ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

Zakładam ten wątek, z nadzieją, że uzyskane odpowiedzi, sugestie pomogą w rozwikłaniu problemu, czym jest "ja", samoświadomość, osoba mentalna. Na razie będę oczekiwać przez pewien czas na propozycje innych forumowiczów, zanim sam włączę się do dyskusji.
Proszę więc o sugestie czym wedle was jest ludzka psychika, wg mnie nieomal tożsama z jaźnią, oraz z umysłem. Podkreśliłem słowo "czym", bo raczej nie interesuje mnie tutaj to, jak ona działa, ani jakie są jej przejawy behawioralne, lecz raczej to, cóż o za byt, owa psyche, a także jak powstaje, formuje się...
Dzięki.

ZaKotem · Dołączył: 14 Lut 2017 Posty: 24 Przeczytał: 0 tematów

Dzień dobry ludziom. Psychika, czyli, za przeproszeniem, dusza, to "software" człowieka albo innej bestii. Jego aspekt informatyczny. Wszelka informacja, zawarta w mózgu, to psychika - zarówno świadomość i wyższe funkcje umysłu, jak i emocje i najprostsze instynkty.

Piotr Rokubungi

No, dobrze... A co inni na to? Czy też utożsamiacie psychikę z duszą? Następne pytanie moje odnośnie poprzedzającego wpisu: Co nie jest informacją, w takim razie? Oraz- może przede wszystkim- czym jest informacja właśnie?! W szczególności, czy jest tym, co wiemy, czy "desygnatami" wiedzy? Czyż informacją nie jest dosłownie wszystko, całość fenomenów? Może słuszne jest tylko klasyfikowanie na "klasy" informacji w zależności od sposobu jej przetwarzania, przenoszenia? A może nawet "klasy", to zbyt wyraźny podział?..

Dyskurs

Piotr Rokubungi

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5556 Przeczytał: 44 tematy

psyche - entity which occupies and directs the physical body.

Dyskurs

ja NIE = ego, Piotr.

Ja zawiera wszystkie odbicia ego I kolejne nieskonczone mozliwosci takich odbic. Ja jest self-referential.

[link widoczny dla zalogowanych]

Ego widzi (trmin umowny) tylko siebie w danym kontekscie. Nie jest w stanie dokonac samo-refleksji.

Dyskurs

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Dyskurs

Na pytanie Piotra czym jest odczuwanie: http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/sprostowanie,9419-25.html#315271

Chciałabym wiedzieć. Odczuwam, ale nie jestem w stanie konceptualnie tego wyrazić. Ludzka psychika, w mojej opinii, to nie jest “byt”, jako taki, ale konglomerat nieskończonych manifestacji konceptualnych które są emanacją prwdziwej natury człowieka, z wszelkimi tego konsekwencjami, określanej jako indywidualna esencja. Bycie sobą (w tym kontekście, oznacza to nie funkcjonowanie z jakiejkolwiek pozycjonalnosci ego w określonym miejscu I czasie), w mojej opinii, to najczystsze reprezentowanie osobowisci czyli bycia w pełni człowiekiem – stanie który jest kustoszem naszej autonomii I integracji. Bycie sobą, jest niezależne od pokus ego, które jest sługa naszego Jestestwa, ponieważ ego funkcjonuje z płaszczyzny, że jesteśmy skończonymi bytami. Jestestwo jest fefleksja Natury I jest nieskończone. Ci z nas którzy nie są świadomi swojego Jestestwa mogą łatwo paść ofiarą podporządkowania się w kontekście socjalnym lub kulturowym I za życia pogrzebać siebie jako osoba indywidualna z odpowiedzialnością moralną brania czynnego udziału w systemie socjalnym I kulturowym z wartością dodana dla całej ludzkości. Hawkins (2005) przekazał nam, że wartości pryncypalne znajdują mieszkanie w subtenlym wymiarze świadomości. Jako stworzenia inteligentne, doświadczamy uczciwości w świecie. Jakkolwiek, uczciwość jako element organizacji wartości pryncypalnych I kamień węgielny cywilizacji nie jest niezależnie obecny w świecie zewnętrznym. Nasza moc, Hawkins (2005) kontynuował, emanuje ze świadomości I co doświadczamy jest materializacja subtelnego. Hawkinsa (2005) referencja do świadomości jest spójna z wyobrażeniem Boga w światowych tradycjach a w nauce jako implikujący porządek wszystkiego obdarzonego empatia (Bohm, 1985). Ja używam terminu Natura przez duże N, żeby nie mylić z przyroda. Ludzka natura jest ekspresja nieskończonej Natury. Mimo iż w czasie ery fizyki Newtona, zwykliśmy umieszczać ludzka psychikę w mózgu, nowy paradygmat nauki kieruje nasza uwagę do umysłu, który jest interakcja wszystkich elementów natury człowieka kiedy dokonuje interakcji ze swoimi środowiskami, którym jest wszystko – a którego nie jestem w stanie zdefiniować.

Dyskurs

Piotr Rokubungi

@ Dyskurs:

Piotr Rokubungi

rafal3006

Piotr Rokubungi

Dyskurs

Wpadam tylko pozdrowic, bo obowiazkow akademickich nie moge odlozyc. Na wszystkie kwestie odpowiem, Piotr, jak presja nieco zelzy. Pozdrawiam i tymczasem

Dyskurs

lucek

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Dyskurs

Problemem moży być pozycjonalność, Piotrze. Dla mnie “bycie sobą” nie jest statyczne. Ewoluuje się wprost proporcjonalnie z podróżą poznania przez człowieka zwaną jej/jego życiem z nie będącym w stanie się wyłonić we własnym zakresie DNA i nie replikowalnym DNA przez Naturę (transplantacja komórek macierzystych to tylko przeniesienie DNA jednego człowieka do drugiego). W psychologii używamy do określenia stepping stones tego procesu poznawczego archetypów. Jeśli zastosuję te najprostsze, czyli atleta (koncentracja na fizykalności), wojownik (podbój świata), i osoba stanu (godne starzenie się), to łatwiej nam będzie dojść do wniosku, że czyste stworzenie Natury jakim jest noworodek, który nie miał jeszcze czasu na ukształtowanie żadnej referencji ego a tym samym nie przyjmuje żadnej jego pozycjonalności, to odzwierciedlenie Natury. Naturalny proces tworzenia ego jako mechanizmu obronnego w trakcie dzieciństwa, może stać się wynaturzeniem, jeśli te mechanizmy obronne nie pozostaną uwolnione z psyche w trakcie naturalnego transferu człowieka w kolejny archetyp. Tak więc możemy mieć, dla przykładu, dorosłą kobietę, która nie wie czego pragnie w życiu a ma już obowiązki moralne jako żona i matka. Taka kobieta, którą w życiu powala każda głębsza linia ekspresji koło oczu, przestaj się uśmiechać, traci radość życia, i staje się powodem nieszczęścia mężczyzny. Kiedy ich potomek uniezależnia się, mężczyzna przechodzący godnie przez swoje archetypy życiowe uniezależnia się również.

Co pragnę przekazać wyjaśnione jest poniżej:
"Thoroughly unprepared, we take the step into the afternoon of life. Worse still, we take this step with the false presupposition that our truths and our ideals will serve us as hitherto. But we cannot live the afternoon of life according to the program of life’s morning, for what was great in the morning will be little at evening and what in the morning was true, at evening will have become a lie. - Zupełnie nieprzygotowani, wkraczamy w popołudnie życia. Co gorsza, podejmujemy ten krok z fałszywego założenia, że nasze prawdy i nasze ideały posłużą nam jak dotychczas. Ale nie możemy żyć w po południu życia zgodnie z programem życia z poranka, bo co było wielkie o poranku będzie nieczym wieczorem i co rano było prawdą, wieczorem staje się kłamstwem.” - Carl Gustav Jung

Jakkolwiek, Carl Gustav Jung nie stopniował kłamstwa na “dobrze wymyślone”

Transition

In the afternoon of life the world expands
Yet, the circle of friends shrinks
The emotion of anger is no longer felt
Facing what the morning of life presents

While the morning of life serves the ego needs
The afternoon nourishes the soul
Let us not avoid this necessary tension
To allow life wisdom to become our goal

Let us not deny the big river
So the small one maintains its float
Let us remember that a tit-for-tat institutions
Prevent us from hopping on the big river boat

Soulful people are the salt, yeast and light
For our unity to grow (1)
They can carry the cross with humility
And allow the morning of life to go

So the "two or three gathered in my name" (2)
No time spent throwing seeds on a busy path (3)
There is an aura of inclusion created
To "bind and to loose" (4); to say no and yes - as an aftermath

References:
(1) Matthew 5:13 - 16
(2) Presented as Jesus' wisdom
(3) Matthew 13:4 - 9
(4) Matthew 16:19

Przemiana

W popołudniu życia świat się rozszerza
Lecz koło przyjaciół się zwęża
Nie odczuwa się emocji złości
Z porankiem życia się zwycięża

Kiedy ranek to sługa ego
Popołudnie pieszczota duszy
Nie unikajmy potrzebnego tarcia
Bo mądrości życia nas uczy

Nie unikajmy wielkiej rzeki
By malutki strumień płyneł spokojnie
Pamiętajmy, że coś za coś
Powoduje, że żyjemy bogobojnie

Ludzie z duszą to sól, drożdze, światło
By nasza jedność wyrosła (1)
Oni poniosą krzyż godnie
Przepuszczą poranki wzniosłe

Gdy "dwóch lub trzech zgromadzonych w moim imieniu" (2)
Czas nie stratny jest by pod stopy rzucać ziarno (3)
Nikt nie pozostaje z tyłu; "odnalezć i stracić" (4)
Powiedzieć nie i tak - nic nie jest na darmo

AW, 8/13/12

Piotr Rokubungi

lucek