ŚFiNiA

Semele

Bóg ŁP JWPB · Gość

Ja pierdolę, do tej pory myślałem, że atom, to takie małe ziarenko piaski i dopiero dzięki Semale dowidziałem się, jakim byłem głupkiem do tej pory.

Semele

Semele

realizm uznaje, że nasze postrzeżenia, sądy i teorie reprezentują, w ten czy inny sposób, coś istniejącego w rzeczywistości. Dawniej nazywano to „teorią odbicia”. Można tę nazwę utrzymać, pamiętając tylko, że teoria odbicia może być naiwna albo krytyczna. Wedle naiwnej, nasze poznanie jest dokładnym odzwierciedleniem rzeczywistości. XX-wieczna wersja takiej naiwnej teorii odbicia głosi, że istnieje izomorfizm (lub przynajmniej homomorfizm) pomiędzy naszymi sądami (sądami nauki) a rzeczywistością. Takie przekonanie znajdujemy w Traktacie Wittgensteina. Jednakże cały rozwój nauki wykazuje, że tak nie jest. Do przyjęcia jest jedynie krytyczna teoria odbicia, uznająca, że nasze poznanie, nie tylko potoczne, ale i naukowe, jest zawsze niepełne i niedokładne,

Semele

Tym niemniej, są w naszym organizmie komórki, które nie są odnawiane i są z nami przez całe życie: komórki kory mózgowej, soczewki w oczach, prawdopodobnie niektóre komórki w mięśniu sercowym, szkliwo zębów (oczywiście nie od początku naszego życia, ale od momentu ich wyrośnięcia…). Zatem atomy zawarte w DNA tych właśnie komórek pozostają z nami przez całe życie (czy też od momentu wyrośnięcia zębów).

Interesujące jest w jaki sposób można zmierzyć długość życia komórki organizmu. Można tego dokonać dzięki pomiarowi zawartości izotopu węgla 14C (w stosunku do dużo bardziej powszechnego izotopu 12C) w DNA takiej komórki – jak wyżej wspomniano, DNA pozostaje w niezmienionym składzie przez cały okres funkcjonowania komórki, zatem zawiera tyle samo węgla 14C, ile miało w momencie utworzenia. Z kolei (procentowa) zawartość 14C (w stosunku do 12C) w momencie narodzin komórki odpowiada (procentowej) zawartości tego izotopu w atmosferze (m.in. w postaci dwutlenku węgla przyswajanego przez rośliny, które następnie są składnikiem naszego pożywienia). Z kolei okazuje się, że na zawartość 14C w atmosferze bardzo duży wpływ miały testy bomb atomowych przeprowadzane w latach ’50 i ’60 XX wieku – w ich wyniku zawartość ta wzrosła mniej więcej dwukrotnie. W połowie lat ’60-tych testów tych zaprzestano i od tego czasu zawartość 14C systematycznie spada, zgodnie z takim wykresem. W związku z tym, mierząc zawartość 14C w DNA danych komórek, można wywnioskować kiedy te komórki powstały, i jak długo – w szczególności, czy od momentu urodzenia – były one obecne w organizmie np. człowieka. Kilka słów więcej na ten temat można przeczytać (po angielsku) w takim artykule.

Piotr Sułkowski