Filozoficzne problemy z filozofią

ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.

FAQ

Szukaj

Użytkownicy

Grupy

Galerie

Rejestracja

Profil

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości

Zaloguj

Filozoficzne problemy z filozofią
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 5, 6, 7 ... 12, 13, 14 Następny

Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Filozofia

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Błażej

Dołączył: 13 Sie 2011
Posty: 545
Przeczytał: 0 tematów

Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Pon 20:38, 23 Lip 2018 Temat postu:

mat napisał:

Skąd wniosek, że bezkrytyczne?

Bo innych krytykujesz za x, a sam się opierasz na x i tego nie krytykujesz.

mat napisał:

Po pierwsze, kiedy w nauce trwa dyskusja to w ramach pewnego konsensusu, który jest obcy twojemu światopoglądowi, więc z czapy do tego nawiązujesz.

Że, co? Mat, konkretnie napisałeś, że twoje kryterium do rozsądzania przekonań, które miałby być bardziej godne wiary opiera się na zasadach otaczającego nas świata. W momencie, kiedy wyznajesz, że jakiś skład idei może być bardziej godny wiary od innego, w istocie przykładasz obydwa do pewnego standardu i stwierdzasz, że jeden z nich bardziej odpowiada standardowi niż drugi. Przyznajesz chyba tym samym, ze istnieje prawdziwa słuszność, niezależna od ludzkiego postrzegania. Ja jestem ciekaw co to takiego. Bo od momentu, gdy przyglądam się sporom światopoglądowym to ja widzę, ze jeśli chodzi o jakieś zasady świata to jest raczej wielka światopoglądowa batalia, a ty wyskakujesz jakbyś miał coś bezspornego i oczywistego.

Dla przykładu, napisałeś, że nie jest godne wiary, że jutro umarli wstaną z grobów - rozumiem, że przykładasz to do swojego kryterium i wychodzi ci, że to przekonanie jest niegodne wiary. Do jakiej zasady(zasad?) świata przyłożyłeś to przekonanie żeby je ocenić? Która zasada i jak sprawdziłeś jej oczywiste istnienie niezależne od twojej interpretacji? Rozumiem, że w twojej wycinkowej percepcji(i nie mam tu namyśli 13.7 mld lat tylko to, co sam jesteś wstanie sprawdzić) nie ma doświadczenia umarłych wstających z grobów tylko, że twoja wycinkowa percepcja nic jeszcze nie mówi o tym jakie są zasady tego świata.

Cytat:

Po drugie dyskusje te nie mają wpływu na to (a może właśnie mają?), że nauka poszerza obszar naszej wiedzy. 70 lat temu nie znano jeszcze kodu DNA, itp, itd. A tu przychodzisz ty i pytasz czy istnieją jakieś zasady świata, mówisz o światopoglądach, interpretacjach i że w ogóle, to dalej nic nie wiemy.

Pytam, bo twierdzisz, ze coś masz to ja mówię sprawdzam. Gdzie ja mówię, że nic nie wiemy? Znów gadasz bajki tak jak wtedy, gdy insynuowałeś mi, że ja twierdzę, że coś co jest niesamowite jest nie z tego świata. Ja wierzę, że coś tam wiemy.

mat napisał:

Ale wcale nie twierdze, że na starcie nie kieruje się z góry przyjętymi założeniami. Zakładam - możesz to nazwać wiarą - np. że nie jestem mózgiem w słoiku albo awatarem.

Znów wypaczasz to, co staram ci się przekazać. Chodzi o coś więcej niż założenie, że nie jesteś galaretą w słoiku. Chodzi o to, że nie tylko na "starcie", ale również i później kierujesz się zestawem wiar, subiektywnych przekonań, "faktów", przeczuć, intuicji, zaufanych źródeł, przekonań ontologicznych i epistemologicznych, systemów aksjologicznych… Musimy mierzyć się z bardzo bogatą i przerastającą nas rzeczywistością - my wyposażeni w niedoskonały, często zawodny ludzki aparat poznawczy więc możemy zapomnieć o obiektywnym uchwyceniu złożonej struktury rzeczywistości. Tę rzeczywistość interpretujemy tak jak umiemy, ale chodzi o to, że INTERPRETUJEMY. Przekonanie, że można być człowiekiem twardo stąpającym po ziemi, którego w ogóle nie interesuje dokonywanie filozoficznych interpretacji, jest z gruntu fałszywe. Każdy człowiek czy tego chce czy nie dokonuje takich interpretacji i to od samego początku, gdy tylko zacznie świadomie postrzegać świat i siebie samego w tym świecie. Nawet żeby mieć spójny światopogląd musisz bowiem na swój własny użytek zdecydować, które z otaczających (lub mogących otaczać) obiektów uznać za istniejące – a podejmując taką decyzję wkraczasz w obszar metafizyki, interpretacji filozoficznych. To dokonuje się u każdego w sposób mniej lub bardziej intuicyjny i nie zawsze umiemy to dobrze uzasadnić. Każdy musi jakoś postrzegać otaczającą go rzeczywistość, a postrzegając ją, tworzy swój własny, prywatny obraz świata.

Moim zdaniem świetnie to o czym pisze obrazuje dyskusja WujaZbója z Banjankri, gdzie Wuj wykazuje bez problemu, że jego dyskutanci dokonują pewnych interpretacji filozoficznych na temat siebie i świata.

Wujzbój napisał:

O tym jest mowa w wielu wątkach tego forum. Przedstawiłeś pewną wizję rzeczywistości, pewną arbitralną interpretację znanego i tobie i mnie faktu, że w ekosystemie toczy się nieustanna bezwzględna i okrutna walka o przetrwanie.

Ty interpretujesz ten fakt w sposób, który dla mnie jest masochistyczną fantazją: uważasz, że świat jest obrzydliwy i że trzeba się z tym pogodzić. Ja interpretuję go inaczej: uważam, że świat jest jaki jest, bo tylko żyjąc w takim świecie można poznać siebie.

Ty wierzysz w mechaniczną rzeczywistość, która mieli w swoich trybach ciebie i innych. Wiesz, że jeśli taką wiarę przyjmiesz, to będziesz miał ciężko, ale przetrwać pomoże ci głębokie przekonanie, że dotarłeś do prawdy i że za tę prawdę płacisz uczciwą cenę. Wierzysz więc uparcie, by przetrwać.

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/filtry-celowe-myslenia,8929-100.html

Powiedziałbym, że nieustannie żyjemy interpretacjami, a nie czystymi faktami. Bo interpretacja pojawia się już na poziomie zwyczajnego dnia codziennego (interpretacje nie są domeną tylko wielkich dyskusji światopoglądowych jak ta Wuja i Banialukiego). Biorąc nawet przykład z życia codziennego, gdzie nauka mówi nam, że palenie tytoniu wywołuje takie to, a takie zmiany w organizmie ludzkim, których konsekwencją jest skrócenie życia człowieka. Możesz uznać teraz, że palenie jest złe, a ta ocena może wynikać z jeszcze głębszego przekonania, że życie długie jest dla ciebie rzeczą cenną. Ale to już zaczyna się twoja prywatna głęboka interpretacja ciebie, życia, świata cię otaczającego.

Cytat:

To co ty nazywasz dogmatycznym ja nazywam racjonalnym. Uważam, że nie mam innego wyjścia, inaczej - jak zauważył Michał Dyszyński - nic nie miałoby sensu i musiałbym strzelić sobie w łeb.

Nie wiem, gdzie Michał pisze o strzelaniu sobie w łeb i w jakim to występuje kontekście. Natomiast piszę "dogmatycznym", bo wszelkie alternatywy z góry odrzucasz (choć nie jesteś wstanie dowieść, że właśnie takie warunki stanu umysłu i organizmu dając i właściwsze ujmowanie świata), gdyż te inne podrzędne opcje zabiłby poczucie twojego sensu postrzegania świata.

Ostatnio zmieniony przez Błażej dnia Pon 20:46, 23 Lip 2018, w całości zmieniany 1 raz