ŚFiNiA

Semele

Hejter (z ang. hater „nienawistnik, przeciwnik, krytykant”[1]) – określenie osoby, która publikuje w internecie[2] (nierzadko pod pseudonimem) agresywne, obraźliwe lub skrajnie krytyczne komentarze (zwyczajowo określane jako „hejt”) pozbawione rzeczowej argumentacji i wygłaszane pod adresem konkretnej osoby lub grupy osób[3][4].

Tego rodzaju wrogie wypowiedzi mogą być postrzegane jako akty cyberprzemocy i nękania psychicznego (stalking). Może w nich również występować mowa nienawiści.

Hejterzy różnią się od trolli, starających się zwrócić na siebie uwagę poprzez prowokacyjne komentarze.

Każdy może paść ofiarą hejtera. Często hejt jest przejawem agresji rówieśniczej oraz uleganiu stereotypom[5]. Niektóre badania sugerują, że w porównaniu do osób niehejtujących, hejterzy mogą przejawiać więcej cech psychopatycznych.
Jest to szczególnie nasilone wtedy, kiedy uważamy, że czyjeś zachowanie odbiega od normy. Na tej samej zasadzie działa hejt. David Kupelian w książce „How Devil Works” proponuje prosty eksperyment myślowy: wyobraźmy sobie, że za całe zło tego świata możemy obwinić konkretną grupę ludzi, np. Żydów. Co wtedy czujemy? „Euforię, ulgę, ekstazę, siłę, poczucie przynależności i prawości, odzyskanie utraconej niewinności. Nienawiść i obwinianie innych doskonale podrabiają takie uczucia” – pisze autor. Okazywanie takich emocji publicznie nie jest jednak mile widziane i hejterzy doskonale o tym wiedzą. Zdecydowana większość z nich nie potrafiłaby powiedzieć komuś prosto w twarz tego, co na jego czy jej temat wypisują w internecie.

„Wielu ludzi nie wie, jak rozładować frustrację. W sieci mogą zrobić to bezpiecznie, nie narażając się praktycznie na żadną karę” – mówi dr Małgorzata Wójcik, psycholog z Uniwersytetu SWPS Katowice. Co więcej, ludzie najczęściej odreagowują w ten sposób własne życiowe problemy. „Jeśli nie możemy wyładować swej frustracji np. na szefie, który nie dał nam podwyżki, przenosimy ją na inny obiekt, pisząc o imigrantach, którzy odbierają Polakom pracę. Jeśli widzimy piękniejszą od nas celebrytkę, napiszemy, że jest głupia, by podnieść własną samoocenę i lepiej się poczuć” – wylicza dr Wójcik.
[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

od którego uciec nie można – o aktualność "Hejtera", rozbraja się w zasadzie samo; wystarczy spojrzeć na to, czym oddycha światowe kino. "Parasite", "Joker", "Na noże", "Nędznicy"… Tomek, podobnie jak bohaterowie wielu filmów ubiegłego sezonu, wyłania się z wolnorynkowego niebytu, by wyszarpnąć bogaczom z rąk złote widelce. Wbrew rozpowszechnianym tu i ówdzie teoriom, nie jest ani inkarnacją Filipa Mosza z "Amatora", który zamienił kamerę na smartfon, ani Lutkiem Danielakiem AD 2020, "Wodzirejem" nowej ery. kabotyni sączący winko w galeriach sztuki – wszyscy zamieszkują tu rzeczywistość rodem z konkurencyjnych serwisów informacyjnych, zaś Pacewicz i Komasa sprawiedliwie leją ich bacikiem ironii. Ich asem (Jokerem?) w rękawie jest w końcu facet, na którego można zaprojektować dowolną frustrację, postać jednocześnie metaforyczna i wiarygodna psychologicznie. Twarz Musiałowskiego, której reżyser poświęca mnóstwo czasu, zamienia się na ekranie w pole psychomachii na sto dwa. Powieki drgają, kąciki ust unoszą się w grymasie złości, w oczach widać pustkę, nadzieję albo gorejącą determinację. Zazwyczaj wszystko naraz.

Recenzja: filmweb

Semele

Typowym przykładem hejtu jest nazywanie kogoś głupim, grubym czy beznadziejnym. Niestety, hejt w internecie jest zjawiskiem tak powszechnym, że każdy, kto decyduje się na wystąpienia publiczne w tej przestrzeni, musi brać pod uwagę możliwość jego zaistnienia. Jeśli padniesz ofiarą hejtu, postaraj się go zignorować.