ŚFiNiA

Semele

W ostatniej Angorze zdjęcie..hindus wybija sobie oko..prześlę gdy znajdę..

Andy72

Michał Dyszyński

Banjankri

Banjankri

Michał Dyszyński

Banjankri

Semele

Semele

Banjankri

Semele

Definicja definicją. Daj mi przyklad naoczny Twojej duchowosci.

Banjankri

Semele

Banjankri

Semele

Banjankri

Michał Dyszyński

Banjankri

Nie lubię mówić o ludzkiej naturze, bo uważam, że takowej ostatecznie nie ma.
Jeżeli jednak za ludzką naturę uznamy to, co "wewnątrz", powiedzmy, przy deprywacji sensorycznej, to duchowością nazwałbym to, co przerasta nasze pojęcie. Innymi słowy, zanurzając się w swoją psychikę, doznajemy fenomenów nie znanych nam z życia codziennego. Niektóre z tych fenomenów są tak poruszające, że pragniemy je wprowadzić do życia codziennego. Powiedzmy, że podczas medytacji, albo modlitwy doznajemy głębokiego spokoju. Takiego spokoju nie da się po prostu zabrać z powrotem do codzienności, dlatego trzeba znaleźć jego przyczynę i umiejętnie przekłuć ją w myśl, która będzie wskaźnikiem do tego stanu i którą będzie można używać do jego przywołania. Najlepiej jak się uda wmontować ją w światopogląd. Prawdziwość tej myśli nie ma znaczenia, liczy się tylko przywoływanie efektu. Może to być "Jezus mnie kocha i zawsze jest przy mnie", albo "źle" nie istnieje i wszytko jest doskonałe, albo "wolna wola nie istnieje i wszystko jest współistnieniem". Obraz wyłaniający się z takiego działania, kontrastuje z klasycznym światopoglądem oparty o fakty. Opiera się o zaspokojenie tej świadomości, która w ogóle na faktach nie operuje. Co ciekawe, te myśli przywołujące duchowe stany mogą być zgodne z faktami, które znamy z życia codziennego. Innymi słowy, można być uduchowionym racjonalistą. Dla mnie, dokładnie tym jest buddyzm. Robi dwie pieczenie na jednym ogniu.
Osoba uduchowiona, bierze na poważnie to, co pochodzi z jej psychicznego wnętrza.
Na tym forum nie jest łatwo o "uduchowione" wypowiedzi, bo ludzie zazwyczaj nie mają takich doznań i nie mają o czy mówić. Ja dużo pisałem na forach Buddyjskich i tam, co jakiś czas, przychodził ktoś z tak fundamentalnym doznaniem, że musiał się nim podzielić. Rzadko to się spotykało z aprobatą, ale przynajmniej występowało. Nigdy takiej relacji nie słyszałem od katolika... no może wujowe oczy kota można by do tego zaliczyć.

Semele

szaryobywatel

Michał Dyszyński

Kori

Banjankri

Opisywanie doznań duchowym może być stratą czasu, czasem nawet zagrożeniem. Różnie je ludzie interpretują i różne wnioski wyciągają. Co jest dla mnie jasne, to że wolałbym żyć w trybie doznania duchowego, bo jest jakościowo lepsze. Problem w tym, że jest nieuchwytne, wręcz kapryśnie. Być może istnieje sposób, żeby je okiełznać, ale wydaje mi się, że mamy zbyt mało informacji, aby wyciągnąć poprawne wnioski. Ja zawsze starałem się wyciągnąć z takiego doznania jakiś klucz, który będzie aktywował dany stan. To się udawało lepiej lub gorzej, problem w tym, że takie klucze się zużywają i przestają działać. Wygląda tak, jakby te doznania były odwrotnie proporcjonalne do wiedzy, a dokładniej, do świadomości. Czym lepiej jesteś w stanie uchwyci dany stan, tym bardziej ci umyka.

szaryobywatel

Michał Dyszyński