ŚFiNiA

Semele

Zapraszam do dyskusji.
Katarzyna Zdanowicz: We współczesnym świecie mężczyźnie jest łatwiej czy trudniej, niż było to na przykład 30 lat temu?

Zdecydowanie trudniej. Świat ma wobec nas coraz większe oczekiwania, a my robimy wszystko, żeby im sprostać, ale to nie wszystkim się udaje.

Od zawsze świat miał wobec mężczyzn oczekiwania. W jaskini musiał zatroszczyć się o jedzenie i futro, w średniowieczu – wziąć miecz albo dzidę i walczyć, a w PRL-u – kombinować, żeby wystarczyło do pierwszego. Naprawdę pan uważa, że dzisiaj jest trudniej?

Na pewno jest inaczej. Pani się nie zgadza z opinią, że żyjemy w czasach permanentnego kryzysu męskości? Mówię o zjawisku powszechnym, dotyczącym grupy, a nie każdej jednostki. Chodzi mi o kryzys relacji i to na wielu płaszczyznach. My, mężczyźni, musimy sprostać wymaganiom w pracy, w domu, w związku. Oczekiwania rosną, problemów nie ubywa.

A wie pan, ile my, kobiety, mamy ról do pogodzenia?

Tyle że wy potraficie o tym rozmawiać. Jesteście dla siebie jedną wielką grupą wsparcia.

Jak duży jest kryzys męskości?

Mamy dwa kryzysy: męski i kobiecy. O tym drugim nie mówimy wcale. Nie zastanawiamy się, kim jest prawdziwa kobieta. Uznajemy, że kobiety funkcjonują dobrze. Tymczasem mężczyzna musi nad sobą pracować, spełniać kolejne oczekiwania kobiet i jednocześnie nie może być prawdziwym sobą.
[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Może jedna płeć drugiej nie powinna dyktować, na czym polega męskość czy kobiecość?

Oczywiście, że tak nie powinno być, ale tak się dzieje. W jednej z książek opisane jest zjawisko czerwonej królowej. Opisuje ono naszych przodków, którzy dobierając się w pary, stworzyli fenotyp płci, który do dziś funkcjonuje. Mówiąc o facecie, że jest męski, kobiety mają na myśli mężczyznę wysokiego, z kwadratową szczęką, szerokimi ramionami. Mniej męski typ będzie niski, szczupły. To samo dotyczy kobiet. Dobierając się w pary, ulegamy tym definicjom.

Kto według pana obecnie wyznacza płeć i jej cechy?

Podstawowym źródłem definiowania płci dla młodego pokolenia są rodzice. I wcale nie chodzi o to, co mówią, a jak się zachowują, funkcjonują. Dzieci od urodzenia mają niesamowity zmysł obserwatora. Duża rolę odgrywa też kultura masowa. Wyznacza wzorce – jakie mają być dziewczynki i jacy chłopcy. Niestety, tu czyhają duże zagrożenia. Wystarczy spojrzeć na świat reklam pełen atrakcyjnych seksualnie kobiet. Dziewczynki próbują się z nimi utożsamiać, myśląc, że seksualność to podstawowa wartość kobiety. Błąd. W takim przypadku potrzebne jest świadome wychowanie, nowoczesne ojcostwo, które pozwoli dzieciom zbudować ich prawdziwy świat, wartość.

Wróćmy do mężczyzn. Pan nie rozmawia z kolegami o swoich kłopotach?

W tym aspekcie świat zmienił się niewiele – wciąż pokutuje stereotyp, że facetowi nie wypada narzekać. Jeśli zacznie mówić o swoich problemach, nazwą go mięczakiem, fama pójdzie w środowisko, a to niesie z sobą ryzyko obniżenia męskiej atrakcyjności. Błędne koło. Problemy narastają, delikwent nic z nimi nie robi, bo nie wypada być miękkim. Oczywiście otoczenie to zauważa, bo facet staje się coraz bardziej nieznośny. Tylko jeden na tysiące trafia do terapeuty i zaczyna pracować nad sobą. Pozostali w coś uciekają.

W co?

W samotność. Mężczyzna zamyka się w sobie coraz bardziej. Oddziela się od ludzi, przez co zaczyna być głuchy na potrzeby kobiety. Odgradza się, bo nie chce doznać większego upokorzenia.

A może problem tkwi w prawie do wyrażania emocji? Jest taki mem: kobieta mówi do mężczyzny, że powinniśmy komunikować swoje emocje, uczucia. Mężczyzna odpowiada na to, że ma w pracy kłopot z szefem, samooceną, na trzecim obrazku mężczyzna siedzi sam.
Kolejnego dnia na zajęciach przerabialiśmy doświadczenie, które tak mnie osobiście dotknęło, że nie potrafiłem powstrzymać łez. Płakałem. I tu wydarzyło się coś niesamowitego. Grupa kobiet podzieliła się na dwa obozy. Jeden atakował mnie, mówiąc, żebym nie robił z siebie beksy. Drugi obóz wytykał pierwszemu hipokryzję. Doszło do paradoksu. Kobiety najpierw chciały męskiej otwartości, ale nie były na to gotowe. Tak samo jest w życiu. Wynika to w dużej mierze z wychowania. Ojcowie bardzo często skrywają emocje, nie okazują ich. Wielu kobietom nie do końca to się podoba, dlatego w dorosłym życiu, nie chcąc powielać losu matki, szukają mężczyzn przyznających się do swoich uczuć. Ale nie zawsze są na to gotowe. To rodzaj szoku.

Semele

Bardzo często mężczyzna nie ma też wyboru. Wykonuje swoją rolę, bo ta, którą chciałby (na przykład wychowywanie dzieci), jest społecznie nieakceptowalna. Jest dyskryminowany. Jedna z filozofii dotycząca definiowania ról porównuje kobietę do ognia, a mężczyznę do masła. O co chodzi? Mężczyzna, zanim spotka się z kobietą, musi wykształcić w sobie charakter, po to, żeby wiedzieć, jak się z kobietą obchodzić. Inaczej ona (ogień) rozpuści go. Myślę, że wkraczamy w kolejną odsłonę kryzysu damsko-męskiego. To kolejny eksperyment przedefiniowania roli męskiej i kobiecej. Pierwsze stopy na nowym lądzie postawiły kobiety. Mężczyźni próbują je teraz dogonić.

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Semele

generalnie żyją dłużej niż mężczyźni, ponieważ prowadzą nieco inny, na ogół zdrowszy tryb życia – lepiej się odżywiają, piją mniej alkoholu, palą mniej papierosów, bardziej dbają o zdrowie (częściej chodzą do lekarza), są w mniejszym stopniu narażone na urazy, wypadki, konflikty itp. Długość życia obu płci zależy też od takich czynników, jak: ogólny poziom zamożności społeczeństwa, dostęp do służby zdrowia, nawyki żywieniowe, zanieczyszczenie środowiska wywołujące choroby, konflikty społeczne, klimat. W związku z tym najdłużej na świecie żyją mieszkańcy bogatych, spokojnych krajów, którzy zdrowo się odżywiają (m.in. jedzą dużo ryb), np. Japończycy, Islandczycy, Australijczycy. Rekordzistkami są Japonki, które przeciętnie żyją ponad 85 lat. Dla porównania Polki żyją średnio 81 lat, a Polacy 73 lata.

MaluśnaOwieczka

Semele

Semele

Rozwiąż quiz

[link widoczny dla zalogowanych]

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Semele

Semele

Wina nie leży ani po stronie mężczyzny ani kobiety.
Wszystko może wynikać z naszego błędnego podejścia do relacji.

[link widoczny dla zalogowanych]

Zwierciadlo.pl>Psychologia

PSYCHOLOGIA

Jak kochamy w XXI wieku? Rozmowa z socjolożką Julitą Czernecką

Od zawsze łakniemy miłości, ale dziś pragniemy doświadczyć jej szybko. Chcemy miłości jak z McDonalda, gdzie zamawiamy frytki i burgera – i dostajemy gotowe danie w ciągu trzech minut. Brakuje nam cierpliwości. (Fot. SolStock/Getty Images)

Wyniki badań naukowych wskazują, że nasze marzenie o relacji miłosnej to nadal przede wszystkim zakochanie, romantyczne początki i ta mityczna druga połówka… I to dodatkowo pod presją czasu, bo dziś życie toczy się bardzo szybko. Jak zatem dać sobie szanse na związek – pytamy socjolożkę, dr Julitę Czernecką.

Wielu badaczy podkreśla, że współcześnie żyjemy w czasach upadku mitu miłości romantycznej. Wydaje się, że popkultura przestaje nas karmić przekazem „rycerza na białym koniu” oraz „I żyli długo i szczęśliwie…”.
Przekazy popkultury dają nam w tym momencie bardzo sprzeczne obrazy. Z jednej strony filmy typu „Cinderella” odchodzą do lamusa, ponieważ komedie romantyczne rozwijają się w kierunku przejmowania inicjatywy przez kobiety i odwrócenia ról. Mamy również cały wysyp mainstreamowych filmów o rozpadzie małżeństw, choćby „Historia małżeńska” z genialnymi rolami Scarlett Johansson i Adama Drivera czy serial „Sceny z życia małżeńskiego”. Widoczna rewolucja zachodzi także w muzyce. Oprócz piosenek o zakochaniu, które są zawsze na topie, mamy utwory o zranieniach, porzuceniach, zdradach i rozstaniach. Przykładem są przeboje Miley Cyrus o miłości do siebie po rozstaniu czy Shakiry, która rozlicza się z byłym mężem i jego nową dziewczyną, z którą dopuścił się zdrady. Dogłębniej porusza się kwestie, o których wcześniej aż tyle publicznie się nie mówiło.

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Semele

Historia maskulizmu

Pierwsza świecka odpowiedź na feminizm wyszła od Ernesta Belforta Baxa, teoretyka socjalistycznego w szczytowym okresie socjalizmu na początku XX wieku, który był współpracownik Karola Marksa.

Bax napisał Oszustwo Feminizmu w 1913 roku, który był w istocie pierwszym tekstem o charakterze maskulistycznym. Innym możliwym wczesnym tekstem, który obejmuje wiele tematów wciąż będących w obiegu, była powojenna książka H.L. Menckena W obronie kobiet.

W swojej nowoczesnej formie maskulizm ewoluował jako odpowiedź na zmieniające się role kobiet. Promocja feminizmu na rzecz kobiet zawodowych doprowadziła do podobnego poparcia dla ojców. Na przykład, w ślad za programami telewizyjnymi o „kobiecie pracującej” z lat 70. (takim jak The Mary Tyler Moore Show) pojawiły się liczne programy o „samotnym ojcu” (takie jak Diff’rent Strokes i Silver Spoons), a także film o tematyce opieki nad dzieckiem Kramer vs. Kramer.

Jednak maskulizm nie jest tylko odpowiedzią na feminizm. Chociaż wiele maskulistycznych idei służy jako odpowiedź na poglądy feministyczne, istnieje wiele kwestii, takich jak pobór do wojska i ojcostwo, które zostały zidentyfikowane jako samodzielne obawy dotyczące mężczyzn.

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

Mam pomysł na pasję dla Ciebie Owca:

[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Wszystkie osoby, które szydełkują, są bardzo wyczulone na wszelkie wzmianki, programy, audycje dotyczące szydełka. I tak środowisko crochetujące zostało wczoraj zelektryzowane informacją, że w Dzień Dobry Tvn pojawi się szydełkujący mężczyzna!! Zwróćcie uwagę na 2 wykrzykniki – raz – mowa o szydełkowaniu w popularnym programie porannym, dwa – to mężczyzna trzyma szydełko!!

Mężczyzną tym okazał się Maciek Potępa, autor bloga Ręcznik.in Z pewnością niezwykły, młody człowiek, ktory oprócz szydełkowania szyje, knookinguje i prowadzi warsztaty. Często też bierze udział w akcjach charytatywnych. Tworzy swoje własne, autorskie projekty i nie lubi korzystać z gotowych wzorów. Ma bogatą, pełną kolorów wyobraźnię. Potrafi szydełkować wszędzie – nawet gdzieś idąc czy jadąc autobusem.

Podziwiam go z kilku powodów – przede wszystkim jako facet łamie stereotypy, wybrał sobie typowo kobiece hobby i pokazuje, że pasja nie dzieli,a wręcz przeciwnie – łączy i łamie granice.

Jego projekty są niezwykłe, oryginalne i jedyne w swoim rodzaju. Przyznam, że w moje klimaty nie trafia, co nie znaczy, że nie doceniam tego co robi. Zdaję sobie sprawę – jako osoba aktywnie szydełkująca – z ogromu pracy, który trzeba włożyć w wydzierganie np. szalika z napisem czy lalki.

Nie tylko ja widzę w Maćku talent. W zeszłym roku jego blog otrzymał pierwsze wyróżnienie w konkursie Szyciowy Blog Roku 2014 w kategorii Osobowość.

Oto kilka zdjęć z dzisiejszego telewizyjnego występu blogera oraz link gdzie można obejrzeć cały wywiad.

[link widoczny dla zalogowanych]

MaluśnaOwieczka

Gość

Owieczka ty zamiast się powoływać na to że kobiety to, meżczyźni tamto, że są takie czy srakie role społeczne, oczekiwania, wziąłbyś się po prostu za siebie zamiast wiecznie szukać sobie usprawiedliwień.