ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

Te słowa kieruję głównie do tutejszej „starszyzny plemiennej”, zwanej też wujemzbojem, ale nie tylko do niego: Wcześniej, powyżej nie chodziło mi o to, że odczuwanie, emocje, czyli dusza jest złudzeniem, ale o to raczej, że wyróżnianie takiego „obiektu”, jak „ja”, jak własna osoba, podmiot jest złudzeniem; na podobnej zasadzie, jak całe istnienie można określić, jako złudzenie, w odniesieniu do będzlenia. Nie wiem, czy tak właśnie jest, ale tak przypuszczam, tym bardziej ostatnio, gdy wydało mi się, iż rozwiązałem kilka poplatanych kwestii w taki sposób, iż oddzieliłem, rozróżniłem świadomość od duszy; najprościej przedstawiając to: świadomość wie, ale nie odczuwa, dusza odczuwa, ale nie wie niczego. Domyślam się, że dla większości z was będzie to trudne do zaakceptowania...
Jeszcze jedno: Nazwanie nawet tego, co powyżej opisałem, złudzeniem jest chyba przesadą- to zbyt „mocne” tu słowo. Zważywszy szczególnie, że chyba nikt z was nie rozumie pojęcia będzlenie tak naprawdę. Ograniczając się do rozumowania tylko w zakresie istnienia, w zakresie świadomości, czyli wiedzy, i to do rozumowania bardziej chyba dedukcyjnego, raczej nie sposób zrozumieć, a tym bardziej zaakceptować moje poglądy.

No, dobra- Jarkowi odpiszę jednak jeszcze dokładniej: Jeśli X jest złudzeniem, to rzeczywistością może być Y albo A, albo 0, albo Y*X, albo..cokolwiek. Jest jeszcze problem bardzo zasadniczy, mianowicie gdzie znajduje się granica pomiędzy rzeczywistością, a złudzeniem?! [Proponuję co do tej kwestii przeczytać mój wątek pt. „Co wy na to?”.]
Dalej, jak napisałem powyżej, „złudzeniem” nie jest dusza, lecz wszelkie wyobrażenia, czyli istnienie- w tym wyobrażenie siebie samego i nadanie w ten sposób istnienia podmiotowi. Czytając to forum wydaje mi się, że w pewnym stopniu Banjankri to w miarę prawidłowo rozumie. Ale sam napisałeś również nie tak dawno, Jarku, że wiedza, to nie podmiot, to nie „ja jestem”; tylko, że podmiot coś wiadomego oznacza, ja coś wiadomego oznacza, i jestem też oznacza coś wiadomego- a więc jest to właśnie wiedza. Dusza, czy też Siła Sprawcza (dawniej nazywana przeze mną Wolą), czy też bóg [bezosobowy] jest i będzie o tyle tajemnicą, że nie wchodzi w zakres poznania- to siła inna i pierwotniejsza, niż wiedza, niż nawet sama informacja.
I tu dochodzimy do tego, że treść jest nadawana, ale treść nie zachodzi pierwotnie. Co więcej, treść jest nadawana „wtórnie” i w uproszczeniu, modelowo, bowiem treść jest interpretacją informacji doznanej z będzlenia, jako istnienie. A więc- chyba zupełnie odwrotnie, niż ty- uważam, że to, co u podstaw nie tylko nie jest poznane, wcześniej doznane, ale jest niedoznawalne, bowiem..jest tym, co doznaje, czyli duszą, a nie świadomością. Dokładniej rzecz ujmując jest jeszcze trochę inaczej: Otóż dwie funkcjonalności: odczuwanie, czyli dusza, oraz przetwarzanie informacji, czyli rozum dopiero łącznie funkcjonując tworzą „złudzenie” samoświadomości, samo-wiedzy.
Teraz przeczytałem i dalszy fragment twej, Jarku, odpowiedzi do mnie ostatniej. I chyba się cieszę, że w miarę dobrze mnie rozumiesz, i masz rację co do tego, jak odniosłeś się tam do moich hipotez, do mego światopoglądu. A dokładniej wyglada to tak: Zakładam, że skoro doznajemy i poznajemy, że istnieje to i owo, a raczej coraz więcej, i nawet zbiór praw fizycznych się poszerza ciągle, to nie zachodzą prawdopodobnie ograniczenia na to, co można doznać i poznać. To nazywam będzleniem. Natomiast ponieważ doznajemy „instrumentami” będącymi pewnymi z funkcjonalności, pewnymi z oddziaływań będzlenia, a w dodatku występują jeszcze inne ograniczenia i prawa przetwarzania informacji, więc tylko to, czego doznamy, następnie co zinterpretujemy, czyli poznamy jawi się nam, jako istnienie.
Rozum przydaje się i wyobraża mniej albo bardziej adekwatne modele istnienia jedynie w pewnych okolicznościach, w pewnych warunkach [fizykalnych?]. W innych już nie. A, jak wcześniej napisałem, zakładam, że wszelkie są możliwe. Nie tyle mamy szczęście żyć w warunkach nam w miarę sprzyjających i zrozumiałych, ile raczej wiedza nasza jest tak „pobierana i porządkowana”, aby będzlenie nie stanowiło dla nas szoku [nieskończoności], tylko aby było poznawane „krok po kroku”, jedna „warstwa” istnienia, po kolejnej...
Jako fizyk [teoretyk również chyba] nie powinieneś mieć- zakładam- dużych trudności ze zrozumieniem tego, o ile nie będziesz rozumował tylko „wąskimi” logikami. Np. zakłada się, że poza „granicznymi” wartościami Plancka „coś jest”, chociaż [jeszcze] raczej zupełnie nie wiadomo co; to jest w miarę dobry przykład fragmentu będzlenia, ale jeszcze praktycznie nie istnienia. Trochę podobnie rzecz się ma z rozumieniem sensu i wartości energii punktu zerowego...

Semele

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9066 Przeczytał: 22 tematy

Semele

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9066 Przeczytał: 22 tematy

Michał Dyszyński

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9066 Przeczytał: 22 tematy

1. na początku tematu wuj sformułował "niebieskie waruki"
2. wuj w zgodzie z tymi warunkami zna jedyne własną świadomość, i jedynie o niej może się sensownie wypowiadać
3. wuj pisze o świadomościach (liczba mnoga), w tym o świadomości muchy

więc twoje, jak zwykle gołosłowne stwierdzenia, dla ludzi myślących mają podobną wartość jak wywody wuja

Michał Dyszyński

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9066 Przeczytał: 22 tematy

na podstawie "niebieskich warunków" rzekomo obalił materializm, bo materii jako takiej nie doświadcza

zatem, z tego co napisałeś, mógby przecież jej istnienie "zapostulować"

wiesz Michał zapostulować to sobie można wszystko, ale to nie to samo co sensowne uzasadnienie takiego a nie innego zdania

Banjankri

Michał Dyszyński

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9066 Przeczytał: 22 tematy

michale, ale nikt nie broni ci uważać wuizm za uzasadniony - to twoja opinia i tyle, moja jest inna, to system sprzeczny ze swoimi własnymi założeniami, pełen niczym nie uzasadnionych spekulacji poza gołosłownymi deklaracjami wuja o jego uzasadnieniu ...

Michał Dyszyński

Semele

Semele

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9066 Przeczytał: 22 tematy

np. o świadomości muchy, która jak byk widnieje na wujowym diagramie... no chyba, że wuj pisze o swojej tylko solipsystycznej świadomości, gdzie mucha jest czścią jego umysłu... ale solipsyzm wuj kwestionuje

... czyli Semele to nie logika, a zbiór pobożnych, postmodernistycznych życzeń

Piotr Rokubungi

No, i starszyzna plemienna śfiniakowa pod postacią Jarosława naczelnego stał się „głównym celebrytą” tego [i chyba nie tylko tego] wątku. ;-P

A ja wujazboja lubię może nie tylko za jego bardzo logiczny i w miarę spójny światopogląd, za jego doświadczenia i wiedzę. Aczkolwiek w wielu kwestiach politycznych i historycznych nawet, to niezły z niego „zbój”. Ale najbardziej mnie smuci, że „się zamknął” w tym swoim swiatopogladzie, który- nie wiem, czy to dostrzegacie- po prostu jest niepełny [choćby z tych względów, o których napisałem w „Wyśmianie kretynizmu solipsyzmu” i o których nieraz pisałem już na tym forum].

Michał Dyszyński

Banjankri

lucek · Dołączył: 18 Lut 2011 Posty: 9066 Przeczytał: 22 tematy