ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Naturą bytu jest powtarzalność w obliczu zmiennych okoliczności otoczenia.
Absolutna powtarzalność, identyczność zanika na zasadzie braku postrzegalności przez kogokolwiek czy cokolwiek.
Absolutny brak powtarzalności też blokuje postrzegalność, bo nie ma jej do czego odnosić, jest ona za każdym razem nieporównywalna, przypadkowa, chaotyczna.

Tak więc wszystko co jest, musi być związane z jakimś cyklem, w ramach którego coś wcześniejszego (wcześniej postrzeganego) jest w jakiejś niechaotycznej relacji do czegoś aktualnego. Cykl jest rozmyty, bo nie może być identycznością, ale ma też jakieś wyraźnie dające się dostrzegać aspekty.
Z niepewności, choć powiązanej z oczekiwaniem jakiejś formy regularności postrzegania konstruuje się idea prawdopodobieństwa, czyli szacowania szans, iż jakiś aspekt się powtórzy przy kolejnym odczycie rzeczywistości.