ŚFiNiA

ptr

No więc po dłuższej obserwacji mądrzejszych ode mnie (szczególnie Wuja i Abangel) doszedłem do wniosku, że poza agnostycyzm nie ma wyjścia. Filozofia dzieli się na modele materialistyczne i idealistyczne; tzn. filozofia ujmująca świat. Tak więc jeśli weźniemy sobie szereg karteczek, rozłożymy je na stole i rozpiszemy na nich owe modele (ontologie świata), to zauważymy brak klucza wyboru - po którą sięgnąć? Oczywiście Wuj odpowie - tą która jest najpiękniejsza. Szukanie piękna przy poznawaniu świata ma podobnież głębszy sens - niektórzy fizycy właśnie opisują swoje poszukiwania. Ale.... nie ma tu żadnej kontroli. Bieda zupełna. W fizyce kontrola jest.
Można określać prawdopodobieństwo ontologii. Niektórzy wierząc mówią, że uważają, że wierzą w coś bardziej prawdopodobnego. Sporo katolików tak twierdzi. Większość Racjonalistów.pl. No i oczywiście emisariusz rozumu, apostoł ateizmu, ten który de facto twierdzi że udowodnił jedną z ontologii świata ( :grin:

) - Dawkins. Wiedza i Życie ostatnio zareklamowała sama z siebie Dawkinsa. Co kto lubi. No niestety nie można określać prawdopodobieństwa ontologii - imho. Trzeba by móc uzgodnić przestrzeń probabilistyczną w ramach której ontologie funkcjonują, a tego się zrobić nie da. Inaczej - jak mamy Kraków, to możemy badać hipotezę jakie jest p-stwo że na Karmelickiej będzie wypadek w sobotę między 9:00 a 10:00 bo znamy realia o których mówimy. No a w przypadku teorii istotnie wychodzących poza poznane (już nie mówmy o modelach całościowych rzeczywistości), tego zrobić się nie da, ponieważ właśnie dopiero co próbujemy poznać realia.

I co zostaje? Agnostycyzm. Taki inny agnostycyzm. Opierający się na głębokiej pewności, że w istocie to ze zebranymi danymi o świecie to można uzgodnić każdą ontologię - włącznie z ontologiami religii Czarnej Afryki. Tylko jak tu wybierać...

wujzboj

Wedlug sumienia. Najlepiej wlasnego

Michał Dyszyński

Radosław

Czyli przyznajecie sie do samowolki. Ale samowolka pozostanie samowolka niezależnie od pięknych słów i haseł, których użyjecie.

Michał Dyszyński

Radosław

Tak są inne wyjścia ale żeby je znaleźć trzeba pójść na filozofię i dowiedzieć się na przykład, ze jest udowodnione, iż dowolne uzasadnianie dlaczego coś poznajemy prowadzi do redukcji w nieskończoność (Wittgenstein). Dlatego na prawdę porządna epistemologia wychodzi od ujęcia faktyczności istnienia i zastanawia się jak to możliwe, że owo istnienie odciska się w naszej myśli. (Byc może właśnie zdefiniowałem istnienie ale tylko w bardzo potocznym, nielogicznym sensie tego słowa.) Niestety na tym forum panuje atmosfera: 1. Próżnej dyskusji, która uparcie domaga sie odkrywania Ameryk, 2. Brak dobrej woli w zgłębianiu materii filozoficznej (książkowej) co wynika równiez z braku czasu naszych największych filozoficznych tuzów. ;) 3. Internet z natury rzeczy jako medium prowadzi do wyzwolenia czystego spekulatywnego rozumu, który nic ustalić nie jest w stanie.

Z tych racji nie prowadzę dalszej dyskusji.

Michał Dyszyński

Radosław

Proponuje poczytać na przykład "Kłopoty pojęciowe" Jana Szrzednickiego. Jeszcze nie czytałem, jak przeczytam może streszczę ale wątpię. Wuj ma postawę wojownika o swój światopogląd. To zły sposób na uprawianie myślenia.

ptr

Zgadzam się z Radkiem, że walczenie o swój światopogląd jest zabiegiem fatalnym. Sam nie jestem bez winy ;)
Ale też zauważam u Ciebie Radku postawę: jesteście wszyscy durnie, nic wam nie będę tłumaczył, a jeśli macie jakieś pytania, to idźcie czytać książki, które wam polecę. Są tam odpowiedzi. Aczkolwiek jeszczem ich nie czytał.
Znajomy polonista (doktor filozofii) miał też takie cechy. Wszyscy byli durnie, on był wybitnym ateistą.

Ponadto ten wątek naprawdę wymaga poruszenia "faktyczności istnienia"? W kontekście czego to piszesz? Ja pisałem o tym, że jeżeli wypiszemy sobie modele rzeczywistości na karteczkach, to nie będziemy wiedzieli którą z nich wybrać. Tak więc wcale nie zacząłem od "odkrywania Ameryk". Stwierdziłem suchy fakt: jest wiele modeli świata i nie potrafię sobie wyobrazić klucza którym któryś z modeli wybrać. Powiedziałem też, że nie da się określić prawdopodobieństwa prawdziwości tych modeli. Tak więc pierwszą osobą, która zaczęła się wikłać w "odkrywanie Ameryk" byłeś Ty.

A co do propozycji WujZbója co by wybierać w oparciu o "sumienie". Mając wszystkie chrześcijańskie archetypy w sobie potrafię odnaleźć to co nazywamy sumieniem, ale problem polega na tym, że rozum nie wie z punktu widzenia którego modelu świata na owe sumienie spojrzeć.

idiota

"Można określać prawdopodobieństwo ontologii."

a jaką, przepraszam, masz próbę????
tzn. ile rzeczywistości zbadałeś żeby mówić o prawdopodobieństwie???

jest jeszcze kryterium prostoty - równie, co prawda, arbitralne co piękno...

ptr

wujzboj

wujzboj

Drizzt

No dobrze, ja się zgadzam z większością co do niemożliwości podania najbardziej prawdopodobnego modelu świata (nie posiadam takiej wiedzy jak Dawkins czy Radek) i co do wielości ontologii. No ale chodźwa dalej - PTRek spytał a wuj odpowiedział na pytanie "jak w takim razie wybrać światopogląd?", no i okazało się, że za pomocą klucza zwanego sumieniem... Byłoby wszystko ok, aż tu się nagle pojawia dr entropia i podaje inny klucz - prostota.

No to teraz po kolei:
- Jaką metodą mam wybrać klucz? (może jest klucz do wybierania klucza?)

- Odnośnie sumienia:
+ Jak zweryfikować czy osąd mojego sumienia jest poprawny, szczególnie jeśli moje sumienie
> zmienia zdanie
> różni się w opiniach od opinii większości
> bywa niepewne
> ble,ble,ble

+ Jak zweryfikować czy osąd mojego sumienia jest w ogóle moim osądem, czy też mieszanką strachu, prymitywnych instynktów, wpojonych chrześcijańskich archetypów (

ptr

wujzboj

wujzboj

DobraTam · Dołączył: 29 Lip 2007 Posty: 7 Przeczytał: 0 tematów

Hmm dobre forum, a może trzyma mnie jeszcze efekt nowości

A czy da się odżucić wszelki światopogląd, taka myśl naszła mnie jakiś tydzień temu, wydaje mi się że są adepci duchowi którzy to potrafią.
Widziałem paru takich na sanrajsie kolobrzeg.pl/galeria/thumbnails.php?album=5 dopisac www
, z początku zostałem za tą opinie wyśmiany, ale spójrzmy głębiej, nie jest to jedynie odrzucenie różnych dogmatów, archetypów, kultury, tego wszystkiego co nosi człowiek urodzony w społeczeństwie, ale pełna nieświadomość, pustka wręcz mistyczna.
Adepci sztuki sanrajz zdają się nie tylko nie przyjmować żadnego światopoglądu, ale więcej nie zdawać sobie sprawy o tym że taki światopogląd można mieć.

Moi krytycy zarzucają mi że jest to masło maślane, bo nie mienie światopoglądu jest światopoglądem, ale ja się upieram że jest to coś głębszego, mistyczne doświadczenie, które ciężko opisać słowami. Kierowanie się sumieniem, prostotą, tak ścisłe rygorystyczną że nieprzyjmującą niczego.

Czy tak się da ?

Genkaku

"Kierowanie się sumieniem" już wymaga światopoglądu...

Napisz proszę coś więcej o sanrajsie.

DobraTam · Dołączył: 29 Lip 2007 Posty: 7 Przeczytał: 0 tematów

Światopogląd - względnie stały zespół sądów (często wartościujących), przekonań i opinii na temat otaczającego świata czerpanych z rozmaitych dziedzin kultury, głównie z nauki, sztuki, religii i filozofii.

Sanrajs - festiwal techno w Kołobrzegu, mnóstwo koksów, mnóstwo koksu :pidu:

(podałem linka)

Hmm ale czy nie da się definiowania własnego stanu jakoś ominąć? Po prostu odrzucić wszelki światopogląd? Ograniczyć się do minimum potrzebnego do przeżycia ?

Wydaje mi się że taki stan , nie poszukiwania musi być szczęśliwszy, prostszy, po co mieć osąd na wszystko ?
Tak więc jeśli wiemy że każda ontologia może być równie prawdopodobna, to po co ją w ogóle mieć ? I czy da się jej nie mieć ?

wujzboj

Już sam pomysł ograniczenia się do minimum potrzebnego do przeżycia jest wyrazem światopoglądu. Odniesieniem się do jakiejś ontologii. A że niezupełnie wiadomo, do jakiej? To już jest świadectwem wyłącznie tego, że jest to światopogląd nie zastanawiający się nad sobą... Co niekoniecznie jest argumentem za tym, żeby go przyjąć, nieprawdaż?

Radosław

wujzboj

Radosław

Radosław