|
ŚFiNiA ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35368
Przeczytał: 20 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 10:31, 12 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: |
rafal3006 napisał: |
Stąd masz:
P8=>P2 [=] 0 + ~P8*P2 = ~P8*P2
To samo w zapisach ogólnych:
p=>q =~p+q [=] ~p*q |
A dlaczego "to samo w zapisach ogólnych", skoro wziąłeś szczególny przypadek? |
Nie wziąłem żadnego szczególnego przypadku, bowiem mój dowód wewnętrznej sprzeczności twojego gówno-równania jest prawdziwy dla nieskończonej ilości twierdzeń matematycznych prawdziwych w jedną stronę. |
Ale istnieją przypadki, gdzie p<=>q się nie zeruje, dlatego nie masz prawa tego czynnika usuwać tylko dlatego, że dla JAKICHŚ przypadków akurat się zeruje. Nawet jeżeli tych przypadków jest nieskończenie wiele, a przypadek niezerowania jest tylko jeden.
Czynnik zerujący się masz prawo usunąć wtedy i tylko wtedy, gdy dla WSZYSTKICH możliwych przypadków się on zeruje.
Że też trzeba ci tłumaczyć podstawy podstaw. |
Podaj konkretne twierdzenie matematyczne gdzie twoje gówno-równanie jest prawdziwe.
p=>q = p<=>q + ~p*q
To równanie jest wewnętrznie sprzeczne dla absolutnie wszystkich zdań z języka potocznego człowieka, jest wewnętrznie sprzeczne dla absolutnie wszystkich twierdzeń matematycznych.
Ja nie wiem jak można nie rozumieć że dla równoważności prawdziwej p<=>q drugi człon będzie tu twardym fałszem:
~p*q=0 - twardy fałsz od minus do plus nieskończoności
Twardy fałsz ZAWSZE usuwamy z równania logicznego - to jest FUNDAMENT logiki matematycznej, logiki bramek logicznych.
Po twojemu:
Czynnik zerujący się (tu ~p*q) mam prawo usunąć wtedy i tylko wtedy, gdy dla WSZYSTKICH możliwych przypadków się on zeruje.
Dla każdej równoważności prawdziwej p<=>q twój czynnik ~p*q jest twardym zerem od minus do plus nieskończoności, zatem musisz go wywalić z gówno-równania.
Nie będę miał takiego prawa jeśli znajdziesz jedną równoważność prawdziwą p<=>q=1 gdzie twój czynnik zerujący ~p*q przyjmie wartość 1
Czas START!
Choćbyś zjadł 1000 kotletów i nie wiem jak się naprężał to nie znajdziesz przypadku prawdziwej równoważności p<=>q gdzie ~p*q przyjmuje wartość logiczną 1
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 10:42, 12 Kwi 2023, w całości zmieniany 4 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35368
Przeczytał: 20 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 10:49, 12 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Z dedykacją dla Irbisola, który ni w ząb nie kuma Klasycznego Rachunku Zdań
... napisane przed chwilką
Czyli:
Ostatni gwóźdź do trumny z napisem KRZ
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kompendium-algebry-kubusia,21937-25.html#716795
Spis treści
19.9 Fatalny fundament Klasycznego Rachunku Zdań 1
19.9.1 Analiza zdania P=>4L na gruncie KRZ 2
19.9.2 Analiza zdania P=>4L na gruncie algebry Kubusia 4
19.10 O wyższości algebry Kubusia nad Klasycznym Rachunkiem Zdań 7
19.9 Fatalny fundament Klasycznego Rachunku Zdań
Fatalnym fundamentem w KRZ jest sposób rozstrzygania o prawdziwości/fałszywości dowolnego zdania warunkowego "Jeśli p to q", co wyjaśniają poniższe cytaty.
@math.edu.pl
Zdanie logiczne to każde stwierdzenie, któremu można przypisać dokładnie jedną z dwóch wartości: prawdę albo fałsz. Wartości te nazywamy wartościami logicznymi zdania.
Jeśli zdanie jest prawdziwe, to jego wartość logiczną oznaczamy 1.
Jeśli zdanie jest fałszywe, to jego wartość logiczną oznaczamy 0.
@math.edu.pl
Implikacja
Zdanie złożone, które otrzymujemy po połączeniu dwóch zdań słowami: jeśli … to ... nazywamy implikacją i zapisujemy symbolicznie p=>q. Zdanie p to poprzednik implikacji, a zdanie q to jej następnik.
W języku potocznym zdanie jeżeli p, to q rozumiemy w ten sposób, że q daje się wywnioskować z p.
W sensie matematycznym implikacja p=>q, której poprzednik p i następnik q są zdaniami fałszywymi jest uznawana za prawdziwą. Implikacja p=>q, której zarówno poprzednik p jaki i następnik q są zdaniami prawdziwymi, jest zdaniem prawdziwym. Zdaniem prawdziwym jest też implikacja o poprzedniku fałszywym i następniku prawdziwym. Jedynie przypadek, w którym poprzednik implikacji jest zdaniem prawdziwym, a następnik zdaniem fałszywym prowadzi nas do zdania fałszywego.
Kod: |
DI Definicja implikacji
p q p=>q
A: 0 0 1
B: 0 1 1
C: 1 0 0
D: 1 1 1
|
Implikację p=>q uznajemy za zdanie fałszywe tylko wtedy, gdy poprzednik p jest zdaniem prawdziwym, a następnik q jest zdaniem fałszywym. W pozostałych przypadkach implikacje uznajemy za zdanie prawdziwe.
Katastrofa 1
Zdanie warunkowe "Jeśli p to q" traktowane jest w KRZ jako zlepek dwóch zdań twierdzących o z góry wiadomej wartości logicznej co wyklucza jakiekolwiek wynikanie między p i q
Przykładowe zdania warunkowe prawdziwe w KRZ to:
przykładowe zdania tu prawdziwe typu:
1: Jeśli 2+2=5 to jestem papieżem
2: Jeśli pies ma 8 łap to Księżyc krąży wokół Ziemi
3: Dwa plus dwa równa się cztery wtedy i tylko wtedy, gdy Płock leży nad Wisłą.
Dowód na serio prawdziwości zdania 1 znajdziemy tu:
[link widoczny dla zalogowanych]
Dowód na serio prawdziwości zdania 2 znajdziemy w podręczniku matematyki do I klasy LO:
[link widoczny dla zalogowanych]
Komentarz do zdania 3 znajdziemy w Delcie'2013:
[link widoczny dla zalogowanych]
19.9.1 Analiza zdania P=>4L na gruncie KRZ
Katastrofa 2
Katastrofa 2 to to sposób iterowania, czyli sposób rozstrzygający o prawdziwości/fałszywości dowolnego zdania warunkowego "Jeśli p to q"
Zobaczmy to na przykładzie.
Zdanie wypowiedziane:
A1.
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
P=>4L =?
W logice matematycznej bierzemy pod uwagę wyłącznie zwierzęta zdrowe, czyli wykluczmy przysłowiowego "psa z trzema łapami". Oczywiście wiemy, że pies z trzema łapami to też pies, ale z logiki matematycznej musimy go wykluczyć, bo inaczej będziemy mieli zdanie zawsze prawdziwe, czyli zero logiki.
Dziedziną po której w KRZ iterujemy jest tu:
ZWZ - zbiór wszystkich zwierząt
Kod: |
DI Definicja implikacji
p q p=>q
A: 0 0 1
B: 0 1 1
C: 1 0 0
D: 1 1 1
|
Algorytm iterowania zdania A1, czyli rozstrzygania o prawdziwości/fałszywości tego zdania warunkowego jest w KRZ następujący.
Wkładamy do pudełka zbiór wszystkich zwierząt ZWZ
1.
Losujemy pierwsze zwierzę: pies
Stąd mamy:
p=P (pies) =1 - bo każdy pies jest (=1) psem
q=4L (czy ma cztery łapy?) =1 - bo pies ma (=1) 4 łapy
Mamy p=1 i q=1
Z definicji implikacji DI odczytujemy iż to zdanie jest prawdziwe (linia D)
2.
Losujemy kolejne zwierzę: słoń
Stąd mamy:
p=S (słoń) =0 - bo słoń nie jest (=0) psem
q=4L (czy ma cztery lapy?) =1 - bo słoń ma (=1) 4 łapy
Mamy p=0 q=1
Z definicji implikacji DI odczytujemy iż to zdanie jest prawdziwe (linia B)
3.
Losujemy kolejne zwierzę: kura
Stąd mamy:
p=K (kura) =0 - bo kura nie jest (=0) psem
q=4L (czy ma 4 łapy?) =0 - kura nie ma (=0) czterech łap
Mamy p=0 q=0
Z definicji implikacji DI odczytujemy iż to zdanie jest prawdziwe (linia A)
W powyższy sposób iterujemy po absolutnie wszystkich zwierzątkach z dziedziny:
ZWZ - zbiór wszystkich zwierząt
Oczywistym jest, że po kompletnym przeiterowaniu pudełko C będzie puste
Teraz uwaga:
Dopiero po przeiterowaniu kompletnej dziedziny ZWZ przy pustym pudełku C mamy w KRZ prawo uznać zdanie A1 za prawdziwe - ani chwili wcześniej!
Stąd mamy:
A1.
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
P=>4L =1 - zdanie prawdziwe w sensie KRZ
Podsumowując:
Algorytm rozstrzygania o prawdziwości/fałszywości naszego zdania A1 lokuje nas w ziemskim prawie eliminacji implikacji.
Prawo eliminacji implikacji dla naszego zdania warunkowego A1 to:
A1: Y = (P=>4L) = ~P+4L
Co w logice jedynek oznacza:
A1: Y=1 <=> ~P=1 lub 4L=1
Na mocy definicji suma logiczna (+) jest równa 1 (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy którykolwiek ze składników sumy jest równy 1, czyli ~P=1 lub 4L=1
Stąd mamy nasze zdanie A1 rozpisane na zbiory niepuste i rozłączne uzupełniające się wzajemnie do dziedziny D
A1.
Y = (P=>4L) = D: P*4L + A: ~P*~4L + B: ~P*4L
Innymi słowy:
Zdanie wypowiedziane A1 jest prawdziwe dla absolutnie wszystkich zwierząt z dziedziny ZWZ, czyli dla:
ZWZ=[P(pies), S (słoń), K (kura), W (wieloryb), K (komar) … etc]
Udajmy się teraz do przedszkola gdzie fanatyk KRZ usiłuje 5-cio latkom wytłumaczyć ideologię KRZ.
1.
Fanatyk KRZ:
Drogie dzieci:
Czy prawdziwe jest zdanie:
A1.
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
Jaś:
Tak, bo każdy pies ma cztery łapy
2.
Fanatyk KRZ:
Czy zdanie A1 jest prawdziwe dla słonia?
Jaś:
Nie, bo słoń nie jest psem
3.
Fanatyk KRZ:
Czy zdanie A1 jest prawdziwe dla kury?
Jaś:
Nie bo kura nie jest psem
Fanatyk KRZ drapie się za uchem i drżącym głosem (bojąc się o wyśmianie) mówi:
Drogie dzieci Jaś tylko w pierwszym przypadku udzielił poprawnej odpowiedzi.
Pozostałe odpowiedzi Jasia (2 i 3) to błąd czysto matematyczny, tak nam mówi bóg matematyki zwany Klasycznym Rachunkiem Zdań.
Bóg matematyki zwany KRZ mówi nam że zdanie A1 jest prawdziwe dla absolutnie wszystkich zwierząt, czyli dla kompletnej dziedziny ZWZ.
ZWZ=[P(pies), S (słoń), K (kura), W (wieloryb), K (komar) … etc]
Zdenerwowana pani przedszkolanka:
Szanowny panie fanatyku KRZ, proszę natychmiast opuścić moje przedszkole, nie pozwolę by z moich dzieci robił pan idiotów.
19.9.2 Analiza zdania P=>4L na gruncie algebry Kubusia
Konieczna teoria to:
1.
Definicja warunku wystarczającego => w zbiorach:
p=>q=1 - wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest podzbiorem => zbioru q
inaczej:
p=>q =0
2.
Definicja warunku koniecznego ~> w zbiorach:
p~>q =1 - wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru p
Inaczej:
p~>q =0
3.
Definicja elementu wspólnego zbiorów ~~>:
p~~>q = p*q =1 - wtedy i tylko wtedy gdy zbiory p i q mają co najmniej jeden element wspólny
Inaczej:
p~~>q = p*q =0
Definicja implikacji prostej p|=>q:
Implikacja prosta p|=>q w logice dodatniej (bo q) to spełniony wyłącznie warunek wystarczający => między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku.
A1: p=>q =1 - p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =0 - p nie jest (=0) konieczne ~> dla zajścia q
Stąd:
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q) = 1*~(0)=1*1=1
Czytamy:
Implikacja prosta p|=>q w logice dodatniej (bo q) jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy zajście p jest wystarczające => dla zajścia q (A1: p=>q=1), ale nie jest konieczne ~> dla zajścia q (B1: p~>q=0)
Podstawmy definicję implikacji prostej p|=>q do matematycznych związków warunku wystarczającego => i koniecznego ~> z uwzględnieniem definicji kontrprzykładu, obowiązującego wyłącznie w warunku wystarczającym =>.
Kod: |
IP:
Implikacja prosta p|=>q:
A1: p=>q =1 - p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =0 - p nie jest (=0) konieczne ~> dla zajścia q
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q) = 1*~(0)=1*1=1
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
w implikacji prostej p|=>q
A1B1: A2B2: | A3B3: A4B4:
A: 1: p=>q =1 = 2:~p~>~q =1 [=] 3: q~>p =1 = 4:~q=>~p =1
A': 1: p~~>~q=0 [=] 4:~q~~>p =0
## ## ## ##
B: 1: p~>q =0 = 2:~p=>~q =0 [=] 3: q=>p =0 = 4:~q~>~p =0
B': 2:~p~~>q =1 [=] 3: q~~>~p=1
Prawa Kubusia: | Prawa kontrapozycji dla warunku wystarczającego =>:
A1: p=>q = A2:~p~>~q | A1: p=>q = A4:~q=>~p
B1: p~>q = B2:~p=>~q | B2:~p=>~q = B3: q=>p
Prawa Tygryska: | Prawa kontrapozycji dla warunku koniecznego ~>:
A1: p=>q = A3: q~>p | A2:~p~>~q = A3: q~>p
B1: p~>q = B3: q=>p | B1: p~>q = B4:~q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q inaczej błąd podstawienia
|
I Prawo Sowy:
W implikacji prostej p|=>q prawdziwość dowolnego zdania serii Ax wymusza prawdziwość wszystkich zdań w linii A
##
II Prawo Sowy:
W implikacji prostej p|=>q fałszywość dowolnego zdania serii Bx wymusza fałszywość wszystkich zdań w linii A
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Definicja kontrprzykładu w zbiorach:
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego p=>q nazywamy to samo zdanie z zanegowanym następnikiem kodowane elementem wspólnym zbiorów p~~>~q=p*~q
Rozstrzygnięcia:
Prawdziwość warunku wystarczającego p=>q=1 wmusza fałszywość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q=0 (i odwrotnie)
Fałszywość warunku wystarczającego p=>q=0 wmusza prawdziwość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q=1 (i odwrotnie)
Mamy zdanie wypowiedziane:
A1.
Jeśli zwierzę jest psem (P) to na 100% => ma cztery łapy (4L)
P=>4L =1
Bycie psem daje jest warunkiem wystarczającym => do tego aby mieć cztery łapy, bo każdy pies ma cztery łapy
W odwrotną stronę zdanie A1 jest fałszem:
B3: 4L=>P =0
co lokuje nas w tabeli prawdy implikacji prostej p|=>q IP wyżej przedstawionej.
Dziedziną dla zdania A1 jest zbiór wszystkich zwierząt:
ZWZ = [pies, słoń, kura, wąż ..]
Zdanie A1 definiuje nam zbiory:
P =[pies] - zbiór jednoelementowy pies
4L=[pies, słoń …] zbiór zwierząt z czterema łapami
Obliczmy przeczenia zbiorów definiowane jak uzupełnienia do dziedziny ZWZ:
~P=[ZWZ-pies] = [słoń, kura, wąż …] - zbiór wszystkich zwierząt z wykluczeniem psa
~4L=[ZWZ-4L] = [kura, wąż …] - zbiór wszystkich zwierząt z wykluczeniem zwierząt z czterema łapami
Analiza matematyczna zdania P=>4L przez wszystkie możliwe przeczenia p i q:
A1.
Jeśli zwierzę jest psem (P) to na 100% => ma cztery łapy (4L)
P=>4L =1
Bycie psem jest warunkiem wystarczającym => do tego aby mieć cztery łapy, bo każdy pies ma cztery łapy
Na mocy definicji kontrprzykładu prawdziwość warunku wystarczającego => A1 wymusza fałszywość kontrprzykładu A1'
A1'
Jeśli zwierzę jest psem (P) to może ~~> nie mieć czterech łap (4L)
P~~>~4L=P*~4L =[] =0
Fałszywości zdania A1' nie musimy udowadniać, bowiem jego fałszywość gwarantuje nam definicja kontrprzykładu.
Nie musimy, nie oznacza, że nie możemy, dowód:
Nie istnieje (=0) element wspólny zbiorów P=[pies] i ~4L=[kura, wąż..]
cnd
… a jeśli zwierzę nie jest psem (~P)?
Prawo Kubusia:
A1: P=>4L = A2: ~P~>~4L
stąd mamy:
A2.
Jeśli zwierzę nie jest psem (~P) to może ~> mieć cztery lapy (4L)
~P~>~4L =1
Prawdziwości warunku koniecznego A2 również nie musimy udowadniać, bo prawdziwość tą gwarantuje nam prawo Kubusia.
Nie musimy, nie oznacza, że nie możemy, dowód:
Nie bycie psem (~P) jest warunkiem koniecznym ~> aby nie mieć czterech łap (~4L), bo jak się jest psem (P) to na 100% => ma się cztery łapy (4L)
Jak widzimy, prawo Kubusia samo nam tu wyskoczyło:
A2: ~P~>~4L = A1: P=>4L
Dowód tożsamy:
Nie bycie psem (~P) jest warunkiem koniecznym ~> aby nie mieć czterech (~4L) wtedy i tylko wtedy gdy zbiór ~P jest nadzbiorem ~> zbioru ~4L, czyli:
~P=[słoń, kura, wąż ..]~>~4L=[kura, wąż..]
Doskonale widać, że zbiór ~P jest nadzbiorem ~> zbioru ~4L.
cnd
[b[LUB[/b[
B2'.
Jeśli zwierzą nie jest psem (~P) to może ~~> mieć cztery łapy (4L)
~P~~>4L =1
Istnieje element wspólny zbiorów ~P=[słoń, kura, wąż..] i 4L=[pies, słoń ..] np. słoń, co kończy dowód prawdziwości zdania B2' (patrz tabela implikacji prostej IP wyżej).
19.10 O wyższości algebry Kubusia nad Klasycznym Rachunkiem Zdań
Przenalizowaliśmy wyżej to samo zdanie:
A1.
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
Na gruncie KRZ (19.9.1) oraz na gruncie algebry Kubusia (19.9.2)
Porównajmy:
I
Analiza zdania A1 na gruncie KRZ
A1.
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
Na gruncie KRZ zdania A1 jest prawdziwe dla absolutnie wszystkich zwierząt z dziedziny:
ZWZ - zbiór wszystkich zwierząt
Czyli jest prawdziwe dla:
ZWZ=[pies, słoń, kura, wieloryb, pchła …etc]
Oczywistym jest, że KRZ jest tu pośmiewiskiem dla wszystkich ludzi zdrowych na umyśle - dokładnie dlatego pani przedszkolanka wygoniła fanatyka KRZ z przedszkola, by nie robił idiotów z jej dzieci.
I
Analiza zdania A1 na gruncie algebry Kubusia
Analiza zdania A1 na gruncie algebry Kubusia to seria czterech zdań rozłącznych przez wszystkie możliwe przeczenia p i q.
Czyli:
A1.
Jeśli zwierzę jest psem (P) to na 100% => ma cztery łapy (4L)
P=>4L =1
Bycie psem jest warunkiem wystarczającym => do tego aby mieć cztery łapy, bo każdy pies ma cztery łapy
A1'
Jeśli zwierzę jest psem (P) to może ~~> nie mieć czterech łap (4L)
P~~>~4L=P*~4L =[] =0
Nie istnieje (=0) element wspólny zbiorów P=[pies] i ~4L=[kura, wąż..]
… a jeśli zwierzę nie jest psem (~P)?
Prawo Kubusia:
A1: P=>4L = A2: ~P~>~4L
A2.
Jeśli zwierzę nie jest psem (~P) to może ~> mieć cztery lapy (4L)
~P~>~4L =1
Nie bycie psem (~P) jest warunkiem koniecznym ~> aby nie mieć czterech łap (~4L), bo jak się jest psem (P) to na 100% => ma się cztery łapy (4L)
Jak widzimy, prawo Kubusia samo nam tu wyskoczyło:
A2: ~P~>~4L = A1: P=>4L
[b[LUB[/b[
B2'.
Jeśli zwierzą nie jest psem (~P) to może ~~> mieć cztery łapy (4L)
~P~~>4L =1
Istnieje element wspólny zbiorów ~P=[słoń, kura, wąż..] i 4L=[pies, słoń ..] np. słoń, co kończy dowód prawdziwości zdania B2'.
Interpretacja analizy zdania warunkowego A1:P=>4L przez wszystkie możliwe przeczenia w algebrze Kubusia:
1.
Jeśli ze zbioru wszystkich możliwych zwierząt (ZWZ) wylosujemy psa (P) to dla tego przypadku prawdziwe będzie zdania A1.
A1.
Jeśli zwierzę jest psem (P) to na 100% => ma cztery łapy (4L)
P=>4L =1
zaś pozostałe zdania będą fałszem, czyli:
A1' = A2 = B2' =0
2.
Jeśli ze zbioru wszystkich zwierząt (ZWZ) wylosujemy zwierzę nie będąc psem to musimy sprawdzić ile ma łap, czyli:
Jeśli wylosowaliśmy kurę (K) to dla tego przypadku prawdziwe będzie zdanie A2.
A2.
Jeśli zwierzę nie jest psem (~P) to może ~> mieć cztery lapy (4L)
~P~>~4L =1
zaś pozostałe przypadki będą fałszem, czyli:
A1 = A1' = B2' =0
LUB
3.
Jeśli ze zbioru wszystkich zwierząt (ZWZ) wylosujemy zwierzę nie będąc psem to musimy sprawdzić ile ma łap, czyli:
Jeśli wylosowaliśmy słonia to dla tego przypadku prawdziwe będzie zdanie B2'.
B2'.
Jeśli zwierzą nie jest psem (~P) to może ~~> mieć cztery łapy (4L)
~P~~>4L =1
zaś pozostałe przypadki będą fałszem, czyli:
A1 = A1' = A2 =0
4.
Oczywistym jest że ze zbioru wszystkich zwierząt (ZWZ) nigdy nie wylosujemy psa który nie ma czterech łap, bo takowy nie istnieje w zbiorze ZWZ o czym mówi zdanie A1'
A1'
Jeśli zwierzę jest psem (P) to może ~~> nie mieć czterech łap (4L)
P~~>~4L=P*~4L =[] =0
Podsumowanie:
1.
Jak widzimy, Klasyczny Rachunek Zdań to gwałt na zdrowym rozumie każdego człowieka tzn. z każdego człowieka robi idiotę.
2.
Algebra Kubusia natomiast jest bajecznie prosta i piękna, zrozumiała dla absolutnie wszystkich ludzi, od 5-cio latka poczynając.
Dowód:
Każdy 5-cio latek bez trudu rozstrzygnie o prawdziwości/ fałszywości wszystkich czterech zdań wchodzących w skład implikacji prostej P|=>4L tzn. A1, A1', A2, B2'
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15388
Przeczytał: 29 tematów
|
Wysłany: Śro 13:59, 12 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | Ale istnieją przypadki, gdzie p<=>q się nie zeruje, dlatego nie masz prawa tego czynnika usuwać tylko dlatego, że dla JAKICHŚ przypadków akurat się zeruje. Nawet jeżeli tych przypadków jest nieskończenie wiele, a przypadek niezerowania jest tylko jeden.
Czynnik zerujący się masz prawo usunąć wtedy i tylko wtedy, gdy dla WSZYSTKICH możliwych przypadków się on zeruje.
Że też trzeba ci tłumaczyć podstawy podstaw. |
Podaj konkretne twierdzenie matematyczne gdzie twoje gówno-równanie jest prawdziwe. |
Po kolei - teraz mowa jest o twoim zerowaniu czynników we wzorze ogólnym.
Jakim prawem zerujesz czynnik w równaniu ogólnym, gdy nie dla wszystkich możliwych przypadków ten czynnik się zeruje?
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fedor
Dołączył: 04 Paź 2008
Posty: 15352
Przeczytał: 98 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 14:17, 12 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | Ale istnieją przypadki, gdzie p<=>q się nie zeruje, dlatego nie masz prawa tego czynnika usuwać tylko dlatego, że dla JAKICHŚ przypadków akurat się zeruje. Nawet jeżeli tych przypadków jest nieskończenie wiele, a przypadek niezerowania jest tylko jeden.
Czynnik zerujący się masz prawo usunąć wtedy i tylko wtedy, gdy dla WSZYSTKICH możliwych przypadków się on zeruje.
Że też trzeba ci tłumaczyć podstawy podstaw. |
Podaj konkretne twierdzenie matematyczne gdzie twoje gówno-równanie jest prawdziwe. |
Po kolei - teraz mowa jest o twoim zerowaniu czynników we wzorze ogólnym.
Jakim prawem zerujesz czynnik w równaniu ogólnym, gdy nie dla wszystkich możliwych przypadków ten czynnik się zeruje? |
Znowu łżesz, nałogowiec normalnie
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35368
Przeczytał: 20 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 16:51, 12 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | Ale istnieją przypadki, gdzie p<=>q się nie zeruje, dlatego nie masz prawa tego czynnika usuwać tylko dlatego, że dla JAKICHŚ przypadków akurat się zeruje. Nawet jeżeli tych przypadków jest nieskończenie wiele, a przypadek niezerowania jest tylko jeden.
Czynnik zerujący się masz prawo usunąć wtedy i tylko wtedy, gdy dla WSZYSTKICH możliwych przypadków się on zeruje.
Że też trzeba ci tłumaczyć podstawy podstaw. |
Podaj konkretne twierdzenie matematyczne gdzie twoje gówno-równanie jest prawdziwe. |
Po kolei - teraz mowa jest o twoim zerowaniu czynników we wzorze ogólnym.
Jakim prawem zerujesz czynnik w równaniu ogólnym, gdy nie dla wszystkich możliwych przypadków ten czynnik się zeruje? |
Zacznijmy od tego że w twoim gówno-równaniu:
A1: p=>q = p<=>q + ~p*q
Zdaniem najważniejszym jest zdanie warunkowe A1 - to jest punkt odniesienia w tym równaniu.
A1.
Jeśli zajdzie p to na 100% => zajdzie q
p=>q =1 - wtedy i tylko wtedy gdy zajście p jest warunkiem wystarczającym => dla zajścia q
Inaczej:
p=>q =0
Korzystam tu z twojej tożsamości:
Warunek wystarczający => = implikacja => rodem z KRZ
Zupełnie mnie nie interesuje twoja definicja implikacji w KRZ bo tożsamość to tożsamość, czyli wykopuję twoją implikację rodem z KRZ w kosmos a ty musisz się dostosować do naszej wspólnej definicji warunku wystarczającego => podanej wyżej.
P.S.
Mam nadzieję że nie chcesz dyskutować o gównach prawdziwych w KRZ typu:
Jeśli suche majtki leżą na dnie morza to Irbisol jest kobietą
Czy zgadzasz się z tym co wyżej napisałem?
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 16:52, 12 Kwi 2023, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15388
Przeczytał: 29 tematów
|
Wysłany: Śro 16:53, 12 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Nie wiem czy się zgadzam. Odpowiedz na pytanie, które ci zadałem w bieżąco omawianym temacie.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fedor
Dołączył: 04 Paź 2008
Posty: 15352
Przeczytał: 98 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 17:26, 12 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | Nie wiem czy się zgadzam. Odpowiedz na pytanie, które ci zadałem w bieżąco omawianym temacie. |
Znowu oszukujesz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35368
Przeczytał: 20 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 20:26, 12 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Kiedy Irbisol odbierze legitymację Nr. 1 członka klubu algebry Kubusia?
… dalszy opór nie ma sensu.
Irbisol napisał: | Nie wiem czy się zgadzam. Odpowiedz na pytanie, które ci zadałem w bieżąco omawianym temacie. |
Odpowiadam:
Kod: |
T0
Fundament algebry Kubusia w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q”
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>:
A1B1: A2B2: | A3B3: A4B4:
A: 1: p=>q = 2:~p~>~q [=] 3: q~>p = 4:~q=>~p [=] 5: ~p+q
## ## ## ## ##
B: 1: p~>q = 2:~p=>~q [=] 3: q=>p = 4:~q~>~p [=] 5: p+~q
Prawa Kubusia: | Prawa kontrapozycji dla warunku wystarczającego =>:
A1: p=>q = A2:~p~>~q | A1: p=>q = A4:~q=>~p
B1: p~>q = B2:~p=>~q | B2:~p=>~q = B3: q=>p
Prawa Tygryska: | Prawa kontrapozycji dla warunku koniecznego ~>:
A1: p=>q = A3: q~>p | A2:~p~>~q = A3: q~>p
B1: p~>q = B3: q=>p | B1: p~>q = B4:~q~>~p
Gdzie:
p=>q = ~p+q - definicja warunku wystarczającego =>
p~>q = p+~q - definicja warunku koniecznego ~>
## - różne na mocy definicji warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q inaczej błąd podstawienia
|
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-2725.html#716877
rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | Ale istnieją przypadki, gdzie p<=>q się nie zeruje, dlatego nie masz prawa tego czynnika usuwać tylko dlatego, że dla JAKICHŚ przypadków akurat się zeruje. Nawet jeżeli tych przypadków jest nieskończenie wiele, a przypadek niezerowania jest tylko jeden.
Czynnik zerujący się masz prawo usunąć wtedy i tylko wtedy, gdy dla WSZYSTKICH możliwych przypadków się on zeruje.
Że też trzeba ci tłumaczyć podstawy podstaw. |
Podaj konkretne twierdzenie matematyczne gdzie twoje gówno-równanie jest prawdziwe. |
Po kolei - teraz mowa jest o twoim zerowaniu czynników we wzorze ogólnym.
Jakim prawem zerujesz czynnik w równaniu ogólnym, gdy nie dla wszystkich możliwych przypadków ten czynnik się zeruje? |
Zacznijmy od tego że w twoim gówno-równaniu:
A1: p=>q = p<=>q + ~p*q
Zdaniem najważniejszym jest zdanie warunkowe A1 - to jest punkt odniesienia w tym równaniu.
A1.
Jeśli zajdzie p to na 100% => zajdzie q
p=>q =1 - wtedy i tylko wtedy gdy zajście p jest warunkiem wystarczającym => dla zajścia q
Inaczej:
p=>q =0 |
I.
Warunek wystarczający A1: p=>q może wchodzić w skład równoważności p<=>q gdy warunek wystarczający w przeciwną stronę B3: q=>p również jest (=1) spełniony, czyli:
A1: p=>q =1 - zajście p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B3: q=>p =1 - zajście q jest (=1) wystarczające => dla zajścia p
Stąd mamy równoważność p<=>q:
A1B3: p<=>q = (A1: p=>q)*(B3: q=>p)=1*1=1
ALBO
##
II.
Warunek wystarczający A1: p=>q może wchodzić w skład implikacji prostej p|=>q gdy warunek wystarczający w przeciwną stronę B3: q=>p nie jest (=0) spełniony, czyli:
A1: p=>q =1 - zajście p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B3: q=>p =0 - zajście q nie jest (=0) wystarczające => dla zajścia p
Stąd mamy implikację prostą p|=>q:
A1B3: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B3: q=>p)=1*~(0)=1*1=1
Gdzie:
## - równoważność p<=>q i implikacja prosta p|=>q to twory różne na mocy definicji
Trzeciej możliwości brak!
Irbisolu,
Jak widzisz musimy sprawdzić jak zachowuje się twoje równanie tzn. czy jest wewnętrznie sprzeczne dla dwóch możliwych tu rozłącznych przypadków I i II.
Co oznacza pojęcie "przypadki rozłączne"?
Matematyka tylko opisuje zastaną rzeczywistość, której nie możemy zmienić tzn. matematyczny opis poprawny dla trzech zbiorów p|=>q nie może być równocześnie poprawny dla dwóch zbiorów p<=>q.
Dowodem jest tu Irbisolowe gówno-rówanie.
Potoczna i prawdziwa definicja równoważności p<=>q:
Równoważność to dwa zbiory niepuste i rozłączne uzupełniające się wzajemnie do dziedziny fizycznej Df:
p<=>q = p*q + ~p*~q
Potoczna i prawdziwa definicja implikacji prostej p|=>q:
Implikacja prosta p|=>q to trzy zbiory niepuste i rozłączne uzupełniające się wzajemnie do dziedziny fizycznej Df:
p|=>q = p*q + ~p*~q +~p*q
Jedno z najważniejszych praw logiki matematycznej:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kompendium-algebry-kubusia,21937.html#680051
Prawo Puchacza (pkt. 2.9):
Dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” może wchodzić w skład jednego i tylko jednego spójnika implikacyjnego.
W naszym przypadku mówimy o p<=>q i p|=>q.
Sprawdzamy przypadek I
Gówno-równanie Irbisola:
p=>q = p<=>q +~p*q
Dla przypadku I, czyli dla równoważności p<=>q mamy:
A1: p=>q =1
B3: q=>p=1
Stąd:
p<=>q = (A1: p=>q)*(B3: q=>p) =1*1 =1
ORAZ!
~p*q=0 - twardy fałsz
Stąd dla przypadku I twoje gówno-równanie jest wewnętrznie sprzeczne bo:
p=>q [=]? p<=>q +0 = p<=>q
Czyli:
p=>q = ~p+q [=]? p<=>q=p*q+~p*~q
Wewnętrzna sprzeczność gówno-równania Irbisola została udowodniona.
Sprawdzamy przypadek II
Gówno-równanie Irbisola:
p=>q = p<=>q + ~p*q
Dla przypadku II, czyli dla implikacji prostej p|=>q mamy:
A1: p=>q =1
B3: q=>p =0
Stąd równoważność p<=>q jest tu twardym fałszem.
Dwód:
A1B3: p<=>q = (A1: p=>q)*(B3: q=>p) = 1*0 =0
cnd
Stąd dla przypadku II twoje gówno-równanie jest wewnętrznie sprzeczne bo:
p=>q [=]? 0 + ~p*q = ~p*q
Czyli:
p=>q = ~p+q [=]? ~p*q
Wewnętrzna sprzeczność gówno-równania Irbisola została udowodniona.
Teraz uważaj Irbisolu:
Rozpatrzyliśmy wszystkie możliwe tu przypadki I i II, zatem twoje gówno-równanie jest wewnętrznie sprzeczne dla wszystkich możliwych przypadków od minus do plus nieskończoności.
cnd
P.S.
Kiedy odbierzesz legitymację Nr. 1 członka klubu algebry Kubusia?
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 20:47, 12 Kwi 2023, w całości zmieniany 3 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15388
Przeczytał: 29 tematów
|
Wysłany: Czw 7:11, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
rafal3006 napisał: | Sprawdzamy przypadek I
Gówno-równanie Irbisola:
p=>q = p<=>q +~p*q
Dla przypadku I, czyli dla równoważności p<=>q mamy:
A1: p=>q =1
B3: q=>p=1
Stąd:
p<=>q = (A1: p=>q)*(B3: q=>p) =1*1 =1
ORAZ!
~p*q=0 - twardy fałsz
Stąd dla przypadku I twoje gówno-równanie jest wewnętrznie sprzeczne bo:
p=>q [=]? p<=>q +0 = p<=>q
Czyli:
p=>q = ~p+q [=]? p<=>q=p*q+~p*~q
Wewnętrzna sprzeczność gówno-równania Irbisola została udowodniona. |
Znowu na podstawie PRZYPADKU zmieniłeś równianie ogólne gdyż wyzerował się jakiś czynnik, mimo że NIE DLA WSZYSTKICH PRZYPADKÓW ten czynnik się zeruje.
Pytam, jakim prawem zerujesz czynnik w równaniu ogólnym, jeżeli są przypadki, dla których on się nie zeruje (sam taki podałeś dalej).
Na razie udowodniłeś, że gówno rozumiesz z pytania.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fedor
Dołączył: 04 Paź 2008
Posty: 15352
Przeczytał: 98 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 7:57, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Sprawdzamy przypadek I
Gówno-równanie Irbisola:
p=>q = p<=>q +~p*q
Dla przypadku I, czyli dla równoważności p<=>q mamy:
A1: p=>q =1
B3: q=>p=1
Stąd:
p<=>q = (A1: p=>q)*(B3: q=>p) =1*1 =1
ORAZ!
~p*q=0 - twardy fałsz
Stąd dla przypadku I twoje gówno-równanie jest wewnętrznie sprzeczne bo:
p=>q [=]? p<=>q +0 = p<=>q
Czyli:
p=>q = ~p+q [=]? p<=>q=p*q+~p*~q
Wewnętrzna sprzeczność gówno-równania Irbisola została udowodniona. |
Znowu na podstawie PRZYPADKU zmieniłeś równianie ogólne gdyż wyzerował się jakiś czynnik, mimo że NIE DLA WSZYSTKICH PRZYPADKÓW ten czynnik się zeruje.
Pytam, jakim prawem zerujesz czynnik w równaniu ogólnym, jeżeli są przypadki, dla których on się nie zeruje (sam taki podałeś dalej).
Na razie udowodniłeś, że gówno rozumiesz z pytania. |
Znowu oszukujesz. Tak już po prostu masz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35368
Przeczytał: 20 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 8:17, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-2725.html#716967
Fatalne równanie Irbisola
Dowód alternatywny błędności fatalnego równania Irbisola.
Irbisolu,
Jeśli czegoś w niniejszym poście nie rozumiesz to pytaj.
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Sprawdzamy przypadek I
Gówno-równanie Irbisola:
p=>q = p<=>q +~p*q
Dla przypadku I, czyli dla równoważności p<=>q mamy:
A1: p=>q =1
B3: q=>p=1
Stąd:
p<=>q = (A1: p=>q)*(B3: q=>p) =1*1 =1
ORAZ!
~p*q=0 - twardy fałsz
Stąd dla przypadku I twoje gówno-równanie jest wewnętrznie sprzeczne bo:
p=>q [=]? p<=>q +0 = p<=>q
Czyli:
p=>q = ~p+q [=]? p<=>q=p*q+~p*~q
Wewnętrzna sprzeczność gówno-równania Irbisola została udowodniona. |
Znowu na podstawie PRZYPADKU zmieniłeś równianie ogólne gdyż wyzerował się jakiś czynnik, mimo że NIE DLA WSZYSTKICH PRZYPADKÓW ten czynnik się zeruje.
Pytam, jakim prawem zerujesz czynnik w równaniu ogólnym, jeżeli są przypadki, dla których on się nie zeruje (sam taki podałeś dalej).
Na razie udowodniłeś, że gówno rozumiesz z pytania. |
W moim dowodzie jest wszystko w porządku, a jeśli chodzi o to wytłuszczone to najpierw przeczytaj i zrozum prawo Puchacza i dopiero po tym fakcie się wypowiadaj.
Jedno z najważniejszych praw logiki matematycznej:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kompendium-algebry-kubusia,21937.html#680051
Prawo Puchacza (pkt. 2.9):
Dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” może wchodzić w skład jednego i tylko jednego spójnika implikacyjnego.
W naszym przypadku mówimy o p<=>q i p|=>q.
Geneza fatalnego równania Irbisola
1.
Definicja warunku wystarczającego p=>q w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
p=>q = p*q + ~p*~q + ~p*q
2.
Definicja równoważności p<=>q w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
p<=>q = p*q+~p*~q
Stąd mamy:
3.
Fatalne równanie Irbisola:
A1: p=>q = p<=>q + ~p*q
Irbisolu,
poprawne są równania 1 i 2, natomiast twoje fatalne równanie jest wewnętrznie sprzeczne co udowodniłem dowodem ogólnym w moim poście wyżej.
Widzę że nie rozumiesz mojego dowodu, więc wyjaśniam krok po kroku, alternatywnie.
Definicja warunku wystarczającego p=>q:
p=>q=1 - wtedy i tylko wtedy gdy zajście p jest wystarczające => dla zajścia q
inaczej:
p=>q=0
Zauważ, że jeśli użyjesz tu prawa eliminacji warunku wystarczającego => (u ziemian prawa eliminacji implikacji =>) to tym samym zabijasz powyższą definicję warunku wystarczającego =>.
Innymi słowy:
Od momentu użycia prawa eliminacji znaczka =>, znaczek ten jest w logice matematycznej NIELEGALNY!
Prawo eliminacji warunku wystarczającego =>:
Y = (p=>q) = ~p+q
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~p=1 lub q=1
Na mocy definicji spójnika "lub"(+) prawdziwość dowolnego członu sumy logicznej ~p=1 lu q=1 wymusza prawdziwość funkcji logicznej Y=1
Stąd mamy definicję warunku wystarczającego w zbiorach/zdarzeniach niepustych i rozłącznych.
Y = (p=>q) = A: p*q + C: ~p*~q + D: ~p*q
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 + C: ~p=1 i ~q=1 lub D: ~p=1 i q=1
Co oznacza to równanie na przykładzie:
Y = (P8=>P2) = A: P8*P2 + C: ~P8*~P2 + D: ~P8*P2
Równanie to oznacza że istnieją elementy wspólne zbiorów ACD.
Dowód:
A: P8*P2 =1 - bo element wspólny np. 8
C: ~P8*~P2=1 - bo element wspólny np. 3
D: ~P8*P2 =1 - bo element wspólny np. 2
Równanie to oznacza również, że ostatni możliwy zbiór musi być zbiorem pustym
B: P8*~P2 =0 - bo zbiory P8=[8,16,24..] i ~P2=[1,3,5,7,9..] są rozłączne
cnd
Wnioski:
1.
Doskonale tu widać, że po zastosowaniu prawa eliminacji warunku wystarczającego => jak sama nazwa wskazuje "eliminujemy z logiki matematycznej" znaczek warunku wystarczającego =>.
Innymi słowy eliminujemy tą definicję:
Definicja warunku wystarczającego p=>q:
p=>q=1 - wtedy i tylko wtedy gdy zajście p jest wystarczające => dla zajścia q
inaczej:
p=>q=0
2.
Jeśli prawem eliminacji warunku wystarczającego => eliminujemy znaczek warunku wystarczającego =>, to tym samym eliminujemy znaczek równoważności <=> definiowany warunkiem wystarczającym => w dwie strony.
Innymi słowy eliminujemy tą definicję:
Równoważność p<=>q to warunek wystarczający => zachodzący w dwie strony:
A1B3: p<=>q = (A1: p=>q)*(B3: q=>p) =1*1=1
Podsumowując:
Geneza fatalnego równania Irbisola
1.
Definicja warunku wystarczającego p=>q w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
p=>q = p*q + ~p*~q + ~p*q
2.
Definicja równoważności p<=>q w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
p<=>q = p*q+~p*~q
Stąd mamy:
3.
Fatalne równanie Irbisola:
A1: p=>q = p<=>q + ~p*q
Irbisolu,
Twoje fatalne równanie jest matematycznie błędne bo zastosowałeś w nim znaczek równoważności <=> który po twoim zastosowaniu prawa eliminacji warunku wystarczającego => (pkt. 1) jest w logice matematycznej nielegalny (nie ma go!), co udowodniłem wyżej we wnioskach.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 9:02, 13 Kwi 2023, w całości zmieniany 9 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15388
Przeczytał: 29 tematów
|
Wysłany: Czw 9:53, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Prawo jakiegoś Puchacza to twój wymysł.
Podaj prawo, którym wyzerowałeś czynnik w równaniu ogólnym (mimo że nie dla wszystkich przypadków ten czynnik się zeruje), które to prawo zawiera się w KRZ.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fedor
Dołączył: 04 Paź 2008
Posty: 15352
Przeczytał: 98 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 10:00, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | Prawo jakiegoś Puchacza to twój wymysł.
Podaj prawo, którym wyzerowałeś czynnik w równaniu ogólnym (mimo że nie dla wszystkich przypadków ten czynnik się zeruje), które to prawo zawiera się w KRZ. |
Znowu oszukujesz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35368
Przeczytał: 20 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 10:26, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Prawo Puchacza - kluczowe prawo logiki matematycznej w obsłudze zdań warunkowych "Jeśli p to q"
Irbisol napisał: |
Prawo jakiegoś Puchacza to twój wymysł.
Podaj prawo, którym wyzerowałeś czynnik w równaniu ogólnym (mimo że nie dla wszystkich przypadków ten czynnik się zeruje), które to prawo zawiera się w KRZ. |
Prawo Puchacza to prawo KRZ, zatem nie jest to mój wymysł.
Definicja KRZ:
KRZ to wszelkie możliwe prawa rachunku zero-jedynkowego
Z faktu że nigdzie w literaturze nie znajdziesz prawa Puchacza, nie wynika że jest ono fałszywe na gruncie KRZ o definicji jak wyżej.
Tego prawa nie ma w KRZ bo KRZ nie widzi w rachunku zero-jedynkowym definicji zero jedynkowej warunku wystarczającego =>
Definicja warunku wystarczającego =>:
p=>q =1 - wtedy i tylko wtedy gdy zajście p jest wystarczające => dla zajścia q
inaczej:
p=>q =0
Twoja tożsamość Irbisolu:
Warunek wystarczający => (o definicji jak wyżej) = Implikacja rodem z KRZ
to tylko twoja prywatna tożsamość.
.. dla mnie bezcenna, bo lokuje cię w algebrze Kubusia.
Każdy matematyk z dziecinną łatwością udowodni ci fałszywość twojej tożsamości.
Dowód:
Prawo eliminacji warunku wystarczającego => ( u ziemian implikacji)
p=>q = ~p+q
W rozpisce na zbiory/zdarzenia niepuste i rozłączne mamy:
p=>q = p*q + ~p*~q + ~p*q
Od tego momentu totalnie cała logika matematyczna ziemian nie widzi warunku wystarczającego w postaci tabeli zero-jedynkowej bo został on wyeliminowany prawem eliminacji warunku wystarczającego.
Rozumiesz co znaczy wyeliminowany?
Logika matematyczna ziemian widzi tylko funkcję logiczną:
Y = p*q + ~p*~q + ~p*q
gdzie śladu warunku wystarczającego => o powyższej definicji nie ma.
Podsumowując:
Prawo Puchacza to bezdyskusyjnie prawo rachunku zero-jedynkowego, zatem jest to prawo KRZ o definicji.
Definicja KRZ:
KRZ to wszelkie możliwe prawa rachunku zero-jedynkowego
Twoim zadaniem jest na początek pokazać jeden kontrprzykład gdzie prawo Puchacza nie działa, czyli po prostu obalić prawo Puchacza.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kompendium-algebry-kubusia,21937.html#680051
Algebra Kubusia napisał: |
2.9 Podstawowe spójniki implikacyjne
Kod: |
T0
Fundament algebry Kubusia w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q”
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>:
A1B1: A2B2: | A3B3: A4B4:
A: 1: p=>q = 2:~p~>~q [=] 3: q~>p = 4:~q=>~p [=] 5: ~p+q
## ## ## ## ##
B: 1: p~>q = 2:~p=>~q [=] 3: q=>p = 4:~q~>~p [=] 5: p+~q
Prawa Kubusia: | Prawa kontrapozycji dla warunku wystarczającego =>:
A1: p=>q = A2:~p~>~q | A1: p=>q = A4:~q=>~p
B1: p~>q = B2:~p=>~q | B2:~p=>~q = B3: q=>p
Prawa Tygryska: | Prawa kontrapozycji dla warunku koniecznego ~>:
A1: p=>q = A3: q~>p | A2:~p~>~q = A3: q~>p
B1: p~>q = B3: q=>p | B1: p~>q = B4:~q~>~p
Gdzie:
p=>q = ~p+q - definicja warunku wystarczającego =>
p~>q = p+~q - definicja warunku koniecznego ~>
## - różne na mocy definicji warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q inaczej błąd podstawienia
|
I Prawo Sowy
Dla udowodnienia prawdziwości wszystkich zdań serii Ax potrzeba i wystarcza udowodnić prawdziwość dowolnego zdania serii Ax
Dla udowodnienia fałszywości wszystkich zdań serii Ax potrzeba i wystarcza udowodnić fałszywość dowolnego zdania serii Ax
##
II Prawo Sowy
Dla udowodnienia prawdziwości wszystkich zdań serii Bx potrzeba i wystarcza udowodnić prawdziwość dowolnego zdania serii Bx
Dla udowodnienia fałszywości wszystkich zdań serii Bx potrzeba i wystarcza udowodnić fałszywość dowolnego zdania serii Bx
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Definicja podstawowego spójnika implikacyjnego:
Podstawowy spójnik implikacyjny to spójnik definiowany kolumną A1B1 w matematycznych związkach warunku wystarczającego => i koniecznego ~> dający odpowiedź na pytanie o p:
Co się stanie jeśli zajdzie p?
A1: p=>q =? - czy zajście p jest wystarczające => dla zajścia q? TAK=1/NIE=0
B1: p~>q =? - czy zajście p jest konieczne ~> dla zajścia q? TAK=1/NIE=0
A1B1: p?q = (~)(A1: p=>q)*(~)(B1: p~>q)
Gdzie:
? - symbol spójnika implikacyjnego
(~) - symbol negacji który może wystąpić, ale nie musi, w zależności od wartości logicznej A1 i B1
Z definicji spójnika implikacyjnego wynika, że możliwe są cztery podstawowe spójniki implikacyjne:
1.
Implikacja prosta p|=>q:
Implikacja prosta p|=>q to zachodzenie wyłącznie warunku wystarczającego => między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
A1: p=>q =1 - zajście p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =0 - zajście p nie jest (=0) konieczne ~> dla zajścia q
p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q)=1*~(0)=1*1=1
;
Definicja warunku wystarczającego => w spójnikach "i"(*) i "lub"(+)
p=>q = ~p+q
Definicja warunku koniecznego ~> w spójnikach "i"(*) i "lub"(+)
p~>q = p+~q
Definicja implikacji prostej p|=>q:
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q)
Korzystając z definicji znaczków => i ~> mamy:
Y = (p|=>q) = (~p+q)*~(p+~q) = (~p+q)*(~p*q) =~p*~p*q+q*~p*q = ~p*q+~p*q=~p*q
Kolejność wykonywania działań w algebrze Kubusia:
Negacja (~), nawiasy, "i"(*), "lub"(+)
Wykorzystane prawa algebry Kubusia:
1. ~(p+~q) = ~p*q - prawo De Morgana
2. mnożenie wielomianu
3. x*x=x - prawo algebry Boole'a
Do zapamiętania:
Definicja implikacji prostej p|=>q w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
Y = (p|=>q) = ~p*q
##
2.
Implikacja odwrotna p|~>q:
Implikacja odwrotna p|~>q to zachodzenie wyłącznie warunku koniecznego ~> między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
A1: p=>q =0 - zajście p nie jest (=0) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =1 - zajście p jest (=1) konieczne ~> dla zajścia q
p|~>q = ~(A1: p=>q)*(B1: p~>q)=1*1=1
;
Definicja warunku wystarczającego => w spójnikach "i"(*) i "lub"(+)
p=>q = ~p+q
Definicja warunku koniecznego ~> w spójnikach "i"(*) i "lub"(+)
p~>q = p+~q
Definicja implikacji odwrotnej p|~>q:
A1B1: p|~>q = ~(A1: p=>q)*(B1: p~>q)
Korzystając z definicji znaczków => i ~> mamy:
Y = (p|~>q) = ~(~p+q)*(p+~q) = (p*~q)*(p+~q) =(p*~q)*p + (p*~q)*~q = p*~q+p*~q = p*~q
Kolejność wykonywania działań w algebrze Kubusia:
Negacja (~), nawiasy, "i"(*), "lub"(+)
Wykorzystane prawa algebry Kubusia:
1. ~(~p+q) = p*~q - prawo De Morgana
2. mnożenie wielomianu
3. x*x=x - prawo algebry Boole'a
Do zapamiętania:
Definicja implikacji odwrotnej p|~>q w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
Y = (p|~>q) = p*~q
##
3.
Równoważność p<=>q:
Równoważność p<=>q to zachodzenie zarówno warunku wystarczającego => jak i koniecznego ~> miedzy tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
A1: p=>q =1 - zajście p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =1 - zajście p jest (=1) konieczne ~> dla zajścia q
p<=>q = (A1: p=>q)*(B1: p~>q)=1*1=1
;
Definicja warunku wystarczającego => w spójnikach "i"(*) i "lub"(+)
p=>q = ~p+q
Definicja warunku koniecznego ~> w spójnikach "i"(*) i "lub"(+)
p~>q = p+~q
Stąd mamy:
Y = p<=>q = (A1: p=>q)*(B1: p~>q) = (~p+q)*(p+~q) = ~p*p + ~p~q + q*p + q*~q = p*q+~p*~q
Do zapamiętania:
Definicja równoważności p<=>q w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
Y = p<=>q = p*q + ~p*~q
##
4.
Chaos p|~~>q:
Chaos p|~~>q to nie zachodzenie ani warunku wystarczającego =>, ani też koniecznego ~> miedzy tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
A1: p=>q =0 - zajście p nie jest (=0) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =0 - zajście p nie jest (=0) konieczne ~> dla zajścia q
p|~~>q = ~(A1: p=>q)*~(B1: p~>q)=~(0)*~(0)=1*1=1
;
Definicja chaosu w spójnikach "lub"(+) i "i"(*):
Chaos p|~~>q to zdanie zawsze prawdziwe przez wszystkie możliwe przeczenia p i q
Y = p*q+~p*q + p*~q + ~p*~q = q*(p+~p)+~q*(p+~p) = q+~q =1
Szczegóły na temat chaosu p|~~>q znajdziemy w punkcie 1.17.1
Do zapamiętania:
Definicja chaosu p|~~>q w spójnikach "lub"(+) i "i"(*):
Y = p*q+~p*q + p*~q + ~p*~q =1
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
2.9.1 Prawo Puchacza
Prawo Puchacza:
Dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” może wchodzić w skład jednego i tylko jednego spójnika implikacyjnego.
Dowód prawa Puchacza będzie polegał na założeniu, iż zdanie warunkowe „Jeśli p to q” jest częścią spójnika implikacyjnego x i pokazaniu iż pozostałe spójniki będą dla tego przypadku fałszem.
Dowód prawa Puchacza:
I.
Założenie p|=>q
Załóżmy że zdanie warunkowe „Jeśli p to q” jest częścią implikacji prostej p|=>q
Wtedy mamy:
A1: p=>q =1 - zajście p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =0 - zajście p nie jest (=0) konieczne ~> dla zajścia q
Stąd:
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q)=1*~(0)=1*1=1
Badamy prawdziwość/fałszywość pozostałych, podstawowych spójników implikacyjnych:
2.
Implikacja odwrotna p|~>q:
A1B1: p|~>q = ~(A1: p=>q)*(B1: p~>q)=~(1)*0=0*0=0
3.
Równoważność p<=>q:
A1B1: p<=>q = (A1: p=>q)*(B1: p~>q) = 1*0=0
4.
Chaos p|~~>q:
A1B1: p|~~>q = ~(A1: p=>q)*~(B1: p~>q) = ~(1)*~(0)=0*1=0
c.n.d.
II.
Założenie p|~>q
Załóżmy że zdanie warunkowe „Jeśli p to q” jest częścią implikacji odwrotnej p|~>q
Wtedy mamy:
A1: p=>q =0 - zajście p nie jest (=0) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =1 - zajście p jest (=1) konieczne ~> dla zajścia q
Stąd:
A1B1: p|~>q = ~(A1: p=>q)*(B1: p~>q)=~(0)*1=1*1=1
Badamy prawdziwość/fałszywość pozostałych, podstawowych spójników implikacyjnych:
1.
Implikacja prosta p|=>q:
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q)=0*~(1)=0*0=0
3.
Równoważność p<=>q:
A1B1: p<=>q = (A1: p=>q)*(B1: p~>q) = 0*1=0
4.
Chaos p|~~>q:
A1B1: p|~~>q = ~(A1: p=>q)*~(B1: p~>q) = ~(0)*~(1)=1*0=0
c.n.d.
III.
Założenie p<=>q
Załóżmy że zdanie warunkowe „Jeśli p to q” jest częścią równoważności p<=>q
Wtedy mamy:
A1: p=>q =1 - zajście p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =1 - zajście p jest (=1) konieczne ~> dla zajścia q
Stąd:
A1B1: p|~>q = (A1: p=>q)*(B1: p~>q)=1*1=1
Badamy prawdziwość/fałszywość pozostałych, podstawowych spójników implikacyjnych:
1.
Implikacja prosta p|=>q:
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q)=1*~(1)=1*0=0
2.
Implikacja odwrotna p|~>q:
A1B1: p|~>q = ~(A1: p=>q)*(B1: p~>q)=~(1)*1=0*1=0
4.
Chaos p|~~>q:
A1B1: p|~~>q = ~(A1: p=>q)*~(B1: p~>q) = ~(1)*~(1)=0*0=0
c.n.d.
IV
Założenie p|~~>q
Załóżmy że zdanie warunkowe „Jeśli p to q” jest częścią chaosu p|~~>q
Wtedy mamy:
A1: p=>q =0 - zajście p nie jest (=0) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =0 - zajście p nie jest (=0) konieczne ~> dla zajścia q
Stąd:
A1B1: p|~~>q = ~(A1: p=>q)*~(B1: p~>q)=~(0)*~(0)=1*1=1
Badamy prawdziwość/fałszywość pozostałych, podstawowych spójników implikacyjnych:
1.
Implikacja prosta p|=>q:
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q)=0*~(0)=0*1=0
2.
Implikacja odwrotna p|~>q:
A1B1: p|~>q = ~(A1: p=>q)*(B1: p~>q)=~(0)*0=1*0=0
3.
Równoważność p<=>q:
A1B1: p<=>q = (A1: p=>q)*(B1: p~>q) = 0*0=0
ok
c.n.d.
Rozpatrzyliśmy wszystkie możliwe przypadki I, II, III i IV pozytywnie, co kończy dowód prawa Puchacza.
Uwaga:
Na mocy praw Sowy prawdziwość podstawowego spójnika implikacyjnego p?q definiowanego kolumną A1B1 (pytanie o p) wymusza prawdziwość odpowiedniego operatora implikacyjnego p|?q definiowanego dwoma kolumnami A1B1 (pytanie o p) i A2B2 (pytanie o ~p), o czym za chwilkę będzie mowa.
|
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15388
Przeczytał: 29 tematów
|
Wysłany: Czw 12:31, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | Prawo jakiegoś Puchacza to twój wymysł.
Podaj prawo, którym wyzerowałeś czynnik w równaniu ogólnym (mimo że nie dla wszystkich przypadków ten czynnik się zeruje), które to prawo zawiera się w KRZ. |
Prawo Puchacza to prawo KRZ, zatem nie jest to mój wymysł.
Definicja KRZ:KRZ to wszelkie możliwe prawa rachunku zero-jedynkowego
Z faktu że nigdzie w literaturze nie znajdziesz prawa Puchacza, nie wynika że jest ono fałszywe na gruncie KRZ o definicji jak wyżej. |
To ty tak sobie definiujesz KRZ, zresztą w sprzeczny sposób, bo równie dobrze można wymyśleć sobie prawo, które zaprzecza Prawu Puchacza - i niby dlaczego to zaprzeczające prawo nie ma obowiązywać?
Podaj prawo, którym wyzerowałeś czynnik w równaniu ogólnym - mimo że nie dla wszystkich przypadków ten czynnik się zeruje - które to prawo zawiera się w KRZ
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fedor
Dołączył: 04 Paź 2008
Posty: 15352
Przeczytał: 98 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 12:38, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | Prawo jakiegoś Puchacza to twój wymysł.
Podaj prawo, którym wyzerowałeś czynnik w równaniu ogólnym (mimo że nie dla wszystkich przypadków ten czynnik się zeruje), które to prawo zawiera się w KRZ. |
Prawo Puchacza to prawo KRZ, zatem nie jest to mój wymysł.
Definicja KRZ:KRZ to wszelkie możliwe prawa rachunku zero-jedynkowego
Z faktu że nigdzie w literaturze nie znajdziesz prawa Puchacza, nie wynika że jest ono fałszywe na gruncie KRZ o definicji jak wyżej. |
To ty tak sobie definiujesz KRZ, zresztą w sprzeczny sposób, bo równie dobrze można wymyśleć sobie prawo, które zaprzecza Prawu Puchacza - i niby dlaczego to zaprzeczające prawo nie ma obowiązywać?
Podaj prawo, którym wyzerowałeś czynnik w równaniu ogólnym - mimo że nie dla wszystkich przypadków ten czynnik się zeruje - które to prawo zawiera się w KRZ |
Znowu oszukujesz. Nałogowiec, normalnie
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35368
Przeczytał: 20 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 13:23, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Czy Irbisol potrafi obalić prawo Puchacza?
Dla ułatwienia weźmiemy prawo Puchacza dla równoważności p<=>q i implikacji prostej p|=>q
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | Prawo jakiegoś Puchacza to twój wymysł.
Podaj prawo, którym wyzerowałeś czynnik w równaniu ogólnym (mimo że nie dla wszystkich przypadków ten czynnik się zeruje), które to prawo zawiera się w KRZ. |
Prawo Puchacza to prawo KRZ, zatem nie jest to mój wymysł.
Definicja KRZ:KRZ to wszelkie możliwe prawa rachunku zero-jedynkowego
Z faktu że nigdzie w literaturze nie znajdziesz prawa Puchacza, nie wynika że jest ono fałszywe na gruncie KRZ o definicji jak wyżej. |
To ty tak sobie definiujesz KRZ, zresztą w sprzeczny sposób, bo równie dobrze można wymyśleć sobie prawo, które zaprzecza Prawu Puchacza - i niby dlaczego to zaprzeczające prawo nie ma obowiązywać?
|
W tym wytłuszczonym palnąłeś potworną głupotę.
Nie musisz się aż tak wysilać, wystarczy że podasz jeden, jedyny kontrprzykład obalający prawo Puchacza.
Czy wiesz co to jest kontrprzykład?
Definicja warunku wystarczającego =>:
A1.
Jeśli zajdzie p to na 100% => zajdzie q
p=>q =1 - wtedy i tylko wtedy gdy zajście p jest warunkiem wystarczającym => dla zajścia q
Inaczej:
p=>q =0
Zauważmy, że sam warunek wystarczający => może wchodzić w skład definicji równoważności p<=>q albo w skład różnej na mocy definicji ## implikacji prostej p|=>q
I.
Podstawowa definicja równoważności p<=>q
Równoważność to jednocześnie zachodzący warunek konieczny ~> i wystarczający => między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
A1: p=>q =1 - zajście p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B1: p~>q =1 - zajście p jest (=1) konieczne ~> dla zajścia q
Stąd mamy:
A1B1: p<=>q = (A1: p=>q)*(B1: p~>q)=1*1=1
Prawą stronę czytamy:
Zajście p jest warunkiem koniecznym ~> (B1) i wystarczającym => (A1) dla zajścia q
Dowód poprawności tej definicji:
Klikamy na googlach:
"koniecznym i wystarczającym"
Wyników: 9 940
ALBO
##
II.
Definicja implikacji prostej p|=>q
Implikacja prosta to zachodzący wyłącznie warunek wystarczający => między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
A1: p=>q =1 - zajście p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q
B3: p~>q =0 - zajście p nie jest (=0) konieczne ~> dla zajścia q
Stąd mamy implikację prostą p|=>q:
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q)=1*~(0)=1*1=1
Gdzie:
## - równoważność p<=>q i implikacja prosta p|=>q to twory różne na mocy definicji
Prawo Puchacza:
Jeśli warunek wystarczający p=>q wchodzi w skład definicji równoważności p<=>q to na 100% => nie wchodzi w skład definicji implikacji prostej p|=>q (i odwrotnie)
Dowód prawa Puchacza:
1.
Załóżmy, że warunek wystarczający p=>q wchodzi w skład równoważności p<=>q.
Wtedy mamy:
A1: p=>q =1
B1: p~>q =1
Podstawiamy to do definicji implikacji prostej p|=>q:
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*~(B1: p~>q) = 1*~(1) =1*0=0
Wniosek:
Wykluczone jest, aby warunek wystarczający => należący do równoważności p<=>q należał jednocześnie do implikacji prostej p|=>q
cnd
2.
Załóżmy, że warunek wystarczający p=>q wchodzi w skład implikacji prostej p|=>q.
Wtedy mamy:
A1: p=>q =1
B1: p~>q =0
Podstawiamy to do definicji równoważności p<=>q:
A1B1: p|=>q = (A1: p=>q)*(B1: p~>q) = 1*0=0
Wniosek:
Wykluczone jest, aby warunek wystarczający => należący do implikacji prostej p|=>q należał jednocześnie do równoważności p<=>q
cnd
Jak widzimy, dowód prawa Puchacza jest bajecznie prosty.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 14:59, 13 Kwi 2023, w całości zmieniany 4 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15388
Przeczytał: 29 tematów
|
Wysłany: Czw 13:36, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Ale ty NIE WIESZ, czy warunek wystarczający jest równoważnością czy nie - może być, ale nie musi.
Dlatego nie masz prawa modyfikować definicji, która przewiduje wszystkie przypadki, pod konkretną grupę przypadków.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fedor
Dołączył: 04 Paź 2008
Posty: 15352
Przeczytał: 98 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 13:53, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | Ale ty NIE WIESZ, czy warunek wystarczający jest równoważnością czy nie - może być, ale nie musi.
Dlatego nie masz prawa modyfikować definicji, która przewiduje wszystkie przypadki, pod konkretną grupę przypadków. |
Znowu ściemniasz. Co za nałogowiec
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35368
Przeczytał: 20 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 14:03, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: |
Ale ty NIE WIESZ, czy warunek wystarczający jest równoważnością czy nie - może być, ale nie musi.
Dlatego nie masz prawa modyfikować definicji, która przewiduje wszystkie przypadki, pod konkretną grupę przypadków. |
To wytłuszczone to błąd czysto matematyczny bo warunek wystarczający p=>q może wchodzić albo w skład definicji równoważności p<=>q albo w skład definicji implikacji prostej p|=>q - ten sam warunek wystarczający => nie ma prawa wchodzić zarówno do definicji p<=>q jak i do definicji p|=>q
Patrz prawo Puchacza wyżej.
Widzę Irbisolu, że nie masz pojęcia skąd bierze się zero-jedynkowa definicja warunku wystarczającego =>
Otóż ta definicja wynika tylko i wyłącznie z symbolicznej definicji implikacji prostej p|=>q tzn. nie wyprowadzisz jej z definicji równoważności p<=>q
Dowód masz niżej:
I.
Skąd bierze się zero-jedynkowa definicja warunku wystarczającego =>?
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kompendium-algebry-kubusia,21937.html#698389
Algebra Kubusia napisał: |
10.1.2 Tabela prawdy operatora implikacji prostej p||=>q
Prawo Krokodyla (pkt. 19.2):
W obsłudze zdań warunkowych "Jeśli p to q" przez wszystkie możliwe przeczenia p i q logika matematyczna musi widzieć tą samą ilość twardych zer i twardych jedynek, inaczej jest wewnętrzne sprzeczna.
Definicja twardej jedynki:
W zdaniach warunkowych "Jeśli p to q" twarda jedynka to spełniony warunek wystarczający => w analizie matematycznej zdania "Jeśli p to q" przez wszystkie możliwe przeczenia p i q, przy pomocy znaczków =>, ~> i ~~>.
A1: p=>q =1 - twarda jedynka
Definicja twardego zera:
W zdaniach warunkowych "Jeśli p to q" na mocy definicji kontrprzykładu spełniony warunek wystarczający A1: p=>q wymusza fałszywość kontrprzykładu w linii A1' (i odwrotnie)
A1': p~~>~q=p*~q =0 - twarde zero
Notacja w algebrze Kubusia:
Przez A1' oznaczamy kontrprzykład dla warunku wystarczającego A1
Definicja tabeli prawdy operatora implikacji prostej p||=>q:
Tabela prawdy operatora implikacji prostej p||=>q to analiza tego operatora w warunkach wystarczających =>, warunkach koniecznych ~> i zdarzeniach możliwych ~~> przez wszystkie możliwe przeczenia p i q w kierunku od p do q
Tabela prawdy operatora implikacji prostej p||=>q.
Kod: |
T1
Tabela prawdy operatora implikacji prostej p||=>q
A1: p=> q =1 - zajście p jest wystarczające => dla zajścia q
Twarda jedynka w A1 wymusza twarde zero w A1' (i odwrotnie)
A1': p~~>~q=0 - prawdziwość A1: p=>q wymusza fałszywość kontrprzykładu A1'
Twarde zero w A1' wymusza twardą jedynkę w A1 (i odwrotnie)
A2: ~p~>~q =1 - bo prawo Kubusia: A1: p=>q = A2: ~p~>~q
Miękka jedynka w A2 na mocy definicji p||=>q
LUB
B2':~p~~>q =1 - fałszywy B2:~p=>~q=0 wymusza prawdziwość kontrprzykładu B2'
Miękka jedynka w B2' na mocy definicji p||=>q
|
Prawo Krokodyla (pkt. 19.2):
W obsłudze zdań warunkowych "Jeśli p to q" przez wszystkie możliwe przeczenia p i q logika matematyczna musi widzieć tą samą ilość twardych zer i twardych jedynek, inaczej jest wewnętrzne sprzeczna.
Jak widzimy, w operatorze implikacji prostej p||=>q mamy jedną twardą jedynkę (A1), jedno twarde zero (A1') oraz dwie miękkie jedynki (A2 i B2') wymuszone definicją tego operatora, co oznacza spełnienie prawa Krokodyla i brak wewnętrznej sprzeczności algebry Kubusia.
10.1.3 Zero-jedynkowa definicja warunku wystarczającego =>
Zapiszmy tabelę prawdy operatora implikacji prostej p||=>q w wersji skróconej:
Kod: |
T2
Definicja |Co w logice
symboliczna |jedynek oznacza
p||=>q |
A1: p=> q =1 |( p=1)=> ( q=1)=1
A1': p~~>~q=0 |( p=1)~~>(~q=1)=0
A2: ~p~>~q =1 |(~p=1)~> (~q=1)=1
B2':~p~~>q =1 |(~p=1)~~>( q=1)=1
a b c 1 2 3
|
Zero-jedynkową definicję warunku wystarczającego p=>q w logice dodatniej (bo q) otrzymamy kodując tabelę T2 z punktem odniesienia ustawionym na warunku wystarczającym =>:
A1: p=>q
W warunku wystarczającym A1: p=>q zmienne p i q są w postaci niezanegowanej.
Tabelę zero-jedynkową warunku wystarczającego A1: p=>q w logice dodatniej (bo q) otrzymamy wtedy i tylko wtedy gdy wszystkie zmienne w tabeli T2_12 sprowadzimy do postaci niezanegowanej.
Umożliwia to II prawo Prosiaczka:
(~p=1)=(p=0)
które możemy stosować wybiórczo w stosunku do dowolnej zmiennej binarnej.
Zróbmy to:
Kod: |
T3
Definicja |Co w logice |Na mocy II |Zapis tożsamy
symboliczna |jedynek oznacza |prawa Prosiaczka |tabeli 456
p||=>q | | | p q p=> q
A1: p=> q =1 |( p=1)=> ( q=1)=1 |( p=1)=> ( q=1)=1 | 1=>1 =1
A1': p~~>~q=0 |( p=1)~~>(~q=1)=0 |( p=1)~~>( q=0)=0 | 1=>0 =0
A2: ~p~>~q =1 |(~p=1)~> (~q=1)=1 |( p=0)~> ( q=0)=1 | 0=>0 =1
B2':~p~~>q =1 |(~p=1)~~>( q=1)=1 |( p=0)~~>( q=1)=1 | 0=>1 =1
a b c 1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Definicja:
Tabelę T3_789 nazywamy definicją warunku wystarczającego => w logice dodatniej (bo q) dla potrzeb rachunku zerojedynkowego.
Interpretacja warunku wystarczającego =>:
T3_789: p=>q - zajście p jest wystarczające => dla zajścia q
Do zapamiętania:
Kod: |
Zero-jedynkowa definicja warunku wystarczającego =>
dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego
p q Y=(p=>q)=~p+q
A: 1=>1 1
B: 1=>0 0
C: 0=>0 1
D: 0=>1 1
1 2 3
Do łatwego zapamiętania:
p=>q=0 <=> p=1 i q=0
Inaczej:
p=>q=1
Definicja warunku wystarczającego => w spójniku „lub”(+):
p=>q =~p+q
|
10.1.4 Zero-jedynkowa definicja warunku koniecznego ~p~>~q
Zapiszmy tabelę prawdy operatora implikacji prostej p||=>q w wersji skróconej:
Kod: |
T2
Definicja |Co w logice
symboliczna |jedynek oznacza
p||=>q |
A1: p=> q =1 |( p=1)=> ( q=1)=1
A1': p~~>~q=0 |( p=1)~~>(~q=1)=0
A2: ~p~>~q =1 |(~p=1)~> (~q=1)=1
B2':~p~~>q =1 |(~p=1)~~>( q=1)=1
a b c 1 2 3
|
Zero-jedynkową definicje warunku koniecznego ~p~>~q w logice ujemnej (bo ~q) otrzymamy kodując tabelę T2 z punktem odniesienia ustawionym na warunku koniecznym ~>:
A2: ~p~>~q
W warunku koniecznym A2: ~p~>~q zmienne p i q są w postaci zanegowanej.
Tabelę zero-jedynkową warunku koniecznego ~> A2: ~p~>~q w logice ujemnej (bo ~q) otrzymamy wtedy i tylko wtedy gdy wszystkie zmienne w tabeli T2_12 sprowadzimy do postaci zanegowanej.
Umożliwia to I prawo Prosiaczka:
(p=1)=(~p=0)
które możemy stosować wybiórczo w stosunku do dowolnej zmiennej binarnej.
Zróbmy to:
Kod: |
T4
Definicja |Co w logice |Na mocy I |Zapis tożsamy
symboliczna |jedynek oznacza |prawa Prosiaczka |tabeli 456
p||=>q | | | ~p ~q ~p~>~q
A1: p=> q =1 |( p=1)=> ( q=1)=1 |(~p=0)=> (~q=0)=1 | 0~>0 =1
A1': p~~>~q=0 |( p=1)~~>(~q=1)=0 |(~p=0)~~>(~q=1)=0 | 0~>1 =0
A2: ~p~>~q =1 |(~p=1)~> (~q=1)=1 |(~p=1)~> (~q=1)=1 | 1~>1 =1
B2':~p~~>q =1 |(~p=1)~~>( q=1)=1 |(~p=1)~~>(~q=0)=1 | 1~>0 =1
a b c 1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Definicja:
Tabelę T4_789 nazywamy zero-jedynkową definicją warunku koniecznego ~> w logice ujemnej (bo ~q):
Interpretacja:
T4_789: ~p~>~q - zajście ~p jest konieczne ~> dla zajścia ~q
10.1.5 Prawo porównywania w rachunku zero-jedynkowym
Prawo porównywania w rachunku zero-jedynkowym:
W rachunku zero-jedynkowym zachodząca tożsamość kolumn wynikowych jest dowodem zachodzenia prawa logiki matematycznej wtedy i tylko wtedy na wejściu mamy identyczną matrycę zmiennych wejściowych p i q "ab" oraz identyczną kolumnę wynikową "c"
Zauważmy że:
W tabelach T3 i T4 wejściowa definicja operatora implikacji prostej p||=>q jest identyczna
Stąd:
Tożsamość kolumny wynikowej 9 w tabelach T3 i T4 jest dowodem zero-jedynkowym doskonale nam znanego prawa Kubusia.
Prawo Kubusia
T3_789: p=>q [=] T4_789: ~p~>~q
cnd
|
I.
Skąd bierze się zero-jedynkowa definicja równoważności p<=>q?
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kompendium-algebry-kubusia,21937.html#706205
Algebra Kubusia napisał: |
10.5.2 Tabela prawdy operatora równoważności p|<=>q
Prawo Krokodyla (pkt. 19.2):
W obsłudze zdań warunkowych "Jeśli p to q" przez wszystkie możliwe przeczenia p i q logika matematyczna musi widzieć tą samą ilość twardych zer i twardych jedynek, inaczej jest wewnętrzne sprzeczna.
Definicja twardej jedynki:
W zdaniach warunkowych "Jeśli p to q" twarda jedynka to spełniony warunek wystarczający => w analizie matematycznej zdania "Jeśli p to q" przez wszystkie możliwe przeczenia p i q, przy pomocy znaczków =>, ~> i ~~>.
A1: p=>q =1 - twarda jedynka
Definicja twardego zera:
W zdaniach warunkowych "Jeśli p to q" na mocy definicji kontrprzykładu spełniony warunek wystarczający A1: p=>q wymusza fałszywość kontrprzykładu w linii A1' (i odwrotnie)
A1': p~~>~q=p*~q =0 - twarde zero
Notacja w algebrze Kubusia:
Przez A1' oznaczamy kontrprzykład dla warunku wystarczającego A1
Definicja tabeli prawdy operatora równoważności p|<=>q:
Tabela prawdy operatora równoważności p|<=>q to analiza tego operatora w warunkach wystarczających =>, warunkach koniecznych ~> i zdarzeniach możliwych ~~> przez wszystkie możliwe przeczenia p i q w kierunku od p do q
Tabela prawdy operatora równoważności p|<=>q na mocy analizy w poprzednim punkcie:
Kod: |
T1
Tabela prawdy operatora równoważności p|<=>q
A1B1: p<=>q=(A1: p=>q)*(B1: p~>q)
A1: p=> q =1 - zajście p jest wystarczające => dla zajścia q
Twarda jedynka w A1 wymusza twarde zero w A1' (i odwrotnie)
A1': p~~>~q=0 - prawdziwość A1: p=>q wymusza fałszywość kontrprzykładu A1'
Twarde zero w A1' wymusza twardą jedynkę w A1 (i odwrotnie)
A2B2: ~p<=>~q=(A2:~p~>~q)*(B2:~p=>~q)
B2: ~p=>~q =1 - zajście ~p jest wystarczające => dla zajścia ~q
Twarda jedynka w B2 wymusza twarde zero w B2' (i odwrotnie)
B2':~p~~>q =0 - prawdziwość B2:~p=>~q wymusza fałszywość kontrprzykładu B2'
Twarde zero w B2' wymusza twardą jedynkę w B2 (i odwrotnie)
|
Prawo Krokodyla (pkt.19.2):
W obsłudze zdań warunkowych "Jeśli p to q" przez wszystkie możliwe przeczenia p i q logika matematyczna musi widzieć tą samą ilość twardych zer i twardych jedynek, inaczej jest wewnętrzne sprzeczna.
Jak widzimy, w operatorze równoważności p|<=>q mamy dwie twarde jedynki (A1 i B2) oraz dwa twarde zera (A1', B2'), co oznacza spełnienie prawa Krokodyla i brak wewnętrznej sprzeczności algebry Kubusia.
10.5.3 Zero-jedynkowa definicja równoważności p<=>q
Zapiszmy tabelę prawdy operatora równoważności p|<=>q w wersji skróconej:
Kod: |
T2
Definicja |Co w logice
symboliczna |jedynek oznacza
p|<=>q |
A1B1:
p<=>q=(A1: p=>q)*(B1: p~>q)
A1: p=> q =1 |( p=1)=> ( q=1)=1
A1': p~~>~q=0 |( p=1)~~>(~q=1)=0
A2B2:
~p<=>~q=(A2:~p~>~q)*(B2:~p=>~q)
B2: ~p=>~q =1 |(~p=1)=> (~q=1)=1
B2':~p~~>q =0 |(~p=1)~~>( q=1)=0
a b c 1 2 3
|
Zero-jedynkową definicję równoważności p<=>q w logice dodatniej (bo q) otrzymamy kodując tabelę T2 z punktem odniesienia ustawionym na równoważności p<=>q:
A1B1: p<=>q
W równoważności A1B1: p<=>q zmienne p i q są w postaci niezanegowanej.
Tabelę zero-jedynkową równoważności A1B1: p<=>q w logice dodatniej (bo q) otrzymamy wtedy i tylko wtedy gdy wszystkie zmienne w tabeli T2_12 sprowadzimy do postaci niezanegowanej.
Umożliwia to II prawo Prosiaczka:
(~p=1)=(p=0)
które możemy stosować wybiórczo w stosunku do dowolnej zmiennej binarnej.
Zróbmy to:
Kod: |
T3
Definicja |Co w logice |Na mocy II |Zapis tożsamy
symboliczna |jedynek oznacza |prawa Prosiaczka |tabeli 456
p|<=>q | | |
A1B1: | |
p<=>q=(A1: p=>q)*(B1: p~>q) | | p q p<=> q
A1: p=> q =1 |( p=1)=> ( q=1)=1 |( p=1)=> ( q=1)=1 | 1<=>1 =1
A1': p~~>~q=0 |( p=1)~~>(~q=1)=0 |( p=1)~~>( q=0)=0 | 1<=>0 =0
A2B2: |
~p<=>~q=(A2:~p~>~q)*(B2:~p=>~q) |
B2: ~p=>~q =1 |(~p=1)=> (~q=1)=1 |( p=0)=> ( q=0)=1 | 0<=>0 =1
B2':~p~~>q =0 |(~p=1)~~>( q=1)=0 |( p=0)~~>( q=1)=0 | 0<=>1 =0
a b c 1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Definicja:
Tabelę T3_789 nazywamy zero-jedynkową definicją równoważności p<=>q w logice dodatniej (bo q) dla potrzeb rachunku zerojedynkowego.
Interpretacja równoważności p<=>q:
T3_789: p<=>q - zajdzie p wtedy i tylko wtedy gdy zajdzie q
Do zapamiętania:
Kod: |
Zero-jedynkowa definicja równoważności p<=>q
dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego
p q Y=(p<=>q)=p*q+~p*~q
A: 1<=>1 1
B: 1<=>0 0
C: 0<=>0 1
D: 0<=>1 0
1 2 3
Do łatwego zapamiętania:
p<=>q=1 <=> p=1 i q=1 lub p=0 i q=0
Inaczej:
p<=>q=0
Definicja równoważności w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
p<=>q =p*q+~p*~q
|
10.5.4 Zero-jedynkowa definicja równoważności ~p<=>~q
Zapiszmy tabelę prawdy operatora równoważności p|<=>q w wersji skróconej:
Kod: |
T2
Definicja |Co w logice
symboliczna |jedynek oznacza
p|<=>q |
A1B1:
p<=>q=(A1: p=>q)*(B1: p~>q)
A1: p=> q =1 |( p=1)=> ( q=1)=1
A1': p~~>~q=0 |( p=1)~~>(~q=1)=0
A2B2:
~p<=>~q=(A2:~p~>~q)*(B2:~p=>~q)
B2: ~p=>~q =1 |(~p=1)=> (~q=1)=1
B2':~p~~>q =0 |(~p=1)~~>( q=1)=0
a b c 1 2 3
|
Zero-jedynkową definicję równoważności ~p<=>~q w logice ujemnej (bo ~q) otrzymamy kodując tabelę T2 z punktem odniesienia ustawionym na równoważności A2B2:
A2B2: ~p<=>~q
W równoważności A2B2 zmienne p i q są w postaci zanegowanej.
Tabelę zero-jedynkową równoważności A2B2: ~p<=>~q w logice ujemnej (bo ~q) otrzymamy wtedy i tylko wtedy gdy wszystkie zmienne w tabeli T2_12 sprowadzimy do postaci zanegowanej.
Umożliwia to I prawo Prosiaczka:
(p=1)=(~p=0)
które możemy stosować wybiórczo w stosunku do dowolnej zmiennej binarnej.
Zróbmy to:
Kod: |
T4
Definicja |Co w logice |Na mocy I |Zapis tożsamy
symboliczna |jedynek oznacza |prawa Prosiaczka |tabeli 456
p|<=>q | | |
A1B1: | |
p<=>q=(A1: p=>q)*(B1: p~>q) | | ~p ~q ~p<=>~q
A1: p=> q =1 |( p=1)=> ( q=1)=1 |(~p=0)=> (~q=0)=1 | 0<=>0 =1
A1': p~~>~q=0 |( p=1)~~>(~q=1)=0 |(~p=0)~~>(~q=1)=0 | 0<=>1 =0
A2B2: |
~p<=>~q=(A2:~p~>~q)*(B2:~p=>~q) |
B2: ~p=>~q =1 |(~p=1)=> (~q=1)=1 |(~p=1)=> (~q=1)=1 | 1<=>1 =1
B2':~p~~>q =0 |(~p=1)~~>( q=1)=0 |(~p=1)~~>(~q=0)=0 | 1<=>0 =0
a b c 1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Definicja:
Tabelę T4_789 nazywamy zero-jedynkową definicją równoważności ~p<=>~q w logice ujemnej (bo ~q):
Interpretacja:
T4_789: ~p<=>~q - zajdzie ~p wtedy i tylko wtedy gdy zajdzie ~q
10.5.5 Prawo porównywania w rachunku zero-jedynkowym
Prawo porównywania w rachunku zero-jedynkowym:
W rachunku zero-jedynkowym zachodząca tożsamość kolumn wynikowych jest dowodem zachodzenia prawa logiki matematycznej wtedy i tylko wtedy na wejściu mamy identyczną matrycę zmiennych wejściowych p i q "ab" oraz identyczną kolumnę wynikową "c"
Zauważmy że:
W tabelach T3 i T4 wejściowa definicja operatora równoważności p|<=>q jest identyczna
Stąd:
Tożsamość kolumny wynikowej 9 w tabelach T3 i T4 jest dowodem zero-jedynkowym prawa rachunku zero-jedynkowego
Prawo rachunku zero-jedynkowego
T3_789: p<=>q [=] T4_789: ~p<=>~q
cnd
|
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 14:05, 13 Kwi 2023, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15388
Przeczytał: 29 tematów
|
Wysłany: Czw 14:33, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: |
Ale ty NIE WIESZ, czy warunek wystarczający jest równoważnością czy nie - może być, ale nie musi.
Dlatego nie masz prawa modyfikować definicji, która przewiduje wszystkie przypadki, pod konkretną grupę przypadków. |
To wytłuszczone to błąd czysto matematyczny bo warunek wystarczający p=>q może wchodzić albo w skład definicji równoważności p<=>q albo w skład definicji implikacji prostej p|=>q - ten sam warunek wystarczający => nie ma prawa wchodzić zarówno do definicji p<=>q jak i do definicji p|=>q
Patrz prawo Puchacza wyżej. |
O tym właśnie piszę.
Warunek wystarczający albo jest równoważnością, albo nie jest.
Ty nie wiesz, czy dowolny WW jest ani czy nie jest, dlatego nie masz prawa zmieniać wzoru ogólnego, który dopuszcza obie te możliwości.
Tymczasem zmieniasz wzór ogólny, bo znalazłeś jakieś przypadki, gdzie np. nie jest równoważnością - i wg ciebie upoważnia cię to do wywalenia równoważności ze wzoru ogólnego. Pomimo tego, że istnieją przypadki, gdzie WW jest równoważnością (i sam je podajesz).
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fedor
Dołączył: 04 Paź 2008
Posty: 15352
Przeczytał: 98 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 14:38, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: |
Ale ty NIE WIESZ, czy warunek wystarczający jest równoważnością czy nie - może być, ale nie musi.
Dlatego nie masz prawa modyfikować definicji, która przewiduje wszystkie przypadki, pod konkretną grupę przypadków. |
To wytłuszczone to błąd czysto matematyczny bo warunek wystarczający p=>q może wchodzić albo w skład definicji równoważności p<=>q albo w skład definicji implikacji prostej p|=>q - ten sam warunek wystarczający => nie ma prawa wchodzić zarówno do definicji p<=>q jak i do definicji p|=>q
Patrz prawo Puchacza wyżej. |
O tym właśnie piszę.
Warunek wystarczający albo jest równoważnością, albo nie jest.
Ty nie wiesz, czy dowolny WW jest ani czy nie jest, dlatego nie masz prawa zmieniać wzoru ogólnego, który dopuszcza obie te możliwości.
Tymczasem zmieniasz wzór ogólny, bo znalazłeś jakieś przypadki, gdzie np. nie jest równoważnością - i wg ciebie upoważnia cię to do wywalenia równoważności ze wzoru ogólnego. Pomimo tego, że istnieją przypadki, gdzie WW jest równoważnością (i sam je podajesz). |
Znowu oszukujesz, co za maniak
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35368
Przeczytał: 20 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 14:57, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: |
Ale ty NIE WIESZ, czy warunek wystarczający jest równoważnością czy nie - może być, ale nie musi.
Dlatego nie masz prawa modyfikować definicji, która przewiduje wszystkie przypadki, pod konkretną grupę przypadków. |
To wytłuszczone to błąd czysto matematyczny bo warunek wystarczający p=>q może wchodzić albo w skład definicji równoważności p<=>q albo w skład definicji implikacji prostej p|=>q - ten sam warunek wystarczający => nie ma prawa wchodzić zarówno do definicji p<=>q jak i do definicji p|=>q
Patrz prawo Puchacza wyżej. |
O tym właśnie piszę.
Warunek wystarczający albo jest równoważnością, albo nie jest.
Ty nie wiesz, czy dowolny WW jest ani czy nie jest, dlatego nie masz prawa zmieniać wzoru ogólnego, który dopuszcza obie te możliwości.
Tymczasem zmieniasz wzór ogólny, bo znalazłeś jakieś przypadki, gdzie np. nie jest równoważnością - i wg ciebie upoważnia cię to do wywalenia równoważności ze wzoru ogólnego. Pomimo tego, że istnieją przypadki, gdzie WW jest równoważnością (i sam je podajesz). |
Powielasz ten sam błąd;
Nie ma czegoś takiego jak warunek wystarczający p=>q jest równoważnością p<=>q.
To są pojęcie różne na mocy definicji ##
p=>q = ~p+q ## p<=>q = p*q+~p*~q
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Przypominam definicje w warunkach wystarczających => i koniecznych ~> niedostępne z poziomu spójników "i"(*) oraz "lub"(+) bowiem tymi spójnikami możesz co najwyżej stwierdzić że dwa zbiory mają element wspólny albo nie mają - nie da się spójnikami "i"(*) i "lub"(+) opisać relacji podzbioru => i nadzbioru ~>
Fizycznie się nie da!
Czekam kiedy to zrozumiesz i przypominam definicję równoważności p<=>q i implikacji prostej p|=>q w warunkach wystarczającym => i koniecznym ~>;
Tu masz te definicje (dwa posty wyżej):
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-2725.html#717029
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 15:00, 13 Kwi 2023, w całości zmieniany 2 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15388
Przeczytał: 29 tematów
|
Wysłany: Czw 15:08, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
WW może być równoważnością dla określonych zdań.
A przecież o przypadkach dla zdań mówimy. Sam podawałeś przykłady.
Podobnie sinus i cosinus są różne, ale dla niektórych argumentów zwracają to samo.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fedor
Dołączył: 04 Paź 2008
Posty: 15352
Przeczytał: 98 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Czw 15:10, 13 Kwi 2023 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | WW może być równoważnością dla określonych zdań.
A przecież o przypadkach dla zdań mówimy. Sam podawałeś przykłady.
Podobnie sinus i cosinus są różne, ale dla niektórych argumentów zwracają to samo. |
Znowu ściemniasz
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|