ŚFiNiA

Kruchy04

Czasem spotykałem się z twierdzeniami teistów, że ateista zamyka swój światopogląd tylko w percepcji własnych zmysłów, co jest ograniczające, a teista woli sięgać dalej czy jak to pewna mądrość powiada "sięgaj tam, gdzie wzrok nie sięga".

Problem jest jednak taki dla teisty: Nie masz dostępu do czegoś więcej niż prezentują ci twoje zmysły, więc sięgać dalej możesz sobie w swojej wyobraźni.
dodatkowo teista (a to często teiści lubią podkreślać) nie jest pewny czy mamy w ogóle dostęp do jakiejś rzeczywistości, ALE NAGLE chce sięgać dalej, wyjść poza rzeczywiście i zmysły, których nawet nie jest pewien… Niezły pasztet.

Jak teisto chcesz wykluczyć błędy poznawcze, iluzje, symulacje itd?
W tym momencie kładziesz na sobie ciężar dowodu, że potrafisz wyjść poza własne zmysły i to co one ci prezentują.

Uważam, że to co prezentują moje zmysły jest tym co jest najbardziej pewne, ze wszystkich 'wierzeń' i założeń, ktore muszę przyjąć, te są najbardziej pewne.

Z mojej perspektywy jedynie ja jestem pewny.
A czy faktycznie jestem mózgiem w słoiku, czy może czym innym, a rzeczywistość jest mi dostarczana do zmysłów z zewnątrz to już inna sprawa, ta rzeczywistość też jest konieczna i to są dwie pewne rzeczy.

Zamiast rozważać, co jest w obszarze, do którego nie mamy dostępu i którego przez to nie da się nijak opisać, należy się skupić na obszarze, o którym coś wiemy, bo jest to gotowa wiedza obserwacyjna oraz podstawa do weryfikacji nowych hipotez, które naszą wiedzę poszerzą – jest to dowód na to, że najrozsądniej jest koncentrować się na tym, co doświadczalne i obserwowalne.

Advaita

ja bym przede wszystkim rozróżnił pseudoduchowość dla dzieci z aniołkami i rogatymi trollami od prawdziwej duchowości, która zajmuje się dehipnozą ze snu umysłu. W momencie gdy zaczynamy cytować książki, projektować jakieś postacie, wierzyć w cuda lądujemy w etapie preracjonalnym, czyli cofamy się do tyłu. Umownie można rozróżnić 3 etapy rozwoju naszej duchowości

1) preracjonalny- bajki, zmartwychwstania, diabełki, duszki Kacperki itp

2) racjonalny- sam umysł praktyczny , jest to co postrzegamy zmysłami , plus umysł psychologiczny ( narzekanie, rozpamiętywanie, gra ego)

3) Postracjonalny- oczyszczanie umysłu racjonalnego z psychologicznego spamu , redukcja gadki w głowie, postrzeganie życia czysto bez wewnętrznego komentarza.

Semele

Co jeśli ktoś nie miał etapu pierwszego??
Chociaz babcia mnie nauczyła:
[link widoczny dla zalogowanych]

Ciekawe, ze dwoch ostatnich wersow nie przyswoilam.
Już wtedy mój rozum działał wybiórczo :-) :-) :-)
Kim jest ten anioł??
To ja.

Gdy słucham psalmu
[link widoczny dla zalogowanych]

Ciekawy przekład Jana Kochanowskiego...

Zastanawiam się co to za "Bóg", taki jak anioł co mnie strzeże
...
To coś co mi daje siłę w trudnych chwilach. Nie ktoś?

Może to moje lepsze ja...:-) :-)

fedor

Advaita

Michał Dyszyński

Advaita

Semele

Kruchy04

Michał Dyszyński

fedor

Irbisol

Irbisol

Michał Dyszyński

Kruchy04

Kruchy04

Michał Dyszyński

fedor

Dyskurs

Dyskurs

Semele

Kruchy04

MrSpock · Dołączył: 21 Kwi 2019 Posty: 70 Przeczytał: 0 tematów

Właściwie to nie wiem kim jest ateista. Na przestrzeni dziejów różnie zastanawiano się nad tak zwanymi "bytami". Poglądy były teistyczne, panteistyczne, również niektórzy filozofowie uważali że niższe światy są tworzone przez byty niższego rzędu, które zajmują się tylko fragmentem rzeczywistości i jak schodzimy w dół tego ciągu bytów, ich istnienie staje się coraz bardziej prawdopodobne. Chyba niektóre z tych koncepcji byłyby zgodne ze światopoglądem ateisty. Tym samym ta idea coraz bardziej się rozmydla.

Semele