ŚFiNiA

wujzboj · Wysłany: Wto 21:35, 06 Mar 2007 Temat postu:

Ale to nie jest solipsyzm, Michale. To jest definicja istnienia oparta na doswiadczeniu istnienia.

W ten sposob pojecie istnienia zostalo zwiazane z pojeciem osoby. Aby zostac solipsysta, musialbys do tego uznac, ze jedyna osoba na swiecie. Takie zalozenie nie jest konieczne, wiec po co je robic?

Michał Dyszyński · Wysłany: Wto 22:45, 06 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Śro 0:20, 07 Mar 2007 Temat postu:

Przyjmowanie istnienia innych istot ma sens wylacznie dlatego, ze bez tego swiat bylby NUDNY i SMUTNY

Schoppenhauer powiedzial, ze solipsyzm to twierdza nie do zdobycia - ale twierdza to nieobsadzona. Nieobsadzona, bo po co komu byc solipsysta?

Michał Dyszyński · Wysłany: Śro 19:15, 07 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Czw 18:01, 08 Mar 2007 Temat postu:

Podmiot X traktuje doznania jako pochodzace od osoby Y, jesli ukladaja ci sie w charakterystyczny wzor dzialan podobny do wzoru dzialan, jaki zdaniem podmiotu X moglby (choc nie musi) byc charakterystyczny dla podmiotu X (np. "Y poplakal sie ze smiechu", "Y zlosliwie podstawil mi noge"). Zdaje sie, ze to miales na mysli w punkcie (A)?

Podmiot X uwaza element swiatopogladu za osobowy, jesli uwaza, ze element ten posiada swiadomosc wlasnego istnienia. Jest to nieco slabsze od twojego punktu (B); natomiast brzytwa Ockhama moze obcinac te z elementow, ktore wystaja poza twoje (B).

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 21:37, 09 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Pią 21:59, 09 Mar 2007 Temat postu:

Tak, wedlug mnie poza osobami nic nie istnieje

Bo istnienia niczego innego nie jestem w stanie sobie wyobrazic: z kazdym moim doswiadczeniem zwiazana jest osoba (ja), nie ma nic w moich pojeciach, co daloby sie uwolnic od obserwatora. Po takim "uwolnieniu" znika wszelka tresc.

Nie bardzo rozumiem, o jakim brakujacym przejsciu mowisz. Twoj opis dotyczy laczenia wrazen w obiekty, w sytuacje, w pojecia, w relacje miedzy obiektami; zgadzam sie z nim. Zadne z tych obiektow nie sa jednak elementami ontologii, bo ich obecnosc jest pochodna, a nie pierwotna (one sa obecne wylacznie dzieki temu, ze ja istnieje; gdybym nie istnial, nie byloby moich wrazen, i wobec tego nie byloby i obiektow zbudowanych z miich wrazen). Istnienie jest przypisywane nie tym obiektom (bo tego sie nie da uczynic), lecz osobom, ktore sa co prawda nieobserwowalne przeze mnie, ale istnieja dla siebie w sposob analogiczny do tego, jak ja istnieje dla siebie, oraz wymieniaja sie ze mna informacjami; przejawem tej wymiany informacji sa moje doznania swiata zewnetrznego.

Michał Dyszyński · Wysłany: Pon 19:49, 12 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Wto 11:44, 13 Mar 2007 Temat postu:

Wobec tego rozszerze ten akapit:

Michał Dyszyński · Wysłany: Czw 22:24, 15 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Pią 11:22, 16 Mar 2007 Temat postu:

Teraz ja nie rozumiem pytania...

Michał Dyszyński · Wysłany: Nie 14:18, 18 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Nie 15:29, 18 Mar 2007 Temat postu:

Nie zrozumielismy sie. Wspomnialem o "zbiorze doznan wyodrebniajacych obiekt Y", bo zapytales, w jaki sposob pojawia sie u mnie inna osoba Y. Odpowiedzialem, ze NAJPIERW pojawia sie "zbior doznan wyodrebniajacych obiekt Y" (i tu NIE MA JESZCZE ONTOLOGII, bo obiekt ten jest po prostu "materialny"), a NASTEPNIE - gdy musze sie do tego obiektu ustosunkowac, bo musze podjac jakies dzialanie mogace wplynac na jego stan - zakladam istnienie osobowego zrodla tego obiektu (i to juz jest ontologia).

Na tej samej zasadzie ontologiczny jest rowniez amaterializm: gdy twierdze, ze scinajac drzewo nie usuwam z tego swiata zadnej osoby, formuluje twierdzenie ontologiczne. Z ktorego nastepnie korzystam, spokojnie scinajac wspomniane drzewo.

Michał Dyszyński · Wysłany: Pon 12:35, 19 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Pon 21:47, 19 Mar 2007 Temat postu:

Dysponuje taka sama regula, jak wszyscy. Pisalem o tym tak (teraz moze bedzie to juz jasniejsze):

Podmiot X traktuje doznania jako pochodzace od osoby Y, jesli ukladaja ci sie w charakterystyczny wzor dzialan podobny do wzoru dzialan, jaki zdaniem podmiotu X moglby (choc nie musi) byc charakterystyczny dla podmiotu X (np. "Y poplakal sie ze smiechu", "Y zlosliwie podstawil mi noge").

W tym momencie nie zakladam, ze mam odrebna osobe Y, lecz ze mam zbior doznan wyodrebniajacy obiekt Y. Opisalem, jakie zachowanie obiektu Y powoduje, ze uznaje ten obiekt za przejaw dzialania (czyli rowniez istnienia) osoby.

Michał Dyszyński · Wysłany: Wto 13:32, 20 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Czw 22:20, 22 Mar 2007 Temat postu:

Z sytuacji, w ktorych uwazam, ze skutek mojego dzialania bylby podobny do skutku dzialania obiektu X. Innymi slowy, im czesciej jestem w stanie wyobrazic, ze obserwuje swiat z fizycznego ciala obiektu X i ze skutkiem tej obserwacji jest takie wlasnie dzialanie tegoz ciala, jakie moglbym w zasadzie przypisac mojemu cialu jako skutek mojej decyzji, tym badziej jestem sklonny uznac obiekt X jako przejaw obecnosci osoby X.

Michał Dyszyński · Wysłany: Wto 21:30, 27 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Śro 23:30, 28 Mar 2007 Temat postu:

Wymienione przez ciebie zalozenia nie sa bynajmniej ukryte, lecz wyspecyfikowane. Przy czym uzasadnienie ich przyjecia brzmi: po ich przyjeciu uzyskuje sie spojniejszy swiatopoglad, niz po ich odrzuceniu. Sa to wiec w efekcie zalozenia robocze; ich uzasadnienie jest dokonywane na podstawie przyjetych kryteriow spojnosci, ktore w sumie redukuja sie do jedynego prawdziwie nieredukowalnego zalozenia, mowiacego: "moge zaufac moim ocenom".

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 14:42, 30 Mar 2007 Temat postu:

wujzboj

Michał Dyszyński

wujzboj

Michał Dyszyński