ŚFiNiA

Andy72

Moja definicja nie ma nic wspołnego z postrzeganiem, istnieć to pojęcie pierwotne,
Tylko zastanawiam sie nad istnieć definiowanie przez postrzeganie.
Definicja Berkeleya że to co postrzegane, możę być dla doznań, ale nie pasowałoby nasz JA
odwrotna definicja WUJA - to co postrzega, odnosi się do świadomości, ale nie pasuje do doznań

Banjankri

Andy72

Istnienie powiązane z postrzeganiem? Ale nie wiadomo czy biernie czy czynnie.
Skoro istnienie to "atrybut nabyty" to jaki jest pierwotny

lucek

istnienie, istnieć to byt, być - nazwany przedmiot poznania, postrzegania rozumu

w zasadzie pojęcie pierwotne ... "latający człowiek", jako byt realny nie istnieje, jako byt wyobrażony jak najbardziej istnieje :wink:

Def. prawdy wg. Arystotelesa

Powiedzieć, że istnieje, o czymś, czego nie ma, jest fałszem. Powiedzieć o tym, co jest, że jest, a o tym, czego nie ma, że go nie ma, jest prawdą.

Andy72

lucek

materię też fajnie zdefiniował ... z jajka można zrobić jajecznicę lub może wykluć się kurczak ... to to, co zmienia, w sposób ciągły, swoją formę - tak jak zapamiętałem - więc nie muszę wiedzieć czym jest "sama w sobie", żeby wiedzieć, czym swoją naturą jest różna od przedmiotów świata pojęć.

Banjankri

szaryobywatel

Banjankri

szaryobywatel

Banjankri, ile razy było Ci już to tłumaczone że istnienie ma kształt nieredukowalny do samego tylko postrzegania? Zrozumienie tego chyba przekracza Twoje zdolności intelektualne

lucek

lucek

anbo

O tym, że "istnieje" nie równa się "jest postrzeganie" ani "postrzegam" wiemy stąd, że pewne byty istniały zanim dowiedzieliśmy się, ze istnieja, czyli zanim je postrzegliśmy. Natomiast, żeby zasadnie mówić o istnieniu czegoś to już trzeba wskazać na jakieś postrzegania tego czegoś, czyli trzeba powiedzieć o czym się mówi i skąd się to wie. O istnieniu czegoś mowimy też nie postrzegając tego bezpośrednio a jedynie wnioskując z innych obserwacji.
Niektóre próby definiowania (moim zdaniem w ogóle niepotrzebnie się to robi, każdy rozumie, co to znaczy, co okazuje się w dyskusji, gdzie się z sensem używa tego pojęcia) wskazuja na "ja istnieję" nie zauważając, że mówią o czuciu się istniejącym, a nie o samym istnieniu, w dodatku w definicji używają definiowanego. Definiowanie przez postrzeganie albo bycie postrzeganym wyklucza z możliwości istnienia byty nieobserwowane, które przeciez hipotetycznie moga istnieć, ale albo chwilowo albo w ogole brak nam obiektywnych możliwośco spostrzeżenia tego. Możemy przecież wyobrazić sobie świat złożony wyłącznie z rzeczy martwych, nie mających ani świadomości ani zmysłów do postrzegania, czego dowodem dywagacje na temat powstania naszego świata i jego ewolucji od Wielkiego Wybuchu do momentu, w którym pojawily sie pierwsze istoty mogące go postrzegać. Dajmy sobie spokój z próbami definiowania istnienia, zamiast tego, gdy ktoś mówi o istnieniu czegoś pytajmy co to jest (opisz to, wymień cechy, wskaż na relacje) i powiedz skąd to wiesz (żeby stwierdzić, czy zasadne jest jego twierdzenie o istnieniu danego bytu). Może jeszcze dodam, że w ten sposób istnienie umieścimy w kontekście (istnienie w umyśle, istnienie jako bohater filmowy, istnienie niezależne od umysłu będące przyczyną zaistnienia wrażenia zmysłowego...).

Banjankri

Banjankri

anbo

Banjankri

lucek

anbo

lucek

Banjankri

Banjankri

lucek

no ale istnieją również pojęcia abstrakcyjne, ktoś wspomniał nieskończoność,

jak tu habituacja nadaje uwypuklenie ?

szaryobywatel

anbo