ŚFiNiA

wujzboj

Bóg po prostu jest. O Jego naturze nikt więc nie decydował. Ewentualnie można powiedzieć, że o naturze Boga decyduje Bóg.

Czemu nie ma innej? Chociażby dlatego, że sobie tego nie życzy. Roztrząsanie tego nie prowadzi jednak do niczego, bo z góry wiadomo, że są to rozważania wykraczające poza nasz system pojęciowy, czyli przelewanie z pustego w próżne.

Czy zaś natura Boga ogranicza Boga? Nie - na przykład dlatego, że to On decyduje o Swojej naturze.

Czemu Bóg słucha Swojej natury? Bo w ten sposób słucha Siebie.

Wszechmoc nie oznacza: "musi robić wszystko". Wszechmoc oznacza "ma moc robienia wszystkiego". Istotne sprzeczności pojawiają się, gdy bierzesz pierwsze znaczenie. W drugim przypadku pojawiają się tylko sprzeczności pozorne: zwroty, które oznaczają jedynie brak ograniczenia możliwości Wszechmocnego.

wujzboj

Michał Dyszyński

wujzboj

Michał Dyszyński

Eremita

Czy ja mam deja vu, czy ten kamień przewraca się już po całym forum :think:

wujzboj

Michał Dyszyński

wujzboj

Pierwsza (ta ze sprzecznością). Bo w jej przypadku mówiący odnosi się do czynności. W przypadku drugiej frazy, mówiący WIE, że nie odnosi się do niczego. I dlatego paradoks kamienia nie jest przez nikogo formułowany w tej drugiej postaci.

Michał Dyszyński

wujzboj

Nie. Twierdzę natomiast, że jeśli ktoś podał jakiś paradoks odnoszący się do czynności, to wiedział, że do czynności się on (ten ktoś) odnosi.

Michał Dyszyński

wujzboj

Tak. Gdybym tego nie zakładał, nie mógłbym w ogóle odpowiadać.

Michał Dyszyński

wujzboj

Niech będzie.

exe

Znaki służą do oznaczania - są więc narzędziem poznawczym. Nie można więc za ich pomocą poznawać innych znaków (poznanie subiektywne, jako jedyne dostępne - wg. Kanta i jemu podobnych błędnych rycerzy), ponieważ wówczas człowiek zamyka się w poznaniu własnego poznawania, co ewidentnie odrywa jego uwagę od bytu, jako bytu, który jest jedynym realnym obiektem poznania.

Michał Dyszyński

exe

Nie. Owi błędni rycerze zapomnieli, że zrównanie poznania obiektywnego i subiektywnego nie implikuje redukcji tego pierwszego, bo wtedy otrzymujemy redukcję bytu do jego istoty, co jest absurdem nie tylko metafizycznym, ale i empirycznie poświadczonym.

Spójrz na środowisko wokół ... widzisz jego istotę, czy afirmowane jest jego istnienie i to w poznaniu spontanicznym? Powielasz błędy wspomniane wyżej, analizując byty myślowe, miast realnych.

Michał Dyszyński

exe

Tak więc postulatem jest też twoja matka i ojciec

Nie popadaj w absurd negujący chociażby biologię

Coś jest bytem nie dlatego, że posiada cechy konieczne i ogólne, ale dlatego, że konkretnie, aktualnie istnieje. Dopiero istniejąc, posiada taki zestaw cech, którą w aktach poznania można zeschematyzować, nie zaś odwrotnie

Człowiek poznaje byt, zanim poznaj, że poznaje

zaprzeczając temu doświadczeniu, narażasz się na głęboką śmieszność we własnych oczach.

Nie można więc bytu tłumaczyć poznaniem, lecz to ludzkie poznanie należy uwyraźnić, ukazując charakter bytu ;)

idąc twoim tropem, nawet nie-byt należałoby postawić obok bytu - takie swoiste harakiri dla dorzeczności myślenia, ale po co to robić, skoro "dokonał" już tego Hegel ? ;)

Przybyłem zobaczyć pielęgnowanie w tym miejscu błędów platońskich i jego "duchowych dzieci". Kogo uwrażliwiłem na realizm, to uwrażliwiłem.
Dziękuję i odchodzę. ;)

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5625 Przeczytał: 44 tematy