ŚFiNiA

rafal3006

Trzecia próba ratowania prawa Irbisa w oryginalnej postaci!

Myślę, że to jest najlepsza moja próba, co nie wyklucza podjęcia przez ziemskich matematyków innych prób ratowania bezcennego dla logiki matematycznej prawa Irbisa

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680049

rafal3006

Dzięki Irbisolu - jesteś bezcennym dla mnie wrogiem Nr.1 algebry Kubusia!

Ciekawe kiedy zrozumiesz, iż bez ciebie pełne rozszyfrowanie AK nie byłoby możliwe.
Dowód - choćby mój post wyżej.
:szacunek:

Irbisol

Tyle tego nasrałeś, że wskazówka iż jest to w drugiej części postu, nic nie daje.

Zawsze wywalasz się na pytaniach podstawowych. Nawet nie jesteś w stanie po ludzku wykrztusić z siebie, co AK twierdzi nt. tożsamości i równoważności.

No i chyba znalazłeś błąd w AK? :rotfl:

rafal3006

Irbisol

Pisałeś coś wcześniej, że jeżeli znajdę jakąś skazę w twoim superprecyzyjnym AK, to to wykasujesz.

rafal3006

Irbisol

Niemniej jednak obiecywałeś, że po znalezieniu błędu AK wykasujesz.

rafal3006

Irbisol

Ludzkość ma w dupie twoje ułomne AK.
Co z twoją obietnicą? Przyznajesz, że jesteś kłamcą?

rafal3006

Irbisol

Zgadza się - rozszyfrowałem, jakie to gówno (za wyjątkiem sytuacji, gdzie jest zbieżne z KRZ).
Ale, wracając do sedna - po co piszesz "wskaż to wykasuję AK", skoro z góry wiedziałeś, że i tak tego nie zrobisz?

rafal3006

Irbisol

Nasze WSPÓLNE dzieło? :rotfl:

Ja nic o tym nie wiem.

Dlaczego piszesz że wykasujesz AK, skoro z góry wiesz że tego nie zrobisz?

rafal3006

Irbisol

Ja takiego spamu nigdy bym nie utworzył.

Dlaczego piszesz że wykasujesz AK, skoro z góry wiesz że tego nie zrobisz?

rafal3006

Jak wynalazłem niebieską diodę i zmieniłem świat
[link widoczny dla zalogowanych]

Na naszych oczach dokonuje się rewolucja w oświetleniu. Tradycyjne żarówki i świetlówki są zastępowane przez półprzewodnikowe źródła światła, popularnie zwane LED-ami (ang. LED - light-emitting diode, czyli świecące diody). Jeden z twórców tego przełomu – japoński fizyk prof. Shuji Nakamura -– otrzymał właśnie doktorat honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego. "Prometeusz wykradł ogień z Olimpu i przekazał go ludzkości. Nakamura dał nam nowe wydajne źródło światła" – mówił w laudacji prof. Roman Stępniewski.

Rozmowa z

Prof. Shuji Nakamurą,
noblistą z fizyki, profesorem inżynierii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara

Piotr Cieśliński: Nobel pana zaskoczył?

– Od 1993 r., w którym wynalazłem niebieską diodę, japońskie media ustawiały się pod moim domem w dniu ogłaszania laureatów Nagrody Nobla. Dziennikarze musieli jednak uzbroić się w cierpliwość, bo Nobla dostałem dopiero 20 lat później. Ale nie byłem nim zdziwiony.

W 1993 r. był pan inżynierem w małej i nieznanej firmie Nichia.

– Pracowałem w osamotnieniu, nie współpracowałem z uczelniami i naukowcami, długo nie publikowałem, nie miałem nawet doktoratu. Dlatego z początku nikt nie wierzył, że zrobiliśmy niebieskie LED-y. Nichia musiała urządzić pokazy w Tokio i Osace i dopiero wtedy się rozniosło: "Wielkie nieba, udało im się!".

Skąd pomysł, aby stworzyć niebieską diodę?

– Gdy przyszedłem do Nichii, mój bezpośredni przełożony kazał mi opracować czerwone LED-y. Takie diody wynaleziono jeszcze w latach 50. i w tym czasie już od dawna były w sprzedaży. Zacząłem od przeczytania całej literatury naukowej na ten temat. Niemal każda praca kończyła się wzmianką, że rewolucją byłoby stworzenie niebieskich LED-ów. Można by wtedy zrobić kolorowe ekrany i wyświetlacze, a także białe półprzewodnikowe źródła światła, kilkadziesiąt razy bardziej energooszczędne niż tradycyjne żarówki.

Ale gdy sugerowałem, że może lepiej zająć się niebieskimi diodami, szef uznał, że zwariowałem lub jestem bezczelnym smarkaczem
Niesłychane – przychodzi z małego i słabego uniwersytetu i chce robić to, nad czym głowią się największe mózgi w laboratoriach największych światowych potentatów, takich jak Sony, Toshiba czy Philips, z wielokrotnie większym budżetem na badania. „Nakamura, postradałeś rozum!” – słyszałem.

Co było dalej?
– Tak jak chciał szef, opracowałem technologię wytwarzania czerwonych LED-ów, ale biznesowo to była klapa. Nichia nic na tym nie zarobiła. Nasze czerwone diody się nie sprzedawały. Nic dziwnego. Firma była znana z chemii, a nie z elektroniki. Trudno było wejść na rynek, który podzieliły między siebie wielkie i znane marki. Szef stwierdził, że zmarnowałem mnóstwo pieniędzy i w zasadzie nie jestem już potrzebny. Na szczęście sędziwy Nobuo Ogawa zgodził się, abym zajął się niebieskimi diodami.

Jak to?

– 80-letni właściciel firmy zawsze był w biurze i miał otwarte drzwi dla młodych pracowników. Byłem zdesperowany, poszedłem do niego i spytałem, czy mogę pracować nad niebieskimi LED-ami? Ku mojemu zdumieniu powiedział, że tak. Dał mi na to 5 mln dol.! A to sporo, jak na tak małą firmę.

Ale czemu zaufał młodemu inżynierowi bez doktoratu?

– Przed moim przyjściem dział badań i rozwoju Nichii nie stworzył żadnego nowego produktu, a ja opracowałem trzy w ledwie pięć lat. Co prawda nie przyniosły zysku, wręcz przeciwnie, ale Ogawa mnie cenił. Miałem 35 lat i nigdy nie byłem za granicą, więc idąc za ciosem, zapytałem go, czy sfinansuje mi także staż w USA.

I co odpowiedział?

– Że OK. Na Uniwersytecie Florydy przez rok uczyłem się techniki MOCVD osadzania cienkich warstw materiału, która mi była potrzebna do tworzenia niebieskich LED-ów. Świecące diody robi się jak kanapki, układając na sobie kolejne warstwy atomów, każdą odpowiednio doprawiając. Wróciłem do Nichii w 1989 r. i wziąłem się do roboty. Szczerze mówiąc, nie sądziłem, że się uda. Moim celem był doktorat.

Doktorat?

– Na Florydzie przekonałem się, że jeśli nie masz doktoratu, to będą cię traktowali jak technika i pomocnika, a nie uczonego. W Japonii do doktoratu trzeba opublikować pięć prac naukowych.

Za najlepszy materiał na niebieskie diody wszyscy uważali wtedy selenek cynku – więc ten półprzewodnik był już wszechstronnie przebadany, na jego temat ukazały się setki prac. Doszedłem do wniosku, że łatwiej opublikuję nowe wyniki na temat azotku galu (GaN).
Nikt na niego nie stawiał i mało kto się nim zajmował

Miał pan cholerne szczęście.

– W nauce szczęście to podstawa.

W ciągu ledwie trzech lat zbudował pan diodę z azotku galu, która zaświeciła na niebiesko.

– Nichia nie miała żadnego doświadczenia w technologiach LED i gdy wcześniej tworzyłem diody czerwone, wszystko musiałem zbudować od podstaw. Reaktory do wzrostu warstw były mojej własnoręcznej roboty. Stałem się ekspertem. A niebieskie diody w gruncie rzeczy robi się podobnie – tyle że z innego materiału i stosując podobną metodę kładzenia atomowych warstw, tj. technologię MOCVD.

Początkowo nic nie wychodziło, warstwy nie chciały rosnąć. Zacząłem więc modyfikować reaktor. Każdego ranka zaglądałem do środka, zmieniałem parametry, a wieczorem sprawdzałem efekt. I tak przez półtora roku. Aż zrobiłem modyfikację, która dawała genialne efekty. Co kilka miesięcy dokonywałem przełomu i biłem światowe rekordy. Ta technologia nazywa się teraz two-flow MOCVD.

To dzięki niej w 1993 r. stworzyłem niebieską diodę, a Nichia wciąż produkuje i sprzedaje najbardziej efektywne niebieskie diody na świecie.

rafal3006

Czy można okryć coś przypadkiem, nie wiedząc o tym?
TAK!
Dowód to nasz Irbisol

Nie ma w tym nic nadzwyczajnego czego dowodem jest cytat z AK w moim poście wyżej.

Irbisol

rafal3006

Irbisol

A po co mam podawać? I tak nie wykasujesz AK.

rafal3006

Irbisol

Już wielokrotnie pokazywałem, że AK jest gównem, a w KRZ wszystko się zgadza.

rafal3006

Irbisol

Już ci wcześniej wskazywałem błędy. Po których zresztą obiecywałeś to swoje gówno wykasować.
A równoważność wyżej akurat działa też w KRZ.
Pokaż coś, czego w KRZ nie ma.

rafal3006