ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Są ludzie, którzy udzielili sobie zgody na to, że zabiją drugiego człowieka
powód zwykle jest taki, że kto tego człowieka wskazał i powiedział "to jest twój wróg!"
albo oni sami uznali, że to jest ich wróg
albo uznali, że zabicie jakiegoś człowieka będzie dla nich opłacalne
niektórzy będą zabijali dla przyjemności
albo dlatego że "bardzo się wkurwili"
pretekstów może być wiele

Ci ludzie nie myślą o tym, że zabiciem człowieka zaciągają niemożliwy do spłacenia dług
zawsze już będą splamieni
w ich duchowości powstanie nieskończona wyrwa
potworność natury rzeczy

Niektórzy to zlekceważą, pomyślą sobie "ludzie i tak umierają"
ten zabity i tak by w końcu kiedyś opuścił świat
więc to, że stanie się to trochę wcześniej, nie uczyni różnicy
a jednak uczyni różnicę
bo czym innym jest śmierć, która sama przyszła
a czym innym tej śmierci wywołanie świadomą intencją

Nieraz nasze życie niesie trudne wybory
wielkie cierpienie, odbierające jakąkolwiek wolę bycia
zamieniające ją w wolę nieistnienia
brak środków na ratowanie ludzi
niemożliwość powstrzymania śmiertelnych okoliczności
ale straszną rzeczą duchowo
jest zezwolenie sobie na zabicie człowieka "ot tak"

Zostaniemy ocenieni tą miarą, jakiej sami użyliśmy
kto odmawia innym arbitralnie prawa do życia sam staje się duchowo martwy
wielki cmentarz z trupim smrodem wszczepia się w jego duszę
zaś wspomnienie tej decyzji, która pozbawiła kogoś życia na zawsze będzie paliła
na zawsze w niej będzie generował się krzyk: jestem niegodny! Niegodny! Niegodny!

Nikt nie zwróci nigdy takiego długu, jakim jest zadana śmierć
nie zwróci nawet długu zadanej świadomie wielkiej krzywdy, niesprawiedliwego cierpienia
szczególnie wywodzącego z kaprysu, z najniższych pobudek
Są tacy, którzy sobie powiedzieli: jestem silny! Wygrywam, więc wolno mi! Lepszy jestem, więc eliminuję tych gorszych!
Tacy zakończą swoje życie jako istoty trwale wadliwe duchowo
żadna ludzka siła nie jest w stanie stępić tej wady ostrza
żadna ludzka siła...