ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

Witam.
Zamieszczę krótkie pytanie, zamiast jakichś dłuższych wywodów. Może dla niektórych będzie ono niezbyt zrozumiałe, być może nie zrozumieją go prawidłowo; ale uważam, iż bywają tu tacy również, którzy dobrze będą wiedzieć, o co mi chodzi w tym.
Można byłoby powiedzieć, że mój światopogląd „dojrzał” na tyle aktualnie, iż uznaję to właśnie pytanie za jak najbardziej podstawowe, za sedno w rozważaniach epistemologicznych szczególnie. Oto ono: Czym w szerokim kontekście są informacje, a przede wszystkim, czy „zachodzą”, czy mają jakiekolwiek znaczenie, dokładniej jeszcze: CZY ISTNIEJĄ [czy może (tylko) będzlą] bez ich odbiorcy [świadomego ich!?]? Zakładam, iż ci, którzy podejmą się dyskusji na ten temat, również (już) zrozumieli, iż najbardziej elementarnymi składnikami, iż „esencją” doznawania, a przynajmniej poznawania, są właśnie informacje; oraz, że nie trzeba takim osobom tego tłumaczyć jeszcze…
Inna sprawa, iż odpowiedzi na to [nieco złożone znaczeniowo] pytanie wydają się być może nawet raczej oczywiste, dość łatwo się nasuwające. Ale właśnie, czy aby nie jest to złudzenie, a przynajmniej uproszczenie. Bowiem niby każdy chyba wie, czym są informacje; ale czy napewno, w szerokim kontekście..? Odpowiedź na pytanie, czy informacje istnieją bez ich odbiorcy, też może się wydawać banalna: nie ma informacji, gdy nie docierają do nikogo/do niczego. Ale ta odpowiedź nie jest prawidłowa; prawidłową odpowiedzią jest tu: tego- jako właśnie odbiorcy- NIE WIEMY. Co [być może] gorsze, to, iż nie jesteśmy w stanie się tego dowiedzieć.

Lecz ja- może głupi- jeszcze nadal próbuję jakoś to sobie wyspekulować- nie bezpodstawnie, choć o te trudno… Być może należałoby „ugryźć” ten temat, ten problem od takiej strony: Czym/kim jest/są odbiorcy informacji, a kto/co jest ich nadawcą? :think:

A może..nie ma ani odbiorców, ani nadawców, tylko z samych właściwości informacji wynika, iż relacje pomiędzy nimi tworzą takie środowisko, w którym „zalęga się” [złudzenie] nadawcy/odbiorcy?:wow: Czy, w takim razie, psychika, a w szczególności świadomość, są efektem emergencji [z] informacji? A może jest jednak tak- którego to poglądu jestem ostatnimi czasy zwolennikiem, aczkolwiek nie jestem jakoś mocno do tego przekonany- iż „naprawdę” istnieje tylko Wszechświadomość [coś w rodzaju Boga], a niektóre lub wszystkie wytwory Jej wyobraźni, czyli np. ludzie, są do Niej niejako podłączeni, są w swoim zakresie odbiornikami informacji z Wszechświadomości [przez niektórych nazywanej także Akaszą, a Jej informacje- Kronikami Akaszy]? :think:

I jeszcze jedna kwestia: Czy- ale to mogłoby zachodzi chyba tylko w dwóch [nieco podobnych] sytuacjach: albo wszelkie obiekty, jako wytwory swojej wyobraźni, Wszechświadomość transcenduje, tzn. „przenika”, albo tzw. oddziaływania, a w zasadzie prawa fizyczne cechują również jakieś „rodzaje” samoświadomości- tzw. materia [w sumie nie tylko ona] rozumie siebie samą? A dalej: Czy tylko rozumie, czy również siebie doznaje, czy czuje? Tutaj dochodzimy do jeszcze innej kwestii: Czym jest podświadomość, nieświadomość? Czy naprawdę zachodzą? Tzn. czy- poprzestając już na „terytorium ludzkim”- cokolwiek odczuwamy, czy doznajemy, jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy lub przed zdaniem sobie z tego sprawę?
No, i się w sumie „zagalopowałem”, bo miałem zamieścić raczej jedno krótkie, zwięzłe i pozornie proste pytanie, ale się aż tak rozpisałem…
Jakby tego było mało, to przypomniałem sobie o jeszcze jednej sprawie: Otóż dość wiele badań empirycznych wykazuje, iż jakoby mózgi ludzi reagują prędzej, niż ich samoświadomość. (Chyba wiecie, o co mi chodzi z tym..) Ale nie byłbym o tym raczej w ten sposób przekonany, ponieważ wyniki tych badań docierają poprzez urządzenia, poprzez m. in. elektronikę do badaczy, czyli do odbiorców „w swoim czasie”; wobec czego [znów to samo!] nie wiadomo, czy istnieją [te wyniki] „przedtem”. Z kolei choćby ta kwestia może skłaniać do zastanowienia się, jak doświadczamy zjawiska, które czasem zwiemy; ale o tym nie teraz i nie tu. (Bo to by bardzo poszerzyło jeszcze znacznie tematykę tego wpisu, a poza tym, jestem aktualnie śpiący nieco już.)
Podsumowując powtórzę główne pytanie tego wątku [a także wątku, który dawniej zamieściłem na tym forum, pt. „Dla kogo informacja?”]: Czy informacje istnieją bez nadawcy/odbiorcy? A także: Kim/czym może być odbiorca oraz nadawca? Ewentualnie: Czy tzw. materia istnieje naprawdę i niezależnie, czyli czy..rozumie sama siebie? Być może w tych rozważaniach warto zwrócić uwagę na dwa pojęcia: istnienie oraz będzlenie, oraz na różnice pomiędzy nimi. Dla krótkiego przypomnienia: istnienie to inaczej wyobrażanie [lub, jak to określa m. in. wujzboj, to doznawanie- choć wg mnie wyobrażanie jest trafniejszym odniesieniem], natomiast będzlenie jest hipotetycznym zachodzeniem poza świadomością, bez jej udziału [być może w nieświadomości właśnie]..

P. s.: Pozdrawiam forumowiczów po długiej mojej tu nieobecności [nawet tych głupich]. ;-P

Semele

Piotr R.

Banjankri

lucek

Banjankri

Piotr Rokubungi

@Banjankri:
Z grubsza zgoda, ale tylko..powierzchownie. Zgodzę się poniekąd, iż można przyjąć, że nie ma ISTNIENIA poza świadomością. Ale to nie oznacza, że poza świadomością nic się nie dzieje napewno! I właśnie to niedoznane, niepoznane, a domniemane zachodzenie poza świadomością nazywam będzleniem; o czym przypomniałem w pierwszym wpisie tego wątku.

Co do dalszej części: Przypuszczam, iż te „moje kreacje”- jak je nazwałeś- biorą się z wyobraźni [mojej]. Czy o to ci chodziło? Jeśli tak, to jest w tym „gruby” problem, ponieważ wcale nie są one takie same. Krzesłem, które jest „narzucone”, „podyktowane” wyobraźni [świadomości] mogę np. komuś przetrącić kark i wiele innych rzeczy, które są określone, ale i narzucone prawami fizyki, natomiast krzesłem, które sobie „tylko” wyobrażam nie mogę zdziałać niczego w tzw. otoczeniu. Właśnie dlatego swego czasu wyśmiałem na tym forum solipsyzm, który wydaje mi się skądinąd bardzo słusznym światopoglądem. A przede wszystkim właśnie dlatego postuluję istnienie nadrzędnej Wszechświadomości [boga, Brahmana, jakby tego nie nazwać], która wyobraża zasady fizyczne, czyli właściwości [narzuconego] doznawania, a które są od ludzkich wyobrażeń praktycznie niezależne… Chociaż mogę sugerować też inne wytłumaczenie tego- jak to zrobiłem właśnie w początkowym tu wpisie; mianowicie takie, że to tzw. materia, a właściwie właściwości relacji, oddziaływań dają nam informacje o doznaniach. A może nie tylko nam, czyli nie tylko ludzkim umysłom. Być może te właściwości, cechy immanentne „porozumiewają się” nie tylko ze świadomościami ludzi, lecz zarówno pomiędzy sobą, tworząc [ciągły?] przepływ, przepływy w „oceanie” informacji..? I w zasadzie, pierwotnie nie są to cechy oddziaływań, relacji, praw fizycznych, lecz będzlenia właśnie, a dopiero po interpretacji „stają się” zasadami fizyki. W takim razie można dopuścić, iż to z będzlenia pochodzi nawet psychika, w tym świadomość. Jednak taki wielki przeskok „jakościowy” na drodze nawet niezwykłej emergencji wydaje się mało prawdopodobny- mniej, niż opcja z Wszechświadomością…

lucek

Semele

Banjankri

Semele

Banjankri

Banjankri

lucek

tak, ale w parze z istnieniem

Semele

Banjankri

Semele

Banjankri

Ten temat nie jest o tobie i twoich emocjonalnych problemach.

Semele

lucek

Semele

lucek

Semele, a w kuchni nie masz już nic do roboty :think:

?

Semele

MaluśnaOwieczka

Piotr Rokubungi

Semele

lucek