ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

A może tak mniej kłótni o to, co i tak..jest nieudowadnialne [nawet nie można udowodnić tego, że nie da się udowodnić]?. :shock:

:)Bo wiecie do czego jestem coraz bardziej przekonany, jakby wbrew mojej naturze logika, a może z jej powodu właśnie? Otóż jedyną „rzeczą”, której możemy być pewni, choć nie da się jej „udowodnić”, jest to, iż odczuwamy [doznajemy, przeżywamy], czyli psyche. I może bardziej się tego trzymajmy zarówno w codziennym życiu, postępowaniu, jak i w sporach: czego „chcą” od nas nasze emocje…

MaluśnaOwieczka

TS7

Irbisol,

Napisałem:
TS7: ' "dowodu" w Twoim rozumieniu'
1. Cudzysłów dookoła słowa "dowód"
2. "w Twoim rozumieniu"

Masz definicje słownikowe:

dowód
1. winy
coś, co świadczy o prawdziwości lub zaistnieniu czegoś

3. matematyczny
szereg kolejno wynikających z siebie zdań wykazujący słuszność jakiegoś twierdzenia

Szeroka definicja.

uzasadnienie
1. ogół argumentów
ogół argumentów, które mają wyjaśniać powody jakiegoś postępowania

świadczyć
1. potwierdzać
potwierdzać coś swoim istnieniem, zachowaniem lub wyglądem

argument
1. w dyskusji
fakt przemawiający za czymś

Itd.

Ale, że nie wiem jakimi się posługujesz definicjami, a to jest dla mnie istotne w rozmowie, to napisałem luźno:
TS7: ' "dowodu" w Twoim rozumieniu'

Wydaje mi się, że definicja słownikowa "dowodu" jest na tyle szeroka, że to czepialstwo.

A skąd mam wiedzieć kto, gdzie i jakiej definicji nauczył Ciebie, a Ty uznałeś, że to jest ta "one definition to rule them all"?

Bo prof. A z uczelni B, która kształci z dziedziny C, powie Tobie "to jest ta jedyna definicja, która jest właściwa, słowniki się nie znają, buehehehe, my tylko mondrzy jezdeśmy, znaleźliśma DEFINICJĘ OBIEKTYWNĄ. Brawo my. Na mocy nadanego mi w Sukcesji Samozwańczych Naukowców władz i mocy nad Globalnymi Standardami Definicji Słów ISO przez Globalną Imperatornię Znaczenia Słów, zarządzam po wieczne czasy iż jedyną uznawaną definicją słowa będzie to co ja teraz stwierdzę Sobie. Kto nie uzna Naszej definicji jako wyłączną i jedyną niech będzie wyklęty z Kościoła Naukowo-Ateistycznego"?

Ale ja już mówiłem, że dla mnie spory o "jakość definicji" to "erystyka".
Takie strategie świadczą dla mnie o braku argumentów tyczących się sedna i potencjalnemu szykowaniu np. Ad Personam bądź Ad Verecundiam. Czyli "brzytwy której się chwytają niektórzy". Zamiast dążenia do dowiedzenia się Prawdy.

Zresztą nawet jak podzielimy "Dowody" na:
1) jednokrokowe wstecz
2) wielokrokowe wstecz:
a) szereg ukryty
b) szereg ujawniony

To co za różnica czy to jeden krok czy wiele, ukryte czy nie, skoro i tak zbiegają do aksjomatu przyjętego na Wiarę?

Podasz swoje definicje wreszcie czy dalej będziesz się bawić w "ciuciubabkę"?

fedor

fedor

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

fedor

Piotr Rokubungi

Do fedora [i nie tylko]: W ten sposób próbując rozstrzygnąć, co jest złudzeniem, a co „rzeczywiste” nie wybrniemy z tego problemu. Oprócz tego, może nie zauważyłeś, ale od jakiegoś już czasu przypuszczam, optuję za hipotezą o tzw. Wszechświadomości, czyli właśnie tym, co ty określiłeś mianem „jaźni Absolutu”.:)Choć to nie wiadomo, czy rozwiązuje kwestię Pierwszej Przyczyny- ale być może jest bardziej odpowiednią kandydatką na Pierwszą Przyczynę, niż jakiekolwiek inne wyobrażenie, idea. Wracając proponuję- być może już ostatecznie, raz na zawsze- ustalić co jest rzeczywiste, czyli co istnieje, a co jest narzucone, czyli co będzli. Proponuję takie rozumienie tej kwestii: Istnieje KAŻDE WYOBRAŻENIE, każda fantazja, raczej na równi z „doznanym z zewnątrz”, ponieważ jednostkowa świadomość nie jest w stanie [„w sobie”] tego odróżnić, co zresztą sam napisałeś. Tzn. niby dość łatwo daje się to rozróżnić, ale na podstawowym, a zarazem chyba najgłębszym poziomie sprowadza się to wszystko do odczuć, zarówno „śnione”, jak i „realne”. Tak więc przyjmijmy, że każde wyobrażenie istnieje- obojętnie, czy „fantazyjne”, czy „rzeczywiste”. Natomiast zachodzi, działa jakiś czynnik na ludzkie wyobraźnie, świadomości, który część z nich wyróżnia, a raczej narzuca [z góry:think:], jako [pozornie niezmienne] prawa fizyki, jako tzw. rzeczywistość. Czynnik ów wcześniej nazywałem będzleniem [niejako fizykalnym], jednak po dalszych przemyśleniach uważam, iż jest nim Wszechświadomość, a raczej Jej nadrzędne wyobrażenia [względem wyobrażeń, fantazji ludzkich np.].
Tak więc sny, marzenia, fantazje senne również istnieją i to nie w inny sposób, niż rzeczy postrzegane [„z zewnątrz”], natomiast nie będzlą, jak tzw. rzeczywistość, gdzie będzlenie jest odbieraniem przekazu od [wyobrażeń] Wszechświadomości. Tak na marginesie, wymyśliłem ostatnio, iż bardziej odpowiednią nazwą niż Wszechświadomość byłaby raczej To-Które-Odczuwa (choć ty i inni mogą prawie równie dobrze nazywać To np. Bogiem).