Forum ŚFiNiA Strona Główna ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Algebra Kubusia - rewolucja w logice matematycznej
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 284, 285, 286 ... 369, 370, 371  Następny
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Filozofia
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Wto 17:53, 04 Cze 2024    Temat postu:

No i nie napisałeś, co w AK wynika z braku deszczu w kwestii pochmurności.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 18:01, 04 Cze 2024    Temat postu:

Irbisol napisał:
No i nie napisałeś, co w AK wynika z braku deszczu w kwestii pochmurności.

Można wiedzieć czemu tak nagle zapragnąłeś poznawać AK?
Najpierw będzie wykład w końcowej wersji AK o wewnętrznej sprzeczności KRZ na poziomie 5-cio latka.
Interesuje cię to?
TAK/NIE
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Wto 18:24, 04 Cze 2024    Temat postu:

Nie. Już pytałeś.
A nie tyle chcę poznawać AK co chcę zobaczyć co masz na KRZ w temacie fałszywego poprzednika.
I wychodzi, że nic nie masz. Czyli AK jest tak samo gówniane.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 19:40, 04 Cze 2024    Temat postu:

Dowód iż logika Russella jest jednym, wielkim potwornie śmierdzącym gównem!
W niniejszym poście.

Irbisol napisał:
Nie. Już pytałeś.
A nie tyle chcę poznawać AK co chcę zobaczyć co masz na KRZ w temacie fałszywego poprzednika.
I wychodzi, że nic nie masz. Czyli AK jest tak samo gówniane.


Na wytłuszczone dostaniesz odpowiedź jak obiecasz że przeczytasz dowód wewnętrznej sprzeczności KRZ na poziomie 5-cio latka - w tym dowodzie będzie precyzyjna odpowiedź na twoje pytanie.
Nie masz szans na zrozumienie mojej odpowiedzi na twoje wytłuszczone pytanie bez zaznajomieniem się z kompletnym dowodem wewnętrznej sprzeczności KRZ.

Na wstępie, dla zachęty, masz w niniejszym poście twardy dowód iż logika Russella jest jednym, wielkim, potwornie śmierdzącym gównem.
Czy ta przynęta jest dla ciebie wystarczająca?
Połkniesz haczyk i przeczytasz kompletny dowód wewnętrznej sprzeczności KRZ?
TAK/NIE

Dowód iż logika Russella jest jednym, wielkim potwornie śmierdzącym gównem!

Algebra Kubusia napisał:

Weźmy najprostszy przykład pasujący w 100% do ziemskiej implikacji:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to będzie pochmurno
P=>CH=1
Na mocy definicji ziemskiej implikacji ZI sam fakt wystąpienia spójnika „Jeśli p to q” determinuje fakt iż jest to implikacja.
Dla zdania A1 mamy:
p=P(pada)
q=CH(chmury)
Podstawmy nasz przykład do zero-jedynkowej definicji ziemskiej implikacji:
Kod:

ZI1
Zapis             |Zapis
zero-jedynkowy    |symboliczny
   P CH   Y=~P+CH |        Y=(P=>CH)=~P+CH
A: 1  1  =1       | P* CH =1 - zdarzenie możliwe: pada i są chmury
B: 1  0  =0       | P*~CH =0 - zdarzenie niemożliwe: pada i nie ma chmur
C: 0  0  =1       |~P*~CH =1 - zdarzenie możliwe: nie pada i nie ma chmur
D: 0  1  =1       |~P* CH =1 - zdarzenie możliwe: nie pada i są chmury
   1  2   3         4   5  6

Zauważmy, że rozpiska zdania warunkowego A1 w tabeli ZI1 to w istocie skorzystanie ze znanego każdemu matematykowi prawa eliminacji implikacji p=>q:
Y = (p=>q) = ~p+q
Nasz przykład:
Y = (P=>CH) = ~P+CH
Jak widzimy z prawej strony tożsamości nie mamy tu do czynienia ze zdaniem warunkowych „Jeśli p to q” lecz z operatorem „lub”(p|+q).

Definicja operatora „lub”(p|+q):
Operator „lub”(p|+q) to odpowiedź na pytania o Y=1 i Y=0.

1.
Z tabeli ZI1 łatwo odczytujemy wszystkie rozłączne zdarzenia możliwe (Y=1):
Y = A: P*CH + C: ~P*~CH + D: ~P*CH
co w logice jedynek (bo funkcja alternatywno-koniunkcyjna) oznacza:
Y=1 <=> A: P=1 i CH=1 lub C: ~P=1 i ~CH=1 lub D: ~P=1 i CH=1
Dowód:
Tabela zero-jedynkowa ziemskiej implikacji ZI
Czytamy:
Zdarzenia możliwe (Y=1) jakie jutro mogą wystąpić to:
A: Ya = P*CH =1*1=1 - jutro może padać (P=1) i być pochmurno (CH=1)
lub
C: Yc=~P*~CH=1*1=1 - jutro może nie padać (~P=1) i nie być pochmurno (~CH=1)
lub
D: Yd=~P*CH=1*1=1 - jutro może nie padać (~P=1) i być pochmurno (CH=1)
Funkcja logiczna Y to oczywiście suma logiczna funkcji cząstkowych:
Y=Ya+Yc+Yd

2.
Wypiszmy teraz z tabeli ZI1 wszystkie zdarzenia które jutro nie mają prawa zajść (Y=0):
Y=0 <=> B: P*~CH
Dla lewej strony korzystamy z prawa Prosiaczka, które możemy stosować wybiórczo do dowolnej zmiennej binarnej:
(Y=0) = (~Y=1)
Stąd nasz zapis 2 przyjmuje formę zgodną z naturalną logiką człowieka:
~Y = B: P*~CH
Co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> B: P=1 i ~CH=1
Czytamy:
Zdarzenie niemożliwe (~Y) to: pada (P=1) i nie jest pochmurno (~CH)
~Y = B: P*~CH =1*1=1
Znaczenie symbolu Y:
Y - zdarzenie możliwe (Y=1)
~Y - zdarzenie niemożliwe (~Y=1)

Podsumowanie:
Jak widzimy po skorzystaniu z prawa eliminacji implikacji:
p=>q = ~p+q
operujemy wyłącznie na prawej stronie tego prawa, gdzie nie ma już najmniejszego śladu zdania warunkowego „Jeśli p to q”
Nazwa „prawo eliminacji implikacji, czyli prawo eliminacji zdania warunkowego „Jeśli p to q” jest tu ze wszech miar słuszne.

Jak widzimy w tabeli zero-jedynkowej ABCD123 mamy jedno twarde wynikowe (Y) zero w linii B (tu nigdy nie pojawi się jedynka) i trzy miękkie wynikowe jedynki (Y) w liniach A, C i D.
„Miękka jedynka” oznacza, że może wystąpić, ale nie musi.
Przykładowo dla pojedynczego iterowania jeśli wystąpi miękka jedynka w linii A to w liniach C i D będziemy mieli miękkie zera etc.

Opisane wyżej przeze mnie fakty znane są ziemskim matematykom:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kubusiowa-szkola-logiki-na-zywo-dyskusja-z-volrathem,3591-100.html#72062
Wysłany: Śro 13:43, 10 Gru 2008
wykładowca logiki matematycznej volrath napisał:

Niestety bazowa logika Boole'a domyślnie zakłada, że wszystkie jedynki są miękkie, a zera twarde. Tak już jest skonstruowana - jeśli z zdania wychodzi 0, to znaczy, że na pewno nie ma obiektu spełniającego to zdanie, a jeśli 1 - to może być, ale nie musi. Rozumienie, że "na pewno jest obiekt spełniający zdanie" nie mieści się w logice Boole'a.


Zauważmy, że wszystkie zdarzenia w tabeli ziemskiej implikacji A, B, C i D są matematycznie rozłączne i operują na zmiennych binarnych {p, q, ~p, ~q}.
Oznacza to że wszystkie symbole opisane tabelą ABCD123 {p, q, ~p, ~q} są zmiennymi binarnymi, nie ma tu absolutnie żadnej twardej jedynki albo twardego zera a dokładnie tego wymaga gówno-algorytm Russella by móc odczytać wartość logiczną zdania warunkowego „Jeśli p to q” na podstawie tabeli ABCD123

Podsumowując:
Zauważ, że potwornie śmierdzące gówno zwane logiką Russella, operuje na stałych binarnych, bowiem wtedy i tylko wtedy możliwe jest odczytanie z tabeli zero-jedynkowej ABCD123 wartości logicznej zdania warunkowego "Jeśli p to q" w gównie zwanym logika Russella.

To jest proste jak cep:
Nie możesz znać z góry wartości logicznej jakiejkolwiek zmiennej binarnej {p, q, ~p, ~q}
cnd

W algebrze Kubusia o tym czy cokolwiek należy do definicji ziemskiej implikacji nie decydują jakaś tam linia x w tabeli zero-jedynkowej (jak to jest w gównie zwanym KRZ), ale ZAWARTOŚĆ kompletnej kolumny wynikowej Y, z czego wniosek po raz wtóry, że logika Russella to jedno wielkie, potwornie śmierdzące gówno.
Co więcej:
Gdyby Russell (na jego szczęście już nieżyjący) w laboratorium techniki cyfrowej na elektronice na Politechnice Warszawskiej (tu byłem) rozstrzygał za pomocą jednej linii z zero-jedynkowej definicji implikacji iż ta linia należy do implikacji … dostałby pałę z trzema wykrzyknikami i natychmiast wyrzucony za drzwi.

Wniosek:
Gówno zwane logiką Russella ląduje w piekle na wiecznych piekielnych mękach.

Zgadzasz się z tym faktem?
TAK/NIE


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Wto 22:49, 04 Cze 2024, w całości zmieniany 7 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Śro 5:56, 05 Cze 2024    Temat postu:

Czyli jawnie przyznałeś, że uciekasz od tematu. Dokładnie tak, jak przewidziałem.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Śro 19:33, 05 Cze 2024    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937-25.html#793427

Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
29.0 Dowód wewnętrznej sprzeczności w KRZ na poziomie 5-cio latka

Spis treści
29.0 Dowód wewnętrznej sprzeczności w KRZ na poziomie 5-cio latka 1
29.1 Analiza zdania warunkowego A1: P=>CH na gruncie KRZ 2
29.1.1 Zdanie zawsze prawdziwe w teorii zdarzeń dla zdania A1: P=>CH 4
29.1.2 Analiza zdania warunkowego A1: A=>S na gruncie KRZ 5
29.1.3 Zdanie zawsze prawdziwe w teorii zdarzeń dla zdania A1: A=>S 7
29.1.4 Dowód wewnętrznej sprzeczności ziemskiej implikacji A1: A=>S 8
29.2 Obsługa zdań warunkowych spójnikami „i”(*) i „lub”(+) w algebrze Kubusia 9
29.2.1 Analiza zdania A1: P=>CH metodą zdjęciową w algebrze Kubusia 10
29.2.2 Zdanie zawsze prawdziwe w teorii zdarzeń dla zdania A1: P=>CH 12
29.2.3 Analiza zdania A1: A=>S metodą zdjęciową w algebrze Kubusia 13
29.2.4 Zdanie zawsze prawdziwe w metodzie zdjęciowej dla zdania A1: A=>S 15
29.2.5 Dowód braku wewnętrznej sprzeczności w A1: A=>S na gruncie AK 16



29.0 Dowód wewnętrznej sprzeczności w KRZ na poziomie 5-cio latka

Dowód wewnętrznej sprzeczności KRZ na poziomie 5-cio latka oznacza tu, że przykłady ilustrujące tą sprzeczność na 100% zrozumie każdy 5-cio latek.
Zrozumienie dowodu wymaga oczywiście znajomości Klasycznego Rachunku Zdań na poziomie podstawowym, w tym algebry Boole’a na poziomie podstawowym.
Z faktu że mamy dowodzić wewnętrzną sprzeczność KRZ nie będzie tu ani jednego zdania odnoszącego się do algebry Kubusia, gdzie 100% definicji jest innych niż w KRZ.

Definicja kontrprzykładu:
Kontrprzykład w dowolnej teorii matematycznej to znalezienie zdania x wewnątrz tej teorii sprzecznego ze zdaniem różnym od x wewnątrz tej samej teorii.

Skutek istnienia kontrprzykładu:
Znalezienie jednego, jedynego kontrprzykładu wewnątrz dowolnej teorii posyła tą teorię do piekła, na wieczne piekielne męki.

Czy możliwe jest znalezienie kontrprzykładu w algebrze Kubusia?:
Znalezienie kontrprzykładu w algebrze Kubusia jest fizycznie niemożliwe bowiem jej fundamentem jest teoria bramek logicznych, co szczegółowo opisano w punkcie 11.0.
11.0 Algebra Kubusia w bramkach logicznych
Oznacza to, że 100% definicji i praw logiki matematycznej w algebrze Kubusia ma swoje odzwierciedlenie w teorii bramek logicznych w przełożeniu 1:1, co łatwo sprawdzić w laboratorium techniki cyfrowej.
Innymi słowy:
Algebra Kubusia jest w 100% weryfikowalna w laboratorium bramek logicznych.

29.1 Analiza zdania warunkowego A1: P=>CH na gruncie KRZ

Definicja ziemskiej implikacji podana przez Macjana w mojej dyskusji na śfinii:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/elementarz-algebry-boole-a-irbisol-macjan-str-10,2605-240.html#55877
@Macjan
Zrozum - treść zdania, czyli to, o czym ono mówi, nie może w żaden sposób wpływać na jego zapis symboliczny. Zdanie "... i ..." jest koniunkcją niezależnie od tego, co wstawimy w wykropkowane miejsca. Tak samo zdanie "Jeśli ... to ..." jest implikacją.

W obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q” ziemska logika matematyczna obligatoryjnie korzysta z prawa eliminacji implikacji
Y = (p=>q) =~p+q

Spójrzmy na zero-jedynkową definicję ziemskiej implikacji p=>q.
Kod:

ZI
Zapis                   |Zapis
zero-jedynkowy          |symboliczny
   p  q   Y=(p=>q)=~p+q |       Y=(p=>q)=~p+q
A: 1  1  =1             | p* q =1
B: 1  0  =0             | p*~q =0
C: 0  0  =1             |~p*~q =1
D: 0  1  =1             |~p* q =1
   1  2   3               4  5  6
Podstawa zapisu symbolicznego
Prawo Prosiaczka:
(p=0)=(~p=1)


Zauważmy, że w aktualnej logice matematycznej wystarczy cokolwiek zapisać w formie zdania warunkowego „Jeśli p to q” i już na mocy definicji mamy do czynienia z implikacją p=>q o zero-jedynkowej definicji zawartej w tabeli ziemskiej implikacji ZI.

Weźmy najprostszy przykład pasujący w 100% do ziemskiej implikacji:.
A1.
Jeśli jutro będzie padało to będzie pochmurno
P=>CH=?
Polecenie:
Zbadaj czy powyższe zdanie spełnia definicję ziemskiej implikacji.

Na mocy definicji ziemskiej implikacji ZI sam fakt wystąpienia spójnika „Jeśli p to q” determinuje, iż jest to implikacja.
Dla zdania A1 mamy:
p=P(pada)
q=CH(chmury)
Podstawmy nasz przykład do zero-jedynkowej definicji ziemskiej implikacji:
Kod:

ZI1
Zapis            |Zapis
zero-jedynkowy   |symboliczny
   P CH  Y=~P+CH |        Y=(P=>CH)=~P+CH
A: 1  1  =1      | P* CH =1 -zdarzenie możliwe (1): pada i są chmury
B: 1  0  =0      | P*~CH =0 -zdarzenie niemożliwe (0): pada i nie ma chmur
C: 0  0  =1      |~P*~CH =1 -zdarzenie możliwe (1): nie pada i nie ma chmur
D: 0  1  =1      |~P* CH =1 -zdarzenie możliwe (1): nie pada i są chmury
   1  2   3         4   5  6

Zauważmy, że rozpiska zdania warunkowego A1 w tabeli ZI1 to w istocie skorzystanie ze znanego każdemu matematykowi prawa eliminacji implikacji p=>q:
Y = (p=>q) = ~p+q
Nasz przykład:
Y = (P=>CH) = ~P+CH
Jak widzimy z prawej strony tożsamości nie mamy tu do czynienia ze zdaniem warunkowym „Jeśli p to q” lecz z operatorem „lub”(p|+q).

Definicja operatora „lub”(p|+q):
Operator „lub”(p|+q) to odpowiedź na pytania o Y=1 i Y=0.

1.
Z tabeli ZI1 łatwo odczytujemy wszystkie rozłączne zdarzenia możliwe (Y=1):
Y = A: P*CH + C: ~P*~CH + D: ~P*CH
co w logice jedynek (bo funkcja alternatywno-koniunkcyjna) oznacza:
Y=1 <=> A: P=1 i CH=1 lub C: ~P=1 i ~CH=1 lub D: ~P=1 i CH=1
Dowód:
Tabela to zero-jedynkowa ziemskiej implikacji ZI wyżej.
Czytamy:
Zdarzenia możliwe (Y=1) jakie jutro mogą wystąpić to:
A: Ya = P*CH =1*1=1 - jutro może padać (P=1) i być pochmurno (CH=1)
lub
C: Yc=~P*~CH=1*1=1 - jutro może nie padać (~P=1) i nie być pochmurno (~CH=1)
lub
D: Yd=~P*CH=1*1=1 - jutro może nie padać (~P=1) i być pochmurno (CH=1)
Funkcja logiczna Y opisująca wszystkie zdarzenia możliwe to oczywiście suma logiczna funkcji cząstkowych:
Y=Ya+Yc+Yd

Wypiszmy teraz z tabeli ZI1 wszystkie zdarzenia które jutro nie mają prawa zajść (Y=0):
Y=0 <=> B: P*~CH
Dla lewej strony korzystamy z prawa Prosiaczka, które możemy stosować wybiórczo do dowolnej zmiennej binarnej:
(Y=0) = (~Y=1)
Stąd nasz zapis 2 przyjmuje formę zgodną z naturalną logiką człowieka:
2.
~Y = B: P*~CH
Co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> B: P=1 i ~CH=1
Czytamy:
Zdarzenie niemożliwe (~Y) to: pada (P=1) i nie jest pochmurno (~CH)
~Y = B: P*~CH =1*1=1

Znaczenie symbolu Y:
Y - zdarzenie możliwe (Y=1)
~Y - zdarzenie niemożliwe (~Y=1)

Podsumowanie:
Jak widzimy po skorzystaniu z prawa eliminacji implikacji:
p=>q = ~p+q
operujemy wyłącznie na prawej stronie tego prawa, gdzie nie ma już najmniejszego śladu zdania warunkowego „Jeśli p to q”
Nazwa „Prawo eliminacji implikacji”, czyli prawo eliminacji zdania warunkowego „Jeśli p to q” jest tu ze wszech miar słuszna.

Zapiszmy jeszcze raz wszystkie zdarzenia możliwe w naszym przykładzie:
1: Y = A: P*CH + C: ~P*~CH + D: ~P*CH
Oczywiście suma logiczna (+) i iloczyn logiczny (*) są tu przemienne,

Stąd możemy zapisać:
Jeśli zajdzie ~P (nie pada) to może być pochurno (D: CH) lub może nie być pochmurno (~CH)
Na mocy równania 1 zapisujemy:
1: Y = A: P*CH + ~P*(~CH+CH)
1: Y = A: P*CH + ~P
Można łatwo udowodnić, iż zdarzenie P (pada) jest podzbiorem => zdarzenia CH (chmury).
Stąd mamy:
1: Y = A: P+~P =1 - zdanie zawsze prawdziwe, co jest zgodne z tabelą ziemskiej implikacji ZI1.

Dowód:
P=>CH
P*1=>CH*1
P*(CH+~CH) => CH*(P+~P)
P*CH + P*~CH => P*CH + ~P*CH
P*~CH=0
Stąd:
P*CH => P*CH+~P*CH
cnd

29.1.1 Zdanie zawsze prawdziwe w teorii zdarzeń dla zdania A1: P=>CH

Zdanie warunkowe które analizowaliśmy to:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to będzie pochmurno
P=>CH=1

Dziedzina matematyczna Dm w teorii zdarzeń:
Dziedzina matematyczna w teorii zdarzeń to wszystkie możliwe zdarzenia rozłączne bez analizy czy którekolwiek z nich może zajść czy nie może zajść, dlatego będziemy tu używali znaczka wartości bezwzględnej, znanej w matematyce:
Dm = A1: |P*CH| + B: |P*~CH| = C: |~P*~CH| + D: |~P*CH|

Dziedzina fizyczna D w teorii zdarzeń
Dziedzina fizyczna D w teorii zdarzeń to dziedzina matematyczna Dm po usunięciu z niej zdarzeń niemożliwych do wystąpienia
D = A: P*CH + C: ~P*~CH + D: ~P*CH
W naszym przypadku, jedyne niemożliwe zdarzenie pada (P) i nie ma chmur (~CH) i dokładnie to zdarzenie zniknęło z dziedziny fizycznej D.

Definicja zdania zawsze prawdziwego dla zdania „Jeśli p to q” w teorii zdarzeń:
Zdanie zawsze prawdziwe w teorii zdarzeń to iterowanie po kompletnej dziedzinie matematycznej Dm w poszukiwaniu zdarzenia które nie jest zgodne z bazową zero-jedynkową definicją badanego zdarzenia.
Zdanie jest zawsze prawdziwe wtedy tylko wtedy gdy nie istnieje iterowanie zmieniającej stan zdarzenia niemożliwego na zdarzenie możliwe lub odwrotnie.
Oczywistym jest, że jeśli definicja zdarzenia x jest poprawna to taka zmiana stanu nigdy nie wystąpi.

Wnioskowanie o fałszywości definicji:
Zdanie które nie spełnia definicji zdana zawsze prawdziwego jest dowodem fałszywości użytej definicji.
Zauważmy, że w analizowaniu naszego zdania A1 ziemska definicja zdania zawsze prawdziwego jest spełniona.

Definicja ziemskiej implikacji podana przez Macjana w mojej dyskusji na śfinii:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/elementarz-algebry-boole-a-irbisol-macjan-str-10,2605-240.html#55877
@Macjan
Zrozum - treść zdania, czyli to, o czym ono mówi, nie może w żaden sposób wpływać na jego zapis symboliczny. Zdanie "... i ..." jest koniunkcją niezależnie od tego, co wstawimy w wykropkowane miejsca. Tak samo zdanie "Jeśli ... to ..." jest implikacją.

Problem w tym, że przykład jest tendencyjnie dobrany w taki sposób, by powyższa definicja była spełniona.
W ogólnym przypadku podana wyżej definicja implikacji jest wewnętrznie sprzeczna, co udowodnimy w następnym punkcie.

29.1.2 Analiza zdania warunkowego A1: A=>S na gruncie KRZ

Piętą Achillesową Klasycznego Rachunku Zdań w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q” jest definicja implikacji w niej występująca.

Definicja ziemskiej implikacji podana przez Macjana w mojej dyskusji na śfinii:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/elementarz-algebry-boole-a-irbisol-macjan-str-10,2605-240.html#55877
@Macjan
Zrozum - treść zdania, czyli to, o czym ono mówi, nie może w żaden sposób wpływać na jego zapis symboliczny. Zdanie "... i ..." jest koniunkcją niezależnie od tego, co wstawimy w wykropkowane miejsca. Tak samo zdanie "Jeśli ... to ..." jest implikacją.

W obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q” ziemska logika matematyczna obligatoryjnie korzysta z prawa eliminacji implikacji
Y = (p=>q) =~p+q

Spójrzmy na zero-jedynkową definicję ziemskiej implikacji p=>q.
Kod:

ZI
Zapis                   |Zapis
zero-jedynkowy          |symboliczny
   p  q   Y=(p=>q)=~p+q |       Y=(p=>q)=~p+q
A: 1  1  =1             | p* q =1
B: 1  0  =0             | p*~q =0
C: 0  0  =1             |~p*~q =1
D: 0  1  =1             |~p* q =1
   1  2   3               4  5  6
Podstawa zapisu symbolicznego
Prawo Prosiaczka:
(p=0)=(~p=1)


Zauważmy, że w aktualnej logice matematycznej wystarczy cokolwiek zapisać w formie zdania warunkowego „Jeśli p to q” i już na mocy definicji mamy do czynienia z implikacją p=>q o zero-jedynkowej definicji zawartej w tabeli ziemskiej implikacji ZI.

Niech będzie dany schemat elektryczny:
Kod:

S1 Schemat 1
             S               A       
       -------------       ______     
  -----| Żarówka   |-------o    o-----
  |    -------------                 |
  |                                  |
______                               |
 ___    U (źródło napięcia)          |
  |                                  |
  |                                  |
  ------------------------------------


Niech będzie dane zdanie warunkowe:
A1.
Jeśli przycisk A jest wciśnięty to żarówka S świeci się
A=>S =?
Polecenie:
Zbadaj, czy zdanie warunkowe A1 spełnia definicję ziemskiej implikacji p=>q.

Podstawmy do tabeli ziemskiej implikacji ZI:
p=A (przycisk A)
q=S (żarówka S)
Kod:

ZI
Zapis           |Zapis
zero-jedynkowy  |symboliczny
   A  S  Y=~A+S |       Y=(A=>S)=~A+S
A: 1  1  =1     | A* S =1 -możliwe jest(1): wciśnięty A i świeci S
B: 1  0  =0     | A*~S =0 -niemożliwe jest(0): wciśnięty A i nie świeci S
C: 0  0  =1     |~A*~S =1 -możliwe jest(1): nie wciśnięty A i nie świeci S
D: 0  1  =1     |~A* S =1 -możliwe jest(1): nie wciśnięty A i świeci S
   1  2   3       4  5  6

Jak widzimy, wszystko jest zrozumiałe dla każdego 5-cio latka z wyjątkiem linii D.

Jaś (lat 5) pyta Prosiaczka:
Dlaczego w linii D jest jedynka (prawda) skoro każdy 5-cio latek wie, że powinno być zero (fałsz)
Prosiaczek:
Widzisz Jasiu, tą jedynkę w linii D wymusza ziemska definicja implikacji, matematycznie ona musi tu być inaczej cały Klasyczny Rachunek Zdań leży w gruzach.

Jaś:
Jak tą jedynkę tłumaczą ziemscy matematycy?
Prosiaczek:
Przykładowe tłumaczenie jest takie:
Pewien matematyk na matematyce.pl tłumaczy, że ta jedynka niczemu tu nie przeszkadza, zatem może sobie być.

Jaś:
Jakie jest najśmieszniejsze tłumaczenie jedynki w linii D?
Prosiaczek:
Windziarz, zrozumiały matematyk z ateisty.pl tłumaczy jedynkę w linii D tak:
Udowodnij, że tej jedynki w linii D nie ma w innym Wszechświecie?
… a widzisz, nie potrafisz, dlatego jest jedynka w linii D.

Jaś (lat 5):
Wszelkie te tłumaczenia ziemskich matematyków tłumaczące jedynkę w linii D są bez znaczenia.
Moim zdaniem, zdaniem Jasia (lat 5), ziemska logika matematyczna zwana Klasycznym Rachunkiem Zdań jest wewnętrznie sprzeczna, zatem jej miejsce jest w piekle na wiecznych piekielnych mękach.
Prosiaczek:
Zgadzam się z tobą w 100% Jasiu.
W naszym 100-milowym lesie od 1000 lat znana jest logika matematyczna stworzona przez mojego przyjaciela Kubusia, w której udowodniona wyżej wewnętrzna sprzeczność KRZ nie występuje.
Co więcej, naszą logikę sprezentowaliśmy ziemianom przy pomocy naszego wysłannika Rafała3006.
Rafał ów wspólnie z ziemskimi przyjaciółmi i przy naszej ukrytej pomocy, rozszyfrował logikę matematyczną wymyśloną przez Kubusia.
Końcowa wersja algebry Kubusia została opublikowana w dniu 2024-05-30 na forum śfinia i w wersji pdf, myślę, że z tej okazji Ziemianie powinni ogłosić święto państwowe na całej ziemi.

29.1.3 Zdanie zawsze prawdziwe w teorii zdarzeń dla zdania A1: A=>S

Definicja ziemskiej implikacji podana przez Macjana w mojej dyskusji na śfinii:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/elementarz-algebry-boole-a-irbisol-macjan-str-10,2605-240.html#55877
@Macjan
Zrozum - treść zdania, czyli to, o czym ono mówi, nie może w żaden sposób wpływać na jego zapis symboliczny. Zdanie "... i ..." jest koniunkcją niezależnie od tego, co wstawimy w wykropkowane miejsca. Tak samo zdanie "Jeśli ... to ..." jest implikacją.

Zdanie warunkowe które analizowaliśmy wyżej to:
A1.
Jeśli przycisk A jest wciśnięty to żarówka S świeci się
A=>S =?
Polecenie:
Zbadaj, czy zdanie warunkowe A1 spełnia definicję ziemskiej implikacji p=>q.

Analiza tego zdania przy pomocy aktualnej, ziemskiej definicji implikacji doprowadziła nas do poniższej tabeli prawdy:
Kod:

ZI
Zapis           |Zapis
zero-jedynkowy  |symboliczny
   A  S  Y=~A+S |       Y=(A=>S)=~A+S
A: 1  1  =1     | A* S =1 -możliwe jest(1): wciśnięty A i świeci S
B: 1  0  =0     | A*~S =0 -niemożliwe jest(0): wciśnięty A i nie świeci S
C: 0  0  =1     |~A*~S =1 -możliwe jest(1): nie wciśnięty A i nie świeci S
D: 0  1  =1     |~A* S =1 -możliwe jest(1): nie wciśnięty A i świeci S
   1  2   3       4  5  6

Jak widzimy, wszystko jest zrozumiałe dla każdego 5-cio latka z wyjątkiem linii D.

29.1.4 Dowód wewnętrznej sprzeczności ziemskiej implikacji A1: A=>S

Dziedzina matematyczna Dm w teorii zdarzeń:
Dziedzina matematyczna w teorii zdarzeń to wszystkie możliwe zdarzenia rozłączne bez analizy czy którekolwiek z nich może zajść czy nie może zajść, dlatego będziemy tu używali znaczka wartości bezwzględnej, znanej w matematyce:
Dm = A1: |A*S| + B: |A*~S| = C: |~A*~S| + D: |~A*S|

Dziedzina fizyczna D w teorii zdarzeń
Dziedzina fizyczna D w teorii zdarzeń to dziedzina matematyczna Dm po usunięciu z niej zdarzeń niemożliwych do wystąpienia
D = A: A*S + C: ~A*~S
W naszym przypadku, mamy dwa zdarzenia niemożliwe:
B: ~Yb=A*~S=1*1=1 - niemożliwe jest (~Yb=1) zdarzenie: przycisk A wciśnięty i żarówka S nie świeci
lub
D: ~Yd=~A*S=1*1=1 - niemożliwe jest (~Yd=1) zdarzenie: nie wciśnięty A i żarówka S świeci

Oba te przypadki B i D są doskonale rozumiane przez każdego 5-cio latka.

Definicja zdania zawsze prawdziwego dla zdania „Jeśli p to q” w teorii zdarzeń:
Zdanie zawsze prawdziwe w teorii zdarzeń to iterowanie po kompletnej dziedzinie matematycznej DM w poszukiwaniu zdarzenia które nie jest zgodne z zero-jedynkową definicją badanego zdarzenia.
Zdanie jest zawsze prawdziwe wtedy tylko wtedy gdy nie istnieje iterowanie zmieniające stan zdarzenia niemożliwego na zdarzenie możliwe lub odwrotnie.
Oczywistym jest, że jeśli definicja zdarzenia x jest poprawna to taka zmiana stanu nigdy nie wystąpi.

Wnioskowanie o fałszywości definicji:
Zdanie które nie spełnia definicji zdana zawsze prawdziwego jest dowodem fałszywości użytej definicji.
Zauważmy, że w analizowaniu naszego zdania A1: A=>S ziemska definicja zdania zawsze prawdziwego nie jest spełniona.
Dowód:
Po przeiterowaniu wszystkich możliwych zdarzeń dla zdania A1: A=>S stwierdzamy, że nie istnieje iterowanie, które by ustawiło jedynkę w linii D

Wniosek:
Definicja implikacji w aktualnej logice matematycznej ziemian jest matematycznie fałszywa, jej miejsce jest w piekle na wiecznych piekielnych mękach

Definicja ziemskiej implikacji podana przez Macjana w mojej dyskusji na śfinii:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/elementarz-algebry-boole-a-irbisol-macjan-str-10,2605-240.html#55877
@Macjan
Zrozum - treść zdania, czyli to, o czym ono mówi, nie może w żaden sposób wpływać na jego zapis symboliczny. Zdanie "... i ..." jest koniunkcją niezależnie od tego, co wstawimy w wykropkowane miejsca. Tak samo zdanie "Jeśli ... to ..." jest implikacją.

Powyższa definicja implikacji, aktualnie funkcjonująca w logice matematycznej ziemian, to potwornie śmierdzące gówno, czyli fałszywa definicja implikacji co udowodniono ciut wyżej.

Podsumowując:
Miejsce całej teorii zwanej Klasycznym Rachunkiem Zdań jest w piekle na wiecznych piekielnych mękach. Wystarczający powód ku temu to udowodniona tu wewnętrzna sprzeczność ziemskiej definicji implikacji.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 19:43, 05 Cze 2024, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Śro 19:37, 05 Cze 2024    Temat postu:

Dowód wewnętrznej sprzeczności gówna zwanego Klasycznym Rachunkiem Zdań!

Irbisol napisał:
Czyli jawnie przyznałeś, że uciekasz od tematu. Dokładnie tak, jak przewidziałem.


Irbisolu,
Dzięki twej manii obalania algebry Kubusia dopisałem nowy w niej rozdział:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937-25.html#793427
rafal3006 napisał:
Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
29.0 Dowód wewnętrznej sprzeczności w KRZ na poziomie 5-cio latka

Najważniejszy, krótki fragment jest w poście wyżej.
Kiedy przeczytasz?


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 19:55, 05 Cze 2024, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Śro 21:09, 05 Cze 2024    Temat postu:

Może zamiast się zajmować jakimiś durnymi rozdziałami, zająłbyś się bieżącym tematem?
Na ten rozdział i inny przyjdzie czas.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 0:26, 06 Cze 2024    Temat postu:

Twardy dowód debilizmu ziemskiej definicji implikacji!

Bezdennie głupi ziemianie każde zdanie warunkowej „Jeśli p to q” sprowadzają do wyrażenia tego zdania spójnikami „i”(*) i „lub”(+) korzystając z prawa eliminacji implikacji:
p=>q = ~p+q
… czyli z prawa eliminacji zdania warunkowego „Jeśli p to q”!

Dlaczego to robią?

Odpowiedź:
Bo nie znają matematycznych definicji znaczków implikacyjnych pozwalających analizować dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” innymi zdaniami warunkowymi „Jeśli p to q”

Znaczki których matematycznych definicji nie zna nawet najwybitniejszy ziemski matematyk to:
1.
Warunek wystarczający =>:
p=>q = ~p+q
##
2.
Warunek konieczny ~>:
p~>q = p+~q
##
3.
Zdarzenie możliwe ~~>:
p~~>q = p*q
Gdzie:
## - różne na mocy definicji

Irbisol napisał:
Może zamiast się zajmować jakimiś durnymi rozdziałami, zająłbyś się bieżącym tematem?
Na ten rozdział i inny przyjdzie czas.

Irbisolu, byś zrozumiał debilizm aktualnej logiki matematycznej ziemian w obsłudze zdań warunkowych musisz przeczytać poniżeszy cytat ze zrozumieniem!

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-7100.html#800031
Algebra Kubusia napisał:

29.1 Analiza zdania warunkowego A1: P=>CH na gruncie KRZ

Definicja ziemskiej implikacji podana przez Macjana w mojej dyskusji na śfinii:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/elementarz-algebry-boole-a-irbisol-macjan-str-10,2605-240.html#55877
@Macjan
Zrozum - treść zdania, czyli to, o czym ono mówi, nie może w żaden sposób wpływać na jego zapis symboliczny. Zdanie "... i ..." jest koniunkcją niezależnie od tego, co wstawimy w wykropkowane miejsca. Tak samo zdanie "Jeśli ... to ..." jest implikacją.

W obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q” ziemska logika matematyczna obligatoryjnie korzysta z prawa eliminacji implikacji
Y = (p=>q) =~p+q

Spójrzmy na zero-jedynkową definicję ziemskiej implikacji p=>q.
Kod:

ZI
Zapis                   |Zapis
zero-jedynkowy          |symboliczny
   p  q   Y=(p=>q)=~p+q |       Y=(p=>q)=~p+q
A: 1  1  =1             | p* q =1
B: 1  0  =0             | p*~q =0
C: 0  0  =1             |~p*~q =1
D: 0  1  =1             |~p* q =1
   1  2   3               4  5  6
Podstawa zapisu symbolicznego
Prawo Prosiaczka:
(p=0)=(~p=1)


Zauważmy, że w aktualnej logice matematycznej wystarczy cokolwiek zapisać w formie zdania warunkowego „Jeśli p to q” i już na mocy definicji mamy do czynienia z implikacją p=>q o zero-jedynkowej definicji zawartej w tabeli ziemskiej implikacji ZI.

Weźmy najprostszy przykład pasujący w 100% do ziemskiej implikacji:.
A1.
Jeśli jutro będzie padało to będzie pochmurno
P=>CH=?
Polecenie:
Zbadaj czy powyższe zdanie spełnia definicję ziemskiej implikacji.

Na mocy definicji ziemskiej implikacji ZI sam fakt wystąpienia spójnika „Jeśli p to q” determinuje, iż jest to implikacja.
Dla zdania A1 mamy:
p=P(pada)
q=CH(chmury)
Podstawmy nasz przykład do zero-jedynkowej definicji ziemskiej implikacji:
Kod:

ZI1
Zapis            |Zapis
zero-jedynkowy   |symboliczny
   P CH  Y=~P+CH |        Y=(P=>CH)=~P+CH
A: 1  1  =1      | P* CH =1 -zdarzenie możliwe (1): pada i są chmury
B: 1  0  =0      | P*~CH =0 -zdarzenie niemożliwe (0): pada i nie ma chmur
C: 0  0  =1      |~P*~CH =1 -zdarzenie możliwe (1): nie pada i nie ma chmur
D: 0  1  =1      |~P* CH =1 -zdarzenie możliwe (1): nie pada i są chmury
   1  2   3         4   5  6

Zauważmy, że rozpiska zdania warunkowego A1 w tabeli ZI1 to w istocie skorzystanie ze znanego każdemu matematykowi prawa eliminacji implikacji p=>q:
Y = (p=>q) = ~p+q
Nasz przykład:
Y = (P=>CH) = ~P+CH
Jak widzimy z prawej strony tożsamości nie mamy tu do czynienia ze zdaniem warunkowym „Jeśli p to q” lecz z operatorem „lub”(p|+q).


Pdsumowując:
Na mocy tabeli prawdy ZI1 mamy następujący opis zdania warunkowego:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to będzie pochmurno
P=>CH=1
w spójnikach „i”(*) i „lub”(+) w równaniu logicznym w zdarzeniach rozłącznych A, C i D:
A1: P=>CH = A: P*CH + C: ~P*~CH + D: ~P*CH

W tym momencie Irbisol mówi do rafała3006:
Chodźmy do przedszkola, tam udowodnię ci piękno KRZ.

Pani w przedszkolu:
Drogie dzieci, wybitny znawca logiki matematycznej prof. Irbisol, będzie was teraz uczył logiki matematycznej znanej każdemu ziemskiemu matematykowi, zwanej Klasycznym Rachunkiem Zdań.

Irbisol:
Weźmy na początek zdanie które doskonale rozumie każde z was:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to będzie pochmurno
P=>CH =1
Może ktoś wie co oznacza to zdanie?

Jaś (lat 5):
Pewnie że wiemy, to zdanie zna każdy 5-cio latek, a oznacza ono że:
Padanie (P) daje nam gwarancję => istnienia chmur (CH) bo zawsze gdy pada, są chmury.

Irbisol:
Drogie dziecko, tak jest w twoim ptasim móżdżku.
Logika matematyczna zwana Klasycznym Rachunkiem Zdań mówi tu co innego.

Zaciekawiony Jaś (lat 5):
Proszę nam opowiedzieć, co ma do powiedzenia pana logika matematyczna w tym temacie.

Irbisol:
Dobrze opowiadam na przykładach.

Pytanie A
Czy zdanie warunkowe A1: P=>CH jest prawdziwe dla przypadku: pada (P) i jest pochmurno (CH)

Jaś:
Oczywiście że jest, każdy głupi to wie

Irbisol:
Bardzo bobrze Jasiu

Pytanie C
Czy zdanie warunkowe A1: P=>CH jest prawdziwe dla przypadku: nie pada (~P) i nie ma chmur (~CH)?

Jaś:
Dla tego przypadku zdanie A1: P=>CH jest fałszywe (=0), bo w zdaniu A1 w poprzedniku mamy zastrzeżenie:
„Jeśli juro będzie padało …”
Zatem zdanie A1 jest fałszywe (=0) dla przypadku: nie pada (~P) i nie ma chmur (~CH)?

Irbisol:
Niestety Jasiu, widzę, że niejaki Kubuś potwornie wyprał twój biedny mózg.
Matematyczna prawda w jedynej poprawnej logice matematycznej zwanej KRZ jest taka:
Zdanie A1: P=>CH jest prawdziwe (=1) dla przypadku: nie pada (~P) i nie jest pochmurno (~CH)

Pytanie D
Czy zdanie warunkowe A1: P=>CH jest prawdziwe dla przypadku: nie pada (~P) i są chmury (CH)?

Zuzia (lat 5)
Dla tego przypadku zdanie A1: P=>CH jest fałszywe (=0), bo w zdaniu A1 w poprzedniku mamy zastrzeżenie:
„Jeśli juro będzie padało …”
Zatem zdanie A1 jest fałszywe dla przypadku: nie pada (~P) i i są chmury (CH)

Irbisol:
Oj biedne, nieszczęśliwe dzieci - teraz już jestem pewien, przede mną był w waszym przedszkolu niejaki Kubuś, totalny debil logiki matematycznej.

Irbisol do pani przedszkolanki:
Dlaczego przede mną wpuściła pani do swojego przedszkola tego debila Kubusia, przecież potwornie wyprał mózgi pani dzieci z jedynej poprawnej logiki matematycznej zwanej Klasycznym Rachunkiem Zdań obowiązującej w naszym Wszechświecie.

Pani przedszkolanka:
Po pierwsze:
Nie było tu przed panem żadnego Kubusia.
Po drugie:
Podzielam zdanie moich dzieci w temacie obsługi zdania warunkowego A1: P=>CH
Po trzecie:
Proszę wypierdalać z mojego przedszkola, nie pozwolę by jakieś swoje prywatne gówna wciskał pan do mózgów moich dzieci.
Po trzecie:
…. pani z wciekłością kopie prof. Irbisola w cztery litery a ten wylatuje przez otwarte na jego szczęście okno.

Pytanie na serio do Irbisola:
Czy pani przedszkolanka słusznie wykopała cię przez okno?
TAK/NIE

Pytanie do czytelników:
Czy kto ma nadzieję, że Irbisol odpowie na to pytanie?

Moja pewność prawie absolutna:
Za chwilkę irbisol włączy tu swoje „w koło Macieju” i do usranej śmierci będzie bełkotał:
Odpowiedz na moje pytanie, nie będzie żadnej dyskusji, dopóki nie odpowiesz na moje pytanie.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 15:25, 06 Cze 2024, w całości zmieniany 12 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Czw 7:09, 06 Cze 2024    Temat postu:

Temat jest inny, schizofreniku.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 14:44, 06 Cze 2024    Temat postu:

Obalenie dogmatu Irbisola!

Tego dogmatu Irbisola:
Warunek wystarczający => = implikacja => rodem z KRZ

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-7100.html#800151
rafal3006 napisał:

Twardy dowód debilizmu ziemskiej definicji implikacji!

Bezdennie głupi ziemianie każde zdanie warunkowej „Jeśli p to q” sprowadzają do wyrażenia tego zdania spójnikami „i”(*) i „lub”(+) korzystając z prawa eliminacji implikacji:
p=>q = ~p+q
… czyli z prawa eliminacji zdania warunkowego „Jeśli p to q”!

Dlaczego to robią?

Odpowiedź:
Bo nie znają matematycznych definicji znaczków implikacyjnych pozwalających analizować dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” innymi zdaniami warunkowymi „Jeśli p to q”

Znaczki których matematycznych definicji nie zna nawet najwybitniejszy ziemski matematyk to:
1.
Warunek wystarczający =>:
p=>q = ~p+q
##
2.
Warunek konieczny ~>:
p~>q = p+~q
##
3.
Zdarzenie możliwe ~~>:
p~~>q = p*q
Gdzie:
## - różne na mocy definicji


Irbisol napisał:
Temat jest inny, schizofreniku.

Jak wszyscy widzą, mania obalania algebry Kubusia zaślepiła Irbisola totalnie - jest w 100% przewidywalny.

Biedny Irbisolu, podaję ci twardy dowód na piśmie, iż ziemscy matematycy nie znają analizy dowolnego zdania warunkowego „Jeśli p to q” z użyciem innych zdań warunkowych „Jeśli p to q”

Post z początków rozszyfrowywania algebry Kubusia, gdy ta jeszcze niemowlęciem była:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kubusiowa-szkola-logiki-na-zywo-dyskusja-z-volrathem,3591-25.html#69416
Wysłany: Nie 0:09, 02 Lis 2008
volrath napisał:

Rozważmy zdanie:
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
P=>4L=?
Kod:

Wiemy, że:
A:  P i  4Ł = 1 (pies)
B:  P i ~4Ł = 0 (brak psów bez 4 łap)
C: ~P i ~4Ł = 1 (mrówka)
D: ~P i  4Ł = 1 (słoń)

Należy zdanie sprawdzić względem każdej opcji, by stwierdzić, że zdanie P=>4L jest prawdziwe.

Na przykład:
Zdanie P => 4Ł.
Jest prawdziwe, ale nie dlatego "bo pies", ale także dlatego, bo reszta (mrówka, słoń i nie pies bez 4 łap).

Czy zdanie P => 4Ł jest prawdziwe dla mrówek?
Mrówka = ~P i ~4Ł. P => 4Ł dla 0 0 (bo ~P i ~4Ł) jest prawdziwe. Więc jest spełnione dla mrówek.

Dla słoni?
Analogicznie dla 0 1 (~P i 4Ł) jest prawdziwe.

O psach? 1 1 jest prawdziwe.
O psach bez 4 łap? 1 0 jest fałszywe. Czyli zgodne z informacjami bazowymi (P i ~4Ł = 0).
Czyli w sumie zdanie P => 4Ł jest prawdziwe (bo wszystko się zgadza z bazową tabelą "wiedzy").

Irbisol do Rafała3006:
Do jasnej cholery!
Volrath, wykładowca logiki matematycznej otworzył mi oczy!

Już nie twierdzę że zachodzi mój dogmat:
Warunek wystarczający => = implikacja => rodem z KRZ

Rzeczywiście to jest proste jak cep, o prawdziwości/fałszywości dowolnego zdania „Jeśli p to q” rozstrzyga się dokładnie tak, jak opisał wykładowca logiki matematycznej Volrath.
Chodźmy do innego przedszkola, to niemożliwe by ten idiota Kubuś był w każdym przedszkolu tak potwornie piorąc mózgi naszym biednym dzieciom.

Pani w przedszkolu:
Drogie dzieci, wybitny znawca logiki matematycznej prof. Irbisol, będzie was teraz uczył logiki matematycznej znanej każdemu ziemskiemu matematykowi, zwanej Klasycznym Rachunkiem Zdań.

Irbisol:
Weźmy na początek zdanie które doskonale rozumie każde z was:
A1.
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
P=>4L =?
Może ktoś wie co oznacza to zdanie?

Jaś (lat 5):
Pewnie że wiemy, to zdanie zna każdy 5-cio latek, a oznacza ono że:
Każdy pies ma cztery łapy
Innymi słowy bycie psem (P) daje nam gwarancję =>, że mamy cztery lapy (4L)

Irbisol:
Drogie dziecko, tak jest w twoim ptasim móżdżku.
Logika matematyczna zwana Klasycznym Rachunkiem Zdań mówi tu co innego.

Zaciekawiony Jaś (lat 5):
Proszę nam opowiedzieć, co ma do powiedzenia pana logika matematyczna w tym temacie.

Irbisol:
Dobrze opowiadam na przykładach.

Pytanie A
Czy zdanie warunkowe A1: P=>4L jest prawdziwe dla psa?

Jaś:
Oczywiście że jest, każdy głupi to wie

Irbisol:
Bardzo bobrze Jasiu

Pytanie C
Czy zdanie warunkowe A1: P=>4L jest prawdziwe dla zwierzątka nie będącego psem (~P) i nie mającego czterech łap (~4L)

Jaś:
Dla tego przypadku zdanie A1: P=>4L jest fałszywe (=0), bo w zdaniu A1 w poprzedniku mamy zastrzeżenie:
„Jeśli zwierzę jest psem …”
Zatem zdanie A1 P=>4L jest fałszywe (=0) dla zwierzątka które nie jest psem (~P) i nie ma czterech łap (~4L)

Irbisol:
Niestety Jasiu, widzę, że niejaki Kubuś potwornie wyprał twój biedny mózg.
Matematyczna prawda w jedynej poprawnej logice matematycznej zwanej KRZ jest taka:
Zdanie A1: P=>4L jest prawdziwe (=1) dla wszelkich zwierzątek nie będących psami (~P) i nie mających czterech łap (~4L)
Innymi słowy:
Przykładowo zdanie warunkowe A1: P=>4L jest tu prawdziwe dla: mrówki, kury, węża, wieloryba itd.

Pytanie D
Czy zdanie warunkowe A1: P=>4L jest prawdziwe dla zwierzątka nie będącego psem (~P) i mającego cztery łapy (4L)?

Zuzia (lat 5)
Dla tego przypadku zdanie A1: P=>4L jest fałszywe (=0), bo w zdaniu A1 w poprzedniku mamy zastrzeżenie:
„Jeśli zwierzę jest psem …”
Zatem zdanie A1: P=>4L jest fałszywe (=0) dla dowolnego zwierzątka nie będącego psem (~P) i mającego cztery łapy (4L).

Irbisol:
Źle, źle, po trzykroć źle!
Nasza fenomenalna logika matematyczna KRZ mówi nam że zdanie warunkowe A1: P=>4L jest prawdziwe (=1) dla dowolnego zwierzątka które nie jest psem (~P) i ma cztery łapy (4L), czyli jest prawdziwe dla słonia, kota, krokodyla, żyrafy itd.

Oj biedne, nieszczęśliwe dzieci - teraz już jestem pewien, również w tym przedszkolu był przede mną niejaki Kubuś, totalny debil logiki matematycznej.

Irbisol do pani przedszkolanki:
Dlaczego przede mną wpuściła pani do swojego przedszkola tego debila Kubusia, przecież potwornie wyprał mózgi pani dzieci z jedynej poprawnej logiki matematycznej zwanej Klasycznym Rachunkiem Zdań obowiązującej w naszym Wszechświecie.

Pani przedszkolanka:
Po pierwsze:
Nie było tu przed panem żadnego Kubusia.
Po drugie:
Podzielam zdanie moich dzieci w temacie obsługi zdania warunkowego A1: P=>4L
Po trzecie:
Proszę wypierdalać z mojego przedszkola, nie pozwolę by jakieś swoje prywatne gówna wciskał pan do mózgów moich dzieci.
Po czwarte:
…. pani z wciekłością kopie prof. Irbisola w cztery litery a ten wylatuje przez otwarte na jego szczęście okno.

Pytanie na serio do Irbisola:
Czemu tak ochoczo zgodziłeś się na wykopanie w kosmos swojego dogmatu?
Warunek wystarczający => = implikacja => rodem z KRZ

Nie musisz odpowiadać, cieszę się, że wykładowca logiki matematycznej Volrath otworzył ci oczy
:brawo: :* :pidu:


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 15:27, 06 Cze 2024, w całości zmieniany 8 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Czw 15:37, 06 Cze 2024    Temat postu:

Nie o to pytałem
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 21:05, 06 Cze 2024    Temat postu:

Jeśli Irbisol jest przy zdrowych zmysłach to nie ma wyjścia i musi zacząć czytać algebrę Kubusia
Dowód w niniejszym poście!

Irbisol napisał:
Nie o to pytałem

Pytałeś o matematyczną analizę zdania z deszczem i chmurką:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to będzie pochmurno
P=>CH =?
Zgadza się?

W linku niżej masz dowód, że twoja matematyczna analiza zdania warunkowego A1 skończyła się dla ciebie totalną katastrofą!.
5-cio latki powiedziały ci:
„Król (znaczy KRZ) jest nagi!”
a pani przedszkolanka dokończyła dzieła zniszczenia gówna zwanego KRZ wykopując cię przez okno.
Bolało?

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-7100.html#800151
rafal3006 napisał:
Twardy dowód debilizmu ziemskiej definicji implikacji!

Bezdennie głupi ziemianie każde zdanie warunkowej „Jeśli p to q” sprowadzają do wyrażenia tego zdania spójnikami „i”(*) i „lub”(+) korzystając z prawa eliminacji implikacji:
p=>q = ~p+q
… czyli z prawa eliminacji zdania warunkowego „Jeśli p to q”!

Dlaczego to robią?

Odpowiedź:
Bo nie znają matematycznych definicji znaczków implikacyjnych pozwalających analizować dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” innymi zdaniami warunkowymi „Jeśli p to q”

Znaczki których matematycznych definicji nie zna nawet najwybitniejszy ziemski matematyk to:
1.
Warunek wystarczający =>:
p=>q = ~p+q
##
2.
Warunek konieczny ~>:
p~>q = p+~q
##
3.
Zdarzenie możliwe ~~>:
p~~>q = p*q
Gdzie:
## - różne na mocy definicji

Prawda o KRZ to prawo Pytona.

Prawo Pytona:
W Klasycznym Rachunku Zdań 100% definicji znaczków koniecznych do poprawnej obsługi wszelkich zdań warunkowych „Jeśli p to q” jest sprzecznych z jedyną poprawną logiką matematyczną obowiązującą w naszym Wszechświecie, algebrą Kubusia.

Rozumiesz co oznacza „100% jest sprzecznych”?

Jeśli nie rozumiesz to masz kolejny link, gdzie legł w gruzach twój dogmat:
Warunek wystarczający => = Implikacja => rodem z KRZ

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-7100.html#800257
rafal3006 napisał:
Obalenie dogmatu Irbisola!

Tego dogmatu Irbisola:
Warunek wystarczający => = implikacja => rodem z KRZ


Sam widzisz Irbiolu, że w naszym świecie rzeczywistym twój KRZ jest jednym, wielkim, potwornie śmierdzącym gównem.

Nie masz innego wyjścia jak zacząć czytać ze zrozumieniem algebrę Kubusia!

Zacznijmy od fundamentalnych definicji matematycznych, z których absolutnie żadna nie jest znana nawet najwybitniejszemu obecnie ziemskiemu matematykowi.

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680049
rafal3006 napisał:
Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
2.0 Kompendium algebry Kubusia

2.2 Elementarne spójniki implikacyjne w zdarzeniach

Cała logika matematyczna w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q” stoi na zaledwie trzech znaczkach (~~>, =>, ~>) definiujących wzajemne relacje zdarzeń/zbiorów p i q

2.2.1 Definicja zdarzenia możliwego ~~>

Definicja zdarzenia możliwego ~~>:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q =p*q =1
Definicja zdarzenia możliwego ~~> jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy możliwe jest jednoczesne zajście zdarzeń p i q.
Inaczej:
p~~>q=p*q =[] =0

Decydujący w powyższej definicji jest znaczek zdarzenia możliwego ~~>, dlatego dopuszczalny jest zapis skrócony p~~>q.
Uwaga:
Na mocy definicji zdarzenia możliwego ~~> badamy możliwość zajścia jednego zdarzenia, nie analizujemy tu czy między p i q zachodzi warunek wystarczający => czy też konieczny ~>.
Przykład:
Jeśli jutro będzie pochmurno (CH) to może ~~> nie padać (~P)
CH~~>~P=CH*~P =1
Możliwe jest (=1) zdarzenie: są chmury (CH) i nie pada (~P)

2.2.2 Definicja warunku wystarczającego => w zdarzeniach

Definicja warunku wystarczającego => w zdarzeniach:
Jeśli zajdzie p to zajdzie q
p=>q =1
Definicja warunku wystarczającego => jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy zajście zdarzenia p jest wystarczające => dla zajścia zdarzenia q
Inaczej:
p=>q =0

Definicja warunku wystarczającego => dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego:
p=>q = ~p+q

Przykład:
A1.
Jeśli jutro będzie padało (P) to na 100% => będzie pochmurno (CH)
P=>CH =1
Padanie jest (=1) warunkiem wystarczającym => dla istnienia chmur bo zawsze gdy pada, są chmury

2.2.3 Definicja warunku koniecznego ~> w zdarzeniach

Definicja warunku koniecznego ~> w zdarzeniach:
Jeśli zajdzie p to zajdzie q
p~>q =1
Definicja warunku koniecznego ~> jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy zajście zdarzenia p jest konieczne ~> dla zajścia zdarzenia q
Inaczej:
p~>q =0

Definicja warunku koniecznego ~> dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego:
p~>q = p+~q

Przykład:
B1.
Jeśli jutro będzie pochmurno (CH) to może ~> padać (P)
CH~>P =1
Chmury (CH) są (=1) konieczne ~> dla padania (P), bo padać może wyłącznie z chmurki.

2.2.4 Definicja kontrprzykładu w zdarzeniach

Definicja kontrprzykładu w zdarzeniach:
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego p=>q nazywamy to samo zdanie z zanegowanym następnikiem kodowane zdarzeniem możliwym p~~>~q=p*~q
Rozstrzygnięcia:
Prawdziwość warunku wystarczającego p=>q=1 wymusza fałszywość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q=0 (i odwrotnie)
Fałszywość warunku wystarczającego p=>q=0 wymusza prawdziwość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q=1
(i odwrotnie)

Przykład:
A1.
Jeśli jutro będzie padało (P) to na 100% => będzie pochmurno (CH)
P=>CH=1
Padanie jest warunkiem wystarczającym => dla istnienia chmur bo zawsze gdy pada, są chmury

Na mocy definicji kontrprzykładu prawdziwy warunek wystarczający A1: P=>CH=1 wymusza fałszywość kontrprzykładu A1' (i odwrotnie)
A1'
Jeśli jutro będzie padało (P) to może ~~> nie być pochmurno (~CH)
P~~>~CH = P*~CH=0
Dowód wprost:
Niemożliwe jest (=0) zdarzenie ~~>: pada (P) i nie jest pochmurno (~CH)
Dowód "nie wprost":
Na mocy definicji kontrprzykładu tego faktu nie musimy udowadniać, ale możemy, co wyżej uczyniliśmy.

Uwaga na standard w algebrze Kubusia:
Kontrprzykład dla warunku wystarczającego => A1 oznaczamy A1’


Kluczowe pytanie do Irbisola:
Czy masz najmniejsze zastrzeżenie do definicji znaczków:
=> - warunek wystarczający
~> - warunek konieczny
~~> - zdarzenie możliwe
z których żaden nie jest znany w jakiejkolwiek logice matematycznej ziemskich matematyków

Dlaczego żaden nie jest znany?
Wyjaśniam:
W algebrze Kubusia znaczki =>, ~> i ~~> należą do tabeli zero-jedynkowej wszystkich możliwych 16 spójników logicznych, podlegają zatem pod rachunek zero-jedynkowy, którego fundament znany jest ziemskim matematykom.

Uważaj:
Matematycy znają co prawda zero-jedynkową tabelę wszystkich możliwych 16 dwuargumentowych spójników logicznych:
[link widoczny dla zalogowanych]
ale nie znają jej poprawnej interpretacji matematycznej!

Poprawną interpretację matematyczną tej tabeli wraz z odkryciem w niej definicji znaczków =>, ~> i ~~> znajdziemy wyłącznie w algebrze Kubusia (pkt. 1.16)


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 21:20, 06 Cze 2024, w całości zmieniany 5 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Czw 21:52, 06 Cze 2024    Temat postu:

Nie - nie pytałem o analizę zdania. Ani tym bardziej o MOJĄ analizę.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 22:12, 06 Cze 2024    Temat postu:

Irbisol napisał:
Nie - nie pytałem o analizę zdania. Ani tym bardziej o MOJĄ analizę.

Czekam kiedy zrozumiesz fundamenty logiki matematycznej znane w świecie techniki (patrz Volrath), gdzie nie wolno ci wyrywać z jakiejkolwiek definicji zero-jedynkowej pojedyńczej linii, co usiłujesz robić, i wyciągać z tego jakichś tam wniosków.
Wnioski możesz wyciągać dopiero po przeanalizowaniu kompletnej tabeli zero-jedynkowej dowolnego symbolu matematycznego (u Volratha definicji implikacji p=>q), jak to zrobił wykładowca Volrath w tym poście.

Post z początków rozszyfrowywania algebry Kubusia, gdy ta jeszcze niemowlęciem była:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kubusiowa-szkola-logiki-na-zywo-dyskusja-z-volrathem,3591-25.html#69416
Wysłany: Nie 0:09, 02 Lis 2008
volrath napisał:

Rozważmy zdanie:
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
P=>4L=?
Kod:

Wiemy, że:
A:  P i  4Ł = 1 (pies)
B:  P i ~4Ł = 0 (brak psów bez 4 łap)
C: ~P i ~4Ł = 1 (mrówka)
D: ~P i  4Ł = 1 (słoń)

Należy zdanie sprawdzić względem każdej opcji, by stwierdzić, że zdanie P=>4L jest prawdziwe.

Na przykład:
Zdanie P => 4Ł.
Jest prawdziwe, ale nie dlatego "bo pies", ale także dlatego, bo reszta (mrówka, słoń i nie pies bez 4 łap).

Czy zdanie P => 4Ł jest prawdziwe dla mrówek?
Mrówka = ~P i ~4Ł. P => 4Ł dla 0 0 (bo ~P i ~4Ł) jest prawdziwe. Więc jest spełnione dla mrówek.

Dla słoni?
Analogicznie dla 0 1 (~P i 4Ł) jest prawdziwe.

O psach? 1 1 jest prawdziwe.
O psach bez 4 łap? 1 0 jest fałszywe. Czyli zgodne z informacjami bazowymi (P i ~4Ł = 0).
Czyli w sumie zdanie P => 4Ł jest prawdziwe (bo wszystko się zgadza z bazową tabelą "wiedzy").

Irbisolu, odpowiedz na proste pytanie:
Czy Volrath mógł pominąć analizę choćby jednej linii i dojść do wniosku o prawdziwości zdania warunkowego:
A1.
Jeśli zwierzę jest pasem to ma cztery łapy
P=>4L =1

Mógł, czy nie mógł?
Oczywiście nie mógł!
Po kiego grzyba ci zatem analiza pojedynczej linii, co ty usiłujesz robić?


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 22:36, 06 Cze 2024, w całości zmieniany 6 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Pią 7:40, 07 Cze 2024    Temat postu:

Znowu piszesz nie na temat, spierdalaczu.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 8:03, 07 Cze 2024    Temat postu:

Język potoczny jest jednoznaczny wtedy i tylko wtedy gdy opisujemy go matematycznie!
Irbisolu, czy ta czysto matematyczna prawda dotrze kiedykolwiek do ciebie, czy nigdy?

Irbisol napisał:
Znowu piszesz nie na temat, spierdalaczu.

Irbisolu, nie podłożyłeś matematyki pod swoje zdanie.
Dopóki tego nie zrobisz, twoje zdanie z punktu widzenia matematyki będzie gównem.

Zuważ bowiem, że język potoczny, bez podłożenia pod niego matematyki jest wewnętrznie sprzeczny.

Dowód:
Twoje zdanie:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to na 100% będzie pochmurno
w opisie matematycznym może być zarówno prawdziwe jak i fałszywe.
Dopiero wybór matematycznego opisu opisuje to zdanie jednoznacznie.
Oczywiście zdanie A1 nie może być jednocześnie prawdziwe i fałszywe.

Dopiero wybór matematycznego opisu, czyli otwarcie drzwiczek pudełka z kotem Schrödingera czyni zdanie A1 matematycznie jednoznacznym - będzie ono prawdziwe albo fałszywe w zależności od wyboru matematycznego opisu.
Wspomniany kot Schrödingera pojawia się w logice matematycznej w wielu miejscach np. prawo Kłapouchego czyniące logikę jednoznaczną, to również kot Schrödingera

Wniosek!
Głupotą jest aktualny wniosek z abstrakcyjnego eksperymentu Schrödingera iż dopóki nie otworzymy drzwiczek kot ten może być jednocześnie żywy i martwy - taki wniosek to wniosek pacjenta szpitala psychiatrycznego.

[link widoczny dla zalogowanych]
Kot Schrödingera napisał:

Jeden z najsłynniejszych eksperymentów świata. Prawie każdy coś słyszał o „Kocie Schrödingera”, ale już nie każdy pojął, o co w tym wszystkim chodziło. Co ma kot do fizyki? Czemu go zabili, a może go jednak nie zabili?
„Koci” eksperyment został opisany w 1935 roku przez znakomitego austriackiego fizyka Erwina Schrödingera. Specjalnie piszemy, że eksperyment został opisany a nie przeprowadzony, ponieważ był to eksperyment myślowy. Oznacza to, że żaden kot w jego trakcie nie ucierpiał.
Eksperyment ten jest próbą wyjaśnienia zasad mechaniki kwantowej na przykładzie obiektów w skali makro. Opisane w nim zjawisko nazwane jest superpozycją. Polega to na tym, że obiekt przyjmuje wszystkie możliwe stany w tym samym momencie. W eksperymencie Schrödingera w tym samym momencie kot jest żywy i martwy. Ale uwaga – sytuacja ta ma miejsce w pod warunkiem, że pudełko jest zamknięte i nie widzimy, co się dzieje z kotem w środku. Dopiero w momencie obserwacji obiektu (w tym przypadku kota) przyjmuję on tylko jeden z możliwych stanów. Po otwarciu pudełka zastaniemy kota martwego lub żywego. Następuję załamanie funkcji falowej.



Podsumowując:
Matematycznie twoje zdanie A1 jest niejednoznaczne!

Zgadzasz się z tym faktem?
TAK/NIE

Wniosek:
Z punktu widzenia logiki matematycznej zdanie A1 przestanie być gównem wtedy i tylko wtedy gdy dołączysz do niego matematyczny opis.

Czas START!


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 8:56, 07 Cze 2024, w całości zmieniany 8 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Pią 10:45, 07 Cze 2024    Temat postu:

I znowu piszesz nie na temat, spierdalaczu.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 12:23, 07 Cze 2024    Temat postu:

Irbisol napisał:
I znowu piszesz nie na temat, spierdalaczu.

Jak zwykle wszystko jest odwrotnie bo to ty spierdalasz od tematu.

Irbisolu, nie podłożyłeś matematyki pod swoje zdanie.
Dopóki tego nie zrobisz, twoje zdanie z punktu widzenia matematyki będzie gównem.
Zauważ bowiem, że język potoczny, bez podłożenia pod niego matematyki jest wewnętrznie sprzeczny.

Dowód:
To jest twoje zdanie główne, jedyne zdanie rozpoznawalne matematycznie w KRZ zdanie warunkowe "Jeśli p to q"
A1.
Jeśli jutro będzie padało to na 100% będzie pochmurno

Dlaczego jedyne rozpoznawalne?
Bo KRZ matematycznie nie rozpoznaje absolutnie żadnego zdania warunkowego typu "Jeśli zajdzie p to może zajść q"
cnd

Najpierw się uporaj z podłożeniem matematyki pod twoje zdanie główne A1.
Ja twierdzę, że zdanie A1 może być matematycznie prawdziwe albo fałszywe, w zależności od tego jakimi znaczkami opiszesz to zdanie.

Jeśli nie wierzysz to możemy zrobić zakład:
Jeśli ci udowodnię w sposób dla ciebie zrozumiały iż zdanie A1 może być prawdziwe albo fałszywe w zależności od doboru znaczka opisującego to zdanie, to zaczynasz czytać algebrę Kubusia.

Przyjmujesz zakład?
TAK/NIE


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 12:31, 07 Cze 2024, w całości zmieniany 4 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Pią 15:37, 07 Cze 2024    Temat postu:

Wciąż uciekasz od pytania.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 16:26, 07 Cze 2024    Temat postu:

Irbisol napisał:
Wciąż uciekasz od pytania.

Irbisolu, w poniższym cytacie masz dowód, że twoja próba opisu twojego zdania odniesienia:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to będzie pochmurno
spójnikami "i"(*) i "lub"(+) skończyła się twoją TOTALNA katastrofą.
Ile wody w Wiśle musi jeszcze upłynąć, byś to zrozumiał?

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-7100.html#800151

rafal3006 napisał:
Twardy dowód debilizmu ziemskiej definicji implikacji!

Bezdennie głupi ziemianie każde zdanie warunkowej „Jeśli p to q” sprowadzają do wyrażenia tego zdania spójnikami „i”(*) i „lub”(+) korzystając z prawa eliminacji implikacji:
p=>q = ~p+q
… czyli z prawa eliminacji zdania warunkowego „Jeśli p to q”!

Dlaczego to robią?

Odpowiedź:
Bo nie znają matematycznych definicji znaczków implikacyjnych pozwalających analizować dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” innymi zdaniami warunkowymi „Jeśli p to q”

Znaczki których matematycznych definicji nie zna nawet najwybitniejszy ziemski matematyk to:
1.
Warunek wystarczający =>:
p=>q = ~p+q
##
2.
Warunek konieczny ~>:
p~>q = p+~q
##
3.
Zdarzenie możliwe ~~>:
p~~>q = p*q
Gdzie:
## - różne na mocy definicji


To jest twoje zdanie główne, jedyne zdanie rozpoznawalne matematycznie w KRZ zdanie warunkowe "Jeśli p to q"
A1.
Jeśli jutro będzie padało to na 100% będzie pochmurno

Dlaczego jedyne rozpoznawalne?
Bo KRZ matematycznie nie rozpoznaje absolutnie żadnego zdania warunkowego typu "Jeśli zajdzie p to może zajść q"
cnd

Najpierw się uporaj z podłożeniem matematyki pod twoje zdanie główne A1.
Ja twierdzę, że zdanie A1 może być matematycznie prawdziwe albo fałszywe, w zależności od tego jakimi znaczkami opiszesz to zdanie.

Jeśli nie wierzysz to możemy zrobić zakład:
Jeśli ci udowodnię w sposób dla ciebie zrozumiały iż zdanie A1 może być prawdziwe albo fałszywe w zależności od doboru znaczka opisującego to zdanie, to zaczynasz czytać algebrę Kubusia.

Przyjmujesz zakład?
TAK/NIE


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 16:32, 07 Cze 2024, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Sob 9:22, 08 Cze 2024    Temat postu:

Nadal to nie jest na temat
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Nie 7:32, 09 Cze 2024    Temat postu:

Algebra Kubusia - ostatni akord!
Czyli:
Dowód bezcenności wroga Nr.1 algebry Kubusia, Irbisola, od 15 lat usiłującego ją obalić.
Ostatni skutek tego obalania mamy w niniejszym poście.
Jak wszyscy widzą, samo dojście do ostatnich moich ostatnich, bezcennych postów, możliwe było tylko i wyłącznie dzięki mojemu z kolei uporowi, by zmusić Irbisola do rozpoczęcia czytania ze zrozumieniem algebry Kubusia.

Irbisol napisał:

Nadal to nie jest na temat


Irbisol napisał:
I najważniejsze, od czego będziesz do końca życia spierdalał:
Czy "albo" przy fałszywym poprzedniku to wg ciebie brednia?

Jeżeli w kolejnej wypowiedzi się do tego nie odniesiesz, to poczekam sobie cierpliwie z innymi tematami, aż się odniesiesz.


W tym poście Irbisol uściślił o co mu chodzi:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-7075.html#799809
Irbisol napisał:
Pytałem o co innego.

Żebyś nie musiał szukać:

Czy stwierdzenie:
Jeżeli nie pada deszcz, to jest pochmurno albo nie jest pochmurno

jest "wielkim, potwornie śmierdzącym gównem"?

Zdanie:
Jeśli jutro nie będzie padało to będzie pochmurno lub nie będzie pochmurno
Y = CH+~CH
Jest prawdziwe, ale praktycznie nieużywane w języku potocznym (dlatego jest „gównem”).

Zdanie analogiczne na gruncie matematyki to:
A1
Dowolny trójkąt jest prostokątny lub nie jest prostokątny
Y = TP+~TP =1
Zdanie zawsze prawdziwe A1 to bełkot, w praktyce języka potocznego i matematyce nieużywany, mimo że matematycznie prawdziwy.

Irbisol uparł się że algebra Kubusia musi tego typu zdania obsługiwać … inaczej jest fałszywa :)

Uwaga dla Irbisola:
Przy takim twoim podejściu fałszywa jest na przykład „Logika intuicjonistyczna” bo wywala w kosmos fundamentalne prawa logiki matematycznej ... a jednak matematycy nią się zajmują.

Upór tu upór Irbisolu …
Właśnie zmodyfikowałem algorytm Puchacza (pkt. 2.13.2), który aktualnie uwzględnia zdania typu A1.
Dzięki Irbisolu - mam nadzieję że zrozumiesz.

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-elementarz-teorii-zdarzen,25233.html#791213
Algebra Kubusia - Elementarz teorii zdarzeń napisał:

Spis treści
2.13 Algorytm Puchacza 2
2.13.1 Przykłady zdań niespełniających algorytmu Puchacza 3
2.13.2 Przypadek szczególny prawdziwości zdań warunkowych „Jeśli p to q” 5


2.13 Algorytm Puchacza
Kod:

T0
Fundament algebry Kubusia w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q”
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>:
      A1B1:     A2B2:  |     A3B3:     A4B4:
A: 1: p=>q = 2:~p~>~q [=] 3: q~>p = 4:~q=>~p [=] 5: ~p+q
      ##        ##           ##        ##            ##
B: 1: p~>q = 2:~p=>~q [=] 3: q=>p = 4:~q~>~p [=] 5:  p+~q
Gdzie:
p=>q = ~p+q - definicja warunku wystarczającego =>
p~>q = p+~q - definicja warunku koniecznego ~>
## - różne na mocy definicji warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q inaczej błąd podstawienia

I Prawo Sowy
Dla udowodnienia prawdziwości wszystkich zdań serii Ax potrzeba i wystarcza udowodnić prawdziwość dowolnego zdania serii Ax
Dla udowodnienia fałszywości wszystkich zdań serii Ax potrzeba i wystarcza udowodnić fałszywość dowolnego zdania serii Ax
##
II Prawo Sowy
Dla udowodnienia prawdziwości wszystkich zdań serii Bx potrzeba i wystarcza udowodnić prawdziwość dowolnego zdania serii Bx
Dla udowodnienia fałszywości wszystkich zdań serii Bx potrzeba i wystarcza udowodnić fałszywość dowolnego zdania serii Bx
Gdzie:
## - różne na mocy definicji

Uwaga:
Na mocy praw Sowy prawdziwość podstawowego spójnika implikacyjnego p?q definiowanego kolumną A1B1 (pytanie o p) wymusza prawdziwość odpowiedniego operatora implikacyjnego p|?q definiowanego dwoma kolumnami A1B1 (pytanie o p) i A2B2 (pytanie o ~p).

Prawo Kłapouchego:
Domyślny punkt odniesienia dla zdań warunkowych „Jeśli p to q”:
W zapisie aktualnym zdań warunkowych (w przykładach) po „Jeśli…” mamy zdefiniowaną przyczynę p zaś po „to..” mamy zdefiniowany skutek q z pominięciem przeczeń.
Prawo Kłapouchego determinuje wspólny dla wszystkich ludzi punktu odniesienia zawarty wyłącznie w kolumnach A1B1 oraz A2B2, dający odpowiedź na pytanie o p (A1B1) oraz o ~p (A2B2).

Algorytm Puchacza to przyporządkowania dowolnego zdania warunkowego "Jeśli p to q" (także fałszywego = fałszywy kontrprzykład) do określonego operatora implikacyjnego.

Algorytm Puchacza:
1.
W zdaniu warunkowym "Jeśli p to q" przeznaczonym do analizy lokalizujemy p i q z pominięciem przeczeń, zgodnie z prawem Kłapouchego bez analizy czy zdanie w oryginale jest prawdziwe/fałszywe.
Prawo Kłapouchego lokalizuje nas w kolumnie A1B1, gdzie mamy brak zaprzeczonego poprzednika p.
Prawo Kłapouchego jest tożsame z otwarciem drzwiczek pudełka z kotem Schrödingera (pkt. 5.4.1)
2.
Poprzednik p i następnik q muszą spełniać definicję wspólnej dziedziny D zarówno dla p jak i dla q
Definicja dziedziny D dla p:
p+~p =D =1
p*~p=[] =0
Definicja tej samej dziedziny D dla q:
q+~q =D =1
q*~q =[] =0
3.
Zbiory/zdarzenia p, q, ~p, ~q muszą być niepuste, bowiem z definicji nie możemy operować na zbiorach/zdarzeniach pustych (pkt 12.2)
4.
Zdania warunkowe "Jeśli p to q" które nie spełniają punktów 1,2,3 są matematycznie fałszywe.

5.
Prawo Puchacza:
Dowolne zdanie warunkowe "Jeśli p to q" należy do jednego z 5 rozłącznych operatorów implikacyjnych p|?q wtedy i tylko wtedy gdy spełnione są warunki 1, 2 i 3 algorytmu Puchacza.
Rozłączne operatory implikacyjne to:
a) p||=>q - operator implikacji prostej (2.12.1)
b) p||~>q - operator implikacji odwrotnej (2.13.1)
c) p|<=>q - operator równoważności (2.14.1)
d) p||~~>q - operator chaosu (2.15.1)
e) p|$q - operator "albo"(|$) (7.2.1)
6.
Korzystając z praw algebry Kubusia wyznaczamy prawdziwość/fałszywość warunku wystarczającego A1: p=>q dla niezanegowanego p:
A1: p=>q =?
7.
Dla tych samych parametrów p i q wyznaczamy prawdziwość/fałszywość warunku koniecznego B1: p~>q dla niezanegowanego p:
B1: p~>q =?
W punktach 6 i 7 p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q inaczej błąd postawienia

Rozstrzygnięcia 6 i 7 możemy badać w odwrotnej kolejności, matematycznie to bez znaczenia.
Rozwiązanie kluczowych punktów 6 i 7 jednoznacznie definiuje nam spójnik implikacyjny p?q definiowany kolumną A1B1, a tym samym (na mocy praw Sowy) operator implikacyjny p|?q do którego należy badane zdanie.

2.13.1 Przykłady zdań niespełniających algorytmu Puchacza

Zdania warunkowe "Jeśli p to q" które nie spełniają punktów 1,2,3 algorytmu Puchacza są matematycznie fałszywe z wyjątkiem zdań opisanych w punkcie 2.13.2

Ad. 1
W punkcie 1 chodzi o to, że jeśli przystępujemy do analizy matematycznej zdania "Jeśli p to q" to musimy zastosować prawo Kłapouchego, inaczej dostaniemy nietrywialny błąd podstawienia ### (pkt. 2.7.4)

Ad. 2
A1.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to trójkąt może być prostokątny
P2~~>TP =0
Brak wspólnej dziedziny.
Stąd mamy:
Zdanie A1 jest fałszywe na mocy punktu 2 algorytmu Puchacza.

Ad. 3
Definicja zbioru pustego [] (pkt.12.2):
Zbiór pusty [] to zbiór zawierający zero pojęć zrozumiałych dla człowieka.

B1
Jeśli 2+2=5 to 2+2=4
Zdanie tożsame (wyjaśnienie w pkt.12.2.1):
B1
Jeśli zbiór pusty [] to liczba 4
[]~~>[4] = []*[4] =[] =0 - twardy fałsz, bo zbiór pusty [] i jednoelementowy zbiór [4] są rozłączne
Stąd mamy:
Zdanie B1 jest fałszywe na mocy punktu 3 algorytmu Puchacza.

Wyjątek:
C1.
Jeśli zbiór pusty [] to zbiór pusty []
[]=>[] =1
Bo każdy zbiór jest podzbiorem => siebie samego, także zbiór pusty []
Wyjaśnienie w punkcie 12.2.1 w części głównej algebry Kubusia.

Rozważmy zdanie:
D1.
Jeśli 2+2=5 to jestem papieżem
p=[2+2=5] =[] =0 - twarde zero
q=[jestem papieżem] =[] =0 - twarde zero
Stąd zapis formalny:
p=>q = []=>[] =0
Z punktu widzenia algorytmu Puchacza zdanie D1 jest fałszem bo nie jest tu spełniony punkt 3 algorytmu Puchacza.
Oczywiście z innego punktu odniesienia, z punktu odniesienia ogólnej teorii zbiorów (pkt. 12.2.1) zdanie D1 będzie prawdą, czego dowód mamy w zapisie C1

W matematyce nie ma w tym nic dziwnego.
Dowód:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to na 100% => będzie pochmurno
P=>CH =1
Padanie (P) jest (=1) warunkiem wystarczającym => dla istnienia chmur (CH), bo zawsze gdy pada (P), są chmury (CH)
##
Zbadajmy warunek konieczny ~> między tymi samymi punktami
B1.
Jeśli jutro będzie padało to na 100% ~> będzie pochmurno
P~>CH =0
Padanie (P=1) nie jest (=0) warunkiem koniecznym ~> dla istnienia chmur (CH=1), bo może nie padać (~P=1) a chmury mogą istnieć (CH=1)

Gdzie:
## - różne na mocy definicji warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
Kod:

T1
Definicja warunku wystarczającego =>:  ## Definicja warunku koniecznego ~>:
Y = (p=>q) = ~p+q                      ## Y = (p~>q) =p+~q

Definicja znaczka różne ##:
Dwie funkcje logiczne w tej samej logice (tu dodatniej bo Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy prawe strony tych funkcji nie są tożsame
Jak widzimy, w tabeli T1 definicja znaczka różne na mocy definicji ## jest perfekcyjnie spełniona.

Stąd mamy wyprowadzone prawo Kameleona.
Prawo Kameleona:
Dwa zdania brzmiące identycznie z dokładnością do każdej literki nie muszą być matematycznie tożsame.

Dowodem są tu nasze zdania A1 i B1.
Różność na mocy definicji ## zdań A1 i B1 rozpoznajmy wyłącznie po znaczkach warunku wystarczającego => i koniecznego ~> wbudowanych w treść zdań.

Analogia w języku polskim to:
może i morze
Tu różność pojęć wynika z kontekstu lub z pisowni jak wyżej.

2.13.2 Przypadek szczególny prawdziwości zdań warunkowych „Jeśli p to q”

Algorytm Puchacza:
1.
W zdaniu warunkowym "Jeśli p to q" przeznaczonym do analizy lokalizujemy p i q z pominięciem przeczeń, zgodnie z prawem Kłapouchego bez analizy czy zdanie w oryginale jest prawdziwe/fałszywe.
Prawo Kłapouchego lokalizuje nas w kolumnie A1B1, gdzie mamy brak zaprzeczonego poprzednika p.
Prawo Kłapouchego jest tożsame z otwarciem drzwiczek pudełka z kotem Schrödingera (pkt. 5.4.1)
2.
Poprzednik p i następnik q muszą spełniać definicję wspólnej dziedziny D zarówno dla p jak i dla q
Definicja dziedziny D dla p:
p+~p =D =1
p*~p=[] =0
Definicja tej samej dziedziny D dla q:
q+~q =D =1
q*~q =[] =0
3.
Zbiory/zdarzenia p, q, ~p, ~q muszą być niepuste, bowiem z definicji nie możemy operować na zbiorach/zdarzeniach pustych (pkt 12.2)
4.
Zdania warunkowe "Jeśli p to q" które nie spełniają punktów 1,2,3 są matematycznie fałszywe.

Przypadek szczególny zdań warunkowych „Jeśli p to q” to zdania typu:
ZS.
Jeśli (p+~p) to (q+~q)
Gdzie dla p i q spełniona jest definicja wspólnej dziedziny D opisana w punkcie 2.
Stąd mamy:
(p+~p) => (q+~q) =1
Oczywistym jest że:
(p=1)=>(q=1) =1 - zdanie prawdziwe, ale nie podlegające pod algebrę Kubusia.
Dlaczego zdanie szczególne ZS nie podlega pod algebrę Kubusia mimo że jest prawdziwe?
Powodem jest tu brak spełnienia punktu 3 algorytmu Puchacza.
Zauważmy bowiem że: jeśli następnik p jest twardą jedynką:
p+~p=1
to jego negacja będzie twardym zerem:
~(p+~p) = ~p*p=0 - nie jest spełniony punkt 3 algorytmu Puchacza
Identycznie: jeśli następnik q jest twardą jedynką:
q+~q=1
to jego negacja będzie twardym zerem:
~(q+~q) = ~q*q=0 - nie jest spełniony punkt 3.

Zobaczmy na przykładach o jakie zdania tu chodzi.

Przykład 1
A1.
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 (P8) lub nie jest podzielna przez 8 (~P8) to na 100% => jest podzielna przez 3 (P3) lub nie jest podzielna przez 3 (~P3)
(P8+~P8)=>(P3+~P3) =1
Ustalamy wspólną dziedzinę dla poprzednia p i następnika q:
LN=[1,2,3,4,5,6,7,8,9…] - zbiór liczb naturalnych
P8+~P8 =LN
P3+~P3 =LN
Wspólna dziedzina jest spełniona.
cnd

Algorytm doprowadzenia zdania A1 do postaci spełniającej algorytm Puchacza jest trywialny:

Krok 1.
Rozbijamy poprzednik na dwa zdania proste:
1.
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 (P8) to na 100% => jest podzielna przez 3 (P3) lub nie jest podzielna przez 3 (~P3)
P8=>(P3+~P3)=1 =LN - relacja podzbioru => spełniona
lub
2..
Jeśli dowolna liczba nie jest podzielna przez 8 (~P8) to na 100% => jest podzielna przez 3 (P3) lub nie jest podzielna przez 3 (~P3)
~P8=>(P3+~P3)=1 =LN - relacja podzbioru => spełniona

Krok 2.
Rozbijamy następnik na dwa zdania proste:
A.
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 (P8) to może ~~> być podzielna przez 3 (P3)
P8~~>P3 = P8*P3 =1 bo 24
Definicja elementu wspólnego zbiorów ~~>: P8 i P3 jest spełniona
B.
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 (P8) to może ~~> być nie podzielna przez 3 (~P3)
P8~~>~P3 = P8*~P3 =1 bo 8
Definicja elementu wspólnego zbiorów ~~>: P8 i P3 jest spełniona

Badamy teraz co się dzieje po stronie liczb niepodzielnych przez 8 (~P8)?
C.
Jeśli dowolna liczba nie jest podzielna przez 8 (~P8) to może ~~> być podzielna przez 3 (P3)
~P8~~>P3 = ~P8*P3 =1 bo 3
Definicja elementu wspólnego zbiorów ~~>: ~P8 i P3 jest spełniona
D.
Jeśli dowolna liczba nie jest podzielna przez 8 (~P8) to może ~~> nie być podzielna przez 3 (~P3)
~P8~~>~P3 = ~P8*~P3 =1 bo 2
Definicja elementu wspólnego zbiorów ~~>: ~P8 i ~P3 jest spełniona

Wnioski:
1.
Seria zdań A, B, C i D realizuje tu operatora chaosu p||~~>q gdzie o żadnym warunku wystarczającym => nie ma mowy, co pociąga za sobą brak warunku koniecznego ~>
2.
Zauważmy że:
Po sprowadzeniu zdania A1 do postaci serii zdań A, B, C i D dostępna jest analiza tych zdań algorytmem Puchacza.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 7:50, 09 Cze 2024, w całości zmieniany 3 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów


PostWysłany: Nie 11:29, 09 Cze 2024    Temat postu:

Więc napisz, jak sobie radzi z tym AK.
Co w AK wynika z faktu w kwestii pochmurności, gdy nie pada?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35333
Przeczytał: 23 tematy

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Nie 12:48, 09 Cze 2024    Temat postu:

Czy Irbisol wie o co chodzi w logice matematycznej?
Póki co, ma tak potwornie sprany mózg gównem zwanym KRZ, że NIE WIE, niestety.
Oczywiście nie ustanę w wysiłkach, by wynurzył się z szamba zwanego KRZ i zrozumiał piękno algebry Kubusia - logiki matematycznej której ekspertami są 5-cio latki.
Oczywiście sam Irbisol również jest ekspertem AK, tylko o tym nie wie.

Irbisol napisał:
Więc napisz, jak sobie radzi z tym AK.
Co w AK wynika z faktu w kwestii pochmurności, gdy nie pada?

Wziąłbyś się może za czytanie algebry Kubusia?
Bo twoja „logika” ogranicza się wyłącznie do stwierdzenia iż zdanie na poziomie 5-cio latka jest prawdziwe/fałszywe - totalnie ZERO jakiejkolwiek analizy matematycznej związanej z tym zdaniem, co czyni twoją logikę potwornie śmierdzącym gównem, dokładnie dlatego że nie potrafisz przedstawić choćby jednej, pełnej analizy matematycznej dowolnego zdania warunkowego "Jeśli p to q" przez wszystkie możliwe przeczenia p i q - takich zdań jest raptem 4 co widać w tabeli EWZ niżej.

Pokazuję o co chodzi w prawdziwej logice matematycznej, algebrze Kubusia, w zapisach ogólnych - podłożenie pod te zapisy konkretnych zdań warunkowych „Jeśli p to q” pozostawiam tobie.

Czy dasz radę?
TAK/NIE

Lekcja 1

Zero-jedynkowa definicja elementu wspólnego zbiorów ~~>:
Kod:

EWZ - zero-jedynkowa definicja elementu wspólnego zbiorów ~~>:
        Y=
   p  q p~~>q
A: 1  1  =1   | p~~>q =1 - istnieje (=1) wspólny element ~~>: p i q
B: 1  0  =1   | p~~>~q=1 - istnieje (=1) wspólny element ~~>: p i ~q
C: 0  0  =1   |~p~~>~q=1 - istnieje (=1) wspólny element ~~>:~p i ~q
D: 0  1  =1   |~p~~>q =1 - istnieje (=1) wspólny element ~~>:~p i q

Wnioski:
1.
Irbisolu, KRZ ziemskich matematyków totalnie nie rozpoznaje tu zdań A,B,C i D w postaci czterech niezależnych zdań warunkowych „Jeśli p to q”
Tu na 100% się zgadzamy.
2.
Twój prywatny KRZ również nie potrafi wypowiedzieć zdań A,B,C i D w postaci czterech, niezależnych zdań warunkowych „Jeśli p to q”

Irbisolu:
Jak wszyscy widzą, twoja prywatna logika będąca w istocie algebrą Kubusia (sic) rozpoznaje w tabeli EWZ wyłącznie dwa zdania.

Zdanie 1
Rozpoznawalne w prywatnej logice Irbisola tzn. w algebrze Kubusia (sic!):

AB:
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 (P8) to na 100% => jest podzielna przez 3 (P3) lub nie jest podzielna przez 3 (~P3)
P8=>(P3+~P3) =1
To samo w zapisie formalnym:
p=>(q+~q) =1
Gdzie:
p=P8
q=P3
Przyjmijmy dziedzinę wspólną dla p i q:
LN=[1,2,3,4,5,6,7,8,9 ..]
Stąd mamy:
P3+~P3 = 1 = LN
Zdanie AB jest prawdziwe bo zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem => zbioru LN=[1,2,3,4,5,6,7,8,9..]

Zdanie 2
Rozpoznawalne w prywatnej logice Irbisola tzn. w algebrze Kubusia (sic!):

CD.
Jeśli dowolna liczba nie jest podzielna przez 8 (~P8) to na 100% => jest podzielna przez 3 (P3) lub nie jest podzielna przez 3 (~P3)
~P8=>(P3+~P3) =1
To samo w zapisie formalnym:
~p=>(q+~q) =1
Gdzie:
p=P8
q=P3
Przyjmijmy dziedzinę wspólną dla p i q:
LN=[1,2,3,4,5,6,7,8,9 ..]
Stąd mamy:
P3+~P3 = 1 = LN
~P8=[LN-P8]=[1,2,3,4,5,6,7..9..]
Zdanie CD jest prawdziwe bo zbiór ~P8=[1,2,3,4,5,6,7..9..] jest podzbiorem => zbioru LN=[1,2,3,4,5,6,7,8,9..]

Podsumowanie:
Sam widzisz Irbisolu, że jesteś ekspertem algebry Kubusia tylko o tym nie wiesz, bo zdania 1 i 2 są identyczne zarówno w algebrze Kubusia, jak i w twoim prywatnym KRZ.

Kwadratura koła dla Irbisola:
Dane jest zdanie:
A.
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 to może ~~> być podzielna przez 3
P8~~>P3 = P8*P3 =1 bo 24
Definicja elementu wspólnego zbiorów ~~> P8 i P3 spełniona: np. liczba 24
cnd

Udowodnij Irbisolu, iż potrafisz cokolwiek więcej poza suchym stwierdzeniem że zdanie A jest prawdziwe … i kropka.
To jest cała twoja „logika” - to „i kropka” oznacza u ciebie:
„Dalej nie dyskutuję, bo to będzie zmiana tematu w temacie określenia prawdziwości/fałszywości zdania A”

Tymczasem logika matematyczna to coś fundamentalnie więcej poza suchym określeniem iż zdania A jest prawdziwe.

O co chodzi w logice matematycznej?

Kwadratura koła dla Irbisola:
Poproszę o rozpiskę każdej linii w zero-jedynkowej definicji EWZ podanej wyżej w postaci czterech, niezależnych zdań warunkowych „Jeśli p to q”

Podpowiedź:
Jak to zrobić poprawnie matematycznie dla linii A pokazałem ci wyżej.
Poproszę, byś zrobił odpowiednią kopiuj-wklejkę dla pozostałych linii B, C i D.

Pytanie do czytelników:
Czy ktoś ma nadzieję że Irbisol wie o co chodzi w logice matematycznej?


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 12:53, 09 Cze 2024, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Filozofia Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 284, 285, 286 ... 369, 370, 371  Następny
Strona 285 z 371

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin