ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Czy pojawienie się konfliktów, wojen jest niezbędne dla ukształtowania się prawdziwej świadomości? - to pytanie od dawna mnie dręczy.
Świadomość traktuję jako tę funkcję bytu rozpoznającego i działającego, która łączy rozpoznania i działania w pewną syntezę będącą CELEM następnego działania. Celowość takiej niedoświadczonej jeszcze (dzięcięcej) świadomości, mając już jakiś cel, będzie starała się go osiągać. A osiągnąwszy jakąś postać owego celu, będzie chciała ją zmaksymalizować, osiągnąć doskonalszą postać. Cele świadomość wybiera sobie w dużym stopniu losowo - ot, żeby spróbować "co by z tego wyszło". I na początku nie wiadomo jest, co właściwie miałoby wyjść, więc niebezpieczeństwo nie będzie zauważone.
W warunkach życia razem z innymi świadomościami pojawi się w końcu cel, który będzie sprzeczny z celem jakiejś jednej (czy wielu) innych świadomości. Realizując swój cel, świadomość wystąpi przeciw tej drugiej/innej świadomości. Powstanie konflikt, dalej być może konflikt ten oprze się o sojusze, zrobi się wojna. Im bardziej świadomość będzie się skupiała na celu jako takim, tym bardziej będzie lekceważyła dobro (cele) innych świadomości (jak psychopata, dla którego liczy się tylko jego kontrola, jego cel, a nie inne istoty czujące). I wszystko to pojawi się jako naturalna konsekwencja tego, iż świadomość tworzy cele, a potem je realizuje. Nic więcej nie trzeba do tego, aby konflikty, wzajemne niszczenie się powstały pomiędzy ludźmi.
Świadomość, która konfrontacji z konfliktem, z problemem dogadania się z inną istotą myślącą i czującą nie przeżyła - taka świadomość jest w swojej konstrukcji niepełna - bo gdyby w końcu ten konflikt się pojawił, bo byłby całkowita nowością, spadłby jak grom z jasnego nieba, nie dając żadnej bazy doświadczeń, porównań.
Więc może wojny, konflikty są ludziom absolutnie niezbędne, aby poznali siebie?
Ale też może lepiej byłoby poznawać siebie nie krzywdząc innych - uczyć się bardziej na cudzych błędach, niż samemu być krzywdzicielem (albo i krzywdzonym).

wujzboj

Jeśli światem rządzi ewolucja, to konflikty - w tym wojny - są nieuniknione.

Ale także jeśli świat jest po to, byśmy samodzielnie poznali siebie samych, to bez zła się nie obędzie. Po pierwsze, musimy przy tym popełniać błędy. A po drugie, błąd da się ocenić jako błąd tylko, gdy ma negatywne skutki.

To, jak bardzo negatywne muszą one być, zależy od tego, jak bardzo cząstkowa jest ta nasza wiedza o sobie.

Dyskurs

Patrzę na ten fenomen z punktu widzenia doświadczenia Stanów Zjednoczonych w trakcie Wojny Secesyjnej. Spotkały się 2 diametralnie różne pozycje w aspekcie traktowania osób z Afryki (mimo, iż Natywni/Rdzenni Amerykanie również "mieszali" krew z osobami stamtąd pochodzącymi) i ta różnica pochłonęła zbyt wiele istnień ludzkich. Dlatego u nas nie spieszno jest do rozwiązywania konfliktów zbrojnie. Pomijam politykę amerykańską za granicami USA, bo "najgorsza kurtyzana" mnie nie pasjonuje. Nie jestem w stanie opisać życia w "pasie biblijnym". Ale na podstawie 33 lat życia w stanach progresywnych Massachusetts i Rhode Island potwierdzam, że tak jak w Massachusetts nadal żyje "duch" Paul Revere i tam nikt nikomu na wolność nie nadepnie bez konsekwencji prawnych, podobnie w Rhode Island żyje nadal "duch" Roger Williams i ludzie są otwarci na zmiany, bardziej "wyluzowani" niż w Massachusetts, sympatyczni, pomocni, i konstruktywni. Myślę, że kontekst kulturowy ma ogromne znaczenie, bo kultura narodu ciągnie społeczność - nawet tak zdywersyfikowana jak USA. A społeczność tworzy kulture narodu. Dlatego waro zastanowić się dlaczego kultura narodu podąża za grawitacją i co zrobić aby tak się nie działo. Myślę również, że powdaliny USA jako unii koloni powstałych na ideach Oświecenia ma ogromne znaczenie podobnie jak kultywowanie kluczowej ważności Konstytucji USA jako dokumentu żywego i praktykowanego na co dzień.

Michał Dyszyński

wujzboj

Interesująca mapka.

Jeśli o taką walkę chodzi, to co prawda sensu ona nie ma, ale nie da się tak zorganizować społeczeństwa, by ją wyeliminować. Chyba, żeby wszystkich zniewolić.

Michał Dyszyński

wujzboj

Myślę, że masz rację.

Dyskurs

Michał Dyszyński