ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Wiele kwestii religijnych, świadomościowych, duchowych sobie w moim życiu poukładałem. Uważam, że mam z nimi po prostu spokój, w dużym stopniu mam wrażenie (nigdy do końca!), że "wiem, jak to jest". W tym wątku chcę jednak poruszyć aspekt, który wciąż już u mnie tylko rozgrzebany, kłuje mnie swoim nierozstrzygnięciem, pytaniami, a ja nie wiem, jakie stanowisko tu zająć - chodzi o aspekt wyróżnienia, wybrania.

W Biblii mamy takie oto teksty na temat idei wybrania, upodobania:

O upodobaniu przez Boga Jezusa:
(17) A głos z nieba mówił: Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie. (Ewangelia Mateusza 3:17)

(18) Oto mój Sługa, którego wybrałem; Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom. (Ewangelia Mateusza 12:18)

(5) Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie! (Ewangelia Mateusza 17:5)

Ale jest też kontekst upodobania człowieka
(38) A mój sprawiedliwy z wiary żyć będzie, jeśli się cofnie, nie upodoba sobie dusza moja w nim. (List do Hebrajczyków 10:38)

(22) Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą znaki i cuda, żeby wprowadzić w błąd, jeśli to możliwe, wybranych. (Ewangelia Marka 13:22)

(27) Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba. (Ewangelia Marka 13:27)

(16) [Wybranie] więc nie zależy od tego, kto go chce lub o nie się ubiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie. (List do Rzymian 9:16)

(28) Co prawda - gdy chodzi o Ewangelię - są oni nieprzyjaciółmi [Boga] ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni - ze względu na praojców - przedmiotem miłości. (List do Rzymian 11:28)

(5) Tak przeto i w obecnym czasie ostała się tylko Reszta wybrana przez łaskę. (List do Rzymian 11:5)

(7) Cóż zatem? Izrael nie osiągnął tego, czego skwapliwie szukał; osiągnęli jednak wybrani. Inni zaś pogrążyli się w zatwardziałości, (List do Rzymian 11:7)

(13) Pozdrówcie wybranego w Panu Rufusa i jego matkę, która jest i moją matką. (List do Rzymian 16:13)

(4) Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, (1 List do Tesaloniczan 1:4)

(10) Dlatego znoszę wszystko przez wzgląd na wybranych, aby i oni dostąpili zbawienia w Chrystusie Jezusie razem z wieczną chwałą. (2 List do Tymoteusza 2:10)

(1) Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa, [posłany do szerzenia] wśród wybranych Bożych wiary i poznania prawdy wiodącej do życia w pobożności, (List do Tytusa 1:1)

(14) który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków. (List do Tytusa 2:14)

(2) którzy wybrani zostali według tego, co przewidział Bóg Ojciec, aby w Duchu zostali uświęceni, skłonili się do posłuszeństwa i pokropieni zostali krwią Jezusa Chrystusa. Łaska wam i pokój niech będą udzielone obficie. (1 List Piotra 1:2)

Aspektu wybrania dopatrzyłbym się nawet i w tym cytacie:
(7) Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. (Ewangelia Łukasza 15:7)

Czym jest ów aspekt wybrania/upodobania?
Chcę postawić problem ogólnie - wybranie nie tylko kogoś przez Boga, ale też myślę o wybraniu się ludzi, także o wybraniu sobie partnera życiowego, pokochaniu kogoś spontanicznie i szczerze.
W pewnym sensie aspekt wybrania DEFINIUJE SZCZERĄ MIŁOŚĆ. Nie sposób jest kochać wszystkich tak samo, a nawet gdyby było to możliwe, to byłaby to chyba jakaś taka miłość - niemiłość. Bo miłość przycięta do poziomu średniego w populacji, wg mnie po prostu nie jest "tą" miłością, tylko jakimś ogólnym uczuciem życzliwości. Dopiero aspekt wybrania czyni "tę" miłość.

Litek

Nawet Jezus Ch. w szczególny sposób miłował ap.Jana. Nie znaczy że innych uczniów nie darzył miłością.

Michał Dyszyński

Litek

Michał Dyszyński

Litek

Michał Dyszyński

Kiedyś przyszła mi do głowy myśl (nie upieram się, że jest ona w pełni słuszna, ale może "coś" w niej jest), że Bóg chce kochać każdego w sposób absolutnie indywidualny, jedyny, wyróżniający, wybrany. Jest tylko jeden problem - u samego człowieka - że gdy ten człowiek jest zbyt miałki, zbyt nijaki, to nawet nie ma jak go indywidualnie kochać.

Jest w Biblii przynajmniej kilka takich sformułowań, myśli, które sugerują, iż Bóg chce mieć człowieka - partnera, godnego w jak najwyższym stopniu. Niektóre integrystyczne (wg mnie z ducha szatańskie) trendy w chrześcijaństwie próbują to umniejszyć, próbują człowieka wpasować w twarde schematy i absolutne posłuszeństwo, sugerując, że grzechem i pychą miałoby być samodzielne myślenie, odczuwanie, rozumienie rzeczywistości. Ja jestem głęboko przekonany, że w życiu chodzi o coś dokładnie przeciwnego niż jakieś redukowanie swojego człowieczeństwa, swojej indywidualności do schematyzmu, do ograniczenia swojej twórczości mentalnej. To nie jest dobre, gdy człowieka się sprowadza do jakiejś kolektywistycznej formy, która ma tylko powielać wzorce stworzone przez autorytety (nie ma się co oszukiwać - są to LUDZKIE autorytety). Wierzę, że także wobec Boga człowiek powinien być KIMŚ. Chodzi nie o bycie "kimś" w sensie konkurowania z Bogiem, ale w sensie bycia indywidualnością, całością w rozumie i sercu. Świadczy o tym choćby przypowieść o talentach/minach, gdzie pochwalona jest postawa śmiałości i korzystania z tego, co człowiekowi dane, a potępiona postawa zaniechania. Świadczy o tym też pochwała przez Jezusa osoby Jana Chrzciciela - za moc duchową tego ostatniego. Świadczy o tym z resztą ogólne wspomnienie ważnych ludzi w historii zbawienia - oni są ważni właśnie tym, iż są osobami, indywidualnościami. I my też tacy - silni naszym indywidualnym człowieczeństwem - powinniśmy chyba być.

Litek

W każdym człowieku można znaleźć choć odrobinkę dobra.

Michał Dyszyński

Litek

Być może faszyści w czasie drugiej wojny szczerze podchodzili do swoich obowiązków, jaki był tego rezultat i pożytek ? Szczerość pojmowana przez ludzi może prowadzić na manowce.

Michał Dyszyński

Litek

Prawda biblijna pociąga jedynie uczciwych , szczerych į pokornych ludzi.

Semele

Semele

Litek

Semele

Litek

Michał Dyszyński

Aspekt wybrania ogólnie jest, wg mnie niezwykle ciekawym, także psychologicznie, niezależnie od religii składnikiem układanki w podmiotowość, relacje osobowe, szczęście.

Dlaczego tak wielu ludzi śledzi profile celebrytów, interesuje się ludźmi znanymi?...
- Bo oni zostali w ludzkiej społeczności jakoś wybrani, naznaczeni społecznym zainteresowaniem. Ponoć szatan zazdrości człowiekowi boskiego zainteresowania - wybrania.
Układanka w zbawienie i szczęście nie spięłaby się bez tego właśnie aspektu wybrania. Ja, gdybym miał spytać się swoich emocji "co wybieram?", czy relację z kobietą piękną, bogatą, nawet uprzejmą i życzliwą, ale traktującą mnie na równi ze wszystkimi, czy inną, pod większością względów mniej atrakcyjną, jednak ZAINTERESOWANĄ moją osobą, pełną EMOCJI, związanych z tym, że JESTEM WAŻNY dla niej (ale "ważny" nie tak na równi z wszystkimi innymi!), to zdecydowanie wybrałbym układ z tą mniej atrakcyjną, ale tam, gdzie jestem w relacji kimś, gdzie jestem doceniony, traktowany jako szczególna osoba.
W tradycji religijnej jest akcent położony na dziewictwo, a wielu mężczyzn bardzo silnie odbiera to, czy ich wybranka miała partnerów seksualnych przed nimi, czy nie. Tu nie chodzi przecież jednak o sam fakt seksu z dziewicą, tylko właśnie o to, że tylko ten pierwszy partner seksualny jest tym wyróżnionym - tylko on jest wybrany w ewidentny sposób; każdy następny będzie już kolejny, wtórny.
Nieraz relacje Bóg - człowiek są porównywane w Biblii do relacji między zakochanymi w sobie kobietą i mężczyzną. Myślę, że głównym podobieństwem tych relacji jest chyba właśnie aspekt wybrania, potraktowania drugiej osoby jako upragnionej, szczególnej, wyróżnionej, jedynej. Stąd ta "cała awantura" w religii o owo dziewictwo, stąd ten religijny seksualny rygoryzm - bo ta kwestia porusza bardzo podstawowe emocje związane ze szczęściem. Myślę, że nie sposób jest być szczęśliwym w relacji z drugą osobą bez świadomości bycia jakoś wybranym, docenionym na poziomie bardzo indywidualnym, gdzie w emocjach jest poruszona jakaś taka struna uznania czyjejś niezbywalności, niezwykłości, w relacji jest jakieś takie "ty! I tylko Ty!".

Litek

Najczęściej ludzie nie badają swoich religijnych korzeni. Twierdzą że dziadek i babcia, także rodzice przekazali religię i nie należy niczego ruszać i zmieniać.

Litek

Michał Dyszyński

Litek

Michał Dyszyński

Semele

Litek