ŚFiNiA

wujzboj

Fizyka kwantowa DOTYCZY właśnie obserwacji

Fizyka kwantowa opisuje rozkład prawdopodobieństwa wyników pomiaru. Temu właśnie służy - uzyskaniu rozkładu prawdopodobieństwa. Robi to za pomocą aparatu matematycznego, w którym występują matematyczne obiekty takie jak funkcja falowa i jej ewolucja, deterministyczna nawiasem mówiąc.

Natomiast istnienie kamienia samego w sobie nie jest pojęciem o określonej treści.

lucek

wujzboj

Jasne, że nie wiesz, czy jesteś we wszechświecie, czy wszechświatem, podobnie jak ja tego o sobie nie wiem.

Wiesz jednak, co znaczy być sobą. Masz też logiczne prawo przypuszczać, że bycie kamieniem znaczy to samo (solipsyzm wielowątkowy obejmujący kamień jako osobę), choć takie przypuszczenie jest raczej mało praktyczne.

Bycie samym w sobie nie oznacza wypełniania sobą całej rzeczywistości, lecz jest obrazowym odniesieniem do tego, czym się jest w odróżnieniu od tego, czym się jest uważanym za. Dlatego znaczy to tyle, co bycie sobą. Choć rzecz jasna bycie sobą ma też i inne znaczenia szczególnie w kontekście towarzyskim.

Kradnąc twój przykład ze słoniną: bycie samym w sobie ma się tak do uważania za coś, jak słoń ma się do mięsa ze słonia.

lucek

wujzboj

Tak. I właśnie to jest ów kamień, którego od osoby nie da się oderwać

A o innych nie sposób mówić.

lucek

wujzboj

Nie potrzeba cudów. Wystarczy wymiana informacji. Patrz chociażby matrixowy przykład podany przez Andy'ego jako kod w C++: http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/realistyczna-ontologia-w-kodzie-c,22067.html

Andy72

W kodzie mam, założenie, że kontakt z FIZYCZNĄ materią np . krzesłem czy kamieniem odbywa się przez myśl, w ten sposób że myśł o rzeczy, z jednej strony wskazuje na doznania zmysłowe a z drugiej na fizyczną rzecz, łącząc je w ten sposób

lucek

wujzboj

Andy, skoro kod zakłada kontakt z "fizyczną materią", to nie jest to model realistycznej ontologii, lecz model przepływu informacji uzyskanej z zewnątrz. Ale zauważ, że ten kontakt nie jest niezbędny do tego, by kod funkcjonował. Wszystkie niezbędne dane możesz wygenerować startując od pewnych podstawowych struktur i puszczając na żywioł. Oczywiście, nie w takim prostym ilustracyjnym programie, ale jednak w programie tego rodzaju. W algorytmie posługującym się klasami publicznymi i prywatnymi, które porządkują formę i przepływ danych na obu poziomach.

Lucku, dla wymiany informacji wystarczą struktury informacyjne, które tę informację wytwarzają, przechowują i przetwarzają, oraz metody przenoszące tę informację z prywatnych instancji przez poziom publiczny do innych instancji prywatnych.

lucek

wujzboj

I te obiekty są po prostu instancjami tych struktur. Puszczamy kod na różnych procesorach (świadomościach) i płynie muzyka: obiekty wymieniają się informacjami o sobie. Czyli o tym, jak kod sobie radzi na każdym z procesorów. A publiczne metody i publiczne zmienne kodu odpowiadają temu, co może jeden procesor drugiemu przesłać używając ten kod; to oprogramowany interfejs pomiędzy procesorami.