ŚFiNiA

linoskoczek

Cześć,
ktoś z forumowiczów orientuje się jak w idealizmie empirycznym tłumaczy się, ciągłość istnienia przedmiotów, kiedy nie są postrzegane, ale bez wprowadzania Boga jak to zrobił Berkeley?

Śpi

Jeśli masz ochotę poczytać to nazwisko-klucz brzmi McTaggart. O ile zdążyłem się rozejrzeć, to Wuj Zbój ma zbliżone przekonania, przejrzyj jego posty.

linoskoczek

Dzięki, idealiści brytyjscy dorzuceni do listy:). Powoli się zapoznaję, ale ciężko w lekturze znaleźć odpowiedzi na konkretne pytanie. Co do wuja zbója to zorientowałem się w jego poglądach i odpowiedź na to pytanie jest mi też potrzebne do innej dyskusji. Do tego na tę chwilę jest to dla mnie główny problem do zrozumienia jego stwierdzenia, że światopogląd ateistyczny może być zgodny z idealizmem subiektywnym dlatego liczę też na jego odpowiedź.

Michał Dyszyński

linoskoczek

Andy72

A po co w ogóle wierzyć w idealizm empiryczny?

linoskoczek

Andy72

Alternatywa - realizm, bez udziwnień. To znaczy istnieje zarówno świat obiektywny jak i wiele światów subiektywnych

linoskoczek

Andy72

NIe należy mylić realizmu (jak ja to okreśłam, może inne okręślenie jest lepsze) z materializmem, gdzie istnieje tylko świat materialny.

Michał Dyszyński

Andy72

Realny świat to taki gdzie znajduje się np. krzesło. Normalny człowiek ma wrażneie krzesła patrząc na krzesło, ale gdy myśli o krześle to o krześle a nie o swoim wrażeniu. Realny świat jest konieczny zwłaszcza gdy mamy więcej niż jedną świadomość. Wtedy każda świadomość widzi to samo realne krzesło, podczas gdy druga świadomość nie zobaczy naszych doznań.
Widzę że na tym forum jest popularne podejście buddyjskie, Maja, Matrix.

Michał Dyszyński

Andy72

Andy72

Michał Dyszyński

Andy72

Nie wiesz czy to samo krzesło, bo myślisz idealizmem. Właściwie prowadzi on do solipsyzmu, a inne świadomóści zostaja dodane w sposób sztuczny, aby tak smutno nie było. Ale inne świadomości fruwają sobie gdzie indziej, każdy śni swój sen o innym krześle. Jak w takim razie się komunikować, dogadać?
Natomiast krzesło istnieje obiektywnie, to znaczy TO SAMO krzesło może dawać wrażenia świadomości A jak śwadomości B.
A ile masz lat, że nie rozumiesz takich słów jak "obiektywnie", bo to znany tu na froum argument, że nie rozumiem słowa i koniec, definicji też, itd.
"W idealizmie ciągłość jest - bo ją odczuwam", też mógłbym napisać gdybym był materialistą: "a co to znaczy odczuwam", czy to samo "bo ją bleblam?" I jak byś wytłumaczył odczuwanie obiektywnie? Tylko mi nie zalęży na tym, aby udawać że jakiegoś słowa nie rozumiem.
"W idealizmie ciągłość jest - bo ją odczuwam" - odczuwasz ciągłość? to znaczy jak odczuwasz że istnieją, kiedy nie są postrzegane? Gdy nie postrzegasz krzesła, to nie odczuwasz że istnieje. I ciągłości nie ma. A w realizmie jest!

Andy72

Idealizm powoduje błęy w komunikacji. Przykładowo idziesz do sklepu i chcesz kupić krzesło, pokazujesz To krzesło. Obie strony wiedzą że chodzi o to samo krzesło, natomiast zwariowany filozof będzie twierdził że krzesło to tylko zbiór wrażeń i sprzedawca mówi o zupełnie innym krześle.

Michał Dyszyński

Andy72

Michał Dyszyński

Andy72

Michał Dyszyński

Andy72

Ależ ja akceptuję reguły fizyki kwantowej! Nie akceptuję jedynie interpretacji kopenhaskiej czy ortodoksyjnej (jaka różnica między nimi?) mówiącej że do redukcji potrzeba świadomego obserwatora. I kto powiedział że „Na razie jednak tego rodzaju interpretacja obowiązuje” fizycy skłaniają się ku innym interpretacjom- proponuję zapoznać się pracami Wojciecha Żurka na temat dekoherencji.
Wszelkie doświadczenia gdzie jest splątanie udowadniają te splątanie, podczas gdy kot Schrodingera opiera się na wierze że skoro nie widzimy to może coś w tym pudle jest.
Rozwiązaniem jest to, że w pudle następuje redukcja, bo obserwatorem jest fiolka z trucizną a obserwacją stłuczenie lub nie tej fiolki.
Doświadczalnie można udowodnić że świadomy obserwator nie jest konieczny. Weźmy foton i dwie szczeliny. Gdy drogi są nieodróżnialne, wtedy mamy interferencję. A gdy tylko wstawimy detektor, interferencja znika! Nawet gdy detekcja nigdy nie będzie odczytana przez człowieka.
Ważne że jakaś informacja pojawiła się w kosmosie, a nie że jakiś człowiek ją odczytał.

Michał Dyszyński