawet solipsysta zakłada istnienie takich warunków, które czynią jego kryteria wnioskowania poprawnymi.

Marcin Kotasiński

Ja piszę metafizykę opartą na doświadczeniu i uważam, że coś niemożliwe jest dla kogoś tylko do momentu jak w doświadczeniu przekona się, że to jest jednak możliwe. Takich doświadczeń ludzkość miała już wiele. Więc argument typu:

wujzboj

Hello

Wykasowano

Marcin Kotasiński

Intersubiektywny znaczy doświadczany przez wiele, ba! wszystkich ludzi.
Intersubiektywnym doświadczeniem jest doświadczenie własnej samoświadomości. Jest to jedyny na już doświadczalny dla każdego pewnik opierający się jakiemukolwiek sceptycyzmowi. Samoświadomość to kantowskie poznanie poznania.

wujzboj

Marcin Kotasiński

wujzboj

Marcin Kotasiński

Uogólnię i uproszczę naszą rozmowę do jednego zagadnienia błędnego koła. Wiem, bowiem że kiedy wyjaśnię Ci, w jaki sposób „błędne koło” nie jest błędne, to pokażę Ci „obiektywny metafizyczny język” jak Ty mi na końcu.

Później będziemy mogli wrócić do pozostałych zagadnień, jeśli jeszcze będzie trzeba.

Błędne koło to każde twierdzenie, które tłumaczy siebie przez siebie. Takim twierdzeniem tłumaczącym siebie przez siebie jest samoświadomość. Co do własnej samoświadomości nie mamy wątpliwości. Już tutaj widać, że błąd tego koła nie na fałszywości się opiera.

Zatem zdanie „Prawda jest Prawdą” jest zdaniem podlegającym regule błędnego koła. To zdanie jest jednak prawdziwe, bo Prawda, aby być sobą musi być prawdziwa. Błąd błędnego koła nie polega na tym, że mówi się nieprawdę (fałsz), ale na tym, że wyjaśnienie tego samego przez to samo za jednym razem wyjaśnia zupełnie wszystko, uogólnia wszystko do jednego i dlatego pozornie wyjaśnia nic. Albo innymi słowy wyjaśnia nie dość czytelnie - dla tych, którym Wszystko, wielość w Jednym nie jest znana świadomie. Bowiem aby powiedzieć, do czego odnosi się słowo "Prawda" w tym zdaniu muszę odniesienie znaleźć w doświadczeniu i np. w miejsce któregoś słowa „Prawda” wstawiam „ja”, które jest skróconym stwierdzeniem własnego istnienia. Otrzymuję: „ja jestem Prawdą” lub „Prawdą jestem ja”. Oba są prawdziwe popatrz, co dzieje się, kiedy połączymy oba zdania lub pierwsze wyjściowe (Prawda jest Prawda) wyjaśnimy na podstawie „ja”: „ja jestem Prawdą, bo Prawdą jest ja.” To zdanie także podlega regule błędnego koła i jednocześnie nie. Mówi o oczywistej Prawdzie. Podlega „kołu”, bo faktycznie mówi „Prawda jest/bo Prawda”, kiedy wykreślisz słowo „ja”. Błędne koło nie jest fałszywe, ale jest „obłędne”, kręcimy się w nim w kole, kole Prawdy, w kole ciągłego wynikania Prawdy z Prawdy na różnych przedmiotach, które są Prawdą, bo istnieją. To jest wychodzenie przyczyny i jej powracanie do Siebie poprzez łańcuch. Założenie wyjściowe wracając do siebie wraca (do siebie) po całym okręgu, siebie tak ustanawiając w sposób wyjściowy znowu, przygotowuje siebie do nowego wyjścia w łańcuch i tak w nieskończoność. Nieskończoność to cecha Prawdy, inaczej Prawda skończona nie byłaby Prawdą, bo zastąpiłaby ją inna. Dlatego od tych prawd cząstkowych jest metaPrawda, wobec której cząstki są przejawami metaPrawdy.

W odniesieniu do nauki. Nauka w tym, co twierdzisz i co zrozumiałem polega na tym, że postrzega się zjawisko i twierdzi się, że jest ono naprawdę. Albo w formie bardziej rozwiniętej: postrzega się zjawisko dokonuje się odniesienia go do innych znanych twierdzeń, dokonuje porównania np. przez obliczenia matematyczne i jeśli potrafi się to zrobić, to zjawisko uznaje się za prawdziwe (o czym świadczy już jego obecność) i dodatkowo dzięki dokonanym porównaniom/obliczeniom wyjaśnia jak ono jest. W sposób rozumowy/naukowy wyjaśnia się jego prawdziwość, tłumaczy się jak ono wystąpiło. Odnosząc to do błędnego koła, to tym, co czyni nauka jest stwierdzenie, że „ja jest Prawdą” albo „zjawisko jest Prawdą” albo w wersji rozwiniętej „zjawisko jest Prawdą, bo Prawdziwe są obliczenia/porównania (do tego, co znane nam przed tym zjawiskiem).”
Biorąc uproszczoną wersję: „zjawisko jest Prawdą” zauważ, że jest to połowa błędnego koła, które całe brzmi „Prawda jest Prawdą”, albo „zjawisko jest Prawdą, bo Prawdą jest zjawisko.”

I zauważ, że nauka już bazuje na błędnym kole, bowiem robi coś takiego: „zjawisko jest Prawdą, bo Prawdziwe są obliczenia/porównania (do tego, co znane przed tym zjawiskiem).” Ze zjawiska dochodzi się do obliczeń/teorii wyjaśniającej zjawisko i z tych obliczeń/teorii twierdzi się, że potrafi wywołać zjawisko (np. urządzenia konstruowane na podstawie teorii). To jest owo błędne koło, które zauważ nie jest błędne w rozumieniu fałszywe, ale "obłędne", bo pozwala kręcić się wkoło na podstawie samopotwierdzania się Prawdy. Bo „…mam zjawisko wyprowadzam z niego teorię, z teorii wyprowadzam zjawisko, ze zjawiska tą samą teorię, z teorii zjawisko, ze zjawiska teorię…” i tak w nieskończoność, bo Prawda będąc Prawdą potrafi się nieskończenie potwierdzać. I dlatego też jest Bóg, bo jest SamoŚwiadomością, Tym, co Siebie wciąż potwierdza w istnieniu robiąc to (w) Teraz, czyli nawiązuję już do wszystkich wcześniej wypowiedzianych przez siebie na tym forum słów, i mogę wyjaśnić je, w tym posty powyżej.
Oddaję język ;-P

wujzboj

Marcin Kotasiński

Cytuję za autorytetami czym jest błędne koło:
Wiki: błąd w rozumowaniu polegający na tym, że przy wyprowadzeniu wniosku W oparto się na przesłance P, a następnie, by uzasadnić przesłankę P, powołano się na wniosek W

„Słownik terminów i pojęć filozoficznych” A. Podsiad W-wa 2000
1. metod. Błędne koło w definiowaniu – błąd polegający na definiowaniu jakiegoś terminu za pomocą tego samego terminu. Rozróżnia się:
a) błędne koło bezpośrednie – gdy w definiensie zawarte jest -> definiendum, np. „Światopogląd jest to pogląd na świat”;
b) błędne koło pośrednie – gdy termin A definiujemy za pomocą terminu B, który z kolei definiujemy za pomocą terminu A (M: to co w Wiki), np.: ”Hormony są produktem gruczołów wewnętrznego wydzielania, a gruczoły wewnętrznego wydzielania są to gruczoły produkujące hormony.”
2. metod. Błędne koło w dowodzeniu (we wnioskowaniu) – błąd rozumowania polegający na dowodzeniu jakiegoś zdania na podstawie zdań, wśród których znajduje się zdanie dowodzone. […]

W Wikisłowniku znalazłem taki przykład, obrazowuje brak błędu w błędnym kole:
"Terroryści walczą, by jak najszybciej wypędzić żołnierzy z kraju; ci jednak w nim pozostaną, dopóki sytuaca nie ustabilizuje się,napędzając tym samym błędne koło."

Tu nie ma błędu tu jeden chce drugiego i na tym właśnie polega błędne koło, na napędzaniu w nieskończoność.

Ale do rzeczy.

wujzboj

Hello

Marcin Kotasiński

wujzboj

Marcin Kotasiński

Oczywiście, że zdanie „Prawda = Prawda” ma sens i zdanie „Światopogląd = pogląd na świat” ma sens. One są prawdziwe, są rozumowaniem uproszczonym i tylko tyle. A coś takiego jak błąd koła nie istnieje. Piszę o tym od początku i to wykazywałem.

Co znaczy konwencja? Takie coś istnieje jako dogmat, założenie przyjęte dla wygody, wygodne przyzwyczajenie.

„Po jednej stronie” znajduje się to, co po drugiej, bez względu na to czy rozważamy przykładowe zdanie: „Prawda = Prawda”, czy jego rozwiniętą bardziej definicję: „Prawda = to, co istnieje.” Takie są definicje.

Co to są pojęcia zdefiniowane? To są takie pojęcia, którym przypisano symbol/znak językowy i nadano znaczenie jednocześnie. Takim jest Prawda i istnienie, jest takim pogląd na świat i światopogląd.

Błąd koła nie istnieje.

wujzboj

Marcin Kotasiński

Barah/konto usunięte

Wyraźnie widać Prawdę! Barycka miała rację, bo widać że jest zagęszczona.

wujzboj

Marcin Kotasiński

wujzboj