ŚFiNiA

Semele

Tym razem mam pytanie..

Z jakiego powodu umieszczono flagę Ukrainy na Kopcu Kościuszki?

Jaka jest wykładnia?

[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

Dzięki posłowi przypomnimy kawałek historii:

[link widoczny dla zalogowanych]

Czy pan Braun jest nadal posłem?

wodnick

Grzegorz Braun cały czas jest posłem. Kiedy było jeszcze daleko do eurowyborów, słyszałem jak Sławomir Mentzen mówił, że Braun nie będzie startował. Coś się jednak zmieniło. Braun zmienił okręg wyborczy z Podkarpacia na Małopolskę. Startuje z miejsca 2. Na pierwszym jest Konrad Berkowicz. Ta ostentacyjna antyukraińskość to jest to, co mi się u niego nie podoba. Sądziłem, że Braun nie wybiera się do parlamentu europejskiego tylko chce tam wysłać na przykład Karolinę Pikułę ale akcja z flagą świadczy, że chce przed wyborami zwrócić na siebie uwagę potencjalnych wyborców. Jednak w przypadku Brauna i Konfederacji intuicja mnie zawiodła. Sądziłem, że dostaną się do europarlamentu poprzednim razem a do Sejmu nie.
Jakiś komitet właściwy dla miejsca ustalił sobie, że w geście solidarności z ukraińcami powieszą se na kopcu flagę. To dało Braunowi pretekst, żeby zabłysnąć. Mnie ta flaga nie przeszkadzała ale trzeba mu oddać sprawiedliwość, że dopóki jej nie zdjął nie miałem pojęcia, że tam wisi.

Semele

Dzięki za info.
Powiewają nad Kopcem Kościuszki w Krakowie przede wszystkim Barwy Biało-Czerwone, ale też 4 lipca – flaga Stanów Zjednoczonych, a 14 lipca Tricolore Republiki Francuskiej, której Kościuszko jest honorowym obywatelem. W obecnym czasie rosyjskiej agresji na suwerenne państwo ukraińskie nie mogła tu nie zawisnąć flaga Ukrainy. Na tym naszym narodowym pomniku jest ona symbolicznym wyrazem oczywistej solidarności nas Polaków z Ukraińcami, obywatelami niepodległego Państwa, których niesprawiedliwie spotkało nieszczęście wojny" – argumentował to stanowisko prezes komitetu kopca Mieczysław Rokosz.
Jedno ze stanowisk:
[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Flaga wisi.

[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Ciekawy kontekst:
[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Dwa ciekawe komentarze z netu:

TRPEnjoyer
Ładnie Panie Braun. Skoro mu tak ładnie idzie, to jak rozumiem zacznie zrywać też flagi Watykanu, bo one też nie wiem po co są wywieszane często w przestrzeni publicznej. A przynajmniej będzie popierał, jak ktoś inny tak zrobi, prawda?

0
Wyrocznia
Wyrocznia
★
Tak jak potępiam tego ruskiego agenta i wspieram Ukraińców (wielu z nich jest moimi bliskimi znajomymi), tak nie rozumiem tego wywieszania w Polsce flag obcego państwa jak za czasów okupacji.

Czemu to niby ma służyć? Wsparciu? Żołnierze ukraińscy na froncie tych flag nie widzą a nawet jakby widzieli swoje flagi w Polsce to nic by im to nie dało.

Jedyne co powodują te flagi to nastawienie większej ilości Polaków przeciwko Ukraińcom w Polsce. Pomyślmy, komu to jest na rękę?

Semele

Kos został przeważnie pozytywnie przyjęty przez polskich krytyków, zdobywając dziewięć nagród na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, w tym Złote Lwy dla najlepszego filmu, nagrodę za montaż Piotra Kmiecika i nagrodę za drugoplanową rolę Roberta Więckiewicza. Na rozdaniu Polskich Nagród Filmowych otrzymał kolejne sześć statuetek Orłów, między innymi za reżyserię i scenariusz, kostiumy autorstwa Doroty Roqueplo oraz za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą Agnieszki Grochowskiej. Ceniono dramaturgię filmu, próbę polemiki z gloryfikowaną dotąd w polskiej kinematografii ideologią sarmacką oraz twórczą inspirację kinem Quentina Tarantino.
Fabuła
edytuj
Akcja filmu zaczyna się wiosną 1794 roku w dogorywającej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Do kraju wraca generał Tadeusz „Kos” Kościuszko, który planuje wzniecić powstanie przeciwko Rosjanom, mobilizując do tego polską szlachtę i chłopów z pomocą byłego niewolnika Jeana „Domingo” Lapierre’a[1]. Dostrzegłszy szlachciców znęcających się nad uciekającym chłopem, Kościuszko i Domingo obezwładniają możnych i zmuszają ich do przeprosin wobec uciekiniera. Nocą Kościuszko i Domingo rozprawiają na temat sensu angażowania szlachty w powstanie narodowe[2].
Akcja przenosi się do szlacheckiego folwarku, gdzie poniżany szlachecki bękart Ignac o statusie chłopskim marzy o nadaniu herbu i majątku przez swojego umierającego ojca Duchnowskiego, który deklaruje uwzględnienie go w testamencie[3][4]. Ignac otrzymuje zadanie przeprawienia karocy przez bród rzeczny. Na miejscu niespodziewanie pojawia się rosyjski rotmistrz Dunin, który ma zapobiec wybuchowi rebelii[3]. Dunin szybko zabija jednego z pasażerów, który ośmielił się wyzwać go na pojedynek. Po powrocie do folwarku Ignac dowiaduje się o powrocie swego przyrodniego brata Stanisława, który cieszy się pełnią przywilejów oraz posiada testament Duchnowskiego. Ignac dźga Stanisława krucyfiksem w udo, zabiera testament i umyka z dworu[5].
Kościuszko w pobliskiej miejscowości Szymbarkowice orientuje się, że szlachta, która miała mu pomóc, jest zupełnie nieprzygotowana militarnie do powstania. Tymczasem Ignac, który również przebywa w Szymbarkowicach, bezskutecznie próbuje wyegzekwować testament i dowiaduje się, że dokument powinien trafić do Krakowa. Wówczas przybywają tropiciele wysłani przez Stanisława; Ignac zabiera testament i ponownie uchodzi. Podczas ucieczki spotyka Dominga; ten zostaje trafiony przez jednego z tropicieli. Ignacowi i Domingowi udaje się umknąć pościgowi. Na polecenie wykurowanego wyzwoleńca Ignac udaje się z nim do dworku w Szymbarkowicach, gdzie Kościuszkę gości jego dawna znajoma, pułkownikowa Marta Giżyńska[3]. Ignac zostaje zatrzymany w areszcie[3] i prosi pobliską pocztylionkę Kostkę o dostarczenie testamentu do Krakowa. Niebawem dworek nawiedza tropiciel, który przedtem postrzelił Domingo, lecz szybko zostaje zabity[5].
Wtedy jednak do dworku przybywa Dunin wraz z zastępem rosyjskich jeźdźców. Zastawszy trupa, nabiera podejrzeń. Giżyńska, próbując ratować sytuację, nie ujawnia prawdziwej tożsamości przybyszów i organizuje gościnę[4]; rozpoczyna się gra w karty, podczas której Dunin dociekliwie wypytuje przyjezdnych o przyczyny zjawienia się w Rzeczypospolitej[2]. Nocą Kościuszko przekrada się do ukrytego na strychu Ignaca i prosi go o udanie się do wsi, aby ten poprosił szlachtę o pomoc[4]. W międzyczasie do Szymbarkowic przyjeżdża Stanisław; Dunin proponuje zgromadzonym przed stołem, aby tym razem grać o przyniesioną broń. Gdy Ignac dociera do wsi, dowiaduje się, że testament został przechwycony przez tropicieli na usługach Stanisława. Dostrzega też szlachcica Wąsowskiego, który poniewiera zbiegłym z folwarku chłopskim przyjacielem Ignaca, Wojtkiem. Gdy Wąsowski gwałci siostrę Wojtka, Ignac odcina sznur zawiązany wokół szyi tegoż. Rozpoczyna się gwałtowna walka między szlachtą a chłopstwem, w której ginie między innymi Wąsowski. Ignac zabiera kontusz pokonanego i udaje się w stronę dworku w Szymbarkowicach[5].
Gdy Ignac wraca do dworku, zastaje siepaczy Stanisława, którzy podstępem chcieli uprowadzić Kościuszkę. Szybko ich pokonuje i zaprowadza Kościuszkę z powrotem. Na miejscu rozpoczyna się gwałtowna awantura między Ignacem a Stanisławem, który demaskuje chłopa. Okazuje się, że Duchnowski nie zamierzał przyznać Ignacowi statusu szlacheckiego, a większość majątku podarował Stanisławowi. Dunin z kolei demaskuje Kościuszkę na podstawie inicjałów „T. K.” na broni palnej tegoż. Wówczas Kościuszko zabija Dunina, po czym rozpoczyna się desperacka obrona przed Rosjanami, którzy oblegają dworek. Docierają jednak posiłki w postaci okolicznego chłopstwa. Po walce na broń białą Ignac i Stanisław wzajemnie zadają sobie zabójcze ciosy[5].
Nazajutrz, obok zgliszczy zrujnowanego dworku, Domingo podchodzi do Kościuszki i pyta o dalsze plany. Kościuszko kieruje swój wzrok w stronę ocalałych chłopów[5].