ŚFiNiA

towarzyski.pelikan

Na forum w licznych wątkach przewiajała się dyskusja nad tym, czy np. wola jest przyczyną naszych działań, skoro o tym, czego chcemy decydują procesy mózgowe. Jeśli jednak się poprowadzi to rozumowanie konsekwentnie, to nam wyjdzie, że również procesy mózgowe nie są przyczyną woli, bo same tez mają przycznę poza sobą itd., aż dojdziemy do wniosku, że nic (czy prawie nic) nie jest przyczyną.

Do powyższego rozumowania przyjęliśmy następującą definicję przyczyny - coś, co samodzielnie determinuje jakiś skutek (czyli samo nie jest niczym zdeterminowane). Innymi słowy, coś co jest warunkiem wystarczającym wystąpienia jakiegoś skutku.

Ale takie rozumienie przyczynowości jest niezgodne z jej intuicyjnym postrzeganiem. Nazywami przycznami elementy rzeczywistości, które same również mają przyczyny. Mówimy o tym, że coś się do czegoś przyczynia, a więc jest jednym z wielu elementów wpływu. Wreszcie, uznajmy istnienie łańcucha przyczynowo-skutkowego. Skoro wszystko miałoby po prostu wynikać z "pierwszej przyczyny", to wszyskie pomniejsze przyczyny musiałyby być pozbawione znaczenia (nie byłyby de facto przyczynami). I rodzi się pytanie - jaką funkcję wówczas niesie łancuch przyczynowo-skutkowy, wydaje się zbędny. Rzeczywistość mogłaby sobie poradzić bez tych wszystkich "pseudoprzyczyn" w środku.

Jeśli jednak przyjmiemy tę intuicyjną definicję, wedle której przyczyna niczego samodzielnie nie determinuje, ale jest warunkiem koniecznym wystąpienia jakiegoś skutku, to wówczas każdy najmnieszy element w łańcuchu przycznowo-skutkowym ma sens.

np. Warunkiem koniecznym woli są jakieś procesy w mózgu/organizmie, w tym sensie procesy biologiczne są przyczyną woli, a warunkiem koniecznym podejmowania decyzji jest wola, w tym sensie wola jest przyczyną podejmowania decyzji. Gdyby nie procesy mózgowe podejmowanie decyzji nie byłoby możliwe, ale procesy mózgowe nie są warunkiem wystarczającym podejmowania decyzji itd.

W tym intuicyjnym ujęciu wszystko co ma miejsce jest po coś, odgrywa jakąś rolę w rzeczywistości, jest warunkiem koniecznym tego co się dzieje i w tym sensie - wszystko jest przyczyną.

lucek

tak to jest gdy z modelu odwzorowująego jakiś fragment rzeczywistości, wnioskuje się o rzeczywistości w aspekcie, dla którego ten model nie został stworzony - a ten wniosek nie jest falsyfikowalny - nie ma mozliwości empirycznego potwierdzenia - lub wprost przeciwnie, empirycznie (w doznaniu) jest absurdalny.

ten wniosek jest prawdziwy dla modelu (jest logiczny - jeśli jest) ale nie ma podstaw by twierdzić,że jest prawdziwy w rzeczywistości (tym czego jest odwzorowaniem)

towarzyski.pelikan

Jeszcze warto dodać w kontekście tego wątku, czym jest wobec tego przypadek.

Jeżeli przyczyną jest warunek konieczny jakiegoś skutku (zdarzenia), to przypadkiem jest odmówienie czemuś bycia warunkiem koniecznym jakiegoś skutku (zdarzenia), a więc odmówienie mu znaczenia, sensu.

Przypadek nie jest definiowalny pozytywnie, tylko negatywnie - jako brak przyczyny. Kiedy mówimy "to przypadek zadecydował o czymś" albo "to się dzieje wskutek przypadku" to gdybyśmy mieli to potraktować dosłownie, to by nam wyszedł paradoks - że przypadek jest przyczyną.
W rzeczywistości to oznacza, że to co było nie jest warunkiem koniecznym tego co jest, a to co jest nie jest warunkiem koniecznym tego co będzie.

towarzyski.pelikan

Idąc dalej, wychodzi na to, że przyczynowość jest tożsama z

1) celowością.:

celowość: filoz. «taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu»

Jeśli A jest warunkiem koniecznym B, to A jest po to, żeby było B.

A przypadek z bezcelowością. Jeśli A nie jest warunkiem koniecznym B, to A jest bezcelowe.

2) koniecznością
konieczność - . filoz. «cecha charakteryzująca przebieg zjawisk i zdarzeń, polegająca na nieuchronnym wynikaniu»

wynikać. «powstać jako rezultat czegoś»

B wynika z A w tym sensie, że B jest rezultatem A, ale i A wynika z B w tym sesnie, że to cel determinuje A jako przyczynę tego celu

Brak konieczności, przypadkowość - B nie wynika z A (A nie jest warunkiem koniecznym B), ani A nie wynika z B (B nie jest celem)

Semele

Praktyka życiowa pokazuje, że ludzie, którzy nie mają wyznaczonego celu w życiu częściej spotykają przypadki.
Ale muszę o tym pomyśleć.
Tego serialu raczej nie obejrzę.

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

TS7

Michał,

Eksploracja:
Po co ludziom potrzebne są "przyczyny"?
Dlaczego nie zaakceptują czegoś "tak po prostu"?

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

TS7

Michał,

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5556 Przeczytał: 44 tematy

Określanie przyczyn i skutków, jest konceptem wyłaniającym istnienie z doznania, a nie żadnym kosmicznym prawem. Jest użyteczne, a nie prawdziwe.

Obsesyjne poszukiwanie prawdy ostatecznej, prowadzi ludzi na forum śfinia, gdzie od lat próbują znaleźć odpowiedź na ten nierozwiązywalny problem. Raz za razem, rozbijają się o koncept istnienia, którego definicję sami zakładają. Kombinują na różne sposoby, jak tu pozbyć się fałszu, nie rozumiejąc zarazem, że nie ma fałszu poza ich kombinowaniem.

Semele

Przyczyną może być na przykład kop w pupę.

Lub głupi post teisty...

Michał Dyszyński