ŚFiNiA

wujzboj

No to sobie teraz polatamy!

[link widoczny dla zalogowanych], a Chińczyki i Amerykańce zbudowali super ekstra silnik do podróży na Księżyc w parę godzin, a nawet do gwiazd też, ino ociupinkę dłużej: [link widoczny dla zalogowanych] EmDrive się to nazywa. Wykłada się mikrofalówkę w środku folią aluminiową, wtyka się wtyczkę do kontaktu, naciska START - i już lecimy.

Oczywiście pod warunkiem, że folia jest ułożona sprytnie. Taki stożek trzeba zrobić. I maszyna już leci w stronę podstawy stożka. A przynajmniej ją w tę stronę prze. Bo żeby poleciała, to dużo tych mikrofali potrzeba. Do Star Wars to zamiast wtyczki jakiś reaktor atomowy by się przydał.

To bardzo fajny silnik, bo do statku kosmicznego nim napędzanego nie trzeba ładować gigantycznej masy paliwa, które musi być potem z wielką prędkością wyrzucane do tyłu, aby uzyskać odrzut popychający nasz pojazd w stronę gwiazd. Ta ogromna masa paliwa jest głównym powodem, dla którego podróże kosmiczne nawet na małą odległość są potwornie drogie i mało praktyczne. Gdyby wystarczyło pojazd napchać energią i to by go popchnęło, loty kosmiczne stałyby się proste jak jazda rowerem. No, prawie.

Wobec tego pogadaliśmy sobie ostatnio na Śfini o tym trochę. I szybko wyszło na jaw, że mądry świat już dawno udowodnił, że ta machina łamie prawa fizyki. Konkretnie, zasadę zachowania pędu. I wobec tego nic z niej nie będzie. Nie polata, a jeśli już, to nie taniej, niż zwykły silnik odrzutowy. Bo jeżeli nawet w eksperymencie coś tam tego EmDriva faktycznie prze do przodu, to jest to bliżej na razie nieokreślona lecz trywialna niestrawność, co z maszyny uczciwe gazy lub coś podobnego wyrzuca, krypto-odrzutowiec z niej czyniąc.

Ale teraz żarty odłóżmy na chwilę na bok.

Wszakże Lord Kelvin, jeden z najwybitniejszych fizyków i prezydent słynnego londyńskiego Royal Society, wsławił się swego czasu także i kategorycznym stwierdzeniem, że maszyny cięższe od powietrza nie będą w stanie latać. A gdy usłyszał o odkryciu promieni X, uznał to za bujdę.

A więc ostrożnie z tymi śmichami.

Wcale nie jest bowiem oczywiste, że EmDrive narusza zasadę zachowania pędu, jeśli pcha a masy z siebie nie wypluwa. Takie dziwadła znamy przecież dobrze! O, proszę bardzo:

Pociąg pędzi nie naruszając zasady pędu i nie poruszając się na zasadzie odrzutowca, chociaż lokomotywa faktycznie kopci jak nieboskie stworzenie.

Bo tak naprawdę to zawsze chodzi o to, żeby się dobrze odepchnąć:

Jeśli więc popuścić nieco wodze fantazji, to można sobie w zasadzie wyobrazić, że EmDrive jedzie po próżni (która, wbrew pozorom, wcale nie jest "niczym"). Relatywistyczna konstrukcja tej zabawki powoduje być może, że pomiędzy próżnią i silnikiem pojawia się TARCIE. Dzięki temu tarciu, EmDrive odpycha się od czasoprzestrzeni, podobnie jak biegacz odpycha się od Ziemi, galera od wody, a lokomotywa - od szyn. Jeszcze inaczej mówiąc, ludzie i ziemskie pojazdy odpychają się od Ziemi, a EmDrive - od reszty wszechświata.

Właściwa ocena tego wszystkiego wcale nie jest prosta. Poruszamy tu się bowiem po samych obrzeżach fizyki funkcjonującej stabilnie. Zresztą nie jest wcale wykluczone, że nasze odpychanie mieści się w zupełności w poznanych już prawach. Trzeba po prostu spojrzeć na nie pod właściwym kątem. Kiedy ma się w dłoni eksperyment, choćby i niepewny, wtedy ów właściwy kąt ustawić jest łatwiej.

No to teraz możemy se polatać!

YouTube: Michał Poniedzielski. Film, że mucha nie siada (2004)

I tym optymistycznym akcentem kończymy nasze dzisiejsze rozważania o kosmicznej technologii przyszłości.

Czytaj:

Poprzednia notatka - Prawie prawo

Michał Dyszyński

wujzboj

Michał Dyszyński

Jest coś takiego jak silnik fotonowy. On też działać może tylko na prąd. Z nim nie ma kontrowersji, bo wyrzuca w jedną stronę strumień fotonów, a sam leci w drugą.
Jak czytałem, doświadczenia wykazały, że emdrive daje ciąg o dwa rzędy wielkości mocniejszy, od fotonowego (z jednostki energii). Ale w ogóle ostatecznie funkcjonuje to podobnie - tzn. nie musielibyśmy ze sobą zabierać materii, aby zasilać rakietę z silnikiem fotonowym.

Adriatyk

Adriatyk

PS. Rozumiem przyjacielu drogi, dlaczego nie odpiszesz, ponieważ nie dyskutujesz po to, aby tryumfować w dyskusji, ale aby móc wciąż zachwycać się tym, że każdy człowiek jest indywidualnością, a szukając sensu w przestrzeni myśli na swój sposób, ofiarowuje tobie coś, czego ty sam sobie dać nie potrafisz, a ponieważ ja epatuję arogancją, a ty epatować arogancją potrafisz, toteż nie masz żadnej potrzeby dyskutować ze mną, wierny naśladowco miłości bożej i szacunku dla drugiego człowieka.

Michał Dyszyński

Adriatyk

krowa

krowa

krowa

janek i wzgórza · Gość

ej Michale Dyszyński... to do ciebie piją:

a gdybyś musiał rozumieć i chciał wiedzieć więcej niż zdołałbyś pojąć, to znak że zamiast żyć własnym życiem poznać chcesz jego tajemnice - to błąd to błąd, to błąd, to błąd

Michał Dyszyński

Dyskurs

Adriatyk

Adriatyk

PS. Ach, do kurwy nędzy, przez tę swoją gadatliwość wystraszyłem służącego, jak tylko mu powiedziałem, że Jowisz może rozpierdolić chodniki na całej naszej planecie, bardzo się zasmucił, bo wie, że jego pan jest najmądrzejszy na świecie i zapytał zatrwożony – to jak to będzie, po wódkę dla pana będę musiał po wertepach gramolić się do sklepu? I ja nie potrafiłem temu przerażonemu człowiekowi udzielić pocieszającej odpowiedzi, dlatego postanowiłem zgłębić tajemnicę niezapadnęcia się chodników prowadzących do sklepów monopolowych i już wiem, jakie tajemnice zgłębiać, rozpocznę od zgłębiania tajemnicy równania Schroedingera, tak się w nie zagłębię, aby się zorientować, czy aby ten chodnik do monopolowego nie może pozostawać w stanie kwantowym i dopiero, kiedy służący wyjdzie po wódkę dla mnie i jako obserwator zaobserwuje chodnik, to ten wtedy ujawni swoją niezapadalność i spokojnie będzie mógł dojść do sklepu po równym, jednak z powrotem może być gorzej, bo jak po wyjściu ze sklepu ze szklaną butelką wódki zaobserwuje kwantowy chodnik i chodnik ujawni swój stan zapadnięty, to wracając do domu po wertepach, może stłuc butelkę, dlatego musze zgłębić inną tajemnicę, tajemnicę stanu splątania, splątam nasz chodnik z przypływami na Pacyfiku i tak, jak będzie na Pacyfiku odpływ, to polaryzacja mojego chodnika będzie odwrotna i przypłynie pod wejście od domu do sklepu, a jak na Pacyfiku będzie przypływ, to i chodnik odpłynie, a wódkę będę pił z zapasów.

wujzboj

Michał Dyszyński

Gość

Gość

sssssssssss

Gość