|
ŚFiNiA ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pią 13:09, 17 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Irbisolu, wstydu oszczędź!
Czyli przyznaj się, iż doskonale rozumiesz zarówno mój wykład na temat funkcji logicznej jednej zmiennej (post wyżej) jak i niniejszy post w tym temacie zawierający przykłady na poziomie 5-cio letniego dziecka, które na 100% rozumiesz.
Irbisol napisał: | Stwierdzenie, że AK jest już wykładane na studiach to gówno zwane KRZ?
Bo na to nie odpowiedziałeś. |
AK od zawsze była wykładana na studiach elektronicznych i będzie wykładana do końca naszej cywilizacji, bowiem algebra Kubusia to logika matematyczna pod którą podlega cały nasz Wszechświat żywy i martwy (w tym matematyka).
Algebra Kubusia od zawsze była wykładana w przedszkolu i będzie wykładana do końca naszej cywilizacji, bowiem algebra Kubusia to logika matematyczna pod którą podlega cały nasz Wszechświat żywy i martwy (w tym matematyka).
Spis treści
1.2 Jednoargumentowe funkcje logiczne w służbie 5-cio latków 1
1.2.1 Funkcja Y=p 2
1.2.2 Funkcja Y=~p 3
1.2.3 Funkcja Y=p+~p 4
1.2.4 Funkcja Y=p*~p 5
1.2 Jednoargumentowe funkcje logiczne w służbie 5-cio latków
Tabela wszystkich możliwych jednoargumentowych funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
p ~p ## Y=p ## Y=~p ## Y=p+~p=1 ## Y=p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~p p ## ~Y=~p ## ~Y=p ## ~Y=~p*p=0 ## ~Y=~p+p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Definicje znaczków.
Definicja znaczka różne #
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony
Definicja znaczka różne na mocy definicji ##
Dwie funkcje logiczne są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej.
Doskonale widać, że tabela TS1 perfekcyjnie spełnia zarówno definicję znaczka różne # jak i definicję znaczka różna na mocy definicji ##
Znaczenie symboli Y i ~Y dla potrzeb zaprezentowanych dalej przykładów:
1.
Znaczenie symbolu Y:
Y - pani dotrzyma słowa
Jedynki w logice matematycznej są domyślne, stąd zapis tożsamy:
Y=1 - prawdą jest (=1), że pani dotrzyma słowa (Y)
Prawo Prosiaczka które możemy stosować wybiórczo do dowolnej zmiennej binarnej:
(Y=1)=(~Y=0)
stąd kolejny zapis tożsamy:
~Y=0 - fałszem jest (=0), że pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Innymi słowy:
Pani dotrzyma słowa
2.
Znaczenie symbolu ~Y:
~Y - pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Jedynki w logice matematycznej są domyślne, stąd zapis tożsamy:
~Y=1 - prawdą jest (=1) że pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Prawo Prosiaczka które możemy stosować wybiórczo do dowolnej zmiennej binarnej:
(~Y=1)=(Y=0)
Stąd kolejny zapis tożsamy:
Y=0 - fałszem jest (=0) że pani dotrzyma słowa (Y)
Innymi słowy:
Pani skłamie
1.2.1 Funkcja Y=p
Pani w przedszkolu:
1.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
co w logice jedynek oznacza:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy juro pójdziemy do kina (K=1)
Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie 1 stronami:
~Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1
Czytamy:
2.
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)
~Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1
Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej jednoargumentowych funkcji logicznych:
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
K ~K ## Y=K ## Y=~p ## Y=p+~p=1 ## Y=p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~K K ## ~Y=~K ## ~Y=p ## ~Y=~p*p=0 ## ~Y=~p+p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 1.
W części AB doskonale widać że:
Y=1 <=> K=1
W części CD doskonale widać, że:
~Y=1 <=> ~K=1
cnd
1.2.2 Funkcja Y=~p
Pani w przedszkolu:
1.
Jutro nie pójdziemy do kina
Y = ~K
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~K=1
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1).
Y=1 <=> ~K=1
Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie 1 stronami:
~Y=K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> K=1
Czytamy:
2.
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)
~Y=K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> K=1
Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej jednoargumentowych spójników logicznych:
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
K ~K ## Y=p ## Y=~K ## Y=p+~p=1 ## Y=p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~K K ## ~Y=~p ## ~Y=K ## ~Y=~p*p=0 ## ~Y=~p+p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 2.
W części AB doskonale widać że:
Y=1 <=> ~K=1
W części CD doskonale widać, że:
~Y=1 <=> K=1
cnd
1.2.3 Funkcja Y=p+~p
Pani w przedszkolu:
1.
Jutro pójdziemy do kina lub nie pójdziemy do kina
Y = K+~K =1 - na mocy prawa algebry Boole’a
stąd:
Y=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że pani dotrzyma słowa (Y), niezależnie od tego czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1
Innymi słowy:
Y = K+~K =1 - cokolwiek pani jutro nie zrobi to dotrzyma słowa (Y=1)
Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie 1 stronami:
~Y=~K*K =0 - na mocy prawa algebry Boole’a
Stąd:
~Y=0
Czytamy:
2.
Fałszem jest (=0), że pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
Prawo Prosiaczka:
(~Y=0) = (Y=1)
Prawą stronę czytamy:
Prawdą jest (=1), że pani dotrzyma słowa (Y)
Niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej jednoargumentowych spójników logicznych:
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
K ~K ## Y=p ## Y=~p ## Y=K+~K=1 ## Y=p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~K K ## ~Y=~p ## ~Y=p ## ~Y=~K*K=0 ## ~Y=~p+p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 3.
W części AB doskonale widać że:
Y=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że pani dotrzyma słowa, niezależnie od tego czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1
W części CD doskonale widać, że:
~Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0), że pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
cnd
1.2.4 Funkcja Y=p*~p
Pani w przedszkolu:
1.
Jutro pójdziemy do kina i nie pójdziemy do kina
Y = K*~K =0 - na mocy prawa algebry Boole’a
stąd:
Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że pani dotrzyma słowa (Y) cokolwiek pani jutro nie zrobi.
Innymi słowy:
Bez znaczenia jest czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1)
Prawo Prosiaczka:
(Y=0)=(~Y=1)
Prawą stronę czytamy:
Prawdą jest (=1), że pani nie dotrzyma słowa (~Y) cokolwiek pani jutro nie zrobi.
Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie 1 stronami:
~Y=~K+K =1 - na mocy prawa algebry Boole’a
Stąd:
~Y=1
Czytamy:
2.
Prawdą jest (=1), że pani nie dotrzyma słowa (~Y) cokolwiek jutro nie zrobi
Innymi słowy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
Prawo Prosiaczka:
(~Y=1) = (Y=0)
Prawą stronę czytamy:
Fałszem jest (=0), że pani dotrzyma słowa (Y)
Niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej jednoargumentowych spójników logicznych:
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
K ~K ## Y=p ## Y=~p ## Y=p+~q=1 ## Y=K*~K=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~K K ## ~Y=~p ## ~Y=p ## ~Y=~p*q=0 ## ~Y=~K+K=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 4.
W części AB doskonale widać że:
Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że pani dotrzyma słowa (Y) cokolwiek pani jutro nie zrobi.
Innymi słowy:
Bez znaczenia jest czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1)
W części CD doskonale widać, że:
~Y=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1), że pani nie dotrzyma słowa (~Y) cokolwiek jutro nie zrobi
Innymi słowy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
cnd
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Pią 13:12, 17 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Skoro jest wykładana, to o co walczysz?
KRZ nie wykładają - zgadza się?
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pią 13:58, 17 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Czy Irbisol kiedykolwiek zaakceptuje algebrę Kubusia jako swoją logikę matematyczną?
Ja Rafał3006 wierzę, że tak się stanie - nadzieja umiera ostatnia.
Irbisol napisał: | Skoro jest wykładana, to o co walczysz?
KRZ nie wykładają - zgadza się? |
Wszyscy jesteśmy ekspertami algebry Kubusia bo pod nią podlegamy i chodzi tu o wszelkie istoty żywe (nie tylko o człowieka).
Posługiwać się językiem potocznym to jedno, a znać matematyczny podkład pod język potoczny to drugie.
Chodzi dokładnie o to drugie Irbisolu, chodzi o to byś zaakceptował algebrę Kubusia jako poprawny podkład matematyczny pod język potoczny człowieka, niezależny od tego jakim językiem się posługuje - może być Polak, albo Chińczyk - algebry Kubusia to nie rusza, jest PONAD!
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-1275.html#635671
Irbisol napisał: | Rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | Zrozumiałeś już że twoje posrane "2+2=4 => Płock nad Wisłą" to nie jest KRZ? |
Nie znasz własnego KRZ, niestety.http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/elementarz-algebry-boole-a-irbisol-macjan-str-10,2605-240.html#55877 macjan napisał: | Zrozum - treść zdania, czyli to, o czym ono mówi, nie może w żaden sposób wpływać na jego zapis symboliczny. Zdanie "... i ..." jest koniunkcją niezależnie od tego, co wstawimy w wykropkowane miejsca. Tak samo zdanie "jeśli ... to ..." jest implikacją. |
Innymi słowy zdanie:Jeśli 2+2=4 to Płock leży nad Wisłą
Jest wedle KRZ implikacją prawdziwą.Masz jakieś uwagi do własnej definicji? |
To nie jest żadne "moje KRZ", tylko jakieś pierdolenie.
Za "moje KRZ" odpowiadam JA, a nie jakiś pajac. |
Irbisolu, ten twoim zdaniem pajac jeden z najlepszych ziemskich logików, czyli zdolnych do dyskusji ze mną nawet wówczas, gdy algebra Kubusia była niemowlęciem.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/paradoks-warunku-wystarczajacego,3164.html#56053
Wysłany: Pon 19:13, 23 Cze 2008
macjan napisał: | PARADOKS WARUNKU WYSTARCZAJĄCEGO
Artykuł napisany pod wpływem dyskusji z rafalem3006, zwanym również Kubusiem. Mam nadzieję, że wyjaśni on, jak należy właściwie pojmować pojęcie "warunek wystarczający" i czym grozi jego niezrozumienie. Napisany jest z dedykacją dla Kubusia, ale może przyda się nie tylko jemu. Zdaję sobie też sprawę z tego, że nie jest to nic odkrywczego, ale dyskusja z Kubusiem pokazała, że jest potrzebne. |
Do Irbisola:
Poczytaj sobie co to jest warunek wystarczający w KRZ, bowiem na 100% w KRZ nie jest to twoja implikacja.
Popatrz Irbisolu, jak zakończyła się moja dyskusja z Macjanem.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/paradoks-warunku-wystarczajacego,3164-25.html#56388
macjan napisał: | rafal3006 napisał: | Macjanie, spór między nami dotyczy fundamentów algebry Boole'a. Ja uważam, że człowiek używa definicji implikacji odwrotnej równie często jak implikacji prostej i błędem jest nie uwzględnienie tego faktu !!! Ty natomiast twierdzisz że do opisu języka mówionego człowieka wystarczy ci implikacja prosta (materialna). Skupmy sie na tym.
Proponuję ciekawą zabawę. Ja odłożę na półkę mój symbol implikacji odwrotnej ~> i będę używał jedynie słusznego =>. W zamian Ty zgodzisz się na rozpatrywania zdań w których warunek wystarczalności i konieczności jest jasny dla nas obu, i odłożysz na półkę wszelkie inne implikacje. Po przejściu przez ten etap możemy powrócić do dowolnych implikacji. Myślę że to uczciwa gra. |
Spór między nami nie dotyczy fundamentów algebry Boole'a. Zgadzamy się bowiem co do wszystkich definicji - przynajmniej zerojedynkowych - i twierdzeń. Spór dotyczy poprawnego przekładania zdań w języku naturalnym na język algebry Boole'a.
Co do symbolu ~>, jeśli nie zauważyłeś, to zaakceptowałem go już i używam.
Tzn. tylko w tej dyskusji. W matematyce nie spotkałem się z sytuacją, która by go wymagała, ale może to dlatego, że rzadko spotyka się twierdzenia z warunkiem koniecznym, bo są dużo mniej wartościowe od tych z wystarczającym. Ale nie musisz odkładać na półkę tego symbolu - możemy go używać.
Co do zdań, w których warunek wystarczalności i konieczności jest jasny dla nas obu - są to zdania z kwantyfikatorem ogólnym, tzn. takie, które tyczą się pewnej ogólnej sytuacji (dla każdej liczby, dla każdego zwierzęcia, w każdej chwili itp.). I tylko te. |
Podsumowując:
Czy wiesz Irbisolu jak rozpoznać matematyka najwyższej klasy do fanatyka KRZ którym ty jesteś, niestety.
Moje dyskusje z matematykami najwyższej klasy (Wuj Zbój, Volrath, Macjan Fiklit) pozbawione były ataków ad personam. Oczywiście że w przeszłości nie zawsze miałem rację, były też radykalne zwroty np. gdy przestałem walczyć z prawami kontrapozycji bo pozornie one nie pasują do normalnej logiki człowieka.
Powiem ci dlaczego walczyłem z prawami kontrapozycji:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to na 100% => otworze parasol
P=>OP =1
Prawo kontrapozycji:
(P=>OP) = (~OP=>~P)
Prawą stronę czytamy:
B3.
Jeśli jutro nie otworzę parasola to na 100% => nie będzie padało
~OP =>~P =1
Czy już rozumiesz dlaczego walczyłem z prawami kontrapozycji?
.. oczywiście do czasu gdy sformułowałem prawo transformacji.
Prawo Transformacji w obietnicach i groźbach:
Dowolna obietnica w czasie przyszłym (z natury jest taka) po zamianie argumentów transformuje się do czasu przeszłego.
Wówczas zdanie B3 brzmi:
B3’
Jeśli wczoraj nie otworzyłem parasola to na 100% => nie padało
~OP=>~P =1
… i wszystko gra i buczy, prawo kontrapozycji zostało uratowane tzn.
Żaden człowiek nie będzie wyśmiewał algebry Kubusia posługując się zdaniami A1 i B3.
P.S.
Dokładnie tymi zdaniami (A1 i B3) JWP Barycki szydził z logiki matematycznej.
STOP!
Po odkryciu prawa transformacji tego typu szyderstwa z logiki matematycznej nie mają już prawa bytu.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Pią 13:59, 17 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Skoro wykładają AK na studiach, to chyba zaakceptowali jej podkład matematyczny?
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pią 14:05, 17 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: |
Skoro wykładają AK na studiach, to chyba zaakceptowali jej podkład matematyczny? |
W praktyce inżynierowi elektronicy oczywiście tak bo każdy elektronik projektuje sterowania w bramkach logicznych dokładnie tak, jak to zrobili 5-cio letni inżynierowie w tym poście:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-1250.html#634669
rafal3006 napisał: | Jak 5-cio letni inżynierowie biją na głowę ziemskich matematyków!
Czy ktoś ma nadzieję że Irbisol przeczyta niniejszy post ze zrozumieniem i się do niego odniesie zarzucając mu przynajmniej jeden matematyczny fałsz?
Ja już nie mam takiej nadziei.
Irbisol jest do bólu przewidywalny i napisze to:
„Niezamówionego gówna nie czytam”
Wszyscy za chwilkę zobaczą iż mam rację, chociaż chciałbym się mylić.
Irbisol napisał: | Gadasz o trywializmach.
Powiem ci, dlaczego ta cała algebra Kubusia jest gówno warta. Bo się wypierdala na najprostszych testach.
I zaiste ciekawe, że nikt nie wpadł na to, by robić bramki logiczne oparte na logice 5-latków i gospodyń domowych.
Po prostu sprzedaj ten pomysł komercyjnie i zostań miliarderem. |
W tym wytłuszczonym mylisz się straszliwie.
Dowód:
Udajmy się do przedszkola, do naturalnych ekspertów algebry Kubusia.
Rozważmy projektowanie sterowania windą.
Przyjmijmy wejście układu windy:
Na poziomie 5-cio latka zakładamy że winda ma dwa przyciski wejściowe układu (zmienne binarne):
Opis przycisku D=[drzwi]:
D=1 - drzwi zamknięte (D)
~D=1 - drzwi nie zamknięte (~D)
Opis przycisku P=[piętro]:
P=1 - przycisk piętro wciśnięty (P)
~P=1 - przycisk piętro nie wciśnięty (~P)
Przyjmijmy wyjście układu windy:
Wyjście układu opisane jest przez zmienną binarną J=[jedzie]:
J=1 - winda jedzie (J)
~J=1 - winda nie jedzie (~J)
I.
Pani przedszkolanka do Jasia (lat 5):
Powiedz nam Jasiu kiedy winda jedzie (J=1)?
Jaś:
A1.
Winda jedzie (J=1) wtedy i tylko wtedy gdy drzwi są zamknięte (D=1) i wciśnięty jest przycisk piętro (P=1)
A1: J=D*P
co w logice jedynek oznacza:
J=1 <=> D=1 i P=1
Wniosek:
Jaś zaprojektował sterownie windą w logice dodatniej (bo J)
II.
Pani przedszkolanka do Zuzi (lat 5):
Powiedz nam Zuziu kiedy winda nie jedzie (~J=1)?
Zuzia:
A2.
Winda nie jedzie (~J=1) wtedy i tylko wtedy gdy drzwi nie są zamknięte (~D=1) lub nie jest wciśnięty przycisk piętro (~P=1)
A2: ~J = ~D + ~P
co w logice jedynek oznacza:
~J=1 = ~D=1 lub ~P=1
Wniosek:
Zuzia zaprojektowała sterowanie windą w logice ujemnej (bo ~J)
Wnioski końcowe:
Rozwiązanie Jasia i Zuzi są matematycznie tożsame bo oczywisty związek logiki dodatniej (bo J) i ujemnej (bo ~J) jest następujący:
Jaś:
Moja logika dodatnia (bo J) to zanegowana logika ujemna (bo ~J), stąd mamy:
J = ~(~J)
Po podstawieniu:
A2: ~J = ~D + ~P
Mamy:
J = ~(~D+~P)
czyli:
J = ~(~D+~P) = D*P - prawo De Morgana
cnd
Zuzia:
Moja logika ujemna (bo ~J) to zanegowana logika dodatnia (bo J), stąd mamy:
~J = ~(J)
Po podstawieniu:
A1: J=D*P
Mamy:
~J = ~(D*P)
czyli:
~J = ~(D*P) = ~D+~P - prawo De Morgana
cnd
Doskonale tu widać, zarówno Jaś jak i Zuzia (oboje po 5 wiosenek) perfekcyjnie znają algebrę Kubusia bo po prostu pod nią podlegają.
Zachodzi matematyczna tożsamość:
Spójnik „i”(*) z języka potocznego = znana inżynierom bramka AND
Spójnik „lub”(+) z języka potocznego = znana inżynierom bramka OR
Znaczek przeczenia (~) też ma swój odpowiednik w bramkach logicznych w postaci układu negatora:
„o”(~) - bramka negatora „o”(~) w każdej chwili czasowej zamienia cyfrowy sygnał wejściowy (p) na jego negację na wyjściu negatora (~p).
Stąd:
Przełożenie powyższych zdań na bramki logiczne jest trywialne:
Wszędzie, gdzie wymawiamy spójnik „i”(*) walimy bramę AND.
Wszędzie, gdzie wymawiamy spójnik „lub”(+) walimy bramkę OR
Stąd:
Zdania Jasia i Zuzi w przełożeniu na teorię bramek logicznych wyglądają następująco:
Kod: |
T1
Zdania Jasia i Zuzi przełożone na język bramek logicznych „i”(*) i „lub”(+)
-------------
D------x---------| |
| | „i”(*) |------> A1: J=D*P (Jaś)
P--x-------------| |
| | -------------
| | #
| | ~D -------------
| |--o------| |
| ~P | „lub”(+) |------> A2: ~J=~D+~P (Zuzia)
|------o------| |
-------------
A1: (Jaś):
Winda jedzie (J=1) wtedy i tylko wtedy gdy:
drzwi są zamknięte (D=1) i wciśnięty jest przycisk piętro (P=1)
A1: J=D*P
Co w logice jedynek oznacza:
J=1 <=> D=1 i P=1
… a kiedy winda nie jedzie (~J)?
#
Negujemy funkcję logiczną A1 dwustronnie:
A2: ~J=~(D*P)=~D+~P - prawo De Morgana
Stąd:
A2: (Zuzia):
Winda nie jedzie (~J=1) wtedy i tylko wtedy gdy:
drzwi nie są zamknięte (~D=1) lub nie jest wciśnięty przycisk piętro (~P=1)
A2: ~J=~D+~P
Co w logice jedynek oznacza:
~J=1 <=> ~D=1 lub ~P=1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
Dowolną funkcję logiczną (np. J=D*P) mamy prawo dwustronnie zanegować
|
To jest cała filozofia przełożenia logiki matematycznej Jasia i Zuzi na teorię bramek logicznych.
Amen.
Kwadratury koła dla Irbisola:
1.
Zaprojektuj opisane wyżej sterowanie windą na gruncie Klasycznego Rachunku Zdań dwoma opisanymi wyżej sposobami, w logice dodatniej (bo J) i w logice ujemnej (bo ~J)
Czas START!
Sam widzisz Irbisolu, że leżysz i kwiczysz, bo twój rachunek zero-jedynkowy nie zna pojęcia funkcji logicznej w logice dodatniej (bo J) i funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~J).
2.
Znajdź mi w rozwiązaniu Jasia i Zuzi choćby najmniejszy ślad twoich posranych tabel zero-jedynkowych!
Innymi słowy:
Sam widzisz, że zarówno Jaś jak i Zuzia na oczy nie widzieli ani jednej tabeli zero-jedynkowej a mimo to zaprojektowali poprawne sterownia windą w dwóch logikach:
Jaś zaprojektował sterownie windą w logice dodatniej (bo J)
Natomiast:
Zuzia zaprojektowała sterownie windą w logice ujemnej (bo ~J)
Podsumowanie:
Matematyczna trudność projektowania złożonych sterowań w laboratorium bramek logicznych na I roku elektroniki Politechniki Warszawskiej absolutnie nie wykracza poza opisany wyżej poziom matematyczny 5-cio letnich, genialnych inżynierów Jasia i Zuzi.
Oczywiście w trudniejszych problemach zmiennych binarnych jest dużo więcej, ale układ sterowania projektuje się identycznie jak to zrobili Jaś i Zuzia, czyli mając w dupie jakiekolwiek tabele zero-jedynkowe!
Wyobraź sobie teraz Irbisolu Rafała3006 26 lat po studiach (rok 2006) kiedy pierwszy raz w życiu na forum śfinia słyszy takie pojęcie jak Klasyczny Rachunek Zdań oraz widzi takie zdania prawdziwe w KRZ:
Jeśli 2+2=5 to 2+2=4
Jeśli 2+2=4 to Płock leży nad Wisłą
Jeśli Napoleon był kobietą to ja jestem jego ciotką
etc
Oczywistym jest, że się we mnie zagotowało bo jako zawodowy projektant sterowań w bramkach logicznych dla mnie naturalne zdania warunkowe „Jeśli p to q” wyglądały wyłącznie jak zdania Jasia i Zuzi wyżej, czyli była to 100% naturalna logika matematyczna człowieka, teraz wiem, że była to algebra Kubusia.
Jaś:
A1’
Jeśli winda jedzie (J=1) to na 100% => drzwi są zamknięte (D=1) i wciśnięty jest przyciska piętro (P=1)
A1’: J=> D*P
Jazda windą jest warunkiem wystarczającym => dla wnioskowania, że drzwi są zamknięte (D=1) i wciśnięty jest przycisk piętro (P=1)
W drugą stronę warunek wystarczający => też jest prawdziwy:
A1”
Jeśli drzwi są zamknięte (D=1) i wciśnięty jest przycisk piętro (P=1) to na 100% => winda jedzie (J=1)
A1”: D*P=>J =1
Zamknięte drzwi (D=1) i wciśnięty przycisk piętro (P=1) jest warunkiem wystarczającym => dla wnioskowania, że winda jedzie.
Uwaga:
Zakładamy tu, iż wciśnięty przycisk piętro (P=1) pod dojechaniu na żądane piętro automatycznie się wyłącza (~D=1) i winda staje.
Stąd mamy dowód iż zachodzi równoważność o definicji:
p<=>q = (p=>q)*(q=>p) =1*1 =1
Nasz przykład:
Jaś:
A1.
Winda jedzie (J=1) wtedy i tylko wtedy gdy drzwi są zamknięte (D=1) i wciśnięty jest przycisk piętro (P=1)
A1: J=D*P
Jaś mówiąc wtedy i tylko wtedy <=> wypowiedział równoważność prawdziwą, co wyżej udowodniliśmy:
A1: J<=>D*P = (A1’: J=>D*P)*(A1”: D*P=>J) =1*1 =1
cnd
Z powyższego wynika, iż zachodzi tożsamość zdarzeń:
A1: (J=D*P) = A1: J<=>D*P
Stąd mamy:
Każda równoważność prawdziwa to automatycznie tożsamość pojęć/zdarzeń/zbiorów (i odwrotnie)!
Przykładowo:
Definicja tożsamości zbiorów p=q znana każdemu matematykowi:
Dwa zbiory p i q są tożsame (p=q) wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i jednocześnie zbiór q jest podzbiorem => zbioru p
p=q <=> (p=>q)*(q=>p) = p<=>q
Dlaczego ziemscy matematycy jednocześnie znają powyższa tożsamość i nie znają powyższej tożsamości.
Odpowiedź:
Ziemscy matematycy znają tylko część prawdy:
p=q <=> (p=>q)*(q=>p)
Zauważmy że gdyby poznali całą prawdę, czyli że dowolna równoważność prawdziwa p<=>q oznacza tożsamość zbiorów/pojęć p=q (i odwrotnie) to ich Klasyczny Rachunek Zdań leży w gruzach.
Dowód:
Przykładowa równoważność prawdziwa w KRZ to:
2+2=4 wtedy i tylko wtedy gdy Płock leży nad Wisłą
Gdyby ziemski matematyk znał cała prawdę jak wyżej to musiałby udowodnić iż zachodzi tożsamość pojęć:
(2+2=4) = Płock leży nad Wisłą
Innymi słowy:
Fakt iż 2+2=4 jest tożsamy z faktem, że Płock leży nad Wisłą
Kolejna kwadratura dla Irbisola:
Udowodnij powyższą tożsamość czysto matematyczną
Czas START! |
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 14:11, 17 Gru 2021, w całości zmieniany 2 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Pią 14:27, 17 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Więc o co walczysz, skoro twoją algebrę wykładają na studiach z podkładem matematycznym?
Właściwie to nie twoją, bo ona już była.
Powielasz tu to, co jest w podręcznikach. Po kiego?
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pią 21:48, 17 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/nowa-algebra-boole-a-pisana-na-nowo,20453.html#636007
Nowa algebra Boole’a
1.0 Podstawowa algebra Boole’a
Pisana na nowo od dnia: 2021-12-17
W tej wersji położyłem nacisk na matematykę i jej związek z językiem potocznym 5-cio latków.
Spis treści
1.0 Podstawowa algebra Boole’a 1
1.1 Definicja funkcji logicznej algebry Boole’a 2
1.2 Minimalna aksjomatyka algebry Boole’a 3
1.2.1 Algorytm Wuja Zbója 8
2.0 Jednoargumentowe funkcje logiczne 11
2.1 Prawa Prosiaczka 13
2.1.1 Dowód praw Prosiaczka na gruncie fizyki 14
2.1.2 Dowód praw Prosiaczka na poziomie 3-latka 15
2.2 Dowód wewnętrznej sprzeczności ziemskiego rachunku zero-jedynkowego 16
2.3 Jednoargumentowe funkcje logiczne w służbie 5-cio latków 17
2.3.1 Funkcja Y=p 18
2.3.2 Funkcja Y=~p 19
2.3.3 Funkcja Y=p+~p 20
2.3.4 Funkcja Y=p*~p 21
1.0 Podstawowa algebra Boole’a
Algebra Kubusia to matematyczny opis języka potocznego, zatem tylko z tego punktu widzenia będziemy patrzeć na algebrę Boole’a.
Algebra Kubusia zawiera w sobie algebrę Boole’a mówiącą wyłącznie o spójnikach „i”(*) i „lub”(+) z języka potocznego człowieka.
Innymi słowy:
Algebra Boole’a w ogóle nie zajmuje się kluczową i najważniejszą częścią logiki matematycznej, czyli obsługą zdań warunkowych „Jeśli p to q”.
Dlaczego niniejszy podręcznik nosi nazwę nowej algebry Boole’a?
Dwa główne powody to:
1.
Klasyczna algebra Boole’a nie zna pojęcia logika dodatnia (bo Y) i logika ujemna (bo ~Y)
2.
Klasyczna algebra Boole’a jest wewnętrznie sprzeczna na poziomie funkcji logicznych Y i ~Y, co udowodnimy w kolejnym punkcie.
Definicja algebry Boole’a:
Algebra Boole’a to algebra dwuelementowa akceptująca zaledwie pięć znaczków:
0, 1, (~), (*), (+)
Algebra Boole’a to dwa wyróżnione elementy, zwykle {1,0}, o znaczeniu:
1 = prawda
0 = fałsz
oraz trzy spójniki logiczne zgodne z językiem potocznym:
„nie”(~) - negacja (zaprzeczenie), słówko „NIE” w języku potocznym
„i”(*) - spójnik „i”(*) w języku potocznym
„lub”(+) - spójnik „lub”(+) w języku potocznym
1.1 Definicja funkcji logicznej algebry Boole’a
Definicja zmiennej binarnej:
Zmienna binarna to symbol, mogący w osi czasu przyjmować wyłącznie dwie wartości {0,1}
Matematyczny związek wartości logicznych 1 i 0:
1 = ~0
0 = ~1
(~) - negacja
Zwyczajowe zmienne binarne w technice to:
p, q, r, s … - wejścia bramek logicznych
Y - wyjście bramki logicznej
Definicja zmiennej binarnej w logice dodatniej (bo p):
Zmienna binarna wyrażona jest w logice dodatniej (bo p) wtedy i tylko wtedy gdy nie jest zanegowana.
Inaczej mamy do czynienia ze zmienną binarną w logice ujemnej (bo ~p)
Matematyczne związki między p i ~p:
I.
p#~p
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
II.
p=~(~p) - logika dodatnia (bo p) to zanegowana logika ujemna (bo ~p)
~p=~(p) - logika ujemna (bo ~p) to zanegowana logika dodatnia (bo p)
Definicja wyrażenia algebry Boole'a:
Wyrażenie algebry Boole'a f(p,q) to zmienne binarne połączone spójnikami "i"(*) i "lub"(+)
Przykład:
f(p,q) = p*q+~p*~q
Zapis tożsamy:
p*q+~p*~q
Definicja funkcji logicznej algebry Boole'a:
Funkcja logiczna algebry Boole'a to zmienna binarna odzwierciedlająca binarne zmiany wyrażenia algebry Boole'a w osi czasu.
W technice funkcja logiczna algebry Boole'a to zwyczajowo duża litera Y
Matematycznie zachodzi tożsamość:
Funkcja logiczna Y = wyjście bramki logicznej Y
Przykład:
Y = f(p,q) = p*q+~p*~q
Zapis tożsamy:
Y = p*q+~p*~q
Wniosek z definicji funkcji logicznej:
Nie jest funkcją logiczną zapis uwzględniający choćby jedno wartościowanie dowolnej zmiennej binarnej.
Przykładowe zapisy które nie spełniają definicji funkcji logicznej to:
Y=1<=>p+q
Y=0<=>~p*~q
etc
Dowolną funkcję logiczną Y mamy prawo tylko i wyłącznie dwustronnie zanegować:
Y = p+q
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> p=1 lub q=1
Negujemy dwustronnie:
~Y = ~(p+q) = ~p*~q - na mocy prawa De Morgana (poznamy za chwilę)
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~p=1 i ~q=1
Definicja standardu dodatniego w języku potocznym człowieka:
W języku potocznym ze standardem dodatnim mamy do czynienia wtedy i tylko wtedy gdy wszelkie przeczenia w zdaniach są uwidocznione w kodowaniu matematycznym tych zdań.
Inaczej mamy do czynienia ze standardem ujemnym lub mieszanym.
Podstawa matematyczna dla powyższej definicji to prawa Prosiaczka (poznamy za chwilę)
I Prawo Prosiaczka:
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
(p=1) = (~p=0)
##
II Prawo Prosiaczka:
Prawda (=1) w logice ujemnej (bo ~p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice dodatniej (bo p)
(~p=1) = (p=0)
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Definicja funkcji logicznej Y dwóch zmiennych binarnych p i q:
Funkcja logiczna Y w logice dodatniej (bo Y) dwóch zmiennych binarnych p i q to cyfrowy układ logiczny dający na wyjściu binarnym Y jednoznaczne odpowiedzi na wszystkie możliwe wymuszenia na wejściach p i q.
Zachodzi tożsamość pojęć:
binarny = dwuelementowy
1.2 Minimalna aksjomatyka algebry Boole’a
Definicja minimalnej aksjomatyki algebry Boole’a:
Aksjomatyka minimalna algebry Boole’a to minimalny zestaw praw algebry Boole’a koniecznych i wystarczających do poruszania się po równaniach algebry Boole’a.
Chodzi tu głównie o minimalizację równań algebry Boole’a, której w języku potocznym praktycznie nie ma bo nasz mózg to naturalny ekspert algebry Kubusia tzn. z reguły operuje na funkcjach minimalnych które nie wymagają zewnętrznej minimalizacji.
Wynika z tego, że tabele zero-jedynkowe w takiej aksjomatyce nas kompletnie nie interesują.
Jak zobaczymy za chwilę, minimalna aksjomatyka algebry Boole’a to zaledwie osiem punktów które trzeba znać na pamięć.
Definicje spójników „i”(*) i „lub”(+):
I.
(*) - spójnik „i”(*) z języka potocznego człowieka
Znaczek tożsamy w matematyce:
(*) - znaczek koniunkcji
Znaczek tożsamy w technice:
(*) - bramka logiczna AND
Definicja zero-jedynkowa spójnika „i”(*):
Kod: |
p q Y=p*q
A: 1* 1 =1
B: 1* 0 =0
C: 0* 1 =0
D: 0* 0 =0
Definicja spójnika „i”(*) w logice jedynek:
Y=1 <=> p=1 i q=1
inaczej:
Y=0
Definicja spójnika „i”(*) w logice zer:
Y=0 <=> p=0 lub q=0
Inaczej:
Y=1
|
Uwaga:
Przy wypełnianiu tael zero-jedynkowych w rachunku zero-jedynkowym nie ma znaczenia którą logiką będziemy się posługiwać. W przypadku spójnika „i”(*) użycie logiki jedynek jest najszybszym sposobem wypełnienia dowolnej, wynikowej kolumny zero-jedynkowej.
II.
(+) - spójnik „lub”(+) z języka potocznego człowieka
Znaczek tożsamy w matematyce:
(+) - znaczek alternatywy
Znaczek tożsamy w technice:
(+) - bramka logiczna OR
Definicja zero-jedynkowa spójnika „lub”(+):
Kod: |
p q Y=p+q
A: 1+ 1 =1
B: 1+ 0 =1
C: 0+ 1 =1
D: 0+ 0 =0
Definicja spójnika „lub”(+) w logice jedynek:
Y=1 <=> p=1 lub q=1
inaczej:
Y=0
Definicja spójnika „lub”(+) w logice zer:
Y=0 <=> p=0 i q=0
Inaczej:
Y=1
|
Uwaga:
Przy wypełnianiu tael zero-jedynkowych w rachunku zero-jedynkowym nie ma znaczenia którą logiką będziemy się posługiwać. W przypadku spójnika „lub”(+) użycie logiki zer jest najszybszym sposobem wypełnienia dowolnej, wynikowej kolumny zero-jedynkowej.
Najważniejsze prawa algebry Boole’a (aksjomatyka minimalna) to:
1.
1=~(0)=~0 - prawda (1) to zaprzeczenie (~) fałszu
0=~(1)=~1 - fałsz (0) to zaprzeczenie (~) prawdy
2.
Elementem neutralnym w spójniku „i”(*) jest jedynka
p*1=p (łatwe do zapamiętania przez analogię do zwykłego mnożenia: x*1=x)
p+1=1 (to jedyny wyjątek nie mający odpowiednika w zwykłym dodawaniu)
3.
Elementem neutralnym w spójniku „lub”(+) jest zero
p*0=0 (łatwe do zapamiętania poprzez analogię do zwykłego mnożenia: x*0=0)
p+0=p (łatwe do zapamiętania poprzez analogię do zwykłego dodawania: x+0=0)
4.
Definicja dziedziny D w zbiorach:
A: p+~p=1 - zbiór ~p jest uzupełnieniem do dziedziny (D) dla zbioru p
B: p*~p=0 - zbiory p i ~p są rozłączne (p*~p=[]=0), stąd ich iloczyn logiczny to 0
Definicja dziedziny D w zdarzeniach:
C: p+~p=1 - zdarzenie ~p jest uzupełnieniem do dziedziny (D) dla zdarzenia p
D: p*~p=0 - zdarzenia p i ~p są rozłączne (p*~p=[]=0), stąd ich iloczyn logiczny to 0
Przykłady:
4A
Dowolna liczba naturalna jest podzielna przez 2 lub nie jest podzielna przez 2
D = P2+~P2 =1 - zbiór ~P2=[1,3,5,7,9..] jest uzupełnieniem do dziedziny dla P2=[2,4,6,8..]
~P2=[LN-P2] - zbiór liczb naturalnych LN pomniejszony o zbiór liczb parzystych P2
4B.
Dowolna liczba naturalna jest podzielna przez 2 i nie jest podzielna przez 2
[] = P2*~P2 =0 - zbiory P2=[2,4,6,8..] i ~P2=[1,3,5,7,9..] są rozłączne
4C.
Jutro pójdziemy do kina lub nie pójdziemy do kina
D = K+~K =1 - zdarzenie ~K jest uzupełnieniem do dziedziny dla zdarzenia K
4D.
Jutro pójdziemy do kina i nie pójdziemy do kina
[] = K*~K =0 - zdarzenie ~K jest rozłączne ze zdarzeniem K
5.
Spójniki „i”(*) i „lub”(+) są przemienne
p*q=q*p
p+q=q+p
6.
Prawo redukcji/powielania zmiennych:
p*p=p
p+p=p
7.
Prawa De Morgana:
p+q = ~(~p*~q)
p*q = ~(~p+~q)
8.
Obsługa wielomianów logicznych jest identyczna jak wielomianów klasycznych pod warunkiem przyjęcia analogii:
Spójnik „lub”(+) to odpowiednik sumy klasycznej (+) np. x+y
Spójnik „i”(*) to odpowiednik iloczynu klasycznego (*) np. x*y
Stąd mamy:
Kolejność wykonywania działań w wielomianach logicznych:
nawiasy, „i”(*), „lub”(+)
bo robimy analogię do wielomianów klasycznych.
Przykład mnożenia wielomianów logicznych:
Niech będzie dana funkcja logiczna Y:
Y = (p+~q)*(~p+q) - postać koniunkcyjno-alternatywna (koniunkcja alternatyw)
Minimalizujemy:
Y = (p+~q)*(~p+q) = p*~p + p*q +~q*~p + ~q*q = 0 + p*q + ~q*~p + 0 = p*q + ~p*~q
Wykorzystane prawa algebry Boole’a:
p*~p=0
p+0 =p
Przemienność:
~q*~p = ~p*~q
Stąd:
Nasza funkcja logiczna Y po minimalizacji przybiera postać:
Y = (p+~q)*(~p+q) = p*q + ~p*~q - funkcja alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
Inny przykład wykorzystania praw algebry Boole’a.
Udowodnij prawo algebry Boole’a:
p + p*q =p
Dowód:
p + p*q = p*1+p*q = p*(1+q) = p*1 =p
Wykorzystane prawa algebry Boole’a:
p=p*1
Wyciągnięcie zmiennej p przed nawias identyczne jak w wielomianach klasycznych
1+q=1
p*1=p
cnd
Każde z praw logiki matematycznej można udowodnić w rachunku zero-jedynkowym.
Przykład 1.
Udowodnij w rachunku zero-jedynkowym prawo rachunku zero-jedynkowego:
p+1 =1
Mamy tu:
p - zmienna algebry Boole’a mogąca przyjmować dowolne wartości logiczne 0 albo 1.
q=1 - wartość logiczna stała, niezmienna
Korzystamy z definicji spójnika „lub”(+).
Kod: |
Definicja zero-jedynkowa spójnika „lub”(+):
p q Y=p+q
A: 1+ 1 =1
B: 1+ 0 =1
C: 0+ 1 =1
D: 0+ 0 =0
|
Stąd mamy:
Kod: |
Dla p i q=1 mamy:
p q=1 Y=p+1
A: 1+ 1 =1
B: 1+ 1 =1
C: 0+ 1 =1
D: 0+ 1 =1
|
Stąd mamy dowód prawdziwości prawa rachunku zero-jedynkowego:
p+1 =1
cnd
Przykład 2.
Udowodnij w rachunku zero-jedynkowym prawo algebry Boole’a:
p+~p =1
Kod: |
Definicja zero-jedynkowa spójnika „lub”(+):
p q Y=p+q
A: 1+ 1 =1
B: 1+ 0 =1
C: 0+ 1 =1
D: 0+ 0 =0
|
Stąd mamy:
Kod: |
Dla p i q=~p mamy:
p ~p Y=p+~p
A: 1+ 0 =1
B: 1+ 0 =1
C: 0+ 1 =1
D: 0+ 1 =1
|
Stąd mamy dowód prawdziwości prawa rachunku zero-jedynkowego:
p+~p =1
cnd
Przykład 3.
Udowodnij w rachunku zero-jedynkowym prawo De Morgana dla sumy logicznej „lub”(+):
p+q = ~(~p*~q)
Zaczynamy od definicji spójnika „lub”(+)
Kod: |
p q Y=p+q ~Y=~(p+q) ~p ~q ~Y=~p*~q Y=~(~Y)=~(~p*~q)
A: 1+ 1 =1 =0 0* 0 =0 =1
B: 1+ 0 =1 =0 0* 1 =0 =1
C: 0+ 1 =1 =0 1* 0 =0 =1
D: 0+ 0 =0 =1 1* 1 =1 =0
1 2 3 4 5 6 7 8
Gdzie:
Y=~(~Y) - prawo podwójnego przeczenia
|
Tożsamość kolumn wynikowych 3=8 (Y=Y) jest dowodem poprawności prawa De Morgana:
Y = 3: p+q = 8: ~(~p*~q)
Tożsamość kolumn wynikowych 4=7 (~Y=~Y) jest dowodem poprawności prawa De Morgana:
~Y = 4: ~(p+q) = 7:~p*~q
cnd
Zadanie dla czytelnika:
Udowodnij w rachunku zero-jedynkowym prawo De Morgana dla iloczynu logicznego „i”(*):
p*q = ~(~p+~q)
1.2.1 Algorytm Wuja Zbója
Algorytm Wuja Zbója poznamy na przykładzie z życia wziętym, korzystając z definicji równoważności „wtedy i tylko wtedy” p<=>q wyrażonej spójnikami „i”(*) i „lub”(+) opisanej równaniem algebry Boole’a:
1: Y = p<=>q = p*q + ~p*~q - funkcja alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
Co w logice jedynek oznacza.
2: Y=1 <=> p=1 i q=1 lub ~p=1 i ~q=1
Uwaga:
Wyłącznie w funkcji alternatywno-koniunkcyjnej jedynki są domyślne.
Wnika z tego że z dowolnej funkcji alternatywno-koniunkcyjnej możemy przejść do jej opisu w języku potocznym 2 (albo odwrotnie).
Przykład:
Pani w przedszkolu wypowiada obietnicę bezwarunkową:
1.
Jutro pójdziemy do kina tylko wtedy gdy pójdziemy do teatru
Innymi słowy:
Jutro pójdziemy do kina wtedy i tylko wtedy gdy pójdziemy do teatru
K<=>T = A: K*T + C: ~K*~T
Podstawmy celem skrócenia zapisów:
Y = K<=>T
Definicja równoważności w spójnikach „i”(*) i „lub”(+):
1: Y = A: K*T + C: ~K*~T - funkcja alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
co w logice jedynek oznacza:
1: Y=1 <=> A: K=1 i T=1 lub C: ~K=1 i ~T=1
Przyjmijmy następujące znaczenie symbolu Y:
Y - pani dotrzyma słowa (Y)
~Y - pani nie dotrzyma słowa (~Y), czyli pani skłamie
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że pani dotrzyma słowa (Y) wtedy i tylko wtedy gdy:
Ya = K*T=1*1 =1 - jutro pójdziemy do kina (K=1) i do teatru (T=1)
LUB
Yc = ~K*~T=1*1=1 - jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
Gdzie:
Y = Ya+Yc - funkcja logiczna Y jest sumą logiczną funkcji cząstkowych Ya+Yc
W każdym innym przypadku, pani skłamie:
(~Y=1)=(Y=0) - prawo Prosiaczka (poznamy za chwolkę)
Prawą stronę prawa Prosiaczka czytamy:
Y=0 - fałszem jest (=0), że pani dotrzyma słowa (Y)
Jak widzimy, odpowiedź kiedy pani dotrzyma słowa (Y=1) jest intuicyjnie zrozumiała.
Matematycznie kluczowa jest tu odpowiedź na pytanie:
Kiedy pani skłamie (~Y)?
Aby odpowiedzieć na to pytanie musimy dwustronnie zanegować funkcję logiczną 1.
2: ~Y = ~(K*T+~K*~T)
Prawą stronę minimalizujemy prawami De Morgana:
Krok 1
2: ~Y = ~(K*T)*~(~K*~T) - prawo De Morgana: ~(p+q) = ~p*~q
Krok 2
2: ~Y = (~K+~T)*(K+T) - prawo De Morgana: ~(p*q) = ~p+~q
Jak widzimy korzystając dwukrotnie z praw De Morgana przeszliśmy od funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y):
1: Y = K*T +~K*~T - funkcja alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
Do funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y):
2: ~Y = (~K+~T)*(K+T) - funkcja koniunkcyjno-alternatywna (koniunkcja alternatyw)
Akurat w tym przypadku to przejście było proste, bo na wejściu mieliśmy do czynienia z prostą funkcją logiczną Y:
1: Y = K*T +~K*~T - funkcja alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
W ogólnym przypadku alternatywno-koniunkcyjna funkcja logiczna może być dowolnie skomplikowana i wtedy korzystanie z praw De Morgana, choć matematycznie poprawne, będzie skomplikowanym masochizmem.
Na szczęście istnieje skrócony algorytm przejścia z logiki dodatniej (bo Y) do ujemnej (bo ~Y) i odwrotnie, po raz pierwszy zapisany przez Wuja Zbója.
Algorytm Wuja Zbója przejścia do logiki przeciwnej:
1.
Y = pq+~p~q - zapis dopuszczalny w technice z pominięciem spójnika „i”(*)
Uzupełniamy brakujące nawiasy i spójniki:
1.: Y = (p*q)+(~p*~q) - postać alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
2.
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
2: ~Y = (~p+~q)*(p+q) - postać koniunkcyjno-alternatywna (koniunkcja alternatyw)
Koniec algorytmu Wuja Zbója
Przetłumaczmy opisaną wyżej postać koniunkcyjno-alternatywną na nasz przykład:
2: ~Y = (~K+~T)*(K+T)
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy:
(~K+~T) - Jutro nie pójdziemy do kina (~K) lub nie pójdziemy do teatru (~T)
„i”(*)
(K+T) - Jutro pójdziemy do kina (K) lub pójdziemy do teatru (T)
Doskonale widać, że otrzymaliśmy masakrę, czyli odpowiedź na pytanie kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y), której w języku potocznym której żaden człowiek nie rozumie.
Co zatem mamy robić?
Po pierwsze bez paniki wymnażamy wielomian 2 (dla wygody przechodzimy na zapis ogólny):
2: ~Y = (~p+~q)*(p+q) = ~p*p + ~p*q + ~q*p + ~q*q = 0 + ~p*q + p*~q + 0 = p*~q + ~p*q
3: ~Y = p*~q + ~p*q - postać alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
Nasz przykład:
3.
~Y = K*~T + ~K*T - postać alternatywno-koniunkcyjna
co w logice jedynek obowiązującej wyłącznie w postaci alternatywno-koniunkcyjnej oznacza:
~Y=1 <=> B: K=1 i ~T=1 lub D: ~K=1 i T=1
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy:
~Yb = K*~T=1*1 =1 - jutro pójdziemy do kina (K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
„lub”(+)
~Yd = ~K*T =1*1 =1 - jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) i pójdziemy do teatru (T=1)
Gdzie:
~Y = ~Yb+~Yc - funkcja logiczna ~Y jest suma logiczną funkcji cząstkowych ~Yb+~Yd
Doskonale widać, że tą odpowiedź na pytanie kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) rozumie każdy człowiek, od 5-cio latka poczynając.
Wniosek z naszego przykładu to prawo Słonia.
Prawo Słonia:
Jedyną funkcją logiczną zrozumiałą dla każdego człowieka jest funkcja alternatywno-koniunkcyjna
Z prawa Słonia wynika, że jeśli z jakiegokolwiek przekształcenia funkcji logicznej algebry Boole’a wyskoczy mam choćby fragment postaci koniunkcyjno-alternatywnej, to taki fragment musimy sprowadzić do postaci alternatywno-koniunkcyjnej wymnażając wielomian, jak to zrobiliśmy wyżej.
Trudne - dla ambitnych:
Zminimalizujmy teraz funkcję logiczną podaną w zadaniu na matematyce.pl
[link widoczny dla zalogowanych]
Zadanie:
Zminimalizuj poniższe wyrażenie logiczne:
(q=>r*p)+~r
W poniższej minimalizacji korzystamy z definicji znaczka =>:
p=>q = ~p+q
Rozwiązanie:
Zapiszmy nasze wyrażenie w postaci funkcji logicznej Y:
Y = (q=>r*p) + ~r = ~q+r*p + ~r
Uzupełniamy brakujące nawiasy bo kolejność wykonywania działań w logice to:
nawiasy, „i”(*), „lub”(+)
stąd mamy:
Y = ~q+(r*p)+~r
Zdefiniujmy funkcję cząstkową Y1:
Y1=(r*p)+~r
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y1) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników na przeciwne:
~Y1 = (~r+~p)*r
Po wymnożeniu wielomianu logicznego mamy:
~Y1 = ~r*r + ~p*r = ~p*r
~Y1=r*~p
Powrót do logiki dodatniej (bo Y1) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników na przeciwne:
Y1=~r+p
Odtwarzając podstawienie mamy:
Y = ~q+~r+p
Stąd w zapisie p=>q mamy:
Y = q=>(~r+p)
Stąd mamy tożsamość:
Y = (q=>r*p)+~r = q=>(~r+p)
cnd
2.0 Jednoargumentowe funkcje logiczne
Definicja zmiennej binarnej:
Zmienna binarna to symbol, mogący w osi czasu przyjmować wyłącznie dwie wartości {0,1}
Matematyczny związek wartości logicznych 1 i 0:
1 = ~0
0 = ~1
(~) - negacja
Zwyczajowe zmienne binarne w technice to:
p, q, r, s … - wejścia bramek logicznych
Y - wyjście bramki logicznej
Definicja zmiennej binarnej w logice dodatniej (bo p):
Zmienna binarna wyrażona jest w logice dodatniej (bo p) wtedy i tylko wtedy gdy nie jest zanegowana.
Inaczej mamy do czynienia ze zmienną binarną w logice ujemnej (bo ~p)
Matematyczne związki między p i ~p:
I.
p#~p
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
II.
p=~(~p) - logika dodatnia (bo p) to zanegowana logika ujemna (bo ~p)
~p=~(p) - logika ujemna (bo ~p) to zanegowana logika dodatnia (bo p)
Definicja wyrażenia algebry Boole'a:
Wyrażenie algebry Boole'a f(p,q) to zmienne binarne połączone spójnikami "i"(*) i "lub"(+)
Przykład:
f(p,q) = p*q+~p*~q
Zapis tożsamy:
p*q+~p*~q
Definicja funkcji logicznej algebry Boole'a:
Funkcja logiczna algebry Boole'a to zmienna binarna odzwierciedlająca binarne zmiany wyrażenia algebry Boole'a w osi czasu.
W technice funkcja algebry Boole'a to zwyczajowo duża litera Y
Matematycznie zachodzi tożsamość:
Funkcja logiczna Y = wyjście bramki logicznej Y
Przykład to omówienie definicji znaczków # i ## w bramkach logicznych (punkt 4.5)
Przykład:
Y = f(p,q) = p*q+~p*~q
Zapis tożsamy:
Y = p*q+~p*~q
Wniosek z definicji funkcji logicznej:
Nie jest funkcją logiczną zapis uwzględniający choćby jedno wartościowanie dowolnej zmiennej binarnej.
Przykładowe zapisy które nie spełniają definicji funkcji logicznej to:
Y=1<=>p+q
Y=0<=>~p*~q
etc
Dowolną funkcję logiczną Y mamy prawo tylko i wyłącznie dwustronnie zanegować:
Y = p+q
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> p=1 lub q=1
Negujemy dwustronnie:
~Y = ~(p+q) = ~p*~q - na mocy prawa De Morgana (poznamy za chwilę)
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~p=1 i ~q=1
Tabela wszystkich możliwych jednoargumentowych funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
p ~p ## Y=p ## Y=~p ## Y=p+~p=1 ## Y=p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~p p ## ~Y=~p ## ~Y=p ## ~Y=~p*p=0 ## ~Y=~p+p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Definicja znaczka różne #
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony
Definicja znaczka różne na mocy definicji ##
Dwie funkcje logiczne są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej.
Doskonale widać, że tabela TS1 perfekcyjnie spełnia zarówno definicję znaczka różne # jak i definicję znaczka różna na mocy definicji ##
2.1 Prawa Prosiaczka
W kolumnach 3 i 4 doskonale widać prawa Prosiaczka.
Definicja zmiennej binarnej:
Zmienna binarna to symbol mogący w osi czasu przyjmować tylko i wyłącznie dwie wartości logiczne 1 i 0.
Definicja zmiennej binarnej w logice dodatniej (bo Y)
Zmienna binarna wyrażona jest w logice dodatniej (bo Y) wtedy i tylko wtedy gdy nie jest zaprzeczona
Inaczej zmienna binarna zapisana jest w logice ujemnej (bo ~Y)
Prawa Prosiaczka wiążą zmienną binarną w logice dodatniej (bo Y) ze zmienną binarną w logice ujemnej (bo ~Y).
Prawa Prosiaczka możemy stosować wybiórczo w stosunku do dowolnej zmiennej binarnej.
I Prawo Prosiaczka:
AB3: (Y=1) # CD3: (~Y=0)
Zmienna binarna w logice dodatniej (bo Y) ma wartość logiczną 1 wtedy i tylko wtedy gdy zmienna binarna w logice ujemnej (bo ~Y) ma wartość logiczną 0
Definicja równoważności:
p<=>q = (p=>q)*(q=>p) =1*1 =1
Prawo Prosiaczka:
(Y=1) <=> (~Y=0) = ((Y=1)=>(~Y=0))*((~Y=0)=>(Y=1)) =1*1 =1
Każda równoważność to tożsamość logiczna i odwrotnie, stąd końcowa postać I prawa Prosiaczka przyjmuje brzmienie.
I Prawo Prosiaczka:
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo Y) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~Y)
(Y=1) = (~Y=0)
##
II Prawo Prosiaczka:
AB4: (Y=0) # CD4: (~Y=1)
Zmienna binarna w logice dodatniej (bo Y) ma wartość logiczną 0 wtedy i tylko wtedy gdy zmienna binarna w logice ujemnej (bo ~Y) ma wartość logiczną 1 (i odwrotnie)
Definicja równoważności:
p<=>q = (p=>q)*(q=>p) =1*1 =1
Prawo Prosiaczka:
(Y=0) <=> (~Y=1) = ((Y=0)=>(~Y=1))*((~Y=1)=>(Y=0)) =1*1 =1
Każda równoważność to tożsamość logiczna i odwrotnie, stąd końcowa postać II prawa Prosiaczka przyjmuje brzmienie:
II Prawo Prosiaczka:
Fałsz (=0) w logice dodatniej (bo Y) jest tożsamy z prawdą (=1) w logice ujemnej (bo ~Y)
(p=0) = (~p=1)
Definicja tożsamości logicznej „=”:
(Y=0) = (~Y=1)
Spełnienie dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza spełnienie drugiej strony
Gdzie:
Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony
Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie zmienne binarne są różne na mocy definicji wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej
2.1.1 Dowód praw Prosiaczka na gruncie fizyki
Rozważmy sterowanie żarówką jednym przyciskiem A
Kod: |
Schemat 1
Przykład ilustracji praw Prosiaczka w fizyce:
S A
------------- ______
-----| Żarówka |-------o o-----
| ------------- |
| |
______ |
___ U (źródło napięcia) |
| |
| |
------------------------------------
|
Przyjmijmy znaczenie symboli:
S - żarówka świeci
~S - żarówka nie świeci
Równie dobrze można by przyjąć odwrotnie, ale nie byłoby to zgodne z naturalną logiką człowieka gdzie wszelkie przeczenia w kodowaniu matematycznym muszą być zapisane jawnie.
Dowód I prawa Prosiaczka na przykładzie:
S - żarówka świeci
Co matematycznie oznacza:
S=1 - prawdą jest (=1) że żarówka świeci (S)
Zdanie matematycznie tożsame na mocy prawa Prosiaczka:
(S=1)=(~S=0)
Czytamy:
~S=0 - fałszem jest (=0) że żarówka nie świeci (~S)
Prawdziwość I prawa Prosiaczka widać tu jak na dłoni:
(S=1) = (~S=0)
Dowód II prawa Prosiaczka na przykładzie:
~S - żarówka nie świeci
Co matematycznie oznacza:
~S=1 - prawdą jest (=1) że żarówka nie świeci (~S)
Zdanie matematycznie tożsame na mocy prawa Prosiaczka:
(~S=1)=(S=0)
Czytamy:
S=0 - fałszem jest (=0) że żarówka świeci (S)
Prawdziwość II prawa Prosiaczka widać tu jak na dłoni:
(~S=1) = (S=0)
Zauważmy, że prawa Prosiaczka wiążą ze sobą pojęcia prawdy i fałszu w języku potocznym.
2.1.2 Dowód praw Prosiaczka na poziomie 3-latka
Dla zrozumienie praw Prosiaczka nie są potrzebne żadne definicje bo to jest matematyczny poziom 3-latka.
I Prawo Prosiaczka:
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
(p=1) = (~p=0)
##
II Prawo Prosiaczka:
Prawda (=1) w logice ujemnej (bo ~p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice dodatniej (bo p)
(~p=1) = (p=0)
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Prawa Prosiaczka doskonale znają w praktyce wszyscy ludzie na ziemi, od 3-latka poczynając na prof. matematyki kończąc.
Tata i synek Jaś (lat 3) na spacerze w ZOO
Jaś pokazując paluszkiem słonia mówi:
A.
Popatrz tata, to jest słoń!
S=1
Matematycznie:
Prawdą jest (=1) że to jest słoń (S)
Tata:
… a może to nie jest słoń?
Jaś:
B.
Fałszem jest (=0) że to nie jest słoń (~S)
~S=0
Zdania A i B są matematycznie tożsame o czym wie każdy 3-latek, który genialnie posługuje się w praktyce prawami Prosiaczka.
I prawo Prosiaczka:
A: (S=1) = B: (~S=0)
Jaś pokazuje paluszkiem kozę i mówi:
C.
Popatrz tata, to nie jest słoń
~S=1
Matematycznie:
Prawdą jest (=1), że to nie jest słoń
Tata:
… a może to jednak słoń?
Jaś:
D.
Fałszem jest (=0) że to jest słoń
S=0
Zdania C i D są matematycznie tożsame o czym wie każdy 3-latek, który genialnie posługuje się w praktyce prawami Prosiaczka.
II prawo Prosiaczka
C: (~S=1) = D: (S=0)
2.2 Dowód wewnętrznej sprzeczności ziemskiego rachunku zero-jedynkowego
Definicja funkcji logicznej w świecie techniki:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-1275.html#635637
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: |
Funkcją logiczną nazywa się funkcję, której argumenty (zmienne logiczne) oraz sama funkcja mogą przybierać tylko jedną z dwu wartości, np. 0 (inaczej ang. FALSE - czyli Fałszywe) lub 1 (inaczej ang. TRUE) |
Gdzie tu jest dowód, że funkcja logiczna znana jest w technice, a w matematyce nie? |
Niestety Irbisolu, twój ukochany Klasyczny Rachunek Zdań ma inną definicję funkcji logicznej niż świat techniki tzn. w ogóle jej nie ma bowiem rachunek zero-jedynkowy ziemskich matematyków operuje wyłącznie na zmiennych wejściowych dowolnej funkcji logicznej, czego dowodem jest twoja tabela uwzględniająca wyłącznie zmienne wejściowe p i ~q bez żadnego związku z jakąkolwiek funkcją logiczną Y.
Tabela „funkcji logicznej” ziemskich matematyków (w tym Irbisola):
Rachunek zero-jedynkowy ziemskich matematyków operuje tylko i wyłącznie na wyrażeniach algebry Boole’a (zmiennych wejściowych) bez jakiegokolwiek związku ze zmienną wyjściową Y.
Dowód:
W matematyce nie znajdziemy ani jednego dowodu w rachunku zero-jedynkowym, który by w nagłówkach kolumn zero-jedynkowych uwzględniał zmienną wyjściową Y (funkcję logiczną).
Innymi słowy:
Nikt nie znajdzie w całym Internecie (plus matematyka) choćby jednej kolumny wynikowej w rachunku zero-jedynkowym, który by w kolumnach wynikowych uwzględniał funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
Zobaczmy, co się stanie z naszą tabelą wszystkich możliwych jednoargumentowych funkcji logicznych jeśli wywalimy w kosmos wyjście Y (funkcję logiczną), tak jak to robi ziemski rachunek zero-jedynkowy.
Kod: |
TS1’
Bublowa tabela prawdy jednoargumentowych „funkcji” logicznych
ziemskich matematyków bez uwzględnienia funkcji logicznych Y i ~Y
p ~p ## p ## ~p ## p+~p=1 ## p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~p p ## ~p ## p ## ~p* p=0 ## ~p+ p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Doskonale tu widać, że definicja znaczka różne na mocy definicji ## została zgwałcona.
Dowód:
W tabeli TS1’ zachodzą tożsamości logiczne po przekątnych:
AB1: p = CD2: p
CD1: ~p =AB2: ~p
AB3: p+~p = CD4: ~p+p
CD3: ~p*p = CD4: p*~p
Podsumowując:
Ziemski rachunek zero-jedynkowy jest wewnętrznie sprzeczny na poziomie funkcji logicznych.
Jego miejsce jest w piekle na wiecznych piekielnych mękach.
2.3 Jednoargumentowe funkcje logiczne w służbie 5-cio latków
Tabela wszystkich możliwych jednoargumentowych funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
p ~p ## Y=p ## Y=~p ## Y=p+~p=1 ## Y=p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~p p ## ~Y=~p ## ~Y=p ## ~Y=~p*p=0 ## ~Y=~p+p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Definicja znaczka różne #
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony
Definicja znaczka różne na mocy definicji ##
Dwie funkcje logiczne są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej.
Doskonale widać, że tabela TS1 perfekcyjnie spełnia zarówno definicję znaczka różne # jak i definicję znaczka różna na mocy definicji ##
Znaczenie symboli Y i ~Y dla potrzeb zaprezentowanych dalej przykładów:
1.
Znaczenie symbolu Y:
Y - pani dotrzyma słowa
Jedynki w logice matematycznej są domyślne, stąd zapis tożsamy:
Y=1 - prawdą jest (=1), że pani dotrzyma słowa (Y)
Prawo Prosiaczka które możemy stosować wybiórczo do dowolnej zmiennej binarnej:
(Y=1)=(~Y=0)
stąd kolejny zapis tożsamy:
~Y=0 - fałszem jest (=0), że pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Innymi słowy:
Pani dotrzyma słowa
2.
Znaczenie symbolu ~Y:
~Y - pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Jedynki w logice matematycznej są domyślne, stąd zapis tożsamy:
~Y=1 - prawdą jest (=1) że pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Prawo Prosiaczka które możemy stosować wybiórczo do dowolnej zmiennej binarnej:
(~Y=1)=(Y=0)
Stąd kolejny zapis tożsamy:
Y=0 - fałszem jest (=0) że pani dotrzyma słowa (Y)
Innymi słowy:
Pani skłamie
2.3.1 Funkcja Y=p
Pani w przedszkolu:
1.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
co w logice jedynek oznacza:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy juro pójdziemy do kina (K=1)
Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie 1 stronami:
~Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1
Czytamy:
2.
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)
~Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1
Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej jednoargumentowych funkcji logicznych:
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
K ~K ## Y=K ## Y=~p ## Y=p+~p=1 ## Y=p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~K K ## ~Y=~K ## ~Y=p ## ~Y=~p*p=0 ## ~Y=~p+p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 1.
W części AB doskonale widać że:
Y=1 <=> K=1
W części CD doskonale widać, że:
~Y=1 <=> ~K=1
cnd
2.3.2 Funkcja Y=~p
Pani w przedszkolu:
1.
Jutro nie pójdziemy do kina
Y = ~K
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~K=1
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1).
Y=1 <=> ~K=1
Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie 1 stronami:
~Y=K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> K=1
Czytamy:
2.
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)
~Y=K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> K=1
Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej jednoargumentowych spójników logicznych:
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
K ~K ## Y=p ## Y=~K ## Y=p+~p=1 ## Y=p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~K K ## ~Y=~p ## ~Y=K ## ~Y=~p*p=0 ## ~Y=~p+p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 2.
W części AB doskonale widać że:
Y=1 <=> ~K=1
W części CD doskonale widać, że:
~Y=1 <=> K=1
cnd
2.3.3 Funkcja Y=p+~p
Pani w przedszkolu:
1.
Jutro pójdziemy do kina lub nie pójdziemy do kina
Y = K+~K =1 - na mocy prawa algebry Boole’a
stąd:
Y=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że pani dotrzyma słowa (Y), niezależnie od tego czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1
Innymi słowy:
Y = K+~K =1 - cokolwiek pani jutro nie zrobi to dotrzyma słowa (Y=1)
Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie 1 stronami:
~Y=~K*K =0 - na mocy prawa algebry Boole’a
Stąd:
~Y=0
Czytamy:
2.
Fałszem jest (=0), że pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
Prawo Prosiaczka:
(~Y=0) = (Y=1)
Prawą stronę czytamy:
Prawdą jest (=1), że pani dotrzyma słowa (Y)
Niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej jednoargumentowych spójników logicznych:
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
K ~K ## Y=p ## Y=~p ## Y=K+~K=1 ## Y=p*~p=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~K K ## ~Y=~p ## ~Y=p ## ~Y=~K*K=0 ## ~Y=~p+p=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 3.
W części AB doskonale widać że:
Y=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że pani dotrzyma słowa, niezależnie od tego czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1
W części CD doskonale widać, że:
~Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0), że pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
cnd
2.3.4 Funkcja Y=p*~p
Pani w przedszkolu:
1.
Jutro pójdziemy do kina i nie pójdziemy do kina
Y = K*~K =0 - na mocy prawa algebry Boole’a
stąd:
Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że pani dotrzyma słowa (Y) cokolwiek pani jutro nie zrobi.
Innymi słowy:
Bez znaczenia jest czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1)
Prawo Prosiaczka:
(Y=0)=(~Y=1)
Prawą stronę czytamy:
Prawdą jest (=1), że pani nie dotrzyma słowa (~Y) cokolwiek pani jutro nie zrobi.
Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie 1 stronami:
~Y=~K+K =1 - na mocy prawa algebry Boole’a
Stąd:
~Y=1
Czytamy:
2.
Prawdą jest (=1), że pani nie dotrzyma słowa (~Y) cokolwiek jutro nie zrobi
Innymi słowy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
Prawo Prosiaczka:
(~Y=1) = (Y=0)
Prawą stronę czytamy:
Fałszem jest (=0), że pani dotrzyma słowa (Y)
Niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej jednoargumentowych spójników logicznych:
Kod: |
TS1 - tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
K ~K ## Y=p ## Y=~p ## Y=p+~q=1 ## Y=K*~K=0
A: 1 0 ## 1 ## 0 ## 1 ## 0
B: 0 1 ## 0 ## 1 ## 1 ## 0
# # ## # ## # ## # ## #
~K K ## ~Y=~p ## ~Y=p ## ~Y=~p*q=0 ## ~Y=~K+K=1
C: 0 1 ## 0 ## 1 ## 0 ## 1
D: 1 0 ## 1 ## 0 ## 0 ## 1
a b 1 2 3 4
|
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 4.
W części AB doskonale widać że:
Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że pani dotrzyma słowa (Y) cokolwiek pani jutro nie zrobi.
Innymi słowy:
Bez znaczenia jest czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1)
W części CD doskonale widać, że:
~Y=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1), że pani nie dotrzyma słowa (~Y) cokolwiek jutro nie zrobi
Innymi słowy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) niezależnie od tego czy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) czy też pójdziemy do kina (K=1)
cnd
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pią 21:55, 17 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Moim celem jest dotarcie z algebrą Kubusia do serc ziemskich matematyków!
... bo to od nich zależy czy "Algebra Kubusia" zaistnieje w ziemskiej matematyce.
Irbisol napisał: | Więc o co walczysz, skoro twoją algebrę wykładają na studiach z podkładem matematycznym?
Właściwie to nie twoją, bo ona już była.
Powielasz tu to, co jest w podręcznikach. Po kiego? |
Dzięki Irbisolu za dyskusję - tobie się tylko wydaje że nie dyskutujesz, bowiem zmuszasz mnie do schodzenia z algebrą Kubusia na coraz niższy poziom tzn. bardziej zrozumiały dla matematyków, bo tylko o nich walczę, bo tylko od nich zależy czy algebra Kubusia zaistnieje w ziemskiej logice matematycznej.
Skoro twierdzisz że w AK nie ma niczego czego KRZ by nie znał to cieszę się - bo to oznacza, że rozumiesz AK.
Pod wpływem naszej dyskusji zacząłem pisać "Nową algebrę Boole'a" od początku (patrz post wyżej), gdzie wiele spraw opisuję prościej. Poza tym doszło niedawno do zlokalizowania praw Prosiaczka w tabeli wszystkich możliwych, jednoargumentowych funkcji logicznych (to jest super ważne!)
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 21:57, 17 Gru 2021, w całości zmieniany 2 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Sob 9:28, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
rafal3006 napisał: | Moim celem jest dotarcie z algebrą Kubusia do serc ziemskich matematyków!
... bo to od nich zależy czy "Algebra Kubusia" zaistnieje w ziemskiej matematyce. |
Przecież jest w podręcznikach i wykładach, zatem istnieje w ziemskiej matematyce. Walczysz najwyraźniej o wolne niedziele.
Cytat: | Skoro twierdzisz że w AK nie ma niczego czego KRZ by nie znał to cieszę się - bo to oznacza, że rozumiesz AK. |
Raczej ty nie rozumiesz KRZ.
Cytat: | Pod wpływem naszej dyskusji zacząłem pisać "Nową algebrę Boole'a" od początku (patrz post wyżej), gdzie wiele spraw opisuję prościej. Poza tym doszło niedawno do zlokalizowania praw Prosiaczka w tabeli wszystkich możliwych, jednoargumentowych funkcji logicznych (to jest super ważne!) |
To od razu zaznacz, co jest nowego, czego w KRZ jeszcze nie ma. Bo tłumaczysz że 2+2=4, co jest zwyczajnie głupie.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Sob 10:34, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | rafal3006 napisał: | Moim celem jest dotarcie z algebrą Kubusia do serc ziemskich matematyków!
... bo to od nich zależy czy "Algebra Kubusia" zaistnieje w ziemskiej matematyce. |
Przecież jest w podręcznikach i wykładach, zatem istnieje w ziemskiej matematyce. Walczysz najwyraźniej o wolne niedziele.
Cytat: | Skoro twierdzisz że w AK nie ma niczego czego KRZ by nie znał to cieszę się - bo to oznacza, że rozumiesz AK. |
Raczej ty nie rozumiesz KRZ.
Cytat: | Pod wpływem naszej dyskusji zacząłem pisać "Nową algebrę Boole'a" od początku (patrz post wyżej), gdzie wiele spraw opisuję prościej. Poza tym doszło niedawno do zlokalizowania praw Prosiaczka w tabeli wszystkich możliwych, jednoargumentowych funkcji logicznych (to jest super ważne!) |
To od razu zaznacz, co jest nowego, czego w KRZ jeszcze nie ma. Bo tłumaczysz że 2+2=4, co jest zwyczajnie głupie.
|
Powiem krótko Irbisolu:
Dziękuję!
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Sob 14:48, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Wreszcie zrozumiał, że jego AK to KRZ
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Sob 15:21, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | Wreszcie zrozumiał, że jego AK to KRZ |
Tak, zrozumiałem.
Dzięki za uświadomienie mi tego faktu.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Sob 18:10, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
To może teraz uroczyste kasowanie odkrywania Ameryki?
To byłaby najmądrzejsza rzecz, jakiej byś dokonał na tym forum.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Sob 18:52, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Co należy skasować z historii matematyki - AK czy KRZ?
Irbisol napisał: | To może teraz uroczyste kasowanie odkrywania Ameryki?
To byłaby najmądrzejsza rzecz, jakiej byś dokonał na tym forum. |
Nie mam zamiaru kasować AK, bo nie sądzę, by wszyscy matematycy podzielali twój pogląd, że algebra Kubusia to jest to samo co Klasyczny Rachunek Zdań i wobec tego należy ją skasować.
Sądzę nawet, że już niedługo dojdzie do czegoś odwrotnego do twojego marzenia, czyli ziemscy matematycy dobrowolnie skasują KRZ i przejdą do obozu algebry Kubusia.
Po co zatem kasować?
Niech przyszła historia matematyki rozstrzygnie co należy skasować, AK czy KRZ.
... mam nadzieję, że zgadzasz się z ostatnim zdaniem.
P.S.
Mam nadzieję że w przypadku algebry Kubusia nie zadziała poniższy dogmat:
Twierdzenia matematyczne uważane są za prawdziwe, ponieważ w niczyim interesie nie leży, by uważać je za fałszywe.
Autor: Monteskiusz
Analogiczne:
Teorie matematyczne uważane są za prawdziwe (np. KRZ, Teoria Strun) ponieważ w niczyim interesie nie leży by uważać je za fałszywe.
Rafal3006
Ja rozumiem Irbisolu, że z twojego punktu odniesienia lepiej byłoby bym skasował algebrę Kubusia, bo jesteś żarliwym obrońcą Klasycznego Rachunku Zdań - ja to rozumiem i doceniam, ale AK nie skasuję.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 19:11, 18 Gru 2021, w całości zmieniany 4 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Sob 19:25, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
To pokaż różnice między AK i KRZ.
Np. różne wyniki funkcji.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Sob 19:31, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: | To pokaż różnice między AK i KRZ.
Np. różne wyniki funkcji. |
Bardzo proszę, pokaż mi w ziemskiej logice matematycznej choćby to:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,19875.html#619551
2.5 Fundamenty algebry Kubusia w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q”
W algebrze Kubusia w zbiorach zachodzi tożsamość pojęć:
Warunek wystarczający => = relacja podzbioru => = twierdzenie matematyczne „Jeśli p to q”
Warunek konieczny ~> = relacja nadzbioru ~>
Matematyczne związki warunków wystarczających => i koniecznych ~> w algebrze Kubusia:
Kod: |
T0
Fundament algebry Kubusia w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q”
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>:
A1B1: A2B2: | A3B3: A4B4:
A: 1: p=>q = 2:~p~>~q [=] 3: q~>p = 4:~q=>~p [=] 5: ~p+q
## ## ## ## ##
B: 1: p~>q = 2:~p=>~q [=] 3: q=>p = 4:~q~>~p [=] 5: p+~q
Prawa Kubusia: | Prawa kontrapozycji dla warunku wystarczającego =>:
A1: p=>q = A2:~p~>~q | A1: p=>q = A4:~q=>~p
B1: p~>q = B2:~p=>~q | B2:~p=>~q = B3: q=>p
Prawa Tygryska: | Prawa kontrapozycji dla warunku koniecznego ~>:
A1: p=>q = A3: q~>p | A2:~p~>~q = A3: q~>p
B1: p~>q = B3: q=>p | B1: p~>q = B4:~q~>~p
Gdzie:
p=>q = ~p+q - definicja warunku wystarczającego =>
p~>q = p+~q - definicja warunku koniecznego ~>
## - różne na mocy definicji warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q inaczej błąd podstawienia
|
2.5.1 Definicja dowodu „nie wprost” w algebrze Kubusia
Definicja dowodu „nie wprost” w algebrze Kubusia:
Dowód „nie wprost” w algebrze Kubusia to dowód warunku koniecznego ~> lub wystarczającego => (twierdzenie matematyczne „Jeśli p to q”) z wykorzystaniem praw logiki matematycznej (prawa Kubusia, prawa Tygryska, prawa kontrapozycji dla warunku wystarczającego =>, prawa kontrapozycji dla warunku koniecznego) plus definicja kontrprzykładu.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 19:32, 18 Gru 2021, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Sob 19:55, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
rafal3006 napisał: | Irbisol napisał: | To pokaż różnice między AK i KRZ.
Np. różne wyniki funkcji. |
Bardzo proszę, pokaż mi w ziemskiej logice matematycznej choćby to:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,19875.html#619551
2.5 Fundamenty algebry Kubusia w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q”
W algebrze Kubusia w zbiorach zachodzi tożsamość pojęć:
Warunek wystarczający => = relacja podzbioru => = twierdzenie matematyczne „Jeśli p to q”
Warunek konieczny ~> = relacja nadzbioru ~> |
Tu jest o podzielności liczb przez 10 i 5 - przykład analogiczny do twojego z 2 i 8.
[link widoczny dla zalogowanych]
Cytat: | Definicja dowodu „nie wprost” w algebrze Kubusia:
Dowód „nie wprost” w algebrze Kubusia to dowód warunku koniecznego ~> lub wystarczającego => (twierdzenie matematyczne „Jeśli p to q”) z wykorzystaniem praw logiki matematycznej (prawa Kubusia, prawa Tygryska, prawa kontrapozycji dla warunku wystarczającego =>, prawa kontrapozycji dla warunku koniecznego) plus definicja kontrprzykładu. |
I czym to się różni od klasycznego dowodu nie-wprost?
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Sob 20:08, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Irbisol napisał: |
Tu jest o podzielności liczb przez 10 i 5 - przykład analogiczny do twojego z 2 i 8.
[link widoczny dla zalogowanych]
|
Czy u ciebie zachodzi tożsamość:
Przykłady = teoria matematyczna?
Pokaż mi teorię matematyczną, a nie przykłady pasujące do tej teorii.
Najpierw teoria, później przykłady.
Innymi słowy:
Znajdź mi w Internecie matematyczne związki między warunkiem wystarczającym => i koniecznym > jak w tabeli niżej - wszystkie związki matematyczne a nie tylko fragmenty tych związków jak np. prawo kontrapozycji.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,19875.html#619551
2.5 Fundamenty algebry Kubusia w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q”
W algebrze Kubusia w zbiorach zachodzi tożsamość pojęć:
Warunek wystarczający => = relacja podzbioru => = twierdzenie matematyczne „Jeśli p to q”
Warunek konieczny ~> = relacja nadzbioru ~>
Matematyczne związki warunków wystarczających => i koniecznych ~> w algebrze Kubusia:
Kod: |
T0
Fundament algebry Kubusia w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q”
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>:
A1B1: A2B2: | A3B3: A4B4:
A: 1: p=>q = 2:~p~>~q [=] 3: q~>p = 4:~q=>~p [=] 5: ~p+q
## ## ## ## ##
B: 1: p~>q = 2:~p=>~q [=] 3: q=>p = 4:~q~>~p [=] 5: p+~q
Prawa Kubusia: | Prawa kontrapozycji dla warunku wystarczającego =>:
A1: p=>q = A2:~p~>~q | A1: p=>q = A4:~q=>~p
B1: p~>q = B2:~p=>~q | B2:~p=>~q = B3: q=>p
Prawa Tygryska: | Prawa kontrapozycji dla warunku koniecznego ~>:
A1: p=>q = A3: q~>p | A2:~p~>~q = A3: q~>p
B1: p~>q = B3: q=>p | B1: p~>q = B4:~q~>~p
Gdzie:
p=>q = ~p+q - definicja warunku wystarczającego =>
p~>q = p+~q - definicja warunku koniecznego ~>
## - różne na mocy definicji warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q inaczej błąd podstawienia
|
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 20:11, 18 Gru 2021, w całości zmieniany 3 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Sob 20:22, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
rafal3006 napisał: | Pokaż mi teorię matematyczną, a nie przykłady pasujące do tej teorii. |
Odkryłeś coś tak trywialnego, że nikt na to nie wpadł. Coś w stylu: skoro 5+5 = 10, to 5+5+5+5 = 10 + 10 = 20
Bo oczywiste jest, że skoro coś należy do podzbioru, to musi należeć do nadzbioru.
W angielskiej wikipedii masz:
For a third facet, identify every mathematical predicate N with the set T(N) of objects, events, or statements for which N holds true; then asserting the necessity of N for S is equivalent to claiming that T(N) is a superset of T(S), while asserting the sufficiency of S for N is equivalent to claiming that T(S) is a subset of T(N).
Being in the purple region is sufficient for being in A, but not necessary. Being in A is necessary for being in the purple region, but not sufficient. Being in A and being in B is necessary and sufficient for being in the purple region.
[link widoczny dla zalogowanych]
Jeszcze jakieś Ameryki masz w zanadrzu?
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Sob 22:00, 18 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Czy Irbisol będzie w stanie zrozumieć, iż angielska Wikipedia to matematyczne głupoty?
Udowodnię mu to, jeśli podejmie dyskusję.
Czy ktoś ma nadzieję, że podejmie?
Pytanie do Irbisola:
Dlaczego myślisz że angielska Wikipedia to święta krowa i nie może pisać matematycznych głupot?
Teoria matematyczna konieczna dla zrozumienia tego co pisze angielska Wikipedia:
Algebra Kubusia napisał: |
Definicja warunku wystarczającego => w zbiorach:
Jeśli p to q
p=>q =1
Zajście p jest (=1) wystarczające => dla zajścia q wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest (=1) podzbiorem => zbioru q
Innymi słowy:
Definicja warunku wystarczającego => jest (=1) spełniona wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest (=1) podzbiorem => zbioru q
Inaczej:
p=>q =0
Zajście p nie jest (=0) wystarczające => dla zajścia q wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p nie jest (=0) podzbiorem => zbioru q
Innymi słowy:
Definicja warunku wystarczającego => nie jest (=0) spełniona wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p nie jest (=0) podzbiorem => zbioru q
Matematycznie zachodzi tożsamość:
Warunek wystarczający => = relacja podzbioru =>
Definicja warunku wystarczającego => dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego:
p=>q = ~p+q
Przykład:
A1.
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 to na 100% => jest podzielna przez 2
Innymi słowy:
Każda liczba podzielna przez 8 jest podzielna przez 2
P8=>P2 =1
Podzielność dowolnej liczby przez 8 jest warunkiem wystarczającym => dla jej podzielności przez 2 bo zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem => zbioru P2=[2,4,6,8..]
Definicja warunku wystarczającego => jest spełniona (=1) bo zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem => zbioru P2=[2,4,6,8..]
cnd
(dowód przez pokazanie)
2.1.3 Definicja warunku koniecznego ~> w zbiorach
Definicja nadzbioru ~> w algebrze Kubusia:
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p zawiera co najmniej wszystkie elementy zbioru q
p~>q =1 - wtedy i tylko wtedy gdy relacja nadzbioru ~> jest (=1) spełniona
Inaczej:
p~>q =0 - wtedy i tylko wtedy gdy relacja nadzbioru ~> nie jest (=0) spełniona
Definicja warunku koniecznego ~> w zbiorach:
Jeśli p to q
p~>q =1
Zajście p jest (=1) konieczne ~> dla zajścia q wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest (=1) nadzbiorem ~> zbioru q
Innymi słowy:
Definicja warunku koniecznego ~> jest (=1) spełniona wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest (=1) nadzbiorem ~> zbioru q
Inaczej:
p~>q =0
Zajście p nie jest (=0) konieczne ~> dla zajścia q wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p nie jest (=0) nadzbiorem ~> zbioru q
Innymi słowy:
Definicja warunku koniecznego ~> nie jest (=0) spełniona wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p nie jest (=0) nadzbiorem ~> zbioru q
Matematycznie zachodzi tożsamość:
Warunek konieczny ~> = relacja nadzbioru ~>
Definicja warunku koniecznego ~> dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego:
p~>q = p+~q
Przykład:
B1.
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 2 to może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 =1
Podzielność dowolnej liczby przez 2 jest warunkiem koniecznym ~> dla jej podzielności przez 8 bo zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
Innymi słowy:
Definicja warunku koniecznego ~> jest spełniona (=1) bo zbiór P2=[2,4,6,8..] jest (=1) nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
cnd
(dowód przez pokazanie)
|
Irbisol napisał: |
rafal3006 napisał: | Pokaż mi teorię matematyczną, a nie przykłady pasujące do tej teorii. |
Odkryłeś coś tak trywialnego, że nikt na to nie wpadł. Coś w stylu: skoro 5+5 = 10, to 5+5+5+5 = 10 + 10 = 20
Bo oczywiste jest, że skoro coś należy do podzbioru, to musi należeć do nadzbioru.
W angielskiej wikipedii masz:
For a third facet, identify every mathematical predicate N with the set T(N) of objects, events, or statements for which N holds true; then asserting the necessity of N for S is equivalent to claiming that T(N) is a superset of T(S), while asserting the sufficiency of S for N is equivalent to claiming that T(S) is a subset of T(N).
Being in the purple region is sufficient for being in A, but not necessary. Being in A is necessary for being in the purple region, but not sufficient. Being in A and being in B is necessary and sufficient for being in the purple region.
[link widoczny dla zalogowanych]
Jeszcze jakieś Ameryki masz w zanadrzu?
|
Tak, to co pisze angielska Wikipedia to matematyczne głupoty - pisał to jakiś palant nie mający pojęcia o co w logice matematycznej chodzi!
Udowodnię ci to, jeśli podejmiesz dyskusję i zaczniesz odpowiadać na pytania.
Przetłumaczone przez Google:
Bycie w obszarze fioletowym jest wystarczające do bycia w A, ale nie jest konieczne. Bycie w A jest konieczne, aby znaleźć się w fioletowym regionie, ale nie wystarczy. Bycie w A i bycie w B jest konieczne i wystarczające, aby znaleźć się w fioletowym obszarze.
Zapiszmy to w algebrze Kubusia:
A*B - iloczyn logiczny zbiorów A i B (obszar fioletowy)
Mój opis tego malunku pseudo-matematycznego:
Zbiory A i B mają część wspólną (A*B) i są różne, ale żaden z nich nie zawiera się w drugim.
Wnioski:
1.
Między A i B nie zachodzi ani warunek wystarczający A=>B =0 ani też warunek konieczny A~>B=0
2.
Między A*B a B zachodzi:
A*B=>B =1 - warunek wystarczający => spełniony
A*B~>B =0 - warunek konieczny ~> nie spełniony
3.
Między A*B a A zachodzi:
A*B=>A =1 - warunek wystarczający => spełniony
A*B~>A =0 - warunek konieczny ~> nie spełniony
4.
Tłumaczenie z angielskiej Wikipedii (to pisał jakiś palant widzący różnicę między A*B a obszarem fioletowym!):
Bycie w A i bycie w B jest konieczne i wystarczające, aby znaleźć się w fioletowym obszarze.
Innymi słowy:
Dowolny element należy do zbioru A*B wtedy i tylko wtedy gdy należy do zbioru A*B
A*B<=>A*B = (A1: A*B=>A*B)*(B1: A*B~>A*B) =1*1=1
Tożsama definicja równoważności to odczyt wyłącznie prawej strony powyższej definicji:
Przynależność dowolnego elementu do zbioru A*B jest konieczne ~> (zdanie B1) i wystarczające => (zdanie A1) aby ten element należał do zbioru A*B
A*B<=>A*B = (A1: A*B=>A*B)*(B1: A*B~>A*B) =1*1=1
Kluczowe pytanie do Irbisola:
Czy zgadzasz się z następującym twierdzeniem Smoka
Twierdzenie Smoka:
Każda równoważność prawdziwa p<=>q=1 definiuje tożsamość zbiorów p=q (i odwrotnie)
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 23:14, 18 Gru 2021, w całości zmieniany 4 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Nie 8:43, 19 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Pytałeś o związki warunku wystarczającego i koniecznego że zbiorami.
Dostałeś te związki. Wskaż błąd albo zaakceptuj.
Nie odpowiadam na pytania dotyczące AK.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Nie 9:30, 19 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-1300.html#636191
Czy Irbisol odpowie na pytanie dotyczące KRZ?
Czy ktoś ma nadzieję że odpowie?
Irbisol napisał: | Pytałeś o związki warunku wystarczającego i koniecznego że zbiorami.
Dostałeś te związki. Wskaż błąd albo zaakceptuj.
Nie odpowiadam na pytania dotyczące AK. |
Ja nie pytam cię o AK!
Ja pytam cię o TWÓJ KRZ!
Przetłumaczone przez Google:
Bycie w obszarze fioletowym jest wystarczające do bycia w A, ale nie jest konieczne. Bycie w A jest konieczne, aby znaleźć się w fioletowym regionie, ale nie wystarczy. Bycie w A i bycie w B jest konieczne i wystarczające, aby znaleźć się w fioletowym obszarze.
Kluczowy komentarz Rafała3006 na gruncie KRZ do powyższego malunku pseudo-matematycznego.
A*B - iloczyn logiczny zbiorów A*B = obszar fioletowy
Oczywistym jest że pojęcia warunek wystarczający => i warunek konieczny ~> to pojęcia z zakresu logiki matematycznej.
KRZ jest podobno logiką matematyczną.
Więc?
Tłumaczenie z angielskiej Wikipedii (to pisał jakiś palant widzący różnicę między A*B a obszarem fioletowym!):
Bycie w A i bycie w B jest konieczne i wystarczające, aby znaleźć się w fioletowym obszarze.
Innymi słowy:
Dowolny element należy do zbioru A*B wtedy i tylko wtedy gdy należy do zbioru A*B
A*B<=>A*B = (A1: A*B=>A*B)*(B1: A*B~>A*B) =1*1=1
Tożsama definicja równoważności to odczyt wyłącznie prawej strony powyższej definicji:
Przynależność dowolnego elementu do zbioru A*B jest konieczne ~> (zdanie B1) i wystarczające => (zdanie A1) aby ten element należał do zbioru A*B
A*B<=>A*B = (A1: A*B=>A*B)*(B1: A*B~>A*B) =1*1=1
Kluczowe pytanie do Irbisola na gruncie KRZ:
Czy zgadzasz się z następującym twierdzeniem Smoka
Twierdzenie Smoka dla zbiorów:
Każda równoważność prawdziwa p<=>q=1 definiuje tożsamość zbiorów p=q (i odwrotnie)
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 9:50, 19 Gru 2021, w całości zmieniany 10 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15369
Przeczytał: 27 tematów
|
Wysłany: Nie 12:02, 19 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
W KRZ nie ma twierdzenia Smoka.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35331
Przeczytał: 23 tematy
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Nie 12:16, 19 Gru 2021 Temat postu: |
|
|
Czy Irbisol będzie odpowiadał na pytania o KRZ?
Czy ktoś ma nadzieję, że będzie?
... nadzieja umiera ostatnia.
Irbisol napisał: | W KRZ nie ma twierdzenia Smoka. |
Co za różnica jak się to twierdzenie nazywa?
Twierdzenie Smoka = definicja tożsamości zbiorów.
Definicja tożsamości zbiorów p=q:
Dwa zbiory p i q są tożsame p=q wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i jednocześnie zbiór q jest podzbiorem => zbioru p
p=q <=> (A1: p=>q)*(B3: q=>p) =1*1 =1
Pytanie do Irbisola na gruncie KRZ:
Czy w KRZ znana jest definicja tożsamości zbiorów p=q jak wyżej?
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|