ŚFiNiA

Isa_bel

Egoista to człowiek nieakceptujący ludzi takimi, jakimi są. On wręcz żąda by inni byli tacy jak on chce. Przykładem najczęściej spotykanym jest, kiedy to nie pozwoli odejść swej miłości, która nie odwzajemnia uczucia.

Mamy różne rodzaje egoizmu (np. każde dziecko jest wyjątkowo egoistyczne), ale ciężko mi wyobrazić sobie stado egoistów dorosłych (bez czynów przestępczych), co nie znaczy, że takie nie istnieją, bo jeśli interesy są zbieżne, to zapewne trzymają się razem (gangi).
Każdy z nas ma ego, które umożliwia człowiekowi bytność w świecie, a to ego jest egoistyczne.
Wszyscy jesteśmy egoistami, to niby paskudna cecha, ale tak naprawdę bez niej nie da się żyć.

Zauroczenie egoizmem?
Ego nie jest zauroczone/chciwe, ono zwyczajnie nie wie że istnieje odpłata inna niż materialna (pieniądz), ono jest nierozwinięte duchowo. Wie natomiast ego bardziej rozwinięte, że jego drogą jest dobro.

A zatem nasze poglądy w temacie są zbieżne.

Niepoprawna

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Najbardziej naturalny jest "egoizm gatunkowy", czyli to, iż najważniejszym celem jest przetrwanie gatunku- nie jednostki.

malaavi

Piotr Rokubungi

A dlaczego cząsteczki powietrza "opływające" piłeczkę zachowują się tak, jak się zachowują oraz dlaczego mają na nią taki, a nie inny wpływ? "Program Kosmosu" się kłania, który powstał z Woli Natury [nie koniecznie świadomej- co implikowało by istnienie Świadomości boskiej]. A co do pierwszych zdań ostatniego twego post'u malaavi- ograniczę się tylko do stwierdzenia "jakie wszędzie oszołomstwo!" :mrgreen:

A ponadto nasuwa mi się wniosek, że nie oglądałeś ani nie czytałeś ani jednej pozycji z przyrodoznawstwa. Proponuję na korepetycje do Czubówny.. :lol:

malaavi

Statystyka się kłania, czyli czyste przypadki.

Oczywiście można statystyki nie znać i mówić "łooo, tu na pewno jest tajemnica i celowe działanie" gdy to kto inny wygra w lotto, a nie Ty. Ale znów argumentujesz własną niewiedzą, zamiast wiedzą. To marne!

Przyrodoznawstwo dla dzieci uczłowiecza naturę. A przyrodoznawstwo naukowe nie widzi żadnego celu, żadnych chęci, a tylko przypadki, skutki, losowanie, ewolucję.
Czubówna, skorośmy przy tym, wykorzystuje też swój mierny autorytet w reklamach. Bardzo to niskie, prawie jak Twoje możliwości naukowe.

Piotr Rokubungi

Z Czubówną to była ironia- ale ty malaavi chyba zbyt wykształciuch jesteś, by rozumieć ironię. I nie rozumiesz chyba również statystyki w zredukowanych przestrzeniach fazowych. To co z bliska wydaje się przypadkiem, z dalszej perspektywy nim nie do końca jest. To, że życie ziemskie powstało na drodze losowych zdarzeń jest jednak do pewnego stopnia zdeterminowane tym, że w naszym zakątku wszechświata istnieją takie, a nie inne cząsteczki elementarne oraz takie, a nie inne oddziaływania; tym, że z tych subcząstek powstają takie, a nie inne struktury chemiczne; tym, że kod genetyczny jest taki, a nie inny, że "tworzy" dane białka.. Sprowadza to się do tego, iż z nieskończonego potencjału możliwości Natury, każde zdarzenie, każdy jej przejaw, ogranicza zbiór dalszych możliwości.

malaavi

"zdeterminowane do pewnego stopnia", czyli nie całkiem, czyli też losowe, "nie do końca nim [przypadkiem] jest", czyli jest częściowo czymkolwiek, a poza tym - przypadkiem.

Przy tym to, że żyjemy w świecie, który umożliwia nam życie, nie jest wcale dziwne. Oczywiście, gdyby fizyka wszechświata wyglądała minimalnie inaczej, już byśmy istnieć nie mogli, ale nie ma możliwości wygdybania, czy coś by wtedy istniało i mogło swoją specjalność rozważać.
Znamy wszechświat w liczbie: 1, jesteśmy obecni we wszechświatach: 1, to nie upoważnia do wnioskowań statystycznych, że oto zachodzi coś nieprawdopodobnego. ;)

Wyobraź sobie ciąg losowych wszechświatów. Miliard albo przeliczalną nieskończoność. Może w jednym a może w pięciu warunki są odpowiednie, by narodziło się ćwierćinteligentne życie, jak na Ziemi. W każdym wszechświecie z tych pięciu ktoś się zastanawia, jaki stwórca tak dopasował wszechświat do jego osoby, bo każdy zastanawiający się nie ma możliwości oglądać ciągu wszechświatów, a tylko jeden.
To oczywiście wróżba o wszechświecie. Masz model inny:
W urnie znajdują się kule, w tym biała. Ktoś losuje n razy kule i jeśli wypadła kula biała, to ci ją pokazuje.
Okazuje się, że nie znasz n, ale zobaczyłeś białą kulę.
Jakoś mi tu sugerujesz, że musi w tym być magia, gdy ja chcę ci wyjaśnić, że niezależnie od zawartości urny prawdopodobieństwo, że biała się kiedyś pojawi i dzięki temu ją zobaczysz, rośnie do 1 wraz ze zwiększaniem n.

Zatem odwracając proces: gdybyśmy wiedzieli, ile wynosi n, moglibyśmy wnioskować o składzie urny: czy biała kula wśród innych jest jakoś wyróżniona, może jedyna jest. Gdy nie znamy ilości losowań, nie ustalimy nic.

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5556 Przeczytał: 44 tematy

malaavi

Można naturalność inaczej rozumieć, to, co wtórne, nie musi być nienaturalne.

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5556 Przeczytał: 44 tematy

Wyjdźmy może od razu od tego, że pojęcie "naturalny" jest w ogóle bez sensu... bo wszystko jest naturalne. Tworzenie sztucznych granic, a potem szukanie ich w gąszczu danych jest robotą grupiego.

malaavi

Nie każde rozumienie słowa "naturalny" obejmuje wszystko. Więc nie w każdym rozumieniu wszystko jest naturalne.

Tworzenie sztucznych granic jest robotą głupiego, tu się zgodzę. Jednakże całkiem bez granic, w prawie-buddyjskiej-jedności, nie wyjąłbyś sera z lodówki, bo byś jednego od drugiego nie odróżnił. Zresztą, skoro wszystko jest naturalne, to i sztuczne granice takie są, prawda?

Chyba że tylko przez stres rzucasz słabe slogany na wiatr.

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5556 Przeczytał: 44 tematy

malaavi

To musisz mieć problem z ogarnięciem świnki morskiej, skoro zbieżność nazw uniemożliwia ci myślenie.

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5556 Przeczytał: 44 tematy

malaavi

Ależ przynudzasz. Napisałeś wyżej, że jeśli dwie rzeczy mają podobną nazwę, to muszą się odnosić do tego samego, bo inaczej się gubisz, jesteś w matni, w potrzasku, zupełnie wysiadasz, nie potrafisz wnioskować, myśleć i nadajesz się tylko na mydło. Nie wypieraj się teraz, pulpeciku.

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5556 Przeczytał: 44 tematy

malaavi

Prześledź rozmowę. To tam, gdzie pisałeś, że nie jesteś w stanie rozumieć słowa "naturalny", bo ci ono przypomina jogurt naturalny, a skoro jogurt bez jogurtu, to masz w głowie mętlik i musisz się położyć.
Wystarczy cofnąć się o kilka postów.

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5556 Przeczytał: 44 tematy

Piotr Rokubungi

malaavi, może cię zaskoczę teraz, ale z tym:

malaavi

Jest to kwestia poznania przyrody.
Gdy ludzie nie wiedzieli, o co chodzi z piorunem, niektórzy zadowalali się pseudowyjaśnieniem (które nie wyjaśnia niczego), że to bogowie, a inni się nie zadowolili.
Potem były pomysły, że wszechświat z planetami jest niestabilny, wiec potrzeba boga do podtrzymywania (niby jak podtrzymuje? Nie wiadomo, ale udajemy, że słowo "bóg" już coś wyjaśnia).
Obecnie granica wiedzy przesunęła się znacznie w kierunku początkowej osobliwości wszechświata. Dlatego osoby, które nie odróżniają wyjaśnienia od użycia niejasnego słowa, rzucają hipotezoidy, że to bóg tam musiał być i wprawić w ruch (zresztą w idealny jednostajny ruch wprawił już świat Poruszyciel Arystotelesa, choć obraz świata mamy zupełnie inny).
Jest to kwestia umysłowości. Niektórzy choćby nie wiedzieli, jak coś wyjaśnić, szukają wyjaśnień, a inni gdy nie wiedzą, to sięgają po odwieczne pseudowyjaśnienie "bóg".

Czemu zapomniałem kupić kopru? Bo bóg. Czemu X files ma więcej sezonów niż 6 feet under? Bo bóg. Wszędzie, gdzie czegoś bardzo nie wiesz, wsadzisz "bo bóg" i teraz twierdzisz, że wszystko jest zrozumiałe?

Podobny rodzaj wyjaśnień wyśmiewa ładnie Feynman, no ale on żył po Pascalu i jeszcze ze 4 wieki musisz nadrobić, zanim będzie Feynman. Szukam cytatu...

"Na przykład, była książka, która zaczynała się od czterech zdjęć: nakręcana zabawka, samochód, chłopiec na rowerze i coś jeszcze. Pod każdym zdjęciem podpis: "Co tym porusza?". Pomyślałem sobie: "Wiem, co będzie dalej - omówią mechanikę, czyli działanie sprężyny w zabawce; potem chemię, czyli działanie silnika w samochodzie; potem biologię, czyli działanie mięśni u chłopca". Tak rozmawiał ze mną ojciec: "Co wszystkim porusza? Wszystko rusza się dzięki temu, że świeci słońce". A potem mieliśmy świetną zabawę, sprzeczając się na ten temat.
- Nie - mówiłem - zabawka rusza się dlatego, że sprężyna jest nakręcona.
- A jak się nakręciła? - pytał ojciec.
- Ja ją nakręciłem.
- A dzięki czemu ty się ruszasz?
- Dzięki jedzeniu.
- A jedzenie powstaje dzięki temu, że świeci słońce. Czyli wszystko rusza się dlatego, że świeci słońce. - Tak uczył mnie pojęcia ruchu jako transformacji mocy słońca. Przewróciłem na następną stronę. "Zabawką porusza energia". "Rowerem porusza energia". Wszystkim porusza energia. To nic nie znaczy. Gdyby dać jakieś indiańskie słowo na energię, zasada brzmiałaby na przykład "Wszystkim porusza wahu-wahu". Nie płynie z tego żadna wiedza. Dziecko niczego się nie uczy. To tylko słowo!"
(Pan raczy żartować, panie Feynman)

Tak więc "bóg", skoro nie wiadomo czym jest, wyjaśnia rzeczy dokładnie jak wahu-wahu.

Jeśli chcesz gadać o wolnej woli czy woli natury, dowiedź coś.
Widzisz, praktyka matematyczna daje (nie wszystkim pewnie) świadomość, że się nie powinno gadać o jakimś bycie dlatego, że mu się wymyśliło nazwę. Jeśli ma się pomysł, to się definiuje coś złożonego na gruncie pojęć prostszych, a potem się pokazuje, że pojęcie nie jest puste, że mówi się o czymś, a nie o niczym. ;)
To jest taki fragment myślenia, gdybyś kiedyś chciał zacząć, fragment konieczny.

Domorośli myśliciele, myślicielęta bardziej, przeskakują moment definicji, w związku z tym nawet nie mają jak sprawdzić, czy to, o czym mówią, w ogóle ma sens, a co dopiero - czy istnieje.
Rzucasz ciągle zdania o działaniu boga podczas gdy są to zdania o niczym. Najpierw przy użyciu prostych terminów twórz definicję, potem pokaż istnienie co najmniej jednego desygnatu definiowanej nazwy, potem dopiero twórz tezy i pokazuj, jak ich dowodzisz. Albo mnie wyzywaj, napisz, że się ramami ścisłego rozumowania nie przejmujesz i uważasz własne wnioski za dobre, choć są nonsensowne, niesprawdzalne i wyrażone przez same niezdefiniowane pojęcia.

Wiesz, już tą kreskówkę można znieść, bo nie jest tak całkiem dla małych dzieci. Ale wieczne "bo ja tak chcę myśleć" brzmi czterolatkiem gdzieś.

Piotr Rokubungi

malaavi, ty dresiarzu obsesyjno-kompulsywny z natręctwem matematycznym. Znam lepsze boty, niż ty. :rotfl:

Ale tak poważnie, to niezmiernie och*jałym pionkiem jesteś. I już nie śmierdź twoim dresowym uniformem tu, bo ci doktor przepisze semtex doodbytniczo. :nie:

Michał Dyszyński