ŚFiNiA

Marcin Kotasiński

Kto na to odpowie: dlaczego w ogóle przychodzimy na świat? Pytanie dotyczy przyczyny, ale przyczyna wyjawi też sens, czyli cel przyjścia. Zatem odpowiedź na pytanie będzie odpowiedzią na przyczyny początkowe i końcowe życia, odpowie na wszystko w tym temacie.

Niepoprawna

Łe! Narobiłeś mi tylko nadziei ;-P

Marcin Kotasiński

Czyli mam wygłaszać monologii?

Niepoprawna

No choćby ten jeden raz. Ja się nad tym zastanawiałam nie raz, ale jakoś nic mnie nie przekonuje.

P.S. A bo mało tu monologów? Jeden więcej nie zaszkodzi

Michał Dyszyński

Marcin Kotasiński

Niepoprawna i Michał

Mylisz się Michale.

Gdybym chciał po prostu wygłosić monolog to zrobiłbym to w pierwszym poście, ale nie chce mi się tak po prostu, bo wtedy mam wrażenie, że mówię do kamieni, o to mi nie chodzi. Z kolei jeśli mam was do czegoś przekonać to właśnie chcę, aby wywiązała się regularna rozmowa, ponieważ w niej wszyscy aktywnie uczestniczymy, a to wymaga zrozumienia każdej wypowiedzi składającej się na całą rozmowę i w ten sposób można skutecznie wybudować zrozumienie danego zagadnienia u rozmówców i przede wszystkim uczestniczymy w niej razem a to jest miłe i przyjemne - "obcować" ze swoimi myślami wzajem.

Michał ja nie chcę dawać swojej wiedzy w taki sposób jak ty to postrzegasz, nie potrzebuję tego i nie jest to nawet ciekawe. Ciekawe natomiast jest wnikanie w rozumowanie rozmówców i dostrzeganie tego, co oni rozumieją, a czego nie i na tej podstawie wyjaśnianie wszystkiego po kolei prowadzące do zrozumienia. Ciekawe jest to dlatego, bo pojawia się przy tym pewien opór niezrozumienia, który należy rozwiązać, a więc przez trud wiadomo, że żyje się, a nie śni, oczywiście trud w rozsądnych proporcjach i ustępujący dzięki wyjaśnieniom. Ponadto i co najważniejsze końcowy wynik jest najciekawszy, kiedy wreszcie dochodzimy do kresu i rozmówcy pojmują sens i spójność przekazywanego rozumienia, wywołuje w nich to poczucie spójności i zadowolenie ze zrozumienia, co udziela się także mnie i wtedy czujemy się w jedności, taki jest efekt współzrozumienia i o to nam wszystkim chodzi w tworzeniu wspólnoty, w tym współzrozumieniu czujemy się razem poprzez rozumienie jednego.

Jeśli nie przyjdzie wam do głowy jak zacząć, to wygłoszę ten monolog, ale ciekawiej będzie jak wy zaczniecie. Michał ja tobie wcale nie nakazuję wierzyć mi na słowo, ba, zachęcam cię podważ to, a ja będę miał za zadanie uzasadnić wysoko postawioną sobie poprzeczkę. Dotychczas i co wciąż ci powtarzam, ty krytykowałeś mnie, człowieka, nie moje wypowiedzi i ich przedmiot - przemyśl o co mi chodzi.

Niepoprawna

Wiem! Bo Bóg potrzebował smopotwierdzenia swojej myśli z doświadczeniem :rotfl:

Michał Dyszyński

Niepoprawna

Michał, nie "nabzdyczaj się", jak mawia Luzik. Napisz co masz do powiedzenia w temacie. Weź pod uwagę, że nie tylko Marcin będzie to czytał. Może do mnie trafi bardziej Twoja koncepcja.

Michał Dyszyński

Niepoprawna

A przestań! Jakie zasady Marcina? To już nie wolno swoich poglądów wygłaszać gdzie się chce? Od kiedy to w każdym wątku obowiązuje inny regulamin? Niedługo będzie tak, że każdy user będzie pisał tylko w swoim prywatn wątku. Pisz tutaj, nie rób dziecinady! ;-P

Michał Dyszyński

Niepoprawna

Marcin Kotasiński

Michał Dyszyński

Niepoprawna

Marcin, musiałeś gdzieś to wcześniej napisać, bo ja bym raczej nie wpadła na taki pomysł. Nie rozumiem zupełnie tego boskiego samopotwierdzenia. Dlaczego akurat tak? I po co? Czy Bóg nie byłby siebie świadomy bez świata, który stworzył?

Marcin Kotasiński

Michał Dyszyński

Niepoprawna

No nie wiem... Myślę raczej, że to są Twoje słowa, przeze mnie powtórzone, ale nie będę się spierać.

Kiedyś, w Prawdzie absolutnej, zapytałam Cię po co Bóg stworzył świat ("rozdrobnił się" na stworzenia), a Ty odpowiedziałeś

Marcin Kotasiński

Niepoprawna to jest inaczej.

Istnieje Bóg, który jest absolutną Świadomością Siebie. Jest Jedyną Świadomością jaka jest. Reszta co jest, jako także On, to Podświadomość absolutna, to, co On poznaje jako Siebie przez doświadczenie, wcześniej wiedząc, że tym jest, co wie ze wszystkich byłych doświadczeń. Ale poznaje, bo poznanie to najciekawsze, co można robić i co można robić w ogóle.

Kiedy poznając zagląda Świadomością w Podświadomość, to odkrywa tam pojedyncze sztuki Siebie czyli nas, zaglądając budzi nas ze snu, a dalej ruszamy w życie, aby Go poznać, jako ta Prawda i Miłość na początku odkryte.

Michał Dyszyński

Niepoprawna

No nie wiem Michał. Wydaje mi się, że jednak nie zawsze musi chodzić o dogadanie się. Ja np. nie mam koncepcji w temacie stworzenia i poprosiłam Marcina i Ciebie o wypowiedzenie się. Marcin założył ten wątek, bo go o to poprosiłam, nie dla samego siebie. Zauważ, że kiedy znasz jakieś fakty, i mówisz o nich w dyskusji, to nie po to, by je jakoś uzgodnić z rozmówcami, a po to, by wnieść do dyskusji swoją wiedzę. Marcin twierdzi, że zna prawdę, więc jak mógłby poszukiwać kompromisów? Możesz przecież zignorować to stwierdzenie i czytać same argumenty, poddawać je w wątpliwość, krytykować, tworzyć kontrargumenty... Możecie wszak pozostać każdy przy swoim przekonaniu. Nie sądzę, żeby Marcin chciał Cię zmuszać do uwierzenia w to, co pisze. Ty chyba też nie masz takich ambicji wobec Marcina. Weź natomiast pod uwagę, że czyta Cię nie tylko Marcin i może z kimś innym dojdziesz do porozumienia.

Marcin Kotasiński

Michał, napisałem ci wcześniej tak:

Niepoprawna

Marcin, Bóg ma podświadomość? Dobrze zrozumiałam?

Marcin Kotasiński

Niepoprawna, tak ma. Wyobraź sobie „bańkę” światła w ciemności. Bóg jest tą „Bańką”, która znając Siebie ma „w Sobie” absolutnie wszystko wiadome, czyli wszędzie „świeci światło Świadomości”. „Poza Sobą” ma Podświadomość absolutną, tam gdzie jeszcze nie świeci, ale On jest tą Podświadomością, bo za nią uznaje się, nie odrzuca tego bytu. Kiedy zagląda Świadomością w nią, czyli jego „światło świadomości” przenika podświadomość, to poznaje, że to On, uzyskując potwierdzenie wcześniejszego założenia.