ŚFiNiA

anbo

Omawiana opowieść o Abrahamie i Izaaku może rodzić różne problemy, w tym praktyczne. Jeśli potraktujemy ją jako opis zdarzenia historycznego, to może poslużyć jako dowód, że Bóg może od człowieka zarządać, żeby ten kogoś zabił. Skoro Bóg przemówił do Abrahama, to dlaczego mamy uważać, że gdy się modlimy to mówimy do Boga, ale gdy go słyszymy, to albo mamy jakiś rodzaj halucynacji albo jesteśmy chorzy psychicznie? Można wyobrazić sobie państwo, w którym sędziowie, adwokaci i członkowie ław przysięglych biora na poważnie taką możliwość, bo sa głęboko wierzący i traktują Biblię jako autorytet. Nie trzeba zresztą tego sobie wyobrażać. Grzegorz Maroń w "Zabójstwo „z rozkazu Boga” a niepoczytalność sprawcy w świetle orzecznictwa sądów USA" opisuje faktyczne problemy sądów amerykańskich związanych z powoływaniem się na rozkaz Boga.
Szerzej o problemach z amarykańskimi fundamelistami chrześcijańskimi napisał Krzysztof Izak w "Nie tylko islam. Ekstremizm i terroryzm religijny". Obydwa teksty dostępne za darmo w internecie. Jest się czego bać, gdy się pomyśli o możliwości znaczącego zwiększenia wpływu na życie społeczne i polityczne fundamentalistów chrześcijańskich.

Lucek, kolejny raz udowodniłeś, że sensowna dyskusja z tobą jest niemożliwa.

lucek

anbo

lucek

lucek

Semele

Stary Testament to starsza część Biblii, będąca dziedzictwem narodu żydowskiego. Udział ludzi w jego tworzeniu nie jest podkreślany tak mocno jak w przypadku Nowego Testamentu. Stary Testament odgrywa wielką rolę w chrześcijaństwie od zarania tej religii. Jezus, apostołowie i najwcześniejsi wyznawcy często przywoływali te żydowskie księgi, nawiązywali do nich i pojmowali chrześcijaństwo w świetle nauk Starego Testamentu. Od pierwszych wydarzeń z historii Izraelitów, które dały początek tradycji ustnej, a ostatecznym ukształtowaniem Starego Testamentu upłynęło kilkanaście wieków.

lucek

wujzboj

Semele

Zbadajmy temat nieśmiertelności w ST.

To Pan daje śmierć i życie, wtrąca do Szeolu i zeń wyprowadza. (1Sa 2:6 BTP)
Nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu. Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy. (Psa 16:10-11 BTP)
Do Szeolu są gnani jak owce, pasie ich śmierć, zejdą prosto do grobu, serca prawych zapanują nad nimi, rano zniknie ich postać, Szeol ich mieszkaniem. Lecz Bóg wyzwoli moją duszę z mocy Szeolu, bo mię zabierze. (Psa 49:15-16 BTP)
Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego i słowem Najwyższego wywiodłeś go z Szeolu. (Sir 48:5 BTP)

Z jednej strony ST mówi jasno: życie kończy się na szeolu, krainie, krainie zapomnienia, która nie jest godna reklamy. Z drugiej jednak jest jakaś niejasna idea, że da się stamtąd wyjść a dokładniej, że Bóg może stamtąd wyprowadzić i to nie tylko w sensie przenośnym, tzn. uchronić od śmierci, ani nie tylko w sensie powrotu na ten sam świat, tzn. wskrzeszenia ze zmarłych, ale również w takim sensie o jakim mówi Psalmista:
Nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu. Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy. (Psa 16:10-11 BTP)

[link widoczny dla zalogowanych]

W tym miejscy widać już wpływy czy podobieństwa do platońskiej koncepcji o nieśmiertelności. 3 rzeczy są jednak bardzo charakterystyczne dla myśli biblijnej:
1) Bóg nie stworzył człowieka nieśmiertelnym, ale „dla” nieśmiertelności (evpV avfqarsi,a|), tzn. „nieśmiertelność” czy niezniszczalność, jak również można przetłumaczyć greckie avfqarsi,a jawi się bardziej jako cel a nie jako cecha człowieka;
2) nieśmiertelność związana jest z kondycją moralną, mówi się tylko o duszach sprawiedliwych. O grzesznikach autor powie: „I staną się potem wstrętną padliną i wiecznym pośmiewiskiem wśród zmarłych. (Wis 4:19 BTP)”;
3) myślenie, że życie konczy się ze śmiercią jest nazwane głupotą: Zdało się oczom głupich, że pomarli.
Na horyzoncie starotestamentalnej prawdy o nieśmiertelności jest jeszcze wiele innych punkcików takich chocby jak wizji Ezechiela o wskrzeszeniu kości (Ez 37) czy proroctwo Daniela: Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.Trudno więc nie mieć wrażenia, że ST coś widział na czy poza horyzontem życia i smierci. Żeby jednak nie myśleć, że ta wiara była taka powszechna wystarczy zacytować Koheleta:
Los bowiem synów ludzkich jest ten sam, co i los zwierząt; los ich jest jeden: jaka śmierć jednego, taka śmierć drugiego, i oddech życia ten sam. W niczym więc człowiek nie przewyższa zwierząt, bo wszystko jest marnością. (Ecc 3:19 BTP).

wujzboj

Tak, nawet w czytaniu z ostatniej niedzieli był fragment z Daniela odnoszący się do zmartwychwstania. Ale to są wszystko ogólniki, do tego raczej z nowszych czasów, natomiast życie ST od początku koncentruje się na tu i teraz, bez dywagowania o tym co będzie po śmierci; Bóg już wie, co z tobą potem zrobić, ty zajmuj się tym co masz przed sobą . Chcesz w dobrobycie dożyć późnej starości? Bądź sprawiedliwy i wierny Bogu. Chcesz, by twoi wrogowie padli przed tobą na twarz? Bądź sprawiedliwy i wierny Bogu. Niewiernym i niesprawiedliwym się nie wiedzie, wiernym i sprawiedliwym się wiedzie. Dalszą twą przyszłością jest potomstwo twoje i wiedz, że Bóg za twoje winy mści się na dziesięciu pokoleniach twoich dzieci, które będą tutaj żyły, zaś za twoje zasługi wynagradza tysiące pokoleń twoich dzieci, które tutaj żyć będą.

Kto dziś myśli o praprapraprawnukach? To była inne podejście do przyszłości, nastawione nie na bliżej nieokreślone korzyści w zaświatach w następnej miliardolatce (choć miło o nich czasem zanucić), lecz na konkrety dziś, jutro i w kolejnych dniach przeżywanych na tym świecie przez moje ciało i potem przez bliskie mi ciała z mego ciała. Myślę, że z czasem te kwestie zaświatowe coraz bardziej obrastały w intelektualne piórka i ich rola w czasach Jezusa była już istotna przynajmniej na tyle, że były partie wiodące zażarte spory o to czy będzie coś specjalnego po śmierci. Ale dla Abrahama to było chyba raczej jak opisane w Genesis: Adam przeżył 930 lat i umarł, Enosz przeżył 905 lat i umarł, Kenan przeżył 910 lat i umarł, Lemech przeżył 777 lat i umarł... Tylko Henoch przeżył 365 lat i potem go nie było, gdyż zabrał go Bóg. Abraham powiedział Bogu: "Cóż mi możesz dać, ja zestarzałem się i umrę bezdzietny, nie mój syn dostanie dziedzictwo moje".

Sądzę, że właśnie tak to widział Abraham. Całe plemię to jakby jeden mąż, a mnie jest najwięcej w tym, co po mnie dziedziczy - w moim pierworodnym. Tym był dla niego Izaak, nie Ismael, bo tak powiedział mu Bóg: tylko od Izaaka będzie nazwane potomstwo twoje.

A tu naraz klapa: masz mi poświęcić Izaaka... I gdzie moje potomstwo, moja wielka przyszłość, mój naród, ciała z ciała mego?

Semele

Jakże aktualne:
Obdarzony silną osobowością, samodzielnie myślący uczeń jesziwy podczas rozważań nad wersetami Tory traktującymi o boskim żądaniu, by Abraham w imię wiary ofiarował własnego syna Izaaka – Danny Balint, doznaje szoku porażony okrucieństwem Boga. W interpretacji chłopaka przypowieść ta jest dowodem pychy i siły niszczącej ludzką miłość. Wstrząsające odkrycie prowadzi Dannego do otwartej wojny z Bogiem i co za tym idzie do przeciwstawienia się własnej społeczności, zakwestionowania jej tożsamości religijnej i kulturowej. W prostej konsekwencji chłopak staje się antysemitą, okrutny jak jego Bóg dołącza do skinheadów. Nienawidzi swoich i pogardza jednocześnie żądnymi krwi osiłkami. Brnie dalej, dzięki swojej inteligencji robi karierę jako ideolog w organizacjach neofaszystowskich

Czytaj więcej na [link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Cieszę się, że jestem ateistką. Ateizm chroni mnie przed tym religijnym pokręceniem.

Ciekawy artykuł w Tygodniku Powszechnym.
[link widoczny dla zalogowanych]

Religia, a zwłaszcza katolicyzm,jest źródłem napięć, nerwic i poczucia niższości. Ludzie pobożni wpadają w paranoje myślenia o sobie samych, Bogu, innych ludziach, o własnym miejscu w świecie”. Nie jest to bynajmniej moje credo. Cytuję po prostu często stawiany zarzut.

Teoretycznie katolicyzm jest doktryną niezwykle wyważoną. Mówi o grzechu, ale czyni to w kontekście miłosierdzia Bożego i prawdy o godności człowieka. Wzywa do uniżenia, jako najlepszego lekarstwa na pychę. Ukazuje Boga sądzącego ludzkie czyny. Jednakże ów sąd dokonuje się z wysokości Krzyża, który jest zarazem tronem miłosierdzia.
W praktyce jednak nauka jest w niemałym stopniu uzależniona od nauczających – zapewne tu tkwi problem. Poszczególni duszpasterze, poprzez własną niedojrzałość lub subiektywne rozkładanie akcentów, mogą swoją przygniatającą wizją zarażać innych. Mogą też przyłożyć rękę do ukształtowania pobożności oderwanej od rzeczywistości, dziwacznej.
Byłoby grubym uproszczeniem poprzestanie na takiej diagnozie sytuacji. Jest w tym wszystkim jeszcze jeden ważny wymiar: to w nas samych dzieje się coś, co sprawia, że religia działa na nas „dziwnie”.
Bardzo często wchodzimy do Kościoła (w znaczeniu symbolicznym – wszelkich religijnych doświadczeń) samą głową, uczucia zostawiając przed drzwiami Świątyni. W tym odcięciu rozumu od naszych przeżyć rodzi się podatność na wszelkie pokręcone formy religijnych postaw i przekonań.

Przykazanie streszczające sens nauki Bożej wzywa do miłości samego siebie, szacunku, zaufania i pomocy. Rozum odcięty od serca znajdzie tysiąc uzasadnień, by nie liczyć się z tym pierwszym bliźnim, którym jestem dla siebie. Nieuświadomione poczucie winy sprawi, że człowiek będzie widział w sobie tylko i wyłącznie zło. „Jestem nikim, nie jestem w stanie zrobić nic naprawdę dobrego. Wszelkie moje czyny splamione pychą i egoizmem pozbawione są jakiejkolwiek wartości. Nie zasługuję na niczyją miłość. Jestem beznadziejny: źle się modlę, źle pokutuję, nie umiem kochać Boga. Jestem beznadziejnym grzesznikiem o zatwardziałym sercu. Nie jestem godny tego, żeby Bóg mnie kochał. Jak może On w ogóle patrzyć na takie zero!”

Andy72

Andy72

wujzboj

lucek

Semele

Semele

Lucek

lucek

Semele

Podaj jakie posty sprowokowałý Ciebie do nazwania mnie zdzirą.
Mam inne zdanie na pewne tematy niż Ty. To nie jest wystarczający powód aby wyzywać ludzi.

Proponowałam abyś nie odnosił się do moich postów.
To najlepsze wyjście.

Na tym forum nie ma możliwości ignorowania użytkowników.

Moim zdaniem to dobrze, ale Ty przekraczasz wszystkie zasady.
Wcale mi nie zalezy abyś jakoś został ukarany.

Po prostu nie chcę abyś tak się zachowywał.
Rozważam także unikanie tego forum. Jesli to nastąpi, chcę abyś wiedział, że to Twoja zasługa będzie .

O to Tobie chodzi?

Andy72

Przypuszczam, że spowodowało to odrealnienie przy korzytaniu z internetu. Może się czasem z tyłu głowy wydawać, ze internetowi ludzie to nie ludzie rzeczywiści ale jakieś boty. I można sobie poużywać, podczas gdy w normalnym spotkaniu nigdy by tak do Ciebie nie powiedział. Coś takiego miał user ze zdjęciem obcego 8 pasażera Nostromo a awatarze.

Semele