ŚFiNiA

wujzboj

Zawsze poza zasięgiem poznania jest to, co NA MOCY KONSTRUKCJI nie odnosi się do poznawalnego kiedykolwiek i jakkolwiek. Czymś takim jest COKOLWIEK, co byłoby "na zewnątrz" poznania, co miałoby poznanie "poprzedzać", co miałoby być wszelkiego poznania "początkiem". Sama konstrukcja logiczna takiego "czegoś" wyklucza możliwość nadania temu "czemuś" jakiegokolwiek sensu - bo gdyby ten sens nadano, to nie spełniałoby to coś warunków je definiujących. Co z tych warunków bezpośrednio wynika.

Takie "coś" jest więc zawsze nadmiarowe.

Nadmiarowe może też być cokolwiek, co nie przydaje się na drodze do celu. Jeśli do reguł arytmetyki dodasz zasadę, że przy każdym dodawaniu trzeba klasnąć w dłonie, to będziesz miał z tej reguły tylko wielki kłopot. Jest to reguła dla arytmetyki nadmiarowa. Praktyka wyczyszcza jednak systemy z takich nadmiarowości. Mogą one przeżywać tylko w egzotycznych teoriach, które ktoś wymyśla tylko po to, by były, ale nikt nigdy (z autorem włącznie) nie używa ich do niczego.

Ale warto przy tym pamiętać, że to, co dla kogoś nieprzydatne lub szkodliwe, dla kogoś innego może przydatne i korzystne być bardzo. Chociażby dlatego, że pomaga temu drugiemu mieć tego pierwszego pod kontrolą

Kruchy04

O.K.

Jan Lewandowski

Kruchy04

Jan Lewandowski

wujzboj

Michał Dyszyński

wujzboj

rafal3006

Dyskurs

Kubusiu, przyczynowość to rezultat procesu mentalnego. Natura jest, naturalnie. I nie myśli. Ponoć jest kapryśna, bo człowiek używa terminu „kaprys natury”.

Piszesz „Przeszłość = determinizm, co się stało to się nie odstanie.”. Tylko dlaczego zmieniają się podręczniki historii i raz ci żołnieże są „wyklęci” (cokolwiek to znaczy) a następnym razem stawia się im pomniki. Przyszłość nie istnieje. Jest tylko teraz i tu albo tu i teraz. Mentacja stworzyła czas i nawet była w przeszłości o to kłótnia między ”Julianem i Gregorianem„. A jak włożymy ”Boga„ w kontekst Wodza Crawford kiedy biorąc ostatni oddech wyszeptał ”Bóg jest Naszym Najwyższym Instynktem Samopoznania„, to wówczas nie tylko zrozumiemy, że życie jest cudem w swoich nieskończonym i dynamicznych/nielinearnych formach i że jako IHVG (wieczność w materii tymczasem i na jakiś czas) natura włączyła nam 20 watowy transformator i ”cza„ myśleć, emotować, debatować i oddawać się intuicji by odczuwać piękno, bo jak niespodziewanie kaprys natury wyłączy transformator, to ten rozkład naszego materialnego ubranka z bakterią, którą zaliczamy do najpierwotniejszych a która ”dziubnie„ sobie po naszej śmierci molekularnej (samoknosumpcja zanim wktoczy ”sąsiedźtwo„) niezby estetycznie wygląda, przynajmniej w mojej mentacji. Dlatego preferuję kremację i wrzucenie prochów do Atlantyku, który kocham. I żadnych pomników z datami i redukcji tymczaswoej funkcji „kropli w oceanie życia i oceanu życia w kropli” w pelerynce z prochu do pauzy miedzy dwoma datami.

wujzboj

Piotr Rokubungi

Dyskurs, ale nieco schematycznie też czasem piszesz... Co oni ci wciskają do główki na tych jankeskich uczelniach? ;-P

Ale odpowiedz wujowizbojowi, jeśli łaska, bo ja też bym tu wtrącił swoje kilka słów- ale dopiero, gdy bliżej przedstawisz kwestie. :wink:

Błażej

Niektórzy ludzie przekonują, że swoje poglądy i przekonania na świat opierają na nauce. W porównaniu z nauką wszystko inne jest mało wiarygodne. Tylko właściwie, czym jest tak naprawdę to "oparcie się na nauce" ? Naprawdę osoby tak twierdzące opierają się na wyliczeniach matematycznych i opisie naukowym ? Myślę, że raczej każdy (świadomie albo podświadomie) przefiltrowuje opis przez pytanie "co ten opis dla mnie znaczy?" A wtedy to już jest filozofia, metafizyka, a nie nauka... Tak więc w przypadku badań naukowych trzeba wyraźnie odróżnić, co jest opisem naukowym i jego filozoficzną interpretacją. Spieramy nie tyle, co do opisu, co do interpretacji, która gdzieś wpływa na nasze życie, decyzje (przekłada się na praktykę życiową).

Moje zasadnicze pytanie, do którego zmierzam to czy dysponujemy jakimś dobrym kryterium, co do którego wszyscy moglibyśmy się zgodzić, i które pozwalałoby nam na odróżnianie, kiedy jeszcze dyskutujemy o "suchym" opisie naukowym, a kiedy już zaczynają się nasze prywatne interpretacje, które staramy się, aby były logiczne, spójne z doświadczeniem ?

Wyszczególnienie takiego kryterium pozwalałoby pomóc wierzącym inaczej ; ) uzmysłowić sobie, że nie tyle, co opierają się na nauce, co na własnych pozanaukowych interpretacjach tejże nauki.

Michał Dyszyński

lucek

Błażeju, a czym jest nauka? jest kryterium tego co naukowe, uznawane przez wszystkich .... lub odwrotnie, wskazałeś problem, kogo ten problem dotyczy? .... a kto pozostaje wolny o tego?

... obawiam się, że nikt

Semele

Wuj zbój napisał: Takie przekonanie dotyczące ateizmu jest klasycznym antynaukowym zabobonem.

Ja rozumiem ateizm jako zaprzeczenie istnienia osobowego boga.
boga jako osoby.
Nadal nie uzyskałam wyjaśnienia jak teiści wyobrażają sobie ciało Boga?

Wszystkie osoby jakie znam mają ciała. Bóg więc to ciało także musi mieć.

Co do nauki - czym się różni od wiary.

Wiara jest tęsknota za pewnością. Nauka tęsknotą za prawdą.

Błażej