ŚFiNiA

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

Boga przecież w pełni nie pojmiemy i nie określimy. Nie będziemy więc mogli stwierdzić, dlaczego go nie odczuwamy, dlaczego w danym miejscu nie widzimy jego działań lub obecności. Nie wiemy przecież, dlaczego i czy w ogóle się „wycofał”, dlaczego swoje namiestnictwo nad światem sprawuje w sposób tak niewidoczny i subtelny. Pozostaje jednak trwanie przy nim mimo wszystko, nie tyle przy naszym wyobrażeniu lub obrazie Boga, ale bycie w postawie ciągłej otwartości na Innego i jego odmienną od naszej rzeczywistość. Badiou, odrzucający racjonalnego Boga metafizyki i spolityzowanego Boga religii, nazywa ten stan otwarciem się na „Boga poetów”, zwracając uwagę, iż stanowić on może dla współczesnego człowieka „podporę dla możliwości poetyckiego zaczarowania świata, której utrata pozbawia możliwości tworzenia”. Otwarcie na oczarowanie, na niepoznawalnego w pełni Innego stanowi wąską szczelinę, przez którą do ciemnego grobu, w którym świat złożył „umarłego” Boga, może przeniknąć światło jego rzeczywistego Zmartwychwstani