ŚFiNiA

Mirosław Galczak

Słucham i oglądam dzisiejsza twybrańców narodu którzy mianują się, że są podobno realizatorami żądań posolidarnościowych i usiłuje przypomnieć sobie jak i dla czego do tego wszystkiego doszło.
Mam już 81 lat .Byłem świadkiem i uczestnikiem wszystkich wydarzeń, które przeżywaliśmy od 1939 roku..
Coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że to nie tylko robotnicy skupieni w Solidarności byli inicjatorami tej walki i autorami programu
Myślę, że proces systematycznego demontażu PRL rozpoczął się wcześniej, od wydarzeń marcowych zorganizowanych przez grupę „komandosów” związanych z elitami partyjnymi, rządowymi, oraz Uniwersytetem Warszawskim.
A poniżej kierownictwo tej grupy:
Komandosi - określenie dla działającego w latach 60. XX wieku środowiska skupionego wokół Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego, głównie Adama Michnika Teresy Boguckiej, Jana Grossa, Jakuba Karpińskiego, Barbary Toruńczyk, Ireny Grudzińskiej i innych studentów
Trochę wcześniej przekształciła się w opozycyjną I Warszawska Drużyna Harcerska zwana „Czarna jedynka „ i Klub Włóczykijów.
A oto poniżej wychowankowie tej Drużyny i Klubu:
Wychowankowie 1 WDH
Jerzy Wiśniewski, Janusz Kijowski, Wojciech Onyszkiewicz, Paweł Strzelecki, Janusz Kraszewski, Adam Bajerski, Michał Cichy, Ks. Andrzej Bafeltowski
 Andrzej Celiński
 Ludwik Dorn
 Urszula Doroszewska
 Michał Kulesza
 Barbara Kunicka-Felicka
 Dariusz Kupiecki
 Piotr Naimski
 Janusz Onyszkiewicz
 Alojzy Pawełek
 Stefan Pomarański – założyciel 1 WDH
No i doszliśmy do ostatniej już z większych grup opozycyjnych powstałych i działających w PRL w której ci wszyscy opozycjoniści spotkali się w 1972 roku a mianowicie w Komitecie Obrony Robotników:
Pierwszymi 14 sygnatariuszami Apelu - członkami KOR byli Jerzy Andrzejewski, Stanisław Barańczak, Ludwik Cohn, Jacek Kuroń, Edward Lipiński, Jan Józef Lipski, Antoni Macierewicz, Piotr Naimski, Antoni Pajdak, Józef Rybicki, Aniela Steinsbergowa, Adam Szczypiorski, ks.Jan Zieja i Wojciech Ziembiński (zrezygnował w lipcu 1977), 29 września 1976 dołączyła do nich Halina Mikołajska. Kolejnymi członkami zostali Mirosław Chojecki (aktywny od początku akcji pomocy), Emil Morgiewicz, Wacław Zawadzki (wszyscy od października 1976), Bogdan Borusewicz i Józef Śreniowski (od listopada 1976), Wojciech Onyszkiewicz (aktywny od początku akcji pomocy), Anka Kowalska i Stefan Kaczorowski (od stycznia 1977), Adam Michnik (od kwietnia 1977), ks. Zbigniew Kamiński i Jan Kielanowski (od lipca 1977).

Wśród członków KOR charakterystyczną grupą byli tzw. starsi Państwo (Cohn, Lipiński, Pajdak, Rybicki, Steinsbergowa, Szczypiorski, Zieja, Zawadzki, Kielanowski), którzy swoim autorytetem i radą wspierali bieżące działania pomocowe, a także brali udział w redagowaniu oświadczeń programowych.
W tych moich wspomnieniach nie mogę nie wymienić Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża PRL istnieją potężne związki zawodowe zrzeszające miliony pracowników, dysponujące własną prasą, funduszami, lokalami. Mimo to co kilka lat robotnicy wychodzą na ulice i w gwałtowny sposób dopominają się o swoje prawa, narażając się na ataki MO i późniejsze represje. Nawet duże grupy pracowników w przypadku konfliktu z administracją są bezsilne i osamotnione. "Sytuacja pojedynczego pracownika skrzywdzonego czy oszukanego jest jeszcze trudniejsza. [...]
Nie stawiamy sobie celów politycznych, nie narzucamy naszym członkom, współpracownikom i sympatykom określonych poglądów politycznych i światopoglądowych, nie dążymy do objęcia władzy.
Zdajemy sobie jednak spraw, że nie unikniemy zarzutu o prowadzenie działalności politycznej. Zakres spraw, które u nas traktuje się jako sprawy polityczne jest bowiem niezmiernie szeroki i obejmuje prawie wszystko z wyjatkiem wycieczek na grzyby. [...]
Nasza działalność jest legalna i zgodna z prawem. Każdy człowiek ma naturalne prawo do obrony, do sprawiedliwości i do godnego życia - gwarantuje nam to Konstytucja PRL oraz międzynarodowe konwencje i umowy dotyczące praw ludzkich i obywatelskich. Działalność związkowa jest pod szczególną ochroną prawną."
Aktywnymi działaczami WZZ byli założyciel i Przewodniczący . Bogdan Borusewicz, oraz Joanna Duda-Gwiazda, Jan Karandziej, Andrzej Kołodziej, Maryla Płońska, Alina Pienkowska, Anna Walentynowicz, Lech Wałęsa, Bogdan Lis, Andrzej Bulc, Lech Kaczyński i Tadeusz Szczepański, który zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w 1980 r. WZZ skupiało ludzi, którzy w 1980 roku organizowali strajki w Stoczni Gdańskiej - byli to m.in.Piotr Maliszewski, Bogdan Felski, Maciej Miatkowski, Henryk Matysiak, Mieczysław Klamrowski, Leon Stobiecki, Mariusz Muskat i Lech Zborowski.
Ciekawy zestaw nazwisk. Proszę uprzejmie porównajcie kolejne ekipy
Polityczne rządzące naszym Krajem zarówno te oficjalne jak i „szare eminencje” pociągające za sznurki
Zwróćcie uprzejmie uwagę na tych którzy wywoływali znane Wam afery polityczne doprowadzające do wielkich kryzysów rządowych. Pamiętacie jak to się zaczęło: "SOCJALIZM TAK WYPACZENIA NIE" takie było pierwsze hasło strajków sierpniowych w Gdańsku.
Skończyło się ono Okrągłym Stołem a w rzeczywistości dogadaniem sie w Magdalence dwóch uczestników tego Stołu: Michnika i Kwaśniewskiego (między innym) że "Wasz Prezydent, Nasz Premier"
. Dante Alighiert powiedział:
„Dobrze ten schował, kto chowa w pamięci”