ŚFiNiA

Wuk

Odpowiem posługując się plonem moich starć z tutejszym gwiazdorem, Panie i Panowie, okaski :brawo:

...WUJEM-ZBUJEM, idealistą co się patrzy*.
Jak może ktoś zauwazył kilkanaście razy nie moglismy się z Wujem porozumieć w punkcie prawomocności (vel: pewności, prawdziwości) bezpośredniego poznania (vel: danych zmysłowych, sądów egzystencjalnych, poznania przez wskazanie). Jaki tego powód?
Otóż Wuj nie akceptuje pojęcia bezpośredniej oczywistości o charakterze nieintelektualnym np. oczywistość doświadczenia. Ja mu powiadam: o proszę, tu jest kszesło, kot, drzewo, a on, że nic mu po tym, równie dobrze mogłoby ich nie być. Ma rację, czy nie ma?
Otóż ma rację w tym, że fakty naszego doświadczenia nie są w żaden sposób intelektualnie oczywiste ani konieczne. Równie dobrze mogłoby ich nie być, albo mogłyby być inne. Nie są konieczne.
Z tego własnie powodu Platon odmówił faktom wartości poznawczej. Nie są konieczne więc nie mogą być przedmiotem koniecznego poznania. Podobnie wątpienie Kartezjusza. Wątpię ponieważ MOGĘ wątpić. Znowu ten sam brak konieczności. U Kanta mamy takie same intelektualne i konieczne (rozum transcendentalny) warunki poznania które nie są w żaden sposób determinowane przez dane zmysłów. Pewne jest tylko to, co jest konieczne. Dla unaocznienia problemu dodam, że ani fizyka Newtona, ani fizyka kwantowa nie mają waloru konieczności. Równie dobrze można pomyśleć teorie alternatywne.
Otóż postawienie na konieczność intelektualną jako warunek wartościowego poznania (bez kłopotu można je sobie odrzucić np. Locke, Hume, Popper itd) implikuje tezę, że MYŚL (Z WŁAŚCIWĄ JEJ KONIECZNOŚĆIĄ) JEST TYM, CO OSTATECZNIE ISTNIEJE. A to jest nic innego jak idealistyczna metafizyka. Trzeba by to uzasadnić. A z tym jest gorzej. W zasadzie to jest zupełnie beznadziejnie, jak możemy się przekanać śledząc choćby ontologiczny dowód na realne istnienie Bytu Koniecznego. Co więcej logika nie pozwala na uzasadnienie prawdziwości wszystkich zdań. Trzeba zatem przyjąć jakieś oczywistości bez uzasadnienia. Co wiecej muszą to być oczywistości pozaintelektualne. Inaczej kolizja z teorią typów i w konsekwencji bełkot.
I to by było tyle, Panie i Panowie.

----------
*Czytaj: zafascynowanym naftalinowatymi pomysłami, mętnych łbów panów Kartezjusza i Kanta et consortes, czyli ciemną i ślepą uliczką europejskiej myśli.

wujzboj

Wuk

wujzboj

Wuk

wujzboj

idiota

Ks.Marek

Wuk

Wuk

ptr

Zastanawiałem się czy warto się włączać do Waszej dyskusji. Moim zdaniem takie rozmowy powinny być prowadzone z nastawieniem z jakim się układa puzzle albo rozwiązuje jakąś łamigłówkę; coś na kształt burzy mózgów, gdzie wygłasza się entuzjastycznie różnorodne pomysły, a dopiero potem się sprawdza, które z nich mają ręce i nogi. No bo jaki jest cel obśmiewać się nawzajem? Uczestniczyłem już w takich dyskusjach, gdzie w dobrym tonie było w końcówce swojej wypowiedzi zinterpretować myśli przedmówcy jako bełkot, a jego samego uznać za idiotę. Wiem, że to może być przyjemne, ale zazwyczaj uniemożliwia swobodną rozmowę. Nie czytałem na razie kłótni Wuka z Wujem, czy może odwrotnie, ale nie wiem naprawdę… macie jakieś osobiste korzyści z tego, która strona wygra? Jakieś partie polityczne, co?

Jeżeli mamy jakieś zagadnienie, jakiś zbiór danych i chcemy ustalić co z tego wynika, to pierwszym krokiem jest wspólnie wyliczyć możliwe interpretacje zebranych danych. Jeżeli będzie tylko jedna, będzie ona wnioskiem z tych danych. Niepotrzebne jest tuptanie nóżkami; pewnie „Panowie” (bo tak w końcu zaczęliście się do siebie zwracać) wyrośliście już z wieku, gdy się biegało po podwórku i grało z kolegami w wojnę robiąc desant na piaskownicę dziewczynek i zapewne moglibyście podejść do sprawy metodycznie.

A zatem należałoby wyliczyć i zdefiniować podstawowe pojęcia np.: ja, osoba, doznania, świat, materia, Bóg a następnie wszystkie modele, które mają ręce i nogi, które są ich interpretacją. Jeżeli poszczególne pojęcie można różnorodnie, zasadnie zdefiniować, rozmnożyłoby to ilość możliwych interpretacji, ale trzeba by to wziąć pod uwagę. Tylko pewnie tą dyskusję trzeba by przeorganizować, np. zrezygnować z wycieczek personalnych, z podsumowań, że ktoś jest idiotą, albo że nie czyta.

A na razie mam po pytaniu do Wuka i przy okazji do Marka oraz do dr entropii.

Wuk i Marek

Wuk

Sceptycyzm to łatwy światopogląd. Jednak nie widzę najmniejszego powodu, aby tak myśleć. Wyniki nauki nie przeczą poznaniu spontanicznemu. Nie przeczyła mu fizyka Newtona i nie przeczy fizyka kwantowa. Kto sądzi inaczej, nie wie o czym mówi. Tak jak moja dawna pani profesor od polskiego, która sądziła, że teoria względności jest o względności (czyli dowolności) wszystkiego. Jest to bzdura, bo coś opisywalnego matematycznie, nie może być dowolne. Zresztą, to są truizmy.
Zgadzam się, że mało wiemy, że szukamy prawdy po omacku. Jednak na pogląd, że świat jest snem wariata nie ma mojej zgody. Są solidne argumentacje na rzecz tezy przeciwnej np. przy pewnych założeniach, co do pozytywnej wiedzy o świecie, można udowodnić istnienie pierwszego motoru itp.

Ks.Marek

Wuku drogi, pierwszy z ciebie filozof, który na tej śfini pokazuje o co w filozofii w ogóle chodzi. Poruszył to również PTR. Zadziwienie, zdumienie się światem i kosmosem - to jest sens życia, treśc, której starczy ma miriady całe, by ja zgłębiać,
kontemplować.

Wuk

Wuk

idiota

wujzboj

wujzboj

wujzboj

wujzboj

wujzboj

Wuk

Wuk

wujzboj

wujzboj