ŚFiNiA

Mirosław Galczak

Kochani.
To bardzo smutne, jak wielu z Was nie może cieszyć się szczęściem wynikającym z relacji rodzinnych, ponieważ na drodze
staje Wam polityka, to, że macie inne zdanie na tematy dotyczące władzy niż Wasi najbliżsi. Jak wielu z Was cierpi, ponieważ zwykły rodzinny
obiad w gronie najbliższych zamienia się w piekielne przesłuchanie, które kończy się strzeleniem drzwiami i odjazdem z piskiem opon bez przytulenia mamy, taty, siostry, wujka, bez uśmiechu, bez radości. Przyszedł moment, żeby to zmienić. Właśnie teraz. Dzień 12 lipca może stać się datą bardzo ważną w Waszym życiu. I w życiu Waszych najbliższych. Niech te wybory będą symbolem, spróbujcie. Może się uda. Co Wam szkodzi spróbować.
Pomyślałem, że gdyby moja mama głosowała w wyborach prezydenckich na Andrzeja Dudę (choć w rzeczywistości tak nie jest), a ja za każdym razem cierpiałbym podczas każdego z Nią spotkania (w rzeczywistości tak nie jest), to napisałbym do Niej poniższy list. I wysłał czym prędzej. Dałbym Jej chwilę na zastanwaowinie. A potem
przyjechał do Niej. I porozmawiał.

Oddaję Wam ten list - zastanówcie się, może Wam się przyda. Możecie go modyfikować: ciąć, wydłużać, montować jak chcecie. Możecie zmieniać adresata.
Wysyłać do ojców, babć, sióstr, cioć.
Wierzę, że 12 lipca wieczorem, dzięki Waszej mobilizacji, dzięki Waszej odwadze i determinacji nie tylko znów wszyscy będziemy mogli żyć w
tolerancyjnej, pogodnej Polsce, ale wierzę też, że i Wam uda się pogodzić z najbliższymi i na nowo odkryjecie szczęście, którego brak od tak dawna sprawia Wam ból.

Wasz Mateusz 🙂

Grafika: Matylda Damięcka
@thegirlwhofellonearth

📩

Mamo.
Wiem, że mnie kochasz, bo i ja kocham Cię tak mocno, że nie umiem opisać tego słowami. To jest przecież tak proste. Krew z krwi. Tradycja. Rodzina. Wspólnota. O tym nawet nie trzeba rozmawiać, to po prostu jest. Ponad wszystko.
Tym bardziej boli, że od tak dawna nie potrafimy już ze sobą swobodnie rozmawiać. O nas, o naszych potrzebach, o naszym kraju. Zauważyłaś? Dlaczego każda nasza dyskusja o polityce kończy się kłótnią i strzelaniem drzwiami? Dlaczego doprowadziliśmy do tego, że zamiast jednej wspólnej ojczyzny, dziś mamy dwie różne, zupełnie odwrotne? Dlaczego Twój dom jest jedną Polską, a mój drugą?
Wiem, że chcesz dla mnie jak najlepiej. Wiesz przecież, że i ja chcę tego dla Ciebie. Dlatego proszę, daj mi kilka chwil. Wiesz, że wszystko co robię wynika z mojej miłości. Z jednej strony miłości do Ciebie, z drugiej - miłości do Twojego wnuka. Dziękuję Bogu za to, że jesteś, za to, że i ja dzięki Tobie mogę istnieć. Dzięki Tobie na świecie jest również mój syn. To Ty mnie nauczyłaś wszystkiego, to Ty odkryłaś przede mną piękno, które mnie otacza. Dziś pozwól mi odwdzięczyć Ci się za to wszystko. Jedyne czego potrzebuję to Twoje zaufanie. Wiesz, że zrobiłbym wszystko co tylko możliwe, by moje dziecko było szczęśliwe.
Dlatego przyjrzyj się mojemu wyborowi.
Nie odrzucaj go tylko dlatego, że Twój wybór wydaje Ci się słuszniejszy. Szanuję to. Ale proszę, zanim oddasz swój głos 12 lipca, porozmawiajmy. Na spokojnie. Bez emocji, bez gniewu. Dajmy sobie szansę, bo uważam, że jeśli tego nie zrobimy, na naprawienie błędów będzie za późno. Daj mi chwilkę.
Mamo. Boję się. W Polsce zaczyna mówić się językiem nienawiści i pogardy, boję się, bo ludzie przestają się szanować i grożą innym tylko dlatego, że na swoim płocie ktoś wywiesił nie taki plakat, jaki według niego powinien tam wisieć. Mamo, zaufaj mi, życie Twojego wnuka w Polsce tolerancyjnej i uśmiechniętej będzie lepsze, niż w Polsce pełnej pogardy i gróźb.
Mamo, wykluczenie boli, tak samo jak bicie pasem po plecach lub pałką po głowie. Uwierz mi. Czasy się zmieniły. Pięknie mnie wychowałaś, dziękuję Ci za to, spójrz kim jestem, spójrz, ile we mnie chęci do uczenia się nowych rzeczy, ile radości z tego, że możemy się rozwijać. Ale proszę pamiętaj, brak akceptacji potrafi doprowadzić do śmierci. Samobójstwo jest na wyciągnięcie ręki. A odtrąceni, nietolerowani ludzie odchodzą w ciszy, nie słychać ich niemego krzyku.
Mamo, nie wiesz jeszcze, kim będzie Twój wnuk. Nie wiesz czy będzie strażakiem czy lekarzem, nauczycielem czy malarzem. Nie wiesz czy będzie wolał lody truskawkowe, czy śmietankowe. Nie wiesz, czy zakocha się w koleżance z podstawówki, czy w koledze ze studiów. Mamo, nie wiesz tego! Ja też nie wiem. Ale wiem, że odkąd Twój wnuk jest na tym świecie, to chcę dla niego jak najlepiej. Chcę, by mógł w przyszłości swobodnie wybierać, brać za siebie odpowiedzialność i być szczęśliwym. By mógł kochać i być kochanym. Bez względu na to, czy stanie po lewej, czy prawej stronie. Czy będzie chodził do kościoła, czy nie. Czy będzie chciał być z kimś, czy w samotności przejść przez życie. Mamo. Kochasz go, to jest przecież najsilniejsze uczucie pod słońcem. Zrób to dla Niego.
Zrób to też dla swojej wnuczki – chociaż nie wiem, czy kiedykolwiek ją będziesz miała. Ale jeśli tak, to przecież wiesz, co to znaczy być kobietą. Pragniesz przecież, żeby jeśli się pojawi na tym świcie, mogła czuć się bezpiecznie, swobodnie. By mogła decydować o sobie, o swoim ciele, by mogła z uśmiechem i podniesioną głową stawiać czoła wyzwaniom na swojej drodze. A nie z lękiem kluczyć meandrami ustanowionego przez konserwatywnych ekstremistów prawa - zbioru gróźb i pod ciężarem win odzierających z godności i odbierających niezależność.
Mamo, tu na prawdę nie chodzi już o łamanie Konstytucji przez obecnego prezydenta, nie chodzi o to, że jest zależny od partii, która go wywindowała na to stanowisko, nie chodzi mi o jego strach przed zwierzchnikami, o to, że nie potrafi podejmować samodzielnych decyzji, o to, że wstyd mi wielokrotnie, gdy go słucham. Nie chodzi o to, że wynosi na piedestał populizm, który ze strachem i wstydem powinniśmy raczej zakopywać pod ziemią. Sama wiesz, pamiętasz – taka polityka nigdy do niczego dobrego nie doprowadziła. Populizm jest zły. Historia nie kłamie.
Ale nie o to chodzi.
Chodzi o człowieka. O każdego z nas. O Ciebie, o mnie. O Twoje wnuki.
Prezydent naszego kraju powinien być dla wszystkich, a nie tylko dla wybranych.
I tylko to dziś mnie interesuje. Chcę, by w naszym kraju oraz za jego granicami reprezentował mnie człowiek, który mnie szanuje, a nie człowiek, który mną gardzi.

Nie potrafię zgodzić się na nienawiść, na wykluczenie.

A Ty, mamo?

Zaufaj mi, zastanów się, zatrzymaj na chwilę. Zrób to dla mnie, dla mojego syna. Zrób to dla siebie.
Nie chcę, żebyś później musiała brać odpowiedzialność za coś, czego tak naprawdę nie chcesz.
Jeszcze nie jest za późno.
Daj szansę zmianom, dzięki którym szczęście uśmiechnie się nie tylko do mnie, ale również i do Ciebie.

Kocham Cię.

Twój syn.

Jaśnie Pan Barycki · Gość

Nic dziwnego, że komunizm pierdolnął, musiał, jeżeli do partii komunistycznej pchała się tak zidiociała kołtuneria. Coś ty Galczak, ogłupiały kołtunie, robił w tym PZPR?

krowa

krowa

brat składa się z rat
siostra nie wiem z czego chyba z zer
matka to siatka czyli matnia
a ojciec stary wściek https://www.youtube.com/watch?v=_C7dHJekFkQ

krowa

a dzieci to świnie ! https://www.youtube.com/watch?v=_C7dHJekFkQ

krowa

A wiecie Galczak że mój brat zmienił mieszkanie? Na lepsze bo teściu płacił. teraz musi gonić z wiaderkiem śmieci z czwartego piętra a schodził z parteru galczak
el dópa ! https://www.youtube.com/watch?v=qQf27FCZouY

krowa

el dópa ! Ha ha ha Galczak el dópa! https://www.youtube.com/watch?v=qQf27FCZouY

Mirosław Galczak

Ładna pani Krowo !
Mam do Pani uprzejmą prośbę.Uprzejmie Panią proszę o skomasowanie w jednym komentarzu
Pani uwag.
Prośbę swą uzasadniam tym, że po prostu nie wiem które z "cennych"uwag mam usunąć .

Gość

rafal3006

mika.maik