ŚFiNiA

wujzboj

Podałem konstrukcję. Znajdziesz ją w tym wątku. Zacytuj ją.

konrado5

wujzboj

Zacytuj jednak, OK?

konrado5

wujzboj

Ha! Gdybym ja to wiedział, to bym cię nie wysyłał na poszukiwania

konrado5

Czy chodzi ci o tą konstrukcję?:

wujzboj

Jest taki post przypominający historię naszej rozmowy:

konrado5

wujzboj

To, że jest możliwe, pokazuje fakt podania konstrukcji.

Opowiadają dowcip o panu Kowalskim, który nie wierzył w żyrafy. Mówił bowiem, że zwierzę o tak długiej szyi nie może istnieć. Pewnego razu znajomi stracili cierpliwość, zaprowadzili go do Zoo i pokazali mu żyrafę. Pan Kowalski z zainteresowaniem obejrzał zwierzę, po czym stwierdził: "zwierzę z tak długą szyją nie może istnieć" i wrócił do domu. Naturalnie, pan Kowalski nadal nie wierzy w żyrafy.

Gdy masz podaną konstrukcję, nie możesz uzasadniać ogólnie, że takiej konstrukcji być nie może. Musisz szukać, co w tej konstrukcji jest nie tak (jeśli twoja intuicja ci mówi, że coś w niej musi być nie tak). Podobnie pan Kowalski powinien starać się pokazać, że przed nim stoi nie żyrafa, lecz zwierzę z sensownie krótką szyją, lecz - na przykład - optycznie wydłużoną przez jakąś szybę zniekształcającą kształty, krzywe lustro, czy coś innego.

konrado5

wujzboj

Przecież omawialiśmy to na przykładzie złudzenia ruchu. Nie trzeba przeczyć doznaniom. Wystarczy uznać, że są nieadekwatne do poprawnego opisu rzeczywistości.

Faktem jest jedynie, że nihilizm aczasowy nie jest oparty na doświadczeniu, lecz jest teorią spekulatywną.

konrado5

Właśnie mi chodzi o to, że niemożliwe są jakiekolwiek teorie spekulatywne. Wszystko co nam jest dostępne to doznania, a wszelkie teorie spekulatywne mówią o "czymś co nie jest doznaniem", czyli nie niosą żadnej informacji.

wujzboj

Chodzi mi o to, że nihilizm aczasowy nie da się wyprowadzić jako wniosek z doświadczenia, lecz polega na przyjęciu, że doznania są nieadekwatne do poprawnego opisu rzeczywistości. Naturalnie, nie jest on w stanie zaproponować w zamian nic innego, nic co z doświadczenia nie jest wzięte - i dlatego właśnie jest nihilizmem.

Spekulatywność polega na braku doświadczalnego uzasadnienia. Opieranie się na "czymś, czego nie da się sprowadzić do doznań" to nie tyle spekulatywność, ile irracjonalizm (bo takie "coś" nie podlega analizie rozumowej gdyż, jak napisałeś, nie niesie żadnej informacji). W odróżnieniu od tego, spekulatywna teoria może być doskonale zrozumiała; jej się po prostu nie da udowodnić. Każda ontologia jest spekulatywna. Nie tylko ontologia nihilizmu aczasowego.

konrado5 · Wysłany: Sob 21:05, 14 Mar 2009 Temat postu:

Zaprzeczenie nihilizmu aczasowego również nie ma doświadczalnego uzasadnienia. Inaczej nie moglibyśmy pomyśleć o nihiliźmie aczasowym, bo byłby czymś podobnym do stwierdzenia "nie odczuwam bólu" pomimo tego, że odczuwam.

wujzboj · Wysłany: Sob 15:42, 28 Mar 2009 Temat postu:

Zaprzeczenie nihilizmu aczasowego bierze się po prostu stąd, że nihilizm aczasowy jest jałowy: nie dość, że wszystko uważa za złudzenie, to na dodatek odbiera wartość czemukolwiek, każdemu działaniu, każdej idei, każdemu pomysłowi (sobie samemu też, bo przecież jest on pomysłem). Nihilizm aczasowy jest ciekawy jako przykład opcji metafizycznej, jest jednak nieciekawy jako opcja do przyjęcia. To nie znaczy, że jest on fałszywy (zauważ, że rozmowa o nim zaczęła się od mojego stwierdzenia, że jest to jedyna forma nihilizmu, będąca spójna zarówno wewnętrznie, jak i z doświadczeniem)!

konrado5 · Wysłany: Sob 17:08, 28 Mar 2009 Temat postu:

Czyli zarówno nihilizm aczasowy jak i polipsyzm wypowiadają się na podstawie doświadczenia na temat czegoś co nie jest doświadczeniem?

wujzboj · Wysłany: Nie 1:11, 29 Mar 2009 Temat postu:

Nie. Inaczej interpretują doświadczenie. Czyli budują inne relacje pomiędzy doświadczeniami.

konrado5 · Wysłany: Nie 11:27, 29 Mar 2009 Temat postu:

wujzboj

Nie, Konrado. Mylisz znaczenia słowa "doświadczenie". Z jednej strony, używasz tego słowa jako klasy abstrakcji wszystkich doświadczeń, a z drugiej - jako konkretnego elementu (np. "doświadczenie dotyku liścia").

Interpretacja doświadczenia w każdym z tych znaczeń polega na podaniu zbioru relacji pomiędzy konkretnymi elementami. Takich zbiorów może być wiele.

konrado5

wujzboj

Porównajmy solipsystę i nihilistę. Niech doświadczeniami będą "przypominam sobie, że jadłem cytrynę" i "widzę, że on je cytrynę".

Solipsysta buduje z tego relację opisującą własności swojego umysłu: kiedy mój umysł produkuje doznanie nazywane przeze mnie "widzę, że on je cytrynę", produkuje także doznanie "przypominam sobie, że jadłem cytrynę". Solipsysta wnioskuje stąd, że kiedy w przyszłości jego umysł wyprodukuje doznanie "widzę, że on je cytrynę", wyprodukuje także doznanie "przypominam sobie, że jadłem cytrynę". Posiada bowiem strukturę pojęciową zawierającą pojęcia teraźniejszości, przyszłości i przeszłości; struktura ta jest zbudowana z relacji pomiędzy teraźniejszymi doznaniami w sposób, który już omawialiśmy.

Nihilista aczasowy natomiast stwierdza,, że doznania "przypominam sobie, że jadłem cytrynę" i "widzę, że on je cytrynę" są częściami szerszego doznania, które można określić jako "chwila teraźniejsza". I nie wnioskuje stąd niczego, ponieważ postanowił, że poza chwilą teraźniejszą i tym jednym, jedynym jej doznaniem nie ma niczego W szczególności, według naszego nihilisty nie ma upływu czasu i wobec tego nie ma czegoś takiego, jak "jutro zobaczę, że on je cytrynę". Teza "jutro zobaczę, że on je cytrynę" jest tylko fragmentem doświadczenia chwili teraźniejszej, podobnie jak to było z doświadczeniami "widzę, że on je cytrynę" i "przypominam sobie, że jadłem cytrynę".

Nie wiem, co znaczy pytanie "czy wszystkie zbiory relacji istnieją". O jak rozumiane istnienie pytasz?

konrado5

wujzboj

konrado5