ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Zło tego świata jest ściśle związane z NIEOPANOWANIEM - SŁABOŚCIĄ.
Gdzieś u podstawy wszystkich poważnych niegodziwości, złych czynów jest zaszyta jest jakaś forma jednostronnego spojrzenia, nierównowagi, przesady.
Nacjonalizm jest przesadnie patologicznym potraktowaniem idei, która sama w sobie może być uznana za dobrą - idei ochrony tego, co człowiekowi bliskie, za co jest odpowiedzialny. Tylko, że coś/ktoś (w szatana wierzą jedni, inni jego istnienie negują) rozkręca tę intencję coraz silniej, coraz bardziej oddalając ją od sensu, a wtedy z ochrony i pragnienia bycia zauważonym i użytecznym w gronie bliskich nam ludzi, zaczyna się odjazd w stronę postaw agresywnych, poniżających inne nacje, szukających obsesyjnie form wywyższenia się, czy doszukujących się wrogów w każdym, kto choć trochę nie przypomina ideału naszości.
Bezduszne, egoistyczne zachowania bogaczy, wyzyskujących pracowników też mają swoje źródło w czymś pozytywnym - w pragnieniu sukcesu, w poszukiwaniu możliwości wykorzystania aspektów sytuacji na swoją korzyść. Dopóki nie stanie się to tendencja, która bardzo przeważy nad innymi aspektami, w szczególności etycznymi, empatią, dopóty zarabianie jest czymś dobrym. Zło zaczyna się od nadania przesadnego priorytetu zarabianiu pieniędzy, gdy inne dobra są lekceważone.

Biologia też boryka się z tym problemem pod postacią reakcji alergicznej. Gdy mały bodziec wywołuje nadmierną reakcję obronną, to uruchamia się autoagresja - atak organizmu na własne tkanki. Taki organizm funkcjonuje na podobieństwo mentalności nacjonalisty, który dopatruje się wrogości w każdym człowieku innym, niż to on by chciał rozpoznać jako swoje. A cierpi ostatecznie z powodu tej nieadekwatności najbardziej...
własny naród! Bo agresja, która wzbudza się nadmiarowo u nacjonalisty najczęściej jest wyładowywana na osobach mu najbliższych, czasem objawia się autoagresją, wewnętrzną frustracją.

Kluczem do zdrowia jest równowaga. Ale powinna to być nie równowaga bierna, lecz w pewien sposób czujna, aktywna. Bo to też nie jest tak, że zagrożenia nie występują. Nacjonalista ma pewną cząstkę racji w tym, że może pojawić się wróg, który zaatakuje jego nację. Błędem nacjonalisty jest bowiem przesada w reagowaniu, a nie samo to, że jakieś tendencje wrogie dostrzega. Postawa poprawna zawiera w sobie aspekt czujności. Jednak jednocześnie czujność będzie też odnosiła się nawet i do tego, aby różnym aspektom tejże czujności nie dać się wyrwać spod kontroli, nie dać im sobą powodować.