ŚFiNiA

Adeptus

Wielu (uwaga - wiem, że to bardzo, bardzo, bardzo ciężkie do wyłapania, ale "wielu" nie oznacza "absolutnie wszystkich", naprawdę) ateistów przeciwstawia Boga naturze (czy wręcz "Naturze"), twierdzi, że koncepcja Boga jest zła, bo przez nią ludzie nie zwracają uwagi na piękno natury, "która jest naszą prawdziwą matką". Wielu przechodzi od "skoro człowiek nie ma duszy i nie jest stworzony na podobieństwo Boga, to nie jest wyjątkowo" do odrzucenia/sceptycyzmu wobec ludzkiej cywilizacji, kultury, technologii jako takiej. Wielu angażuje się w działalność ekologistyczną.
A mi to się nie podoba. Dla mnie zinstytucjonalizowane religie naturofilia nie są przeciwieństwami, lecz wręcz przeciwnie - różnymi odmianami tej samej, szkodliwej idei, głoszącej, że istnieje jakieś pozaludzkie źródło dobra, jakaś wyższa siła, przed którą człowiek powinien w pokorze skłonić głowę.
Ale tak nie jest. Natura, obojętnie czy postrzegamy ją jako dzieło boskiego stwórcy, czy określenie samoistnie działających we wszechświecie, w szczególności wśród organizmów żywych, procesów, nie jest czymś dobrym. Natura to brud, smród, chłód, ubóstwo, choroby i ciemnota. Natura to bezustanny ciąg cierpienia. Godzenie się z "prawami natury/boskimi" to wielka kapitulacja, najgorsza z możliwych. Istotą człowieczeństwa jest niezgoda na własny los, na miejsce we wszechświecie, bunt, pycha, dążenie do kontroli, zamiast poddawania się "naturalnemu/boskiemu porządkowi". Poszerzanie zakresu ludzkiej kontroli nad światem jest dobrym samym w sobie. To technologia jest dobrem, nie natura. Natura/Bóg jest największym wrogiem ludzkości, a wszelkie konflikty międzyludzkie są ostatecznie traceniem czasu i zasobów, które mogłyby być przeznaczoną na najważniejszą walkę z nimi. I to, że ta walka z wszechświatem jest z góry skazana na porażkę, niczego nie zmienia, gdyż egzystencja podporządkowana pozaludzkiej "wyższej sile" i tak jest bezwartościowa.

Celowo nie używam słowa "humanistyczny" tylko "antropocentryczny", gdyż obecnie "humanizm" jest niestety mocno utożsamiany ze światopoglądem lewicowym, który uważam za szkodliwy podobnie jak religie abrahamiczne, m.in. ze względu na wspomniany ekologizm, który jest de facto przywracaniem kultu pozaludzkiego bóstwa pod inną nazwą.

lucek

Adeptus

lucek

Adeptus

lucek

Adeptus

Michał Dyszyński

Adeptus

Oczywiście, jeśli ktoś uczyni takie założenie, to tak mu wyjdzie. Dla mnie jest ono absolutnie niedopuszczalne - Bóg, zarówno taki, jakim go opisują religie abrahamiczne, jak i ten o którym możemy domniemywać na podstawie natury (zakładając, że w ogóle istnieje), to dla mnie wzorzec zła. Jeśli jest w nas jakaś cząstka Boga, należy się jej pozbyć. Gdyby był dowód na istnienie duszy, najdonioślejszym problemem człowieka byłoby, jak doprowadzić do jej unicestwienia.

lucek

Michał Dyszyński

Adeptus

lucek

Adeptus

U mnie też dobro jest subiektywne, dobrem jest to, czego ja chcę ;) Oczywiście, inny człowiek może chcieć czegoś innego i to dla niego jest dobrem. Ale ja chcę postępować zgodni z tym, co dobrem jest dla mnie.

lucek

Adeptus

Generalnie jestem za tym, żeby każdy człowiek w miarę możliwości jak najszerzej decydował o samym sobie... ale jeśli to niemożliwe, lepiej, żeby decydował za niego inny człowieka, a nie żeby było to zdane na naturę.

W obiektywną moralność nie wierzę.

lucek

Adeptus

"obiektywna (w sensie naukowym) moralność to nie kwestia wiary, tylko racjonalnego uzasadnienia"

Nie ma racjonalnego uzasadnienie dla jakiejkolwiek moralności. Każda moralność jest z gruntu irracjonalna i subiektywna. Racjonalnie można co najwyżej wykazać, jakie środki są najlepsze dla osiągnięcia danego celu - ale to, jaki cel chcemy osiągnąć, jest już zawsze widzimisię.

"kto i kiedy miałby za kogoś decydować? co masz na myśli?"
No to już temat rzeka. Wyraziłem ogólną zasadę, tyle.

lucek

Adeptus

"w linku jest uzasadnienie dlaczego jest - potrafisz wskazać błąd?"

Ja tam w ogóle nie widzę logicznego rozumowania. "Ponieważ istnieją obiektywne prawa natury, można by założyć, że istnieją obiektywne prawa moralne" - nie, dlaczego? Z jednego w żaden sposób nie wynika drugie. A opieranie "dowodu" na "możemy założyć" to żaden dowód. Równie dobrze możemy założyć, że nie.
Wskazałem swój argument, dla którego nie ma obiektywnej moralności - kwestia celów. Jeśli się z tym nie zgadzasz i uważasz, że jest możliwe wyznaczenie obiektywnego celu, do które wszyscy ludzi dążyć mają obiektywny obowiązek, napisz jak.

"Jeśli nie ma obiektywnej moralności, to nie ma jej w ogóle, są tylko narzucone zasady"

"Ale ty przyszedłeś tu chyba z jakąś swoją wizją dobra i moralności - jak miała by wyglądać"
Dobre jest to, co zwiększa kontrolę człowieka nad światem.

"i dlaczego mieli by ją zaakceptować inni"
A tu nie ma żadnego dobrego powodu.

"rozmawiamy w kategoriach ogólnych, to chyba można powiedzieć, że ograniczyć można komuś wolność, gdy narusza wolność innych?"
No tak, tylko, że jak to generalnie bywa z próbami ujęcia moralności w jedną zgrabną zasadę, rzecz w praktyce rozbija się o szczegóły. Jak wyważyć ograniczenie wolności w celu ograniczenia wolności innych? I jakie jest dokładnie zakres wolności? jeden powie, że krytykowanie innych to element wolności krytykującego, wolności słowa i wara innym od jej łamania. Inny powie, że krytykowanie nie leży w zakresie wolności krytykującego, za to krytykowani mają prawo do świętego spokoju, które krytyka łamie.

lucek

Semele

Ciekawy temat.

anbo

lucek

Adeptus