ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Załóżmy, że oto jakaś ważna persona nakazuje nam z maksymalną dostępną mocą, abyśmy uczynili coś, co jest niemożliwe do zrobienia?...
Dla ustalenia uwagi na początek wyobraźmy sobie, że najważniejsza osoba czy instytucja żąda od nas wykonania kwadratury koła - operacji, która jest matematycznie niewykonalna, a który to dowód niewykonalności został opublikowany i uznany?...

Oczywiście niejeden powie: sprawa jest prosta, bo jeśli logicznie coś się nie da zrobić, to po prostu tego nie zrobimy. Sprawa zamknięta.
Ale jednak to nie jest takie oczywiste. Bo owa ważna instytucja czy persona może zażądać: w ramach tej logiki to jest niemożliwe, ale ty masz zastosować inne myślenie, logikę wyżej stojącą, w jej ramach wykonać polecenie.
Ale skąd mielibyśmy wziąć tą inną logikę?...

W praktyce życia ludzie zwykle sobie z podobnymi zadaniami...
radzą. :shock:

Jak sobie radzą?...
Z punktu widzenia standardowej logiki będzie to oczywiście po prostu NIELOGICZNE działanie. Ale z punktu widzenia osoby, która ma przymus, aby coś zrobić, a nie wie, jak to miałaby zrobić wystąpi inna retoryka, która sprowadzi się najczęściej do skonstruowania sobie MGŁY USPRAWIEDLIWIEŃ do tego, aby ujawniające się logiczne sprzeczności ignorować, pomijać, udawać na ich temat różne zmyłkowe rzeczy. Ostatecznie, naciągnąwszy rozpoznania spraw, coś tam da się wyrzeźbić...

Co? Jak?
No weźmy kwadraturę koła. W pełni matematycznej ścisłości nie da się jej wykonać, ale można uznać, iż już przybliżona postać (np. z dokładnością do 3ch cyfr znaczących) nas zadowala, że zadanie wykonaliśmy.
Albo może ktoś wymyśli procedurę, która wymaga nieskończonej ilości kroków. Normalnie w ramach standardowej postaci zadania "wykonać kwadraturę koła" jest to zabronione, ale czemu nie mielibyśmy sobie poluzować tej reguły?...
itp. itd.