ŚFiNiA

Semele

Za wiki:

niemiecki – separacja skoordynowana. Ma swoje korzenie w konstytucji weimarskiej (1919). Artykuł 136 i 137 wspominają, że uznaje się osobowość prawną Kościołów, które posiadają swoje zakorzenienie w kulturze narodu.
Art. 136 Prawa i obowiązki obywatela i człowieka nie mogą być uwarunkowane lub ograniczone przez korzystanie z wolności religijnej. Nikt nie może być zobowiązany do ujawnienia swojego religijnego przekonania. Urzędy mają prawo do pytania na ten temat jedynie wtedy, o ile zależą od tego prawa i obowiązki lub domagają się tego ustawowo zarządzone badania statystyczne. Nikt nie może być zmuszony do brania udziału w kościelnych obrządkach albo świętach lub do brania udziału w obrządkach religijnych lub do użycia religijnej formy przysięgi. Art. 137 Nie istnieje kościół państwowy. Zapewnia się wolność zrzeszania w stowarzyszeniach religijnych. Związki stowarzyszeń religijnych nie podlegają ograniczeniom na terenie Rzeszy. Każde stowarzyszenie religijne porządkuje i prowadzi swoje sprawy samodzielnie w ramach granic obowiązującego prawa. Stowarzyszenie religijne decyduje o rozdaniu swoich urzędów bez współdziałania państwa lub gminy cywilnej.

Konstytucja RFN przejęła postanowienia konstytucji weimarskiej (niezależność, autonomia, ale także współdziałanie). Poza Niemcami możemy[styl do poprawy] wyróżnić: Austrię i Słowację.