ŚFiNiA

Radosław

Czy można ująć czas jako coś rzeczywistego i transcendentnego względem natury? Nie mógłby się on sprowadzać do psychologii, przestrzeni w postaci równych, następujących po sobie odcinków, specyficznych relacji między bytami i tym podobnych. Nie da się stworzyć wewnętrznie niesprzecznej koncepcji czasu z tego co mówi o nim: klasyczna fizyka, kosmologia i psychologia. W myśleniu potocznym nie zauważa się tego, zakładając relatywność sfery psychicznej do zewnętrznej rzeczywistości. Zaś o problemie spowolnienia czasu przy olbrzymich prędkościach lub wyjątkowo niskich temperaturach, myśli się jako o nic nie znaczącej ciekawostce. Filozofia nie może sobie pozwolić na taką lekkomyślność

ptr

Niesprzeczne ujęcie czasu w ujęciu fizyki klasycznej (a nie klasycznej?), kosmologii i psychologii... Z całym szacunkiem, ale o czym Ty mówisz ?? Jak to czas w ujęciu fizyki i psychologii ??

A druga sprawa... owe Twoje specyficzne relacje między bytami... Tobie o to chodzi, że czas w istocie nie istnieje, a tylko jest takim sposobem na orientowanie się w przemianach materii, które zachodzą ?

Radosław

Ok, wyjasniam terminy.

Czas psychologiczny to na przykład odczucie różnej szybkości czasu w zalezności od tego czy jestesmy czyms zajęci czy nie, to zdolnośc trafnego ujmowania ile czasu minęło bez patrzenia na zegarek. (W raz z wiekiem poczucie tempa czasu się zmienia). Relatywizowanie czasu psychologicznego do czasu fizycznego wynika z nieświadomych, realistycznych założeń filozoficznych. Czas w ujęciu psychologicznym to następujące po sobie odcinki o różnej długosci.

Czas w fizyce klasycznej to nic innego jak to co masz w zegarku. (Czas to równomierne odcinki, miara oparta o atom.)

Te własności czasu jak łatwo zauważyć są niewspółmierne, a nawet sprzeczne można więc twierdzić, ze nie znamy jego faktycznej natury.

Czas kosmologiczny, idzie o to, że np: Astronauta który wróciłby z podróży w kosmos i postarzał się o 20 lat mógłby stwierdzić, że na Ziemi minęło sto. Albo życie w wyjatkowo niskich temperaturach jesli bedzie istniało będzie toczyło sie wolniej i dłużej z powodu dłuższego czasu trwania reakcji chemicznych. Przy temperaturach bliskich absolutnemu zeru czas niemal ustaje.

ptr

No dobrze, a teraz konkretnie jaki stawiasz problem ?

Radosław

Czy można ująć czas jako niepoznawalny w swej istocie składnik rzeczywistości transcendentny, to znaczy przekraczający naturę?

ptr

To jeszcze mam pytanie. Gdyby coś takiego mnie zainteresowało, to po pierwsze odnosiłbym to pytanie tylko do czasu w einsteinowskiej czasoprzestrzeni.
Możesz mi wyjaśnić dlaczego pisałeś o czasie psychologicznym? Dla ułatwienia?

Radosław

ptr

Radosław

ptr

wujzboj

Radosław

wujzboj

Przede wszystkim: jak rozumiem, potwierdzasz, ze mowiac "natura" masz na mysli fizyczny opis. Wobec tego mowiac "istnieje", masz na mysli "jest elementem przydatnym w opisie". Ale skoro tak, to nie mam pojecia, co ma znaczyc transcendencja godziny 9 i 11 oraz "zbyt szybkie rozstrzygniecie o istnieniu". Dlatego zupelnie nie rozumiem reszty. Nie wiem, o czym dalej piszes, bo nie moge sie polapac w podstawach, na ktorych te reszte budujesz.