ŚFiNiA

anbo · Dołączył: 09 Lut 2006 Posty: 6480 Przeczytał: 44 tematy

Z Mateusza: "Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli." Te słowa Jezus wypowiada po tym, jak Tomasz uwierzył dotykając jego ran. Jest to ewidentna pochwała ślepej wiary i jednocześnie dowód na to, jak słabe były dowody na zmartwychwstanie Jezusa skoro trzeba było do tej wiary zachęcać zachwalając ślepą wiarę (oraz strasząc, ale to w innym miejscu). Ślepą wiarę i pełne, ślepe zaufanie Bogu pochwala się w Biblii także przy okazji opowieści o grzechu pierworodnym i ofiarowaniu Izaaka. Tym właśnie jest wiara: masz przekonanie pomimo braku dowodów (nie mówimy o dowodzie w sensie ścisłym jak w matematyce ani o prawdzie absolutnej) na jego słuszność.

lucek

@ irbisol

tylko dlaczego proletariat, lewactwo, i identyfikuje się z osiągnięciami cywilizacji łacińskiej i nauki stworzonej przez kościół ... nawet "manifest ateistyczny" - pierwszy zdeklarowany ateista, był jezuitą ... i jedynie, mówiąc współczesnym językiem, jedynie antyklerykałem ... pojęcia Bóg nie rozumiał, jak się wydaje, jednak na pewno był chrześcijaninem ...

... a jakie są osiągnięcia lewactwa

? przede wszystkim ogłupiający samo lewactwo, populizm

... o podstawach ideologicznych nazizmu i komunizmu, nie wspominając.

szaryobywatel

Nauka wyrosła z kultury greko-rzymskiej do której dossało się Chrześcijaństwo (przy okazji zmieniając swój oryginalny bliskowschodni charakter), a nie z Chrześcijaństwa.

lucek

lucek

Irbisol

Skoro Kościół miał takie zasługi dla nauki, to dlaczego zaczęła się ona rozwijać dopiero od Oświecenia, które odstosunkowało się od Kościoła i religii?

Poza tym naukowcom nie ma potrzeby ufać.

lucek

Semele

Trochę lewackiej historii:

[link widoczny dla zalogowanych]

ADAM SZOSTKIEWICZ, PAWEŁ WALEWSKIKościół i medycyn

14 LUTEGO 2008

czywywiedzione z religii nakazy moralne mogą powstrzymać rozwój badań medycznych? Gdyby tak było, nie mielibyśmy dziś dostępu do szczepień, transplantacji, antykoncepcji, sztucznego zapłodnienia, badań prenatalnych i wielu skutecznych terapii. Choć odwieczny spór między Kościołem a nauką co jakiś czas znów wybucha, zwykle wygrywa medycyna. Lub hipokryzja.

Młyny kościelne mielą powoli, ale mielą. Zajęło to Kościołowi sporo czasu, lecz wyciągnął wnioski ze sprawy Galileusza. Ów sojusznik Kopernika głosił, że nie może być sprzeczności między naukami przyrodniczymi a biblijnym Objawieniem, a niepodważalny autorytet Pisma Świętego odnosi się do spraw zbawienia i nie ma co konfrontować Biblii z wynikami prac uczonych. Takie podejście nie spodobało się ówczesnym katolickim fundamentalistom i kościelnej inkwizycji. W 1616 r. wydaje ona orzeczenie, że teza, iż Słońce jest w centrum Wszechświata, a Ziemia się wokół niego obraca, jest sprzeczna z Biblią.

Galileusz był człowiekiem religijnym, uległ kościelnej presji i wyrzekł się w 1633 r. kopernikanizmu. Sam Kopernik został zdjęty z indeksu dopiero w 1757 r., a Galileusza Kościół zrehabilitował w 1822 r.

Papież Jan Paweł II już w trzecim roku pontyfikatu polecił ponownie zbadać sprawę Galileusza. W 1992 r. specjalna komisja przedstawiła papieżowi raport na ten temat. Jej szef kardynał Paul Poupard powiedział w obecności papieża, że Kościół powinien „lojalnie uznać” błędy, jakie popełnił względem ojca nowożytnych nauk przyrodniczych. Jan Paweł II nie oponował, podziękował komisji; rehabilitacja Galileusza w Kościele – a symbolicznie całej „świeckiej” nauki – dopełniła się na naszych oczach.

Fobie z krzyżem w tle

Kościół katolicki zawsze był dumny ze swojej jedności i „immobilizmu”, jak Georges Minos nazywa w książce „Kościół i nauka” przywiązanie papieży do trwałości poglądów. „Wszelka zmiana, wszelka ewolucja są podejrzane o herezję, tym bardziej że pod tym immobilizmem kryje się oczywiście nieomylność” – pisze Minos.

Świat chrześcijański przez wiele stuleci powtarzał za Tomaszem z Akwinu: Deus et natura nihil faciunt frustra (Bóg i natura nie robią nic na próżno). Ale rzadziej interpretowano te słowa jako przyzwolenie dla pracy badawczej. Uznawano je raczej za nakaz podporządkowania się woli Bożej i rygorom prawa naturalnego. Po co badać i oglądać coś, co Stwórca celowo ukrył pod powłoką skóry? To objaw pychy i grzechu. Swój krytyczny stosunek do tego typu praktyk wyraził w dziele „O duszy” pisarz chrześcijański Tertulian około 200 r., w niewybredny sposób nazywając starożytnych ojców anatomii „rzeźnikami”, więc dla papieża Bonifacego VIII (fundatora, o ironio, uniwersytetu La Sapienza) ustanowienie w 1299 r. zakazu sekcji zwłok i nazwanie jej czynnością bezbożną było już tylko zwykłą formalnością.

Wbrew pokutującemu do dziś stereotypowi, że średniowiecze było wiekiem ciemnoty, to w tej epoce, zwłaszcza w wiekach XI, XII i XIII, położono fundamenty pod naukowe osiągnięcia nowożytności dzięki – jak to ujął wielki brytyjski historyk i filozof chrześcijański Christopher Dawson – „ufności w możliwości rozumu i wierze w racjonalność Wszechświata, bez której nauka byłaby niemożliwa”. Przełomem było odzyskanie po tysiącu lat – głównie dzięki myślicielom, tłumaczom i uczonym arabskim – kontaktu z dziedzictwem greckim i hellenistycznym. Uczyło ono, czym jest metoda naukowa i stawiania zagadnień metafizycznych.

I jak to w Europie i Kościele – od razu znaleźli się też tradycjonaliści, którzy wołali, że uczniom Chrystusa nie potrzeba obcych doktryn. Ta dynamika – z jednej strony ogromna ciekawość poznawcza ludzi Kościoła, a z drugiej kostnienie myśli i prymat dyscypliny nad swobodą dociekań – nie opuszcza katolicyzmu.

Czy te rygory powstrzymały rozwój anatomii lub fizjologii? Nic nie osłabiło zapału młodego brukselczyka Andreasa Wesaliusza (1514–1564) przed poznaniem budowy ludzkiego ciała – jako pierwszy dał jego dokładny opis, na podstawie sekcji zwłok. Wyliczył w dziełach starożytnych mistrzów – uznawanych dotąd za nieomylnych – aż 200 podstawowych błędów!

Choć Wesaliusz regularnie przeprowadzał sekcje na uniwersytecie, w pewnym momencie został skazany przez inkwizycję na karę śmierci za wykradanie zwłok z cmentarzy. Kary nie wykonano, ale Kościół jeszcze długo z krajaniem zwłok nie mógł się pogodzić. W końcu przymykał oko na sekcje prowadzone w celach naukowo-szkoleniowych. Organizowano je jednak dość rzadko aż do czasów oświecenia, w ukryciu, nocami, w ścisłym gronie zainteresowanych. Słynny obraz Rembrandta „Lekcja anatomii doktora Tulpa” przedstawia właśnie taką na półlegalną sekcję. Dopiero powstanie w XVIII w. świeckich uczelni państwowych i oddzielenie nauki od teologii spowodowało, że sekcje mogły być prowadzone oficjalnie na uniwersyteckich wydziałach medycznych.

Przez wieki Biblia stanowiła źródło wiedzy, w tym także medycznej i biologicznej. Po twórcy nowożytnej anatomii Wesaliuszu potępiony został więc także osobisty lekarz brytyjskiego króla protestanta Jakuba I, William Harvey, który w 1628 r. po raz pierwszy sformułował epokową teorię krążenia krwi. Taki pogląd był przeciwny schematom Galena i Arystotelesa. Kościół nie chciał się wprawdzie mieszać do tej sprawy, ale podtrzymywał przekonanie, że zagadnienie przepływu krwi w naczyniach i sercu należy do tych problemów, które Bóg umyślnie ukrył przed rozumem ludzkim. Jak pisze wybitny historyk medycyny Władysław Szumowski: „Ponieważ nowa nauka omawiała krążenie krwi, zwane circulationem sanguinis, złośliwi przezywali Harveya circulator, co miało dwojakie znaczenie, gdyż słowo to oznaczało także szarlatan”. I Harvey ze swoją praktyką lekarską musiał się pożegnać.

Irbisol

lucek

szaryobywatel

lucek

tak tak, a Kopernik była kobietą

Litek

Kościół niewiele ma wspólnego z naukami Jezusa Chrystusa.

Semele

Irbisol

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

Pan Bóg mógł stworzyć świat ożywiony, w tym człowieka, drogą ewolucji darwinowskiej. Ewolucja nie jest procesem zdeterminowanym, co wynika m.in. z losowego charakteru mutacji, ich niezdeterminowanego losu (mutacja korzystna może zniknąć, bo jej nosiciel zginął przed wydaniem potomstwa) i zjawisk katastroficznych, takich jak zderzenie Ziemi z dużym meteorytem na przełomie kredy i trzeciorzędu, które zakończyło królowanie dinozaurów i dało szansę na zróżnicowanie ssakom. Jeśli uznamy Boga za Pana Zjawisk Losowych, co wydaje się przecież rozsądne, to miał On wiele możliwości działania w takim kierunku, by świat był taki, jaki jest, by powstał człowiek zdolny do refleksji i uznania Jego istnienia. Znaleźliśmy się na Ziemi przypadkowo z przyrodniczego, ale tylko przyrodniczego punktu widzenia. Człowiek wierzący ma prawo dostrzegać w tym rękę Boga, ale musi pogodzić się z myślą, że niewierzący nie przyjmie jego punktu widzenia. Forsowanie ortodoksyjnych poglądów prezentowanych przez kard. Schönborna zaowocować może jedynie całkowitym odcięciem się przyrodników od religii.

Jan Kozłowski

Prof. Jan Kozłowski wykłada ewolucjonizm na UJ i ekologię w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie.

Andy72

szaryobywatel

lucek

MaluśnaOwieczka

Litek

Jak to się stało że DNA, RNA i białko spotkały się w jednym czasie i miejscu i postanowiły zbudować komórkę. Jest to większy cud niż wiara w stwarzanie.

Semele

Irbisol

Semele

Irbisol

Jehowcy pojmują ewolucję nie jako dobór kumulatywny, lecz jako dobór jednorazowy.
Czyli strzelił piorun i ze zlepków substancji organicznych mamy np. krokodyla.
I tak chodują tego chochoła, znajdując uznanie rozgarniętych podobnie do nich.