ŚFiNiA

Michał Dyszyński

W innym wątku popełnił mi się taki tekst.

Michał Dyszyński

Wiedza wyłania się z wiary.
Na początku, gdy obserwujemy świat, dochodzą do nas czysto zmysłowe doznania - kontury, kolory, dźwięki, wrażenia dotykowe i smakowe. One same z siebie nie budują żadnych pojęć! Z doznań, jakie na nas spływają nie powstaje samo z siebie żadne stwierdzenie natury ogólnej. Doznania są z natury bezrozumowe, są typu: ciepło, jasno, kwaśno, nieprzyjemnie, niespokojnie, w niedosycie, przyjemnie itp. itd. W obszarze czystych doznań - my ludzie - nie różnimy się istotnie od kota, delfina, muchy.

Aby z doznań w ogóle powstała jakakolwiek myśl wykraczająca poza jakieś nazwanie tego, co się czuje, umysł musi dokonać KREACJI, opartej o:
- przeszukanie wspomnień doznań w celu wyłonienia doznań o podobnym charakterze
- przyjrzenie się temu zbiorowi doznań o podobnym charakterze pod kątem, czy nie zawierają one jakiegoś WSPÓLNEGO IM czynnika, który mógłby zacząć budować regułę.
- ewentualne wyłonienie tego wspólnego czynnika, przyjrzenie mu się pod kątem, kiedy on występuje, jakie właściwości zawiera.
- w przypadku człowieka, czyli istoty społecznej, o rozwiniętym intelekcie kolejnym etapem będzie przypisanie temu czynnikowi wspólnemu jakiejś nazwy - w pewnych przypadkach ze zbioru dostępnych nazw, a innych (u osób bardziej kreatywnych) moze stworzenie nowej nazwy.
To wszystko wymaga pewnej wiary poznawczej, jakiejś dozy zaufania w swoje wspomnienia, odczuwanie, a na koniec wyłonienie owego wspólnego czynnika z niejasnych przypuszczeń, do postaci WIARY, że dopatrzyliśmy się czegoś co ma sens głębszy i dalszy, wykraczający poza te incydenty myślowe, z jakimi do tej pory się spotkaliśmy. Wiara jest absolutnie niezbędna, aby intelekt zaczął cokolwiek tworzyć.