ŚFiNiA

comrade

Gdybym ja był Bogiem wszechmogącym to planowałbym stworzenie swiata tak:

Po pierwsze powód. Cóż, zrobiłbym to z powodu samotności i - co tu dużo mówić - swego rodzaju próżności. Głupio tak tkwić samemu w swoim towarzystwie. Bóg też istota społeczna, też potrzebuje innych. No i ta próżność - co mi po moich dobrych intencjach jak nikt autonomiczny ich nie widzi? Dalej: Jak skonstruować istoty inteligentne? Ludzie by mieli taką samą konstrukcję co teraz tzn dałbym im możliwość podejmowania decyzji samodzielnie, czyli autonomię. Nie wiedziałbym co zrobią póki tego nie zrobią, więc świadomie ograniczyłbym swą wszech-wiedzę. To podstawa.

Jak dany człowiek by umarł to bym go sądził. Zły - do piekła dobry - do nieba. Niebo bym urządził tak że by mieli fajne życie z wszelkimi wygodami i reset umysłu co 50 lat żeby nie popadali w depresję i żeby się nie zanudzili faktem wieczności (wszak ich umysły nie są równe memu i nie są dostosowane do życia wiecznego). W niebie też by mieli wolną wolę, ale jakby za bardzo broili to bym ich zrzucał do piekła na jakiś czas. Piekło to byłoby zwykłe dość dolegliwe więzienie, ale każdego po odpokutowaniu puszczałbym z powrotem do nieba. Nawet Hitler mógłby trafić do nieba tylko z początku długo by siedział, za grzechy ziemskie, ale sądzę iż by zrozumiał ze robił źle i jednak stał się dobry a i inni by mu wybaczyli. W końcu to zaświaty, co nie? No i wiedzieliby już wtedy wszyscy że ja istnieję i gwarantuję 100% skuteczna sprawiedliwość poparta realną władzą, więc nie ma co strzelać fochów i iść na noże z tymi których się na ziemskim padole jakoś nie lubiło. Trza się wreszcie jakoś ułożyć, dogadać.

Problem byłby z tymi o niskim IQ i z niezrównoważonymi psychicznie, za często powodowaliby burdy. Rozwiązałbym to tak że w niebie wszyscy byliby dostrajani intelektem do najwyższych standardów moralnych i etycznych (np takich jakie prezentował Jezus) - nie tracąc wolnej woli i własnego jestestwa oczywiscie. To by na starcie wyeliminowało większość kłótni. Co z miłością w niebie? Mogliby kochać siebie nawzajem dalej, nie ma problemu. Seksu by nie potrzebowali, zanikłby ten instynkt u wszystkich bo i nie ma potrzeby przedłużania gatunku, więc i pewnie oblicze miłości trochę by się zmieniło.

Nie potrzebowałbym wysyłać syna by umierał za ich ziemskie grzechy. To by było bez sensu. Mają wolną wolę to grzeszą - normalka, było do przewidzenia, wkalkulowane w koszty. Bym wysłał syna to by mi go jeszcze zabili, po co ryzykować? Nie produkowałbym żadnych świętych ksiąg pełnych dziwactw umożliwiających wielorakie interpretacje - kolejny nonsens - i tak wszystko przeinaczą albo, co gorsza, potworzą religię co będzie się opierać na tym że niektórzy będą w sposób nieuprawniony twierdzić że mają większą wiedzę o mnie i moich planach niż inni - by zdobyć nad nimi władzę! To by było już z gruntu głupie i nieodpowiedzialne dawać im możliwość czynienia zła z moim imieniem na ustach! Zresztą, mając wolną wolę sami pewnie sprokurują taką szopkę, no ale wtedy ja nie będę mieć z tym nic wspólnego. Winnych się po prostu ukarze po śmierci wg standardowej procedury.

Miałbym pewne dylematy. Co zrobić z tymi którzy nigdy się nie narodzą? Wszak kiedy plemnik dociera do komórki jajowej to miliony innych się marnują, a z nich przecież też powstaliby pełnowartościowi ludzie, wspaniali poeci, naukowcy, święci... Tymczasem rodzi się jeden na miliardy z możliwych, cholera. Odtworzyć w niebie wszystkich potencjalnie nienarodzonych (tak jak odtwarzałbym np zmarłe noworodki czy wyskrobane płody)? Ale myślę że po prostu olałbym to traktując to jako naturalną kolej rzeczy wynikającą z niedoskonałej struktury świata fizycznego.

Abstrahując od tego że nie mogę być Bogiem, chciałem zapytać jak wasze zwykłe ludzkie ziemskie poczucie sprawiedliwości, moralność i logika ocenia to co napisałem? Byłoby OK? Jakieś uwagi?

mat

comrade

Zgoda. Niejawne założenie jakie poczyniłem to takie że byłbym Bogiem niedoskonałym, ułomnym, a nawet - cierpiącym (np. samotność). Zgadzam się że doskonała istota nie musiałaby nic tworzyć z żadnego powodu. Akt stworzenia czegoś poza sobą musi wynikać z jakiejś niedoskonałości.

mat

Michał Dyszyński

comrade

Radosław

Rozumowanie Conrada jest zawodne, odsyłam do dialogu Platona "Gorgiasz", Sokrates sie tam spiera z Kaliklesen, który uważa, że ciągłe dążenie i niemożność ostatecznego spełnienia, jest czymś lepszym od stanu błogotrwania z szczesciem i innymi wartościami w przysłowiowej beczce.

A o to, co ja bym zrobił, gdbym był Bogiem, byłbym bytem pełnym z siebie zadowolonego, szczęsnego nadmiaru, po nietzscheańsku bycie swe bezustannie przelewałbym w tworzenie. Stworzyłbym masę światów, wysyłałbym tam masę mesjaszt różnym gatunkom, nawet pewnym inteligentnym modliszkom, które wychodowałem, gdzieś w jednym z nieskończonej liczby wszechświatów. A żeby sobie pozwolić na lepszą zabawę, to jeszcze zdałbym się na procesy losowe....., ewentualne zabawienie się w zbawianie czegoś nizszego od człowieka, nie stanowiłoby dla mnie rpoblemu. Oczywiście ukryłbym przed ewentualnymi zainteresowanymi ten stan rzeczy. Zawsze są potrzebni ateisci, żeby sposmiać z ich pseudorozumowań, wiedział to nawet ateista Lem, skoro napisał opowiadanie o "matrixach", padon o uczonym, co sobie całe światy tworzył w skrzynakch, takie swiaty w których były nawet jego wierne kopie.

comrade

Jeśli niedoskonały człowiek powie: na miejscu Boga nie dopuściłbym do tego by tsunami zabiło 200 tysięcy osób - to na mój rozum jest to zdanie, które świadczy że człek ten ma większą ilość współczucia i empatii niż rzekomo superdoskonały Bóg. Odpowiedzi, że zabrał ich do siebie i tam mają lepiej - są już mocno podejrzane, bo to nie Bóg ich zabrał tylko tsunami, które zdarza się niezależnie od tego czy Bóg interweniuje czy nie. Chyba że Bóg celowo wywołał tsunami żeby zabić ludzi

Radosław

Jasne, bez tsunami ludzie by nie umierali, logika ateisty... .

Superstar

Dobra uwaga, co za różnica z pkt Boga jak giną jego twory ?
Tym bardziej że sam tworzył mechanizm który odpowiada ich na śmierć reakcją.
No i do tego Bóg wie co jest po śmierci, tzn to jego fantasmagoria czy coś się wydarzy czy się raczej dla tworu nie wydarzy już nic.

mat

Radosław

comrade

comrade

Radosław

comrade

[quote="Radosław"]

Radosław

mat

ptr

Oprócz wiecznego Boga może istnieć wieczna materia. Wieczny świat ducha, obok wiecznego świata materii. Of course, nie wiemy nic o prawach rządzących tą materią, ale jej wieczność znaczy, że istnieje na prawach niezależnych od woli świata duchowego. Materia woli nie ma, więc jeśli ktoś tu podjął intencjonalne działania pochodziły one ze świata ducha. Pojawienie się powiązań między duchem i materią, mogło zainicjować przenikanie ducha do materii. Efekt byłby zależny od praw rządzących światem materii. Jako, że jest to obszar nieświadomy, wiecznie niezależny od ducha, są tu procesy pozbawione woli, przedstawiające się w formie logicznych przyczynowo-skutkowych związków. To całkiem fajny obraz, można by zrobić z niego ciekawe opowiadanie s-f. Przeciskający się duch mógłby stworzyć i Boga i świadome życie, które byłoby uwikłane w pozbawione woli, wyniszczające je procesy. A co chciałby Bóg?

A co Bóg mógłby?

Radosław

mat

Radosław

Mówisz zapewne tych katolikach z tego forum, to jest taki ateizm, co się lubi ubierać w werbalny kostium religii. Ale ponieważ początek twej wypowiedzi nie jest zbyt jasny, to nie wiem, czy nie masz czasem na myśi tegoż:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

comrade

Radosław

Johnny99