ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

Tu mniej więcej zgadzam się z tym, co Michał napisał powyżej. Natomiast samo pojęcie entropii jest dla mnie mocno dyskusyjne, jak o tym napisałem kilka postów wcześniej. Dla mnie większy chaos, to większa równowaga. Albo przynajmniej taka pełna równowaga globalna- czyli właściwie pełny chaos, w klasycznym ujęciu- jest dla mnie tożsama z pełnym uporządkowaniem, bo wtedy wszystko się równoważy i staje właściwie jednym, jednorodną substancją, jednolitą formą energii o najniższym stanie.

Semele

Semele

[quote="Michał Dyszyński"]

sfinia

sfinia

wujzboj

PS. I takie są konsekwencje, gdy Śfinia Naczelna zapomina się wylogować po odwaleniu administracyjnej roboty

(Jakby kto nie wiedział: jako Śfinia Naczelna pracuje wuj, czyli powyższe dwa posty są dziełem wujowym)

Piotr Rokubungi

Jarku, a świnie należą do naczelnych?? Pierwsze słyszę! No, chyba, że śFinie... :mrgreen:

Dziękuję za obrazowe wytłumaczenie kwestii entropii i pozostałych związanych. Chyba dopiero teraz dotarło do mnie, że entropia to "ściśle" statystyczne pojęcie, bo chyba tylko w takim kontekście da się pogodzić bezruch z chaosem. Chociaż może ktoś widzi to inaczej...

Semele

Piotr Rokubungi

Semele, ja jestem panteistą.

Semele

Semele

Semele

Właściwie światopogląd się sprawdza w realizacji!

Jeśli nie ma realizacji to tylko jakaś projekcja;-)??

Semele

Ja na przykład hoduję i uprawiam zioła. Oczywiście wolałabym na jakimś hektarze.
Żałuję, że nie kupiłam kawałka ziemi gdy rozpie...PGR-y.
ale mój mąż to inżynier;-)

Piotr Rokubungi

Semele, marudzisz jak baba prawie. ;-P

Ja się nie realizuję, ponieważ jestem już dopełniony. Światopoglądowo jestem panteistą. Przejawia się to m. in. w ten sposób- ściśle nawiązując do tematu wątku: jeżeli przed Wielkim Wybuchem nie było nic, nawet czasoprzestrzeni, to jakim CUDEM z tego wzięło się wszystko- a przynajmniej nasz Wszechświat?? Otóż właśnie z cudu! Cudem tym była- i jest- Wola. A czym jest ta Wola? Tajemnicą, Siłą Nie Z Tego Świata, czyli Bogiem. Proste jak...nie napiszę co. ;-P

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Ciągle mieszasz wolę z celem, z celowym działaniem. Celowość jest domeną świadomości, działania ze względu, na skutek. Natomiast wola jest nieświadoma, należy do zbiorowej i indywidualnej nieświadomości- wola to po prostu przyczyna "że", a nie przyczyna "co, czego". Wola to nie końcowy aspekt wymienionych przez ciebie złożonych procesów, lecz ich przyczyna- bo jest przyczyną absolutnie wszystkiego. Dalej znów mylisz cele, zadania stanowione przez świadomość, przez ego z wolą DO CZEKOGOLWIEK, ogólnie do funkcjonowania, działania. Następnie popełniasz błąd kardynalny: Aby patrzeć, odczuwać, zachwycać się- konieczna jest wola; bez woli nie patrzysz, nie czujesz, nie zachwycasz się. To chyba oczywiste, prawda? Wola jest dosłownie do wszystkiego niezbędna. Nawet "nie być" musi być z udziałem woli; bo przecież musisz CHCIEĆ nie być! Bez tego chcenia, czyli bez woli, ani nie będziesz, ani nie nie będziesz. Nie ważne CO CHCESZ- ważne, że aby COKOLWIEK, to MUSISZ CHCIEĆ, czyli MUSISZ MIEĆ WOLĘ, nawet wolę aby myśleć, aby czuć. "Przerost skupienia się na własnej woli", jak to nazwałeś, to nie "wina" woli, lecz "wina" wyboru- świadomego lub nieco podświadomego- takich a nie innych celów, zamiarów. Co do buddyzmu i medytacji: nie "upośledza" ona aspektu woli a raczej aspekt myślenia, aspekt mechanizmu rozmyślania. I znów: aby być- trzeba woli, aby siedzieć- trzeba woli, aby się delektować- trzeba woli, aby trwać- trzeba woli; w końcu: aby medytować- trzeba woli. Od woli nie ma "ucieczki". Można nie chcieć niczego konkretnego, można właśnie chcieć tylko być- w jak najogólniejszym, transcendentnym znaczeniu- ale znów "chcieć"! Bez Woli jest wszystko i jednocześnie nic, wszystko jest tym samym i niczym, choć wszystkim.

Semele

Piotr Rokubungi

Semele, niech ortodoksyjne poglądy katolickie wyjaśniają ci inni, którzy się na tym znają- bo ja średnio się tym interesuję. Ale wg mego ogólnego pojęcia Bóg katolicki jest wszechogarniający i wszechprzenikający raczej.

Semele

Piotr Rokubungi napisał:

Semele, niech ortodoksyjne poglądy katolickie wyjaśniają ci inni, którzy się na tym znają- bo ja średnio się tym interesuję. Ale wg mego ogólnego pojęcia Bóg katolicki jest wszechogarniający i wszechprzenikający raczej.

Panteizm

(gr. „wszystko Bogiem”) Kierunek filozoficzny, który utożsamia Boga ze wszechświatem. Chociaż sam wyraz pojawia się po raz pierwszy dopiero w roku 1709, panteistyczne (lub na pozór panteistyczne) systemy myśli są przynajmniej tak stare, jak hinduizm. Niektórzy wyjaśniają bóstwo na sposób naturalny (panteizm naturalistyczny), np. Benedykt Spinoza (1632-1677); inni znowu naturę wyjaśniają na sposób boski (panteizm emanacyjny): jest to pokusa typowa dla myślicieli mistycyzujących i neoplatońskich. Pseudo-Dionizy Areopagita (ok. 500), Jan Skot Eriugena (ok. 810 — ok. 877), kardynał Mikołaj Kuzańczyk (1401-1464), Mistrz Eckhart (ok. 1260-1327), Giordano Bruno (1548-1600) oraz Jakub Boehme (1575-1624) byli oskarżani — słusznie lub niesłusznie — o to, że w ich przemyśleniach zawiera się panteizm. Współczesne postaci panteizmu interpretują Boga jako wielkie „Ja”; jest to pogląd, do którego się przynajmniej zbliżają tacy idealiści, jak Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831), Friedrich Wilhelm Joseph von Schelling (1775-1854) i Francis Herbert Bradley (1846-1924). Wprawdzie panteizm często uważa się za formę ateizmu, można się w nim jednak dopatrywać uwięzionego teizmu. Sobór Watykański I potępił panteizm (DH 3023; zob. także DH 285, 722, 976-977, 1043, 2843, 2901, 3201-3216; ND 141-142, 406/26-27, 411/1, 416). Zob. ateizm, emanacja, hinduizm, idealizm, immanencja, monizm, natura, neoplatonizm, panenteizm, teizm, transcendencja.

Coś się zmieniło w tym względzie??

Piotr Rokubungi

Może nie dokładnie w tym względzie, ale zmieniło się sporo- nastąpiła Ewangelia Nowego Pokolenia, czyli Neon Genesis Evangelion. :wink:

Chociaż lepiej jest to tłumaczyć, jako Ewangelię Nowego Początku.

Semele

Piotr Rokubungi