ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Niby (prawie) nikt nie chce wojny. Niby ludzie nie chcą być agresywni. Większość deklaruje, że jest ludźmi dobrymi, pokojowymi. Tymczasem w życiu, w świecie tego nie widać. Wojny nie tylko nie zniknęły z historii ludzkości, ale ostatnio jakby się rozhulały. Skąd się bierze?...
Ja uważam, że główną przyczyną tego jest to, że duży odsetek ludzi ma wojnę w swojej duszy.
Większość ludzi z wojną w duszy nie przyznaje się do tego bezpośrednio, najczęściej nawet przed samym sobą się nie przyznają. Ale jakoś tak... ciągnie ich do stawiania spraw na takiej płaszczyźnie, która zapewni za chwilę pretekst do jakiegoś sporu, kłótni, awantury, a u niektórych nawet do jeszcze bardziej zaawansowanych trybów wojennych.

Dusza niektórych ludzi bez jakiejś wojny, którą by toczyła, czuje się niespełniona, pusta...
Bo co właściwie w życiu robić, jeśli nie można się wykazać?...
- Po co żyć, jeśli nie nie byłoby okazji pokazania, że się jest lepszym, silniejszym, potężniejszym, wywyższonym?...
- To co? - to tylko zjeść co swoje, wypić co swoje, trochę popracować, odbyć trochę spacerów, mieć jakąś rodzinę i umrzeć?... Tak żyć bez wielkich celów, wielkich porywów, wielkich idei?...
Ponoć Hitler niedługo przed śmiercią, jak już wiedział, że wojnę przegrał, miał wyrazić przekonanie, że idea narodowego socjalizmu kiedyś wróci. Bo to jest taka wielka idea...
W tym Hitler miał rację, co widać po dzisiejszych czasach, gdy putinowska Rosja stała się odrodzonym faszyzmem, krajem owładniętym wojenną paranoją, z ludźmi pełnymi narodowej pychy. Ale i w innych krajach jakoś ta pycha narodowa odradza się nad podziw często - w USA za prezydentury Trumpa, we Francji, Anglii. W Polsce też, co widać w dużym udziale politycznym ugrupowań, które retoryką narodowej dumy (realnie raczej pychy) próbują zyskiwać stronników. I zyskują tych stronników.
Wojna jest w ludzkich sercach. Jest tam i czeka tylko, aby się rozlać, aby zmaterializować tę złość, jaką w sobie dusi i tę potrzebę, aby zdominować jakichś ludzi, wykazywać, jak to się jest wywyższonym i jak to się umie poniżyć innych.

Michał Dyszyński