ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Dobro jest ubrane w prawdę
Dobro dlatego jest dobrem, że się spełnia i nie zawodzi
Dobro nie ma nic ze zdrady i kłamstwa, ono dotrzymuje obietnic
Zło jest za to zawsze powiązane z niekonsekwencją w czymś ważnym
zło jest ze swojej natury kłamliwe
zło obiecuje złote góry, a zostawia z niczym

Prawda jest naturą dobra, zaś dobro jest efektem trwania w prawdzie
Wszelkie zło okazuje się pozoranctwem, podejściem na krótką metę, zaniedbaniem ważnych rzeczy
Prostacy są niecierpliwi, chcą mieć "na już" to, co wymaga pracy
Więc prostacy i głupcy ogłaszają swoje sukcesy, nawet jak ich nie mają
Potem chcą wierzyć, że ich wadliwe pragnienia rzeczywiście się spełniły
Potem będą wmawiać sobie i ludziom, że sprawy naprawdę się mają wedle ich pustego chcenia
Ale w rzeczywistości przecież po drodze do ich stwierdzeń było zakłamanie
czegoś niedopilnowali, coś życzeniowo zamietli pod dywan
udając, że jest inaczej, niż okazało się to naprawdę
A to. co jest zafałszowane kiedyś wypłynie, weźmie swoją zemstę na oszuście.

Na krótką metę może się zdawać, że zakłamane chciejstwo popłaca
Bo na krótki moment zakłamanie przykleja swoj plaster na ranę frustrujących chceń
Niektórzy więc nie odróżniają takiego udawania od twórczej formy wiary
Ale różnica jest fundamentalna - twórcza wiara jest pokorna w prawdzie, ona udawać niczego nie potrzebuje
twórcza wiara wypełnia intuicją niewyjaśnione obszary rozumienia, ale niczego nie przeinacza
Puste chciejstwo ciągle coś naciąga, buduje nowe iluzje na starych kłamstwach, pogrążając się w opary absurdu

Dobro i prawda polegają na przypilnowaniu, na wytrzymaniu w emocjach tego, co jest
nawet jeśli teraz to jak jest może jawić się jako niesatysfakcjonujące
Dobro dlatego jest dobrem, że nie skrywa destrukcyjnych ścieżek, bo ono nie skrywa niczego, co jest w prawdzie
Dobro jest szczere i perspektywiczne, bo nie zakłamywało niczego po drodze
A potem dobro się potwierdza
i tak być musi - wszak ono ukazuje, co jest, a nie co tylko by się chciało, aby było.

Wytrwać w prawdzie jest dobrem fundamentalnym
Wytrzymać bez udawania niczego przed sobą i przed ludźmi
Nie odejść nawet na milimetr od tego, co dało się szczerze ustalić
Nie głosić pod publiczkę
Nie ogłaszać buńczucznie zwycięstw ani antycypowanych wielkich sukcesów
Jest jak jest...
Nawet nie potrzebować, nawet nie mieć chęci okazania się jakkolwiek ponad to, co jest
Z łagodną akceptacją przyjąć to, co się jawi w sposób niezaburzony i niezakłamany
Wiernie odbijać rzeczywistość w tafli swojego uspokojonego umysłu
Ten umysł nie potrzebuje niczego ponad swoją moc trwania w prawdzie i życzliwej pomocniczości wszystkiego, co jest słabsze
to jest właśnie moc
to jest spełnienie - w dobru, w prawdzie, w sensowności bytu.

Michal Dyszyński 14.02.2025

Michał Dyszyński

Ludzie słabi, bo nieuporządkowani, szukają władzy
Ludzie słabi, nieuporządkowani, chaotyczni mentalnie cierpią z tytułu tego, kim są
ci to, czując się niespełnieni i puści, desperacko poszukują mocy zewnętrznej, która im ulży w ich cierpieniu
biorąc za dobrą monetę pusty lans, przypochlebiają się tyranom i lansującym się na rzekomą wielkość pozorantom
nie wierzą w prawdę, w spójność rzeczy, bo w sobie nie potrafili jej utrzymać
więc teraz tę swoją niewiarę w prawdę zastępują nadzieją w pusty lans i kapryśną przemoc
liczą na to, że skoro oni sami nie umieją sensu sami umysłem przytrzymać, to jacyś zewnętrzni twardziele zrobią to za nich
ale się zawiodą
bo największy twardziel świata nie ma żadnej mocy wobec samego umysłu dowolnego zewnętrznego człowieka
największy nawet tyran i despota nie jest w stanie zamienić chaosu myśli w porządek
żaden twórca i dysponent bomby niszczącej światy nie ma ani odrobiny mocy, która by naprawiała frustrację umysłu, który nie poznał siebie
Więc daremna jest wiara w despotów
Nic nie pomoże tym, którzy przylgnęli emocjami do krzywdzicieli
moc krzywdzenia bowiem nijak nie przenosi się na zdolność porządkowania i budowania trwałego szcześcia
to są bowiem zupełnie inne, właściwie całkiem przeciwne tendencje
tylko moc w prawdzie i uporządkowaniu jest tą mocą prawdziwą
moc niszczenia jest ostatecznie antymocą, jest pozorna
ona nie daje nadziei, tylko tę nadzieję odbiera.

Michał Dyszyński 14.02.2025

Michał Dyszyński

Ukrywanie sensu pod zasłoną gniewu i przemocy
Umysł słaby mentalnie swoją niezdolność przyjęcia prawdy próbuje zaczarować gniewnymi emocjami
Bo emocje słabemu umysłowi błędnie zasugerowały, że wszystko to, co najbardziej boli, jest najważniejsze
więc słaby umysł wziął ten gniew, tę frustrację, ten ból i krzywdę za władcę rzeczywistości
słaby umysł dostrzega tylko to, co pojawia się najbliżej, albo najbardziej dominuje
słaby umysł i słaba mentalność lekceważy głębszy sens spraw, jeśli tylko ten sens nie objawia się inwazyjną przemocą i bólem
słaby umysł nie chce dostrzegać długofalowych konsekwencji.

Ludzie mentalnie słabi w głębi duszy są przekonani, że jeśli coś jest gniewne i wściekłe, nieznoszące sprzeciwu, to owo coś musi wygrać
Słabi ludzie w duszy wierzą, że nawet logika, że nawet obiektywna rzeczywistość ugnie się przed emocją, jeśli ta będzie wystarczająco władcza i gniewna
To po tym najszybciej rozpoznamy słabość umysłu zniewolonego, że będzie on stawiał na przemoc
on też chętnie weźmie wszystkie gniewne deklaracje za dobrą monetę
łatwo zaakceptuje mentalną presję, a potem przestanie patrzeć całościowo na rzeczywistość,
zaprzeczy wszystkiemu, jeśli tylko ktoś władczy tego od niego zażądał
Słaby umysł bowiem w owej złości i przemocy jest przekonany, że odkrył właściwą metodę metoda na ukrywanie swojego zakłamania
Uwierzył, że używając dominacji, gniewu i przemocy przybliża się do osiągnięcia wszechmocy.

Słaby umysł, uwierzył, że jest metoda: jeśli coś idzie nie po naszemu, to przecież zawsze można się zacząć wściekać na ludzi i świat...
Logika zabrania jakiegoś rozwiązania?... - Cóż za problem... Złością ją pokonamy...
Duchowe zło i zakłamanie kocha to, co jawi się jako wielkie, dominujące, przemożne emocjach, powiązane z gniewem i zadawaniem krzywdy
bo skoro w rozumie umysł jest słaby, to w czymś jest już "silny" - w zakłamywaniu
Tak będą skłonni myśleć ci, którzy nie mają w sobie determinacji ku prawdzie.

Michał Dyszyński 14.02.2025