ŚFiNiA

wujzboj

Zbierasz dane właśnie doznając...

Przypadek Boga jest zupełnie odmienny; dyskutowaliśmy go zresztą w innym miejscu. Nie przypuszczam, żeby teraz wspominanie o Bogu wiele rozjaśniło.

A niebieski wniosek jest podsumowaniem mojego postu do ciebie z 1-go lipca (patrz nieco wyżej na tej stronie), w którym jest też podany na niebiesko, na samym jego końcu.

konrado5

wujzboj

Praprzyczyna to nie dane. Dane to zbior doznan. Praprzyczyna nie jest doznaniem!

Dla Boga praprzyczyna to takze nie dane (jesli dane przeciwstawiac wnioskom). We wszechwiedzy nie ma danych i wnioskow, jest natomiast bycie wszystkim we wszystkim.

Radosław

konrado5

wujzboj

Kiedy dotykasz palcem klawiatury, doznajesz. Kiedy dotykasz palcem czoła, doznajesz. Kiedy otwierasz oczy, doznajesz. Kiedy zamykasz oczy, doznajesz. Kiedy wyobrażasz sobie krowę, doznajesz. Kiedy przypominasz sobie pechowo przegrany mecz na Mundialu z Niemcami, doznajesz. Doznanie jest wynikiem jakiejs obserwacji. Obserwacja to uswiadomienie sobie zajscia zmiany. Zajscie zmiany zdefiniowalem przykladami.

Dane to zbior doznan.

Bycie wszystkim we wszystkim oznacza tu po prostu to, ze Bóg jest obecny w każdej sytuacji i w każdej możliwości. Nie znaczy to, że Bóg jest zbiorem wszystkich bytów. Przede wszystkim, Bóg nie jest zbiorem

. Zbiór to taka konstrukcja matematyczna; Bóg transcenduje wszelkie ludzkie konstrukcje, także matematyczne.

konrado5

wujzboj

Kurcze... To, co człowiekowi jest dostępne, to Z DEFINICJI jest doznanie. Niemożliwość ustalenia, jak się ma to doznanie do źródła tego doznania bierze się z fundamentów logiki: każda teoria musi opierać się na aksjomatach, czyli na twierdzeniach, które w ramach tej teorii nie podlegają dowodowi. Jeślibyś więc nawet bezpośrednio poznał praprzyczynę, to nie będziesz w stanie przedstawić dowodu, że to jest praprzyczyna. Będziesz mógł być święcie przekonany, że się nie mylisz, ale dowodu nie uzyskasz. Możesz nie chcieć żadnego dowodu (bo tak wielka będzie twoja pewność), ale to nie zmienia faktu, że dowodu będzie brak. Ten brak dowodu oznacza po prostu tyle, że twoją pewność będzie podzielał tylko ten, kto będzie podzielał twoje doznanie. Żadnym rozumowaniem nie przekonasz swojego rozmówcę, że posiadłeś praprzyczynę.

Bóg jest wszystkim we wszystkim, ale człowiek nie jest wszystkim we wszystkim. Bóg może więc znać praprzycznę (Siebie), ale człowiek może tylko uwierzyć, że jego doznania mówią mu prawdę o praprzyczynie.

I dokładnie na tym polega mistyczne odczucie obecności Boga. Człowiek jest przekonany o tym, że tym odczuciem dotyka Boga, Stworzyciela, Praprzyczyny - ale dowodów na prawdziwość swojego przekonania przedstawić nie może. Co nie przeszkadza mu wierzyć, że ma rację. I bardzo dobrze. Bo taka wiara bierze się po prostu z konsekwentnego zaufania sobie samemu. Jeśli wszystko mi się zgadza, to czemu miałbym to odrzucać i wracać do sytuacji pełnej niezgodności?

konrado5

wujzboj

Zdanie "widzę kolor czerwony" nie podlega dowodowi, lecz porównaniu z doznaniem. Jeśli moje doznanie odpowiada (w moim odczuciu!) doznaniom, które spośród innych doznań wyodrębniłem pod nazwą "doznanie koloru czerwonego", to zdanie moje jest prawdziwe. Takiej konstrukcji nie da się zrobić w przypadku praprzyczyny. Pojęcie praprzyczyny dotyczy ŹRÓDŁA doznania, a nie samego doznania.

Sekwencyjne poznanie nie może (z konstrukcji!) doprowadzić do pewności wolnej od aksjomatyki. Nie może, bo ono STARTUJE z aksjomatów i NIE MA PRAWA udowadniać aksjomatów (pod karą błędnego koła).

konrado5

wujzboj

Doznanie od czegoś pochodzi, prawda?

Wiesz tylko jednak, do czego DOSZŁO. Do ciebie. Skąd jednak PRZYSZŁO?

Bóg poznaje wszystko, będąc wszystkim we wszystkim. Nie jesteś Bogiem. Nie jesteś wszystkim we wszystkim.

konrado5

wujzboj

Wszystko, co masz, jest z definicji doznaniem :cry:

. I cała trudność polega na tym, jak ustalić związek, czy pewne coś, co jest z definicji doznaniem, jest równocześnie czymś więcej, niż doznanie. Czy jest czymś więcej niż twoją prywatną własnością. Więcej niż czymś, co się bierze z twojego umysłu.